De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
2 ἄθετοι μέντοι οἱ φαρμακώδεις οἶνοι τοῖς ὑγιαίνουσι. θερμαντικοὶ δὲ πάντες οὗτοι, οὐρητικοί, ὑποστύφοντες· ὁ μέντοι δάφνινος θερμαντικώτερος.
γίνεται δὲ καὶ ἐκ τοῦ καρποῦ τῶν μειζόνων κέδρων οἶνος· δεῖ δὲ τῷ χοεῖ τοῦ γλεύκους ἡμιμναῖον κεκομμένων τῶν κεδρίδων μεῖξαι, ἡλιάσαι τε ἐφʼ ἡμέρας μ΄, μετὰ δὲ ταῦτα διυλίζειν καὶ μεταγγίζειν. γίνεται καὶ ὁ ἐκ τῶν ἀρκευθίδων τοῦ καρποῦ ὁμοίως τῷ κεδρίτῃ, τὰ αὐτὰ ποιῶν.
37 κεδρίτης δὲ γίνεται οὕτω· κεδρίαν πλύναντες ὕδατι γλυκεῖ διακλύζουσιν ἕκαστον κεράμιον κυάθῳ ἐνί, καὶ οὕτως πληροῦσι γλεύκους.
θερμαντικὸς δὲ καὶ οὗτος γίνεται καὶ λεπτυντικός, βηχὶ παλαιή ἁρμόζων δίχα πυρετῶν καὶ πόνοις θώρακος καὶ πλευρῶν, στρόφοις, ἕλκεσι τοῖς ἐν κοιλίᾳ καὶ ἐντέροις, ἐμπυικοῖς, ὑρωπικοῖς, ὑστερικαῖς· ποιεῖ καὶ πρὸς ἕλμεις καὶ πρὸς ῥίγη, βοηθεῖ καὶ θηριοδήκτοις καὶ ἑρπετὰ κτείνει, ὠταλγίας τε ἐνσταζόμενος ἰᾶται.
38 ο ἶνος πισσίτης σκευάζεται διὰ πίσσης ὑγρᾶς καὶ γλεύκους· δεῖ δὲ τὴν πίσσαν πλύνειν πρῶτον μὲν θαλάσσῃ ἢ ἅλμῃ ἐφʼ ἱκανόν, μέχρι ἄν λευκανθῆ, καὶ ἡ θάλασσα καθαρὰ ἀπορρέῃ, ἔπειτα ὕδατι γλυκεῖ, καὶ τοῖς ὀκτὼ χοεῦσι μίσγειν [*](4 SIM. Pl. XIV 112 e S. N.).) [*](9 SiM. Pl. l. s. XXIII 52.) [*](18 SIM. Col. r. r XII 23; Plut. quaest. conv. V 3 (676 C); Pl. XXIII 46 sq.) [*](18 EXC. Orib. I 403 D. (οἶνος — ἄοθματα).) [*](2 οὗτοι om. HDi καὶ ὑποστύφοντες E 3 θερμαντικώτατος Ε 4 nov. cap. (λθ) nc. E κεδρίδων LE, at cf. D. I 77, 4 (77, 24) Pl. XXIV 24 τῶν κεδρίδων τῶν μειζόνων E εἰς τὸν χοῦν E κεδρίνων F 6 ἐᾶσαί τε ἐπὶ ἡμ. E 7 a γίνεται cap. μ inc. E ἐκ τοῦ τῶν ἀρκ. καρποῦ Spr. ὁ addidi 8 καὶ τὰ αὐτὰ E) [*](9 num. cap. ψά Q: ψε Di: μα E δὲ ρῖνος E οὕτως FE: ρὕτω reliqui 12 οὕτως E 13 καὶ addidi 15 ὑδρωπικσῖς ἐμευικοῖς E ποιεῖ—ῥίγη om. QL, superscr. H2: verba D. esse testatur Dl ἕλμις E: ἕλμινς Di: ἐλμινθας H2 πρὸς (alt.) fort. delendum, cf. D. vol. II praef. XXI 16 καὶ (Pr.) om. HDi καὶ (alt.) om. Di ὠταγίαν E) [*](18 num. cap. ψβ΄ Q: ψq Di: μβ E κισσίτης δὲ οῖνος 0rib. κισσινεί- της E post σκευάζεται del. οὕτως E2 19 πρῶτον πλύνειν θαλ. QDi ἢ om. L 20 ἄχρι ἂν 0rib.: ἄχρη οὗ E: μέχρις ἂν QDi 21 η 0rib.EFDi)
ἔστι δὲ θερμαντικός, πεπτικός. σμηκτικός, ἀνακαθαρτικός, 2 εὔθετος τοῖς περὶ θώρακα, κοιλίαν, ἧπαρ, σπλῆνα, ὑστέρας πόνοις δίχα πυρετοῦ καὶ χρονίοις ῥεύμασι καὶ ἑλκώσεσι τῶν ἐν βάθει· ποιεῖ καὶ πρὸς βῆχας, βραδυπεψίας, πνευματώσεις, ἄσθματα, καὶ πρὸς στρέμματα δὲ μᾶλλον τοῦ ὄξους μετʼ οἰσυπηρῶν ἐρίων.