De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

2 δύναμιν δὲ ἔχει ἑκάτερον σηπτικὴν ἡσυχῆ καὶ διαφορητικὴν φυμάτων τερεβινθίνῃ ἀναλαμβανόμενον ῥητίνῃ ἢ πίσσῃ. εὐτονώτερον δὲ τὸ ἄνθος ἡγητέον· ἐκ περισσοῦ δὲ τοῦτο ξηραινόμενον τὰ παλαιὰ καὶ δυσκατούλωτα ἕλκη ἰᾶται, καταστέλλει δὲ τὰ ὑπερσαρκοῦντα καὶ μύκησιν ἅμοια καὶ θηριώδη. πληροῖ δὲ καὶ τὰ κοῖλα τῶν ἑλκῶν καὶ ἀνακαθαίρει σὺν μέλιτι, καὶ τὰ νεμόμενα δὲ ἵστησι μιγὲν κηρωτῇ.

3 ποιεῖ καὶ ποδαγρικοῖς ἐν καταπλάσμασι μετ᾿ ἐρεγμοῦ, καὶ σπληνικοῖς μετ᾿ ὄξους καὶ ἀσβέστου, ἐκλειχόμενόν τε τὸ ἄνθος μετὰ μέλιτος φθισικοὺς ὠφελεῖ, κατασκευάζονται δὲ καὶ πύελοι ἐκ τοῦ λίθου, εἰς ἃς οἱ ποδαγρικοὶ τοὺς πόδας ἐντιθέντες ὠφελοῦνται, καὶ σοροὶ σαρκοφάγοι γίνονται. ἰσχναίνει καὶ τὰ πολύσαρκα καὶ παχέα σώματα καταπασσόμενον ἀντὶ νίτρου ἐν βαλανείῳ. ἐὰν δέ τις πλῦναι θέλῃ τὰ προειρημένα, πλυνέτω ὡς τὴν καδμείαν.

[*](1 SIM. Pl. XXXVI 131 sq. unde Isid. XVI 4, 15), cf. II 211. D. eup. I 150 (171) I 203. 204 (199) I 235 (216). Cels. IV 31 (158, 15). St. B. s. Ἀσσός.)[*](1 EXC. Orib. XIII s. v, λίθος (Ἄσσιον — καδμείαν om. medicinalibus), cf. Orib. Syn. II 56 (V 80 D.). Gal XII 202 (unde Aet II 23; Paul. Aeg. VII 3 s. λίθος). Ps. Gal. simpl. s. v. lapis Anius.)[*](1 num. cap. ψπη΄ Q: ψ𝒢δ Di: ρλβ E tit. περὶ λίθου ἀσίου HDi ἄσσιον Orib.: ἀσσίονιον (sic) L: ἄσιον reliqui παραληπτέον λίθον Orib. κισσηρωειδῆ L: κισηρώδη EOrib. (V 80): κισσηρώδη reliqui 2 τε] δὲ LE καὶ εὐθρυβῆ Orib. V 80 3 διὰ om. LQ (superscr. H2) βάθος LQ ἡ om. L 4 ἐπίξανθος ἁλμυρὶς Di (ἐπίξανθος superscr. H2) post ἁλμυρὶς mg. add. ἐστὶ Orib. 5 μέντοι L 6 προσαγομένη H τε] δὲ E γλώσση E 8 ἑκάτερα E στυπτικήν· σηπτικὴν Di 9 ῥητίνῃ] τινὶ L ὑγρᾷ πίσσῃ Di (ὑγρᾷ superscr. H2): pici autem resinaeve (sc. admixtus) Pl. 10 ξηραινόμενον Di: ξηρὸν μὲν reliqui 12 καὶ (pr.) — κοῖλα om. E post καὶ (pr.) add. ἀνακαθαίρει σὺν μέλιτι τὰ Di, superscr. H2 14 δὲ om. LFE ποιεῖ addidi 16 τὸ ἄνθος delevi et ad v. 20 transposui 18 σόροι E (corr. E2): σωροὶ Di σοροῖς σαρκοφάγοις L 19 σαρκοφάγοι γίνονται ἰσχναίνουσαι τὰ DiH2 (in ras.) καὶ ἰσχναίνει καὶ E 20 καταπλασσόμεναι HDi: καταπλασσόμενον LFE (corr. E2) 21 γε ἄν δέ τις Orib. προγεγραμμένα Di πλυτέον Orib.E 22 ὡς καδυμίαν (καδμίαν E) Orib.E: ὡς ἡ καδμία L)

