Panarion (Adversus Haereses)

ἀλλ᾿οὐχ οὕτως ἔχει ὡς ὁ τούτου κενοφωνούμενος μυθώδης λόγος *. οὔτε γὰρ τρεῖς ἀρχαὶ οὕτε [*](1 vgl. Luk. 7, 37ff - 7 Gal. 6, 10) [*](V M) [*](2 πορνείας]πονηρίας V |<ἄλλα>* | διότι * ]θεὸς VM 7 ὡς nachgetragen V corr 9 προστέθεικα aus προστέθηκα V corr 14f κατηγορήσει <ς>* 16 δυνηθέντος + <ἄλλως>?* |παρ᾿αὐτῶ1 VM 17 κατὰ τὸν am Rand nachgetragen V corr 23[πρῶτον]* 29 <αἰτία>* 31 * etwa <περιέχει>*)

μὴ γένοιτο.φησὶ γάρ »ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί«. καὶ εἰ μὲν νόθως λέγει πατέρα ἔχειν, οὐ δύναται αὐτοῦ ὁ νόθος πατὴρ καλούμενος ἐν αὐτῷ εἶναι οὐδὲ αὐτὸς ἐν τῷ πατρί.

ὁ δὲ κατὰ φύσιν αὐτοῦ πατέρα ἀεὶ ἀγαθὸν καὶ θεὸν ἀεὶ καὶ πάντων δημιουργόν, ἐν αὐτῷ δὲ ὅντα καὶ σὺν αὐτῷ ὑπάρχοντα διδάσκων καὶ ἀληθεύων, κατὰ τοῦ Μαρκίωνος τὴνἀπειλὴν διεξέρχεται λέγων »ὁ μὴ τιμῶν τὸν υἱὸν ὡς τιμᾷ τὸν πατέρα, ἡ ἀργὴ τοῦ θεοῦ ἐπ᾿αὐτὸν μένει«.

ἤδη δὲ ἐν πολλαῖς μαρτυρίαις ἐδείξαμεν τὸν ἕνα ὅντα θεόν, τὸν πατέρα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦλ ἀγαρὸν ὅντα καὶ ἀγαθὸν γεννήσαντα, ἀγάπην ὅντα καὶ ἀγάπην γεννήσαντα, πηγὴν ὄντα ζωῆς καὶ ζωῆς πηγὴν γεννήσαντα (»παρὰ σοὶκ γὰρ πηγὴ ζωῆς« φησὶν ἡ γραφή), ἀλήθειαν ὅντα καὶ ἀλήθειαν γεννήσαντα, φῶς ὅντα καὶ φῶς γεννήσαντα, ζωὴν ὅντα καὶ ζωὴν γεννήσαντα ἀνάρχως καὶ ἀιδίως καὶ ἀχρόνως. καὶ ἐλήλεγκται κατὰ πάντα ἡ τοῦ Μαρκόωνος πλάνη.

Τούτων τοίνυν οὕτως ἐχόντων καὶ τῆς κατὰ τοῦ ἀπατεῶνος ἀνατροπῆς διὰ πολλῆς καὶ ἀληθινῆς συστάσεως ἐν θεῷ ἡμῖν κατειργασμένης πάλιν ἐπὶ τὰς ἐξῆς, ταύτης τῆς νυνὶ ὡς μεγάλης ἀσπίδος καταπατηθείσης διὰ τοῦ ἀψευδοῦς λόγου τοῦ σωτῆρος τοῦ εἰπόντος »δέδωκα ὑμῖν πατεῖν ἐπὶ ὅφεις καὶ σκορπίους καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἀντικειμένου«, ἵωμεν καὶ τὸς τῶν ἄλλων ματαιοφροσύνας διασκοπεῖν τε καὶ διελέγχειν ἐπιβαλώμεθα, θεὸν βοηθὸν ἐν ἄπασιν ἐπικαλούμενοι.

Δουκιανός τις ἀρχαῖος, οὐχ ὁ νῦν ἐν χρόνοις Κωνσταντίνου γεγονὼς τοῦ γέροντος, ὃς δῆθεν οἱ Ἀρειανοὶ ἐν μάρτυσιν ἐπιψηφί- [*](2 Joh. 14, 10 - 7 vgl. Joh. 5,23; Joh. 3,36 - 12 Psal. 35, 10 - 20 Luk. 10, 19 - 24 ff zu Lucianus (Lucanus) vgl. Tertullian de resurr. carn. 2 Hippolyt refut. VII 11; S. 190, 16f Wendland VII 37, 2; S. 223,18 Origenes C. Cels. Π 27; Ι 156, 7 kÖtschau Ps. Tertullian adv. omn. haer. 6 Filastrius haer. 46; S. 24, 16f Marx - 26 vgl. das sog. syrische Martyrologium zum 7. Januar) [*](V M) [*](5 ἐν αυτῷ]ἑαυτῶ V 7 λἐγων Pet.] τοῦ λέγοντος VM 9 μαρτυρίαις] lies wohl αἱρέσεσιν* 11f πηγὴν ὄντα—ἠ γραφὴ am Rande nachgetragen V corr 11 ζωῆς1 <V 15 ἐλήλεγκται aus ἐλέλεκται V corr 18 τᾶς*]τὰ VM 21 ἐχρου(!) über ἀντικειμένου geschrieben V corr ἐχθροῦ Μ 22 ἐπιβαλούμενοι aus ἐπιβαλώμεθα V corr ἐπιβαλλόμενοι Μ 23 Untershrift κατὰ Μαρκίωος VM 24 überschrift: κατὰ Δουκιανιστῶν εἰκοστὴ τρίτη ἡ καὶ μݲγݲ VM)

οὖτος γὰρ συνεπόμενος τῷ προειρημένῳ Μαρκίωνι καὶ ἀπὸ τούτου ἀποσχίσας καὶ αὐτὸς ἄθροισμα ἑαυτῷ ποιησάμενος αἱρέσεως προέστη, ἀφ᾿οὖπερ οἱ Δουκιανισταὶ οἱ ἀρχαῖοι καλούμενοι.

κατὰ πάντα μὲν οὖν κατὰ τὸν Μαρκίωνα δογματίζει, κέχρηται δὲ ὡς ὁ εἰς ἡμᾶς ἐλθὼν λόγος καὶ ἡ περὶ αὐτοῦ ἔμφασις *. ἀρχαίων γὰρ τούτων ὄντων καὶ θᾶττον κατασβεσθέντων δυσχερὴς γεγένηται ἡμῖν, ὡς ἀληθῶς ἔστιν εἰπεῖν, ἡ κατ᾿αὐτοὺς ἔρευνα. ἃ δὲ ἀπὸ μέρους ἔγνωμεν τῶν αὐτοῦ ἔστι τάδε.