De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

34 ὁ δὲ ῥητινίτης κατὰ τὰ ἔθνη σκευάζεται ποικίλως· [*](1 SIM. Pl. RIv 102 (e S. N.).) [*](23 SIM. Pl. XIV 124. XXIII 46. Cels. II 24.) [*](1 num. cap. χ𝒢q΄ Q: χ𝒢θ Di: λδ E τροχίτης L: trochin Pl: τραχύτης F : τραχίτης EF (ind.): κατορχίτης HDi: cacocru Dl δὲ om. QL δὲ οῖνος E 2 οὕτως ὡς ὁ φοινικίτης H διαφέρων (om. δὲ) E δὲ om. F 3 τοῦ om. QDi 4 λαμβάνονται om. H ad χελιδόνιοι cf. Pl. XV 71 5 λεγόμεναι E φοινίκειαι F: φοινικαί HDi καὶ ὠς προείρηται ἀποβρ. E 6 ι΄ Q 7 τε] δὲ E: om. Di ἐκ τρίτου E ἐκ τοῦ τῶν H 8 ἀποθλίμματος E δὲ, καὶ E 9 λαμβάνεται (sequ. ras. v. 21/2) E post τὸ del. τε (ut videtur) E2 δ΄΄ καὶ ε΄΄ F ὁμοίως ὀξίξον HDi 10 τοῦ om. E 13 μὲν addidi 14 ἐστι ποι- ητικός QDi πεπτικός L 15 q QE συνενβάλλουσιν ξέστας ι E: ξέστας ι ἐμβάλλουσιν Q 16 δυσμετάβλητος καὶ εὐκοίλιος Q 17 προστιθέασι HDi 18 ἰσχιάδας F 19 ἄχρις οὗ ἂν F: ἄχρη ἂν οὗ E: ἄχρις ἂν HDi) [*](20 num. cap. χ𝒢ζ΄ Q: ψ Di: λε E δὲ καὶ QEDi συκομορρέων H: συκο- μώρων L οὕτως H 21 ad ἐξισχύειν cf. Ep. ad Eph 3, 18.) [*](23 num. cap. κ𝒢η΄ Q: ψα Di: λq E ὁ δὲ ῥητινείτης οἶνος E καὶ κατὰ EDi τὰ om. LQ ἔσθη E σκευάζεται om. E ποικίλως addidi)

25
πλεονάζει δὲ ὁ ἐν Γαλατίᾳ διὰ τὸ ἀποξύνεσθαι τὸν οἶνον ἀπεπάντου μενούσης τῆς σταφυλῆς διὰ τὰ ψύχη, εἰ μὴ παραπλακείη πευκίνῃ ῥητίνῃ. κόπτεται δὲ σὺν τῷ φλοιῷ ἡ ῥητίνη, καὶ τῷ κεραμίῳ μείγνυται ἡμικοτύλιον· καὶ οἱ μὲν ἀπηθοῦσι μετὰ τὸ ἀποζέσαι, χωρίζοντες τὴν ῥητίνην, οἱ δὲ ἐῶσι· παλαιωθέντες δὲ γίνονται ἡδεῖς.

κεφαλαλγεῖς δὲ πάντες οἱ τοιοῦτοι καὶ σκοτωματικοί, πεπτικοὶ 2 μέντοι καὶ διουρητικοί, καταρροιζομένοις καὶ βήσσουσιν ἁρμόζοντες, κοιλιακοῖς, δυσεντερικοῖς, ὑδρωπικοῖς καὶ ῥοικαῖς γυναιξί, τοῖς τε ἐν βάθει εἱλκωμένοις ἔγκλυσμα. στυπτικώρετος μέντοι τοῦ λευκοῦ ἐστιν ὁ μελανίζων.

35 στροβιλίτης δὲ σκευάζεται ἐναποβρεχομένων τῷ γλεύκει στροβίλων προσφάτων τετρυγημένων καὶ τεθλασμένων· ποιεῖ δὲ τὰ αὐτὰ τῷ ῥητινίτῃ. ἐὰν δὲ γλυκεῖ ἐναποβρέξας τις τοὺς στροβίλους ἑψήσῃ, ἁρμόζει καὶ φθινώδεσιν ἱκανῶς πινόμενος.

36 ὁ δὲ κέδρινος ἢ ἀρκεύθινος ἢ κυπαρίσσινος ἢ δάφνινος ἢ πιτύινος ἢ ἐλάτινος σκευάζεται ὁμοίως· χρὴ γὰρ τὰ ξύλα νεότμητα σχίζοντας, ὅτε τὸν καρπὸν ἐκδίδωσι, τιθέναι πρὸς ἥλιον ἢ ἐν βαλανείῳ ἢ πρὸς πυρί, ὥστε συνιδρῶσαι, καὶ μίσγειν τῷ χοεῖ τοῦ οἴνου μνᾶν μίαν, καταστήσαντάς τε ἐᾶν δύο μῆνας, εἶτα μεταγγίζειν καὶ ἡλιάσαντας ἀποτίθεσθαι. πληροῦν δὲ δεῖ τὰ ἀγγεῖα ἐπὶ τῶν σκευαστῶν οἴνων· ἀποξύνει γάρ τὰ ἀπόκενα.

[*](17 SIM. Pl. XIV 112 (e S. N.).)[*](1 πλεονάζει ὠς ἐν γ. E ὁ om. QDi 2 τὸ ψύχειν Di: τὰ ψύγη F παραπλακῇ LQDi 3 ῥητίνῃ addidi ex E 4 ἀπιθοῦσι L: ἀπειθοῦσι F 8 τοῖς καταρροιξ. E 10 γυναιξί om. E τε E: δὲ reliqui ἡλκωμένοις LQDi)[*](12 num. cap. χ𝒢θ΄ Q: ψβ Di: λζ E δὲ οἶνος E γλυκεῖ 13 τετρυ- γημένων E: ποιυ μένων (sic) L: recentes et maritimos Dl: om. reliqui 14 τῷ addidi γλυκεῖ FEDl: γλεύκει reliqui, cf. D. I 69, 4 p. 66, 9)[*](17 num. cap. ψ΄ Q: ψγ Di: λη E ὁ δὲ δρύινος καὶ κέδρινος καὶ ἀρκεύ- θινος καὶ κ. καὶ δ. καὶ π. καὶ ἐλάτινος οἶνος Ε κέδινος ναρκωθινὸς L 20 ἥλιον βαλανείῳ ἢ πρὸς πυρὶ L: ἡλίῳ ἢ βαλανείῳ ἢ πυρί (πρὸς ἥλιον ἢ ἒν βαλανείῳ ἢ ὅλως πρὸς π. corr. H2): aut sole aut in balneo siccanda sunt Dl πρὸς om. Di τῷ πυρὶ E 21 χοὶ DiQ: χόει E μίαν om. E κτατή- σοντας L: κατασταθμίσαντας E: καταμίξαντας QDi: correxi 22 μῆνας δύο H: μῆνας Di: β΄ μῆνας F μνᾶς E ἀποθέσθαι E 23 δεῖ om. L σκευαστῶν Di: σκευασίμων LQ: σκενασιτῶν E 24 γὰρ] τε L, fort. δὲ ἀπο- κείμενα L)