Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- ἀλλʼ ὅτε οἱ σχεδὸν ἦλθε πολυπτοίητος ἀκοίτης
- ἄστατον ἴχνος ἔχων σφαλερῷ ποδί, δὴ τότε δειλὴ
- ἀγχιπόρῳ στήσασα διαινόμενον πόδα πόντῳ
- παιδὶ φιλοθρήνῳ κινυρὴν βρυχήσατο φωνήν,
- μεμφομένη Κρονίωνα καὶ ἄγγελον υἱέα Μαίης·
- Καλά μοι, ἀργικέραυνε, πόρες θρεπτήρια Βάκχου·
- ἡμιδαῆ σκοπίαζε συνήλικα παῖδα Λυαίῳ·
- ἢν ἐθέλῃς, πρήνιξον ἀφειδέι σεῖο κεραυνῷ
- μητέρα καὶ νέον υἷα, τὸν ἔτρεφον εἰν ἑνὶ κόλπῳ
- σύντροφον ὑμετέροιο θεηγενέος Διονύσου.
- τέκνον, Ἀναγκαίη μεγάλη θεός· εἰς τίνα φεύγεις;
- ποῖον ὄρος δέχεταί σε πεφυγμένον ἐγγύθι πόντου;
- τίς σκοτίῳ κενεῶνι κατακρύψει σε Κιθαιρών;
- τίς βροτὸς οἰκτείρει σε, τὸν οὐ γενέτης ἐλεαίρει;
- ἢ ξίφος ἤ σε θάλασσα δεδέξεται· εἴ περ ἀνάγκη,
- λώιον ἐν πελάγεσσι δαμήμεναι ἠὲ μαχαίρῃ.
- οἶδα, πόθεν τόδε πῆμα τεῇ κεκύλιστο τεκούσῃ,
- οἶδα, πόθεν· νεφέλη γὰρ Ἐρινύας εἰς ἐμὲ πέμπει,
- ὄφρα θάνω κατὰ πόντον, ὅπῃ πέσε παρθένος Ἕλλη.
- ἔκλυον ἠερόθεν πεφορημένον εἰς χθόνα Κόλχων