Ancoratus

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915.

ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολλοὺς κόκκους φέρει«. ἄρα γοῦν ὸ ἀπόστολος κόκκον ἔφησε καὶ ό σωτὴρ τὸν αὐτὸν κόκκον τοῦ σώματος δί ἑαυτοῦ ἀπέδειξε. τί οὐν ἐροῦμεν; οὐκ αὐτὸ τὸ σπαρὲν ἴδιον αὐτοῦ σῶμα σουτέστιν ὸ κόκκος άνέτη; ἢ ἓτερον ήν τὸ ἐξ αὐτοῦ μετὰ τὴν τριήμερον ἀναστὰν ἐκ τοῦ μνημείου;

ὡς οἱ ἄγγελοι λέγουσιν· »άνέστη, οὐκ ἔστιν ὼδε« καὶ ὣς φησι τῇ Μαρίᾳ »μή μου ἅπτου· ἃπτου· γὰρ ἀναβέβηκα πρὸς τὸν πατέρα μου« καὶ ὡς δείκνυσι τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν τῷ Θωμᾷ λέγων »μὴ γίνου ἄπιστος ἀλλὰ πιστός«.

ἀπίστων γάρ ἐστι τὸ εἰπεῖν ὅλως οὐκ άνέστη, ἢ] καὶ κακοπίστων ἐστὶ τὸ εἰπεῖν, οὐκ αὐτὸ τὸ ὃν καὶ κοιμηθὲν ἀνέστη, πιστῶν δέ ἐστι τὸ εἰπεῖν [*](2 I Kor. 15, 53 — 5 I Kor. 15, 43 — 6 I Kor. 15, 36 —38 — 12 II Kor. 13, 3 — 12f Joh. 12, 24 — 18 Mark. 16, 6 — 19 Joh. 20, 17 — 21 Job. 20, 27 L J Sa Pa — S. 1 13, 6 Niceph. Antirreth. bei Pitra Spicileg. Solesm. 1 356, 16 ff Lemma: τοῦ αὐτοῦ ἐκ τῆς αὐτῆς βίβλου (sc. τοῦ Αγκυρωτοῦ) τοῦ κατὰ Ωριγένους λόγου) [*](1 ὅτι < J 2 ό ἀπόστολος < L Sa Pa | διεβεβαιοῦτο] Sa Pa | γὰρ < Sa Pa 3 καὶ τὸ — ἀθανασίαν < L J | ἐπειδὴ] ἐπεὶ 4 δεῖ < L J | τε < L J 5 τὴν < Sa Pa 8 τύχη L J | τινὸς 9 αὐτῷ δίδωσιν Sa Pa | αὐτὸ L J | vor σῶμα + τὸ L J | καθὼς Sa Pa 10 τοῦτο + δὲ Sa Pa | εἰπεν ἐν φαιδρότητι SaPa 11 αὐτὸν < L J 13 hinter σίτου L J | εἰς τὴν γῆν < Sa Pa | vor μόνος + αὐτὸς Sa 14 πολλοὺς κόκκους Sa Pa Niceph.] πολὺν καρκὸν L J | ό ἀπόστολος] ό παῦλος Niceph. 15 δι’ αὐτοῦ LJ 17 τὴν < LJ 18 μνήματος Sa Pa 19 Sa Pa 21 f ἀλλὰ πιστός· ἀπίστων ἀπιστεῖν Sa Pa) γάρ Sa Pa Niceph.] ἀλλ’ ἀπίστων LJ 22 ἢ] * | καὶ < L 22 τὸ 2 < Niceph. 23 Niceph.] ὄν, < καὶ Sa Pa ὄν καὶ < L J | ἐστι < Sa Pa)

112
ὃτι αὐτὸ τὸ υῶμα ἀνέστη καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σώματος οὗ ἤγειρε τὸ ἡμῶν εἰς ἐλπίδα άληθείας κατέστη.

91. Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ τοὺς τύπους εἴασε τῶν ἥλων, μὴ ἀπαλείψας αύτοὺς Με τὸν τύπον τῆς λόγχης, καίτοι γε εἰσελθὼν θυρῶν κεκλεισμένων. τὸ γὰρ σαρκικὸν αὐτοῦ πνευματικὸν ἀνέστη, ἀλλ’ οὐκ ἄλλο παρὰ τὸ ὄν, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ ὄν, εἰς θεότητα συνενωθέν, εἰς λεπτότητα πνεύματος κοσμηθέν.

εἰ μὴ γὰρ ἠν λεπτότης πνεύματος, ποία τις ὀπὴ ἐδέχετο σῶμα ὀγκηρόν; ἀλλ᾿ ἳνα δείξῃ αὐτὸ αὐτὸ τὸ φθαρτὸν ἡμῶν ἐνδύεται ἀφθαρσίαν ἐν ἀληθείᾳ εἰ εἰ καὶ θνητόν ἐστιν, ἀθανασίαν ἐνδύεται), εἰσῆλθε μὲν θυρῶν κεκλεισμένων, ἳνα δείξῃ τὸ παχυμερὲς λεπτομερὲς καὶ τὸ θνητὸν ἀθάνατον καὶ τὸ φθαρτὸν ἄφθαρτον·