De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

εἰσὶ δὲ τῶν ῥιζῶν βελτίους αἱ λευκαὶ καὶ ξηραί, τεταναὶ καὶ ἄβρωτοι, πυρώδεις ἐν τῇ γεύσει καὶ ἀρωματίζουσαι· καρπὸς δʼ εὔθετος ὁ ἐκ μέσου τοῦ νάρθηκος· ὁ γάρ ἐκ τῶν παραφυάδων ἐστὶν ἀτροφώτερος. τοῦ δὲ ὀποῦ διαφέρει ὁ πικρότερος τῇ γεύσει, ἔνδοθεν μὲν λευκός, ἔξωθεν δὲ κροκίζων, λεῖος, λιπαρός, εὔθρυπτος, ταχέως δὲ διιέμενος, βαρύοσμος ὁ δὲ μέλας φαῦλος καὶ ὁ μαλακός· δολοῦται γὰρ ἀμμωνιακῷ καὶ κηρῷ. δοκιμάζεται δὲ ὕδατι διατριβόμενος τοῖς δακτύλοις· ὁ γάρ ἄδολος ἀνίεται καὶ γαλακτοῦται.

4 δύναμις δʼ αὐτοῦ ἐστι θερμαντική, λεπτυντική, μαλακτική, [*](1 SIM. Pl. XXV 31.) [*](6 EXC. Orib. V 77 Dar. (εἰσὶ δὲ — βαρύοσμος), ande Aet I 196 s. v.) [*](16 SIM. Zop. (Orib. II 553 cf. 502) — Pl. XXVI 117 eup. II 22 (236) — [Theophr.] l. s Pl. XXVI 113. 137 eup. II 34 (247) — Pl. XXVI 27 eup. II 31 (242) — [Theophr.] l. s. Pl. XXVI 74 eup. II 40 (255) — Pl. XXVI 88 eup. II 109 (306) — Pl. XXVI 151 sq. eup. II 77 (288) — Zop. (Orib. II 589).) [*](1 ἐπιτιτεμνομένη 0rib. E: ἐπιτετμημένη RPVF: ἐπιτετμωμένη H ἄρτι βλαστανόντων (τῶν add. E) καυλῶν Orib.E 2 καυλῶν] κλάδων FHA λευκούς AH ὀπόν om O (superscr. A2) ἐν κυρήνῃ ὃς ξηρανθεὶς FHA (ἐν κ. veria lectio ad p. 61, 12 e marg. errore huc transposita) 3 εἰς om. Orib.RE φθλλάρια E ὑποθέντες E 4 κεκοιλασμένον Orib.: κεκοιλαμμένον (λαμ in ras.) E2: κεκοιλισμένον F: κεκυλισμένον A τὸ ἔδαφος Orib.Di: τόπον E (ἐδάφους E2) δὲ] τε R: fort. recte 5 ἐντέμνοντες Orib. κατὰ] περὶ Orib..: εἰς Di 6 καὶ addidi ex Orib.E ἐκδεχίμενοι Orib. 7 ξηραὶ καὶ λευκαὶ Orib. post λευκαὶ haec habet Di καὶ τεταναὶ καὶ ξηραὶ ἄβρωτοί τε καὶ πυρώδεις ξηραὶ καὶ E τεταναί τε καὶ ἀβρότονοι R καὲ πυρώδεις RE 8 εὔθετος] καθεστώς N: καθεκαστως CA2 ὁ om. Orib.R ἐν μέσω E (corr. E2) 9 ἀστρόφωτος RA2 inutile est Dl 10 πικρότατος Orib.EDi μὲν om. ROrib. 11 post λευκὸς inser. καὶ ὑπόπυρρος E: καὶ ὑπόκιρρος DiA (del. A2): superscr. H2 λεῖος om. O: del. E2: lenis et pinguis, fragilis et citius se separans a pare, odore gravi Dl εὔθλαστος RE (θρυπτος superscr. E2) post εὔθρυπτος inser. εὔθετος (dittogr) FHDiA (εὔθλαστος superscr. A2) 12 δὲ (pr.) om. Orib.: τε N διειμένος ἢ ἀνιέμενος] E: διεμένος Οrib.: διείμενος RPV ὁ (alt.) om. RHADi μαλακός] σκληρός R superecr. A2. cf. Pl. XXV 31 et in alis autem generibus inprobatur maxime nigrum ac molle 13 γὰρ] δὲ RFHA καὶ] ἢ Di κηρω/////// E2 δὲ] γὰρ V 14 καὶ γαλακτοῦται om. R: del. A2 16 virtus est ei calida, molaptica et leptintica Dl: fort. recte)

63
ὕθεν ἁρμόζει πρὸς ῥίγη καὶ περιόδους, σπάσματα, δήγματα, πλευρᾶς ἀλγήματα, βῆχας, στρόφους, στραγγουρίας, ψώρας τὰς ἐν κύστει σύν μελικράτῳ ἡ οἴνῳ ποτιζόμενος ἔμμηνά τε ἄγει καὶ ἔμβρυα φθείρει καὶ ἐμπνευματώσεις τὰς ἐν ὑστέρᾳ καὶ σκληρίας διαφορεῖ σὺν μέλιτι ἀνεθείς. ἐστι δὲ καὶ σύγχρισμα ἰσχιάδος· μείγνυται δὲ καὶ ἀκόποις καὶ κεφαλαλγικαῖς δυνάμεσι, περιρρήττει καὶ ἄνθρακας, ἁρμόζει καὶ ποδαγρικοῖς μετὰ σταφίδος ἡμέρου καταπλασσόμενος.

παραιτεῖται δὲ καὶ τὰ τῶν ὀδόντων 5 ἀλγήματα ἐντιθέμενος τοῖς βρώμασιν ὀφθαλμῶν τέ ἐστιν ὀξυδερκὲς ἔγχριστον, μιγεὶς δὲ πίσσῃ ἔμπλαστρός ἐστι πρὸς τοὺς λυσσοδήκτους ἀρίστη. καὶ ἡ ῥίζα δὲ ξυσθεῖσα καὶ προστεθεῖσα μήτρᾳ ἄγει ἔμβρυα, πρός τε ἕλκη παλαιὰ ποιεῖ καὶ τὸ ἐψιλωμένα τῶν ὀστέων σαρκοῖ λεία καταπλασσομένη καὶ σὺν μέλιτι δὲ ἐγχριομένη. ὁ δὲ καρπὸς αὐτοῦ σὺν ἀψινθίῳ ληφθεὶς ἔμμηνα ἄγει, σὺν ἀριστολοχείᾳ δὲ πρὸς τὰ ἰοβόλα ἁρμόζει καὶ πρὸς τάς ὑστερικὰς πνίγας σὺν οἴνῳ ποτιζόμενος.