Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- ἀδρανίην Βρομίοιο καὶ ἠνορέην Λυκοόργου·
- οἶδα τεὸν βασιλῆα, νόθον θεόν, ὁππότε φεύγων
- εἰς βυθὸν ὠλίσθησεν ἀλεξικάκοιο θαλάσσης.
- καὶ πυρόεις σέο Βάκχος ἀκούεται, ὅττι τεκούσης
- ἐκ λαγόνων ἀνέτελλε Διοβλήτοιο Θυώνης·
- καὶ πυρός ἐστιν ὕδωρ πολὺ φέρτερον· ἣν ἐθελήσῃ,
- χεύματι παφλάζοντι πατὴρ ἐμός, Ἰνδὸς Ὑδάσπης,
- Ζηνὸς ἀποσβέσσειε πυρίπνοον ἄσθμα κεραυνοῦ.
- ἢν δʼ ἐθέλῃς, πόδα κάμψον ὁμούριον εἰς χθόνα Μήδων·
- κεῖθι μολὼν ἀγόρευε χοροστασίας Διονύσου.
- δύεο Βάκτριον οὖδας, ὅπῃ θεὸς ἔπλετο Μίθρης,
- Ἀσσύριος Φαέθων ἐνὶ Περσίδι· Δηριάδης γὰρ
- οὐ μάθεν οὐρανίων μακάρων χορόν, οὐδὲ γεραίρει
- ἠέλιον καὶ Ζῆνα καὶ εὐφαέων χορὸν ἄστρων.
- οὐ Κρόνον, οὐ Κρονίδην ἐδάην ὀλετῆρα τοκῆος,
- οὐ Κρόνον ἀγκυλόμητιν, ἑῶν θοινήτορα παίδων,
- αἰθέρος ἀμήσαντα φυτοσπόρον ἑσμὸν Ἐρώτων.
- ἀγνώσσω σέο δῶρα καὶ ἣν ὀνόμηνας ὀπώρην·
- οὐ δέχομαι ποτὸν ἄλλο μετὰ χρύσειον Ὑδάσπην·
- οἶνος ἐμὸς πέλεν ἔγχος, ὁ δʼ αὖ πότος ἐστὶ βοείη.