125 πυρίτης λίθος εἰδός ἐστι λίθου, ἀφ᾿ οὗ ὁ χαλκὸς μεταλλεύεται. λημπτέον μέντοι τὸν χαλκοειδῆ εὐχερῶς τε σπινθῆρας ἀφιέντα. καυστέον δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ· μέλιτι δεύσας αὐτὸν ἔνθες εἰς ἀνθρακιὰν μαλακὴν καὶ ῥίπιζε συνεχῶς, ἕως ἂν τὴν χρόαν κιρρὸς γένηται. ἔνιοι δὲ εἰς πολλοὺς καὶ πεπυρωμένους ἄνθρακας ἀποτίθενται ἱκανῶς βεβρεγμένον τῷ

μέλιτι τὸν λίθον· ὅταν δὲ μέλλῃ τρέπεσθαι ἐπὶ τὸ κιρρότερον, 2 ἀναιροῦνται, καὶ ἀποφυσήσαντες τὴν σποδὸν πάλιν καίουσι διάβροχον, ἕως ἂν ψαθυρώτατος γένηται ὁμαλῶς· πολλάκις γὰρ μόνον ἐπικαίεται τὴν ἐπιφάνειαν. οὕτω δὲ ἀποκαύσαντες καὶ ξηράναντες ἀποτίθενται. ἐὰν δὲ πεπλυμένου χρεία ὑπάρχῃ. πλυτέον ὡς τὴν καδμείαν.

δύναμιν δὲ ἔχει κεκαυμένος τε καὶ ὠμὸς θερμαντικήν τε 3 καὶ σμηκτικὴν καὶ ἀποκαθαρτικὴν τῶν ἐπισκοτούντων ταῖς κόραις, διαφορητικήν τε καὶ πεπαντικὴν σκληρωμάτων ἀναλημφθεὶς ῥητίνῃ· καταστέλλει δὲ καὶ τὰ ὑπερσαρκοῦντα μετὰ ποσῆς θερμασίας καὶ στύψεως. καλοῦσι δὲ ἔν ιοι τὸν οὕτω καέντα διφρνγές.

[*](1 SIM. Pl. XXXVI 137 (e S. N.); Sol. 37, 16 (159), unde August, de civit. dei 21, 5, ex quo sid XVI 4, 5 ademptis Plinianis.)[*](1 EXC, Orib. XIII s. v. λίθος (πυρίτης — καδμείαν, καλοῦσι — διφρυγές); Gal. XII 199. Pa. Gal. simpl. s. v. lapis pyrites.)[*](13 SIM. Pl. 1. s. Cels. V 11. D. eup. I 153 (171).)[*](1 num. cap. ψπθ΄ LQ: ψ𝒢ε Di: ργα E tit. περὶ λίθου πυρίτου HADi λίθος πυρίτης Orib. λίθος om. Di πυρίτις H δ om. Q τε] μέντοι Q: δὲ Di 3 ἀφίενται L τούτῳ τῷ τρόπῳ Q: τρόπῳ τούτῳ Orib.: τρόπῳ τοιούτῳ EDi 4 ἄνθρακας μαλακοὺς E 5 ὡς Di χροιὰν QE, corr. E2 πυρρὸς F: πυρρός τε (τε ditt.) L εἰς om. Di 6 ἄνθρακας om. Q (superscr. Η2) ἱκανῶς om. L, post πεπυρωμένους colloc. E, post ἄνθρακας Orib.Di 7 ἐπὶ om. L: εἰς Q κιρρὸν Ord.EDi 9 ψαθυρώτερος HDi: ψαθυρώτατον L 10 γὰρ εἴωθεν μόνην E ἐπιφλέγεται Orib.: περικαίεται E: καίεται LQ οὔτκς F 11 ὑπάρχη] ἦ Orib. 12 πλυτέον οὔτως ὡς καδμία E: ὡς καδμείαν πλυτέον Orib. ἡ καδμία L τὴν om. Di 13 τε (pr.) om. HE θερμαντικήν] καθαρτικήν Q τε καὶ (alt.) . . . καὶ om. Di 14 κόραις] ὄφεσι Di 15 πεπτικὴν EDIDi] post σκληρωμάτων dist. EDl: ἀνληφθεὶς δὲ ῥητίνῃ καταστέλλει τὰ Di, at cf, D. eup. l. s. καὶ σκληρίας μαλάσσει λίθος πυρίτης κεκαυμένος ἀναληφθεὶς ῥητίνῃ τερεβινθίνῃ 16 δὲ καὶ om, Di καὶ om. Q 17 ὄνοι τὸν οὕτω . . . καλοῦσιν Orib. οὕτως FE verba καλοῦσι — διφρυγές fort. post ἀποτίθενται (v. 11) transponenda sunt)