Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- Ὕπνος ἐμοὶ γλυκὺς ἦλθεν, ἕως γλυκὺς ᾤχετο Θησεύς·
- αἴθε με τερπομένην [*](So Mss.: Ludwich μετερχομένην.) ἔτι κάλλιπεν· ὑπναλέη δὲ
- Κεκροπίην ἐνόησα, καὶ ἔνδοθι Θησέος αὐλῆς
- ἁβρὸς ἔην ὑμέναιος ἀειδομένης Ἀριάδνης
- καὶ χορός, ἡμετέρη δʼ ἐπεκόσμεε τερπομένη χεὶρ
- εἰαρινοῖς πετάλοισι τεθηλότα βωμὸν Ἐρώτων·
- καὶ γάμιον στέφος εἶχον· ἔην δέ μοι ἐγγύθι Θησεὺς
- εἵμασι νυμφιδίοισι θυηπολέων Ἀφροδίτῃ.
- ὤμοι, ποῖον ὄνειρον ἴδον γλυκύν· ἀλλά με φεύγων
- ᾤχετο καλλείψας ἔτι παρθένον· ἵλαθι, Πειθώ·
- ταῦτά μοι ἀχλυόεσσα γαμοστόλος ὤπασεν ὀρφνή,
- καὶ φθονερὴ τάδε πάντα φαεσφόρος ἥρπασεν Ἠώς·
- ἐγρομένη δʼ οὐχ εὗρον ἐμὸν πόθον· ἦ ῥα καὶ αὐταὶ
- εἰκόνες ἀντιτύπων ζηλήμονές εἰσιν Ἐρώτων,
- ὅττι τελεσσιγάμων ἀπατήλιον ὄψιν ὀνείρων
- ἱμερτὴν ἐνόησα, καἰ ἱμερόεις φύγε Θησεύς;
- εἰς ἐμὲ καὶ φίλος Ὕπνος ἀνάρσιος· εἴπατε, πέτραι,
- εἴπατέ μοι δυσέρωτι· τίς ἥρπασεν ἀστὸν Ἀθήνης;
- εἰ Βορέης πνεύσειεν, ἐς Ὠρείθυιαν ἱκάνω·
- ἀλλά μοι Ὠρείθυια χολώεται, ὅττι καἰ αὐτὴ