De materia medica

126 αἱματίτης δὲ λίθος ἄριστός ἐστιν ὁ εὐθρυβὴς μὲν ὡς ἐν ἑαυτῷ, σκληρὸς δὲ καὶ κατακορὴς ὁμαλῶς, ἀνεπίμικτος ῥυπαρίας τινὸς ἢ διαζωμάτων.

δύναμιν δὲ ἔχει στυπτικὴν καὶ θερμαντικὴν ποσῶς καὶ λεπτυντικὴν καὶ σμηκτικὴν οὐλῶν τῶν ἐν ὀφθαλμοῖς καὶ τραχωμάτων σὺν μέλιτι, σὺν δὲ γάλακτι γυναικείῳ πρὸς ὀφθαλμίας καὶ ῥήξεις καὶ ὑφαίμους ὀφθαλμούς.

2 πίνεται δὲ σὺν οἴνῳ πρὸς δυσουρίας καὶ ῥοικάς, καὶ πρὸς αἵματος πτύσιν σὺν χυλῷ ῥόας· γίνεται δὲ καὶ κολλούρια καὶ ἀκόνια ἐξ αὐτοῦ πρὸς τὰ ἐν ὀφθαλμοῖς πάθη ἐπιτήδεια.

καίεται δὲ ἐμφερῶς τῷ Φρυγίῳ λίθῳ τοῦ οἴνου περιῃρημένου· μέτρον δὲ ἔστω τῆς καύσεως τὸ γενέσθαι αὐτὸν μέσως κοῦφον καὶ πεπομφολυγωμένον.

3 δολοῦσι δέ τινες τὸν προειρημένον οὕτω· λαβόντες βῶλον σχιστοῦ λίθου πυκνόν τε καὶ στρογγύλον — τοιαῦται δέ εἰσιν αὐτοῦ αἱ λεγόμεναι ῥίζαι — είς κεραμεᾶν γάστραν σποδιὰν ἔχουσαν θερμὴν ἐγκρύπτουσιν, εἶτα διαλιπόντες μικρὸν ἀναιροῦνται καὶ ἐπ᾿ ἀκόνης τρίβουσι δοκιμάζοντες, εἰ τὴν αἱματίτου χρόαν ἀπείληφε.

4 κἂν μὲν οὕτως ἔχῃ, ἀποτίθενται, εἰ δὲ μή, πάλιν ἐγκρύπτουσι, συνεχῶς ἐφορῶντες καὶ δοκιμάζοντες· ἀφεθεὶς γὰρ ἐπὶ πολὺ ἐν τῇ σποδιᾷ [*](1 SIM. Th. ap. VI 37; Pl. XXXVI 144 sq. Sol. 30, 34 (136, 11). Isid. XVI 8, 5; Orph. lith. 152 (Ab.). Damig. lap. 9 (170 Ab.) — D. eup. I 38 (110) 41 (112) II 82 (294).) [*](1 EXC. Orib. XIII s. v. λίθος (αἱματίης — λεπτυντικήν, καίεται — μεταλλεύεται), cf. Orib. Syn. II 56 (V 80 D.) Gal. XII 192. 195 (unde Aet. II 13. Paul. Aeg VII 3 s. v. λίθος). Ps. Gal. simpl. s. v. lapis.) [*](1 num. cap. ψ𝒢΄ LQ: ψ𝒢𝔮 Di: φλγ E tit περὶ αἱματίτου λίθου HADi δὲ om, Orib. ἐστιν om. Q μὲν καὶ κατακορὴς ἤτοι μέλας, ἐν ἑαυτῷ δὲ σκληρὸς καὶ ὁμαλός Di 2 ἐν αὐτῷ Orib.E (ἑαυτῷ corr. E2) post ἑαυτῷ superscr. ἤτοι μέλας H2 σκληρὸς δὲ καὶ om. E κατάκορος E ὁμαλός τε καὶ Orib.E: ὁμαλός L, cf. Dl equalis colore rufo 4 καὶ addidi 5 ὀδόντων καὶ οὐλῶν E) [*](6 δὲ om. F, post γάλακτι colloc. H 7 καὶ τάραξιν (ν in σ corr. E2) καὶ ῥίξεις E 8 καὶ πρὸς δυσ. H δυσουρίας LE: δυσουρίαν reliqui πρὸς (alt.) om. E πτύσιν LE: πτύσεις reliqui 9 κολλύριον Q: κολλύρια Di κολλοὑρια ἐξ αὐτοῦ καὶ EDi ad ἀκόνια cf. D. I 98, 2 (89, 20). Gal. XII 192 10 περὶ ὀφθαλμοὺς E 11 περιραινομένου Orib.E, at cf. Pl. uritur ut Phrygius, sed non restinguitur vino 12 γίγνεσθαι E 14 οὕτως F λίθου σχιστῆς Q 15 αὐτοῦ post ὁίζαι colloc. Orib.EDi κεραμίαν L: κεραμείαν Di, corr. E2: κεραμίου Orib. 16 θερμοσποδιὰν Di διαλείποντες Orib.Q: διαλειπόντες L 18 τὴν τοῦ Spr. καπιδὰν E (κα in ras.): καὶ ἂυ Orib. μὲν οὖν A 19 μὴ om. L ἐγκρύβουσιν Orib. εἰσφέροντες E)

ἔχει· εῖτα καὶ ἀπὸ τῆς χρόας· ὁ μὲν γὰρ εὐανθὲς ἀνίησιν ὁ 5 δὲ αἱματίτης βαθύτερον καὶ τῷ κινναβάρει ἐοικός.

εὑρίσκεται δὲ ἐν τῇ Σινωπικῇ μίλτῳ, καὶ ἐκ τῆς μαγνήτιδος δὲ πέτρας καιοκένης ἐφ᾿ ἱκανὸν κατασκευάζεται, αἱματίτης δὲ αὐτοφυὴς ἐν Αἰγύπτῳ μεταλλεύεται.