Panarion (Adversus Haereses)

τὸ δὲ ἕτερον. εἰ ὅλως ἦλθεν ὁ μονογενὴς ἀνθρώπους σῶσαι καὶ λῃστὴν εἰσαγαγεῖν εἰς παράδεισον καὶ τελώνην καλέσαι ἀπὸ τελωνίου [*](3 war im Bisherigen noch nicht erwähnt – 22 Hebr. 4, 12 - 31vgl. Luk. 23,43 - vgl. Matth. 9,9ff) [*](V M) [*](1 [καὶ]?* | [αὐτοῦ2]?* 5 <δὲ>* 8 ἀκατονομάστοις, ο aus ω V corr 10 [καὶ]καταλῦσαι*] καὶ καταλύοντα VM | τὰ über der Linie nachgetragen V corr 22 τῇ .. . μαχαίρᾳ aus ω V corr ὀκννήσομεν aus ὀκνήσομαι Μ)

πολλῷ οὖν μᾶλλον ἔδει ἐπὶ τὸν ἴδιον αὐτοῦ πατέρα τὸν οἶκτον αὐτοῦ ἀναλαβεῖν καὶ αὐτὸν πρῶτον μεταθεῖναι εἰς τὸ σωτηριῶδες, ἵνα πρῶτον τὸν πατέρα αὐτοῦ μεταβαλὼν τελείως ἐνδείξηται τὴν τελείαν ἀγαθότητα, τὸν πατέρα αὐτοῦ οἰκτείρας, ὡς καὶ γέγραπται »ποιεῖν τὸ ἀγαθὸν πρῶτον εἰς τοὺς οἰκείους τῆς πίστεως«, πόσῳ γε μᾶλλον ἐλεᾶν τοὺς ἐαυτῶν πατέρας.

Τὸ δὲ ἕτερον ἔτι προστέρεικα τῇ φράσει καὶ τῷ ἐλέγχῳ τῷ πρὸς τὸν Μαρκίωνα, ὅτι εἰ μὲν τοῦ ἐνός ἐστιν υἱὸς καὶ πρὸς τὸν ἔτερον προσέφυγεν, οὐ πιστὸς παραδεχθήσεται παρὰ τῷ ἑτέρῳ.

ὁ γὰρ συνείδησιν εἰς τὸν ἵδιον αὐτοῦ πατέρα μὴ φυλάξας οὐδὲ παρὰ τῷ ἑτέρῳ πιστευθήσεται ἀπὸ τῶν παρ᾿αὐτοῦ προαγόντως πεπραγμένων.

ἀλλὰ καὶ ἀλλως πάλιν. ἆρά γε τοῦ ἀγαθοῦ θεοῦ κατηγορήσει<ς> πάλιν, ὦ Μαρκίων, δἰ ἀπορίαν τοῦ πεμπομένου μὴ δυνηθέντος σῶσαι τοὺς παρ᾿αὐτοῦ σῳξομένους καὶ παρ᾿αὐτοῦ διὰ Χριστοῦ ἐλεηθέντας;

εἰ μὴ γὰρ ἀπέφυγε κατὰ τὸν τοῦ Μαρκίωνος λόγον ὁ Χριστὸς πρὸς τὸν ἄνω θεόν, οὐκ ηύπόρει ὀ ἀγαθός θεός τινα ἀποστεῖλαι, εἰ μὴ ἐν προσκρούσει ὁ τοῦ Χριστοῦ πατήρ, ὡς ὁ Μαρκίων λέγει, πρὸς τὸν ἴδιον αὐτοῦ υἱὸν γεγένηται.

καὶ ἄλλως δέ· εἰ τοῦ δημιουργοῦ υἱός ἐστιν, ἀντίκειται δὲ τῇ δημιουργίᾳ καὶ τῷ τοῦ πατρὸς ἔργῳ, πρῶτον μὲν εἰς τὸν κόσμον τοὺς ἀνθρώπους [πρῶτον]εἶχεν ἐξολοθρεῦσαι, ἴνα ἀφανίσῃ τὸ ἀπὸ τοῦ ἰδίου πατρὸς δεδημιουργημένον, ὡς ἀντίδικος γενόμενος τῆς τοῦ πατρὸς διαθέσεως.

ἢ πάλιν λαβὼν δύναμιν ἱάσεως καὶ θεραπείας καὶ σωτηρίας ὥφειλεν ἐνδείξασθαι εἰς τὸν ἴδιον αὐτοῦ πατέρα πρὸ πάντων τὴν τῆς φιλανθρωπίας ἐργασίαν καὶ πρῶτον πεῖσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ κατ᾿αὐτὸν γενέσθαι, ἵνα γενόμενος αὑτῷ τε καὶ τῷ αὐτοῦ πατρὶ ἀγαθὸς τῆς πρὸς τοὺς ἀνθρώπους σωτηρίας <αἰτία>ἡ μία καὶ ἡ αὐτὴ ἀγαθότης γένηται.