De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
εἰσὶ δὲ τῶν ῥιζῶν βελτίους αἱ λευκαὶ καὶ ξηραί, τεταναὶ καὶ ἄβρωτοι, πυρώδεις ἐν τῇ γεύσει καὶ ἀρωματίζουσαι· καρπὸς δʼ εὔθετος ὁ ἐκ μέσου τοῦ νάρθηκος· ὁ γάρ ἐκ τῶν παραφυάδων ἐστὶν ἀτροφώτερος. τοῦ δὲ ὀποῦ διαφέρει ὁ πικρότερος τῇ γεύσει, ἔνδοθεν μὲν λευκός, ἔξωθεν δὲ κροκίζων, λεῖος, λιπαρός, εὔθρυπτος, ταχέως δὲ διιέμενος, βαρύοσμος ὁ δὲ μέλας φαῦλος καὶ ὁ μαλακός· δολοῦται γὰρ ἀμμωνιακῷ καὶ κηρῷ. δοκιμάζεται δὲ ὕδατι διατριβόμενος τοῖς δακτύλοις· ὁ γάρ ἄδολος ἀνίεται καὶ γαλακτοῦται.
4 δύναμις δʼ αὐτοῦ ἐστι θερμαντική, λεπτυντική, μαλακτική, [*](1 SIM. Pl. XXV 31.) [*](6 EXC. Orib. V 77 Dar. (εἰσὶ δὲ — βαρύοσμος), ande Aet I 196 s. v.) [*](16 SIM. Zop. (Orib. II 553 cf. 502) — Pl. XXVI 117 eup. II 22 (236) — [Theophr.] l. s Pl. XXVI 113. 137 eup. II 34 (247) — Pl. XXVI 27 eup. II 31 (242) — [Theophr.] l. s. Pl. XXVI 74 eup. II 40 (255) — Pl. XXVI 88 eup. II 109 (306) — Pl. XXVI 151 sq. eup. II 77 (288) — Zop. (Orib. II 589).) [*](1 ἐπιτιτεμνομένη 0rib. E: ἐπιτετμημένη RPVF: ἐπιτετμωμένη H ἄρτι βλαστανόντων (τῶν add. E) καυλῶν Orib.E 2 καυλῶν] κλάδων FHA λευκούς AH ὀπόν om O (superscr. A2) ἐν κυρήνῃ ὃς ξηρανθεὶς FHA (ἐν κ. veria lectio ad p. 61, 12 e marg. errore huc transposita) 3 εἰς om. Orib.RE φθλλάρια E ὑποθέντες E 4 κεκοιλασμένον Orib.: κεκοιλαμμένον (λαμ in ras.) E2: κεκοιλισμένον F: κεκυλισμένον A τὸ ἔδαφος Orib.Di: τόπον E (ἐδάφους E2) δὲ] τε R: fort. recte 5 ἐντέμνοντες Orib. κατὰ] περὶ Orib..: εἰς Di 6 καὶ addidi ex Orib.E ἐκδεχίμενοι Orib. 7 ξηραὶ καὶ λευκαὶ Orib. post λευκαὶ haec habet Di καὶ τεταναὶ καὶ ξηραὶ ἄβρωτοί τε καὶ πυρώδεις ξηραὶ καὶ E τεταναί τε καὶ ἀβρότονοι R καὲ πυρώδεις RE 8 εὔθετος] καθεστώς N: καθεκαστως CA2 ὁ om. Orib.R ἐν μέσω E (corr. E2) 9 ἀστρόφωτος RA2 inutile est Dl 10 πικρότατος Orib.EDi μὲν om. ROrib. 11 post λευκὸς inser. καὶ ὑπόπυρρος E: καὶ ὑπόκιρρος DiA (del. A2): superscr. H2 λεῖος om. O: del. E2: lenis et pinguis, fragilis et citius se separans a pare, odore gravi Dl εὔθλαστος RE (θρυπτος superscr. E2) post εὔθρυπτος inser. εὔθετος (dittogr) FHDiA (εὔθλαστος superscr. A2) 12 δὲ (pr.) om. Orib.: τε N διειμένος ἢ ἀνιέμενος] E: διεμένος Οrib.: διείμενος RPV ὁ (alt.) om. RHADi μαλακός] σκληρός R superecr. A2. cf. Pl. XXV 31 et in alis autem generibus inprobatur maxime nigrum ac molle 13 γὰρ] δὲ RFHA καὶ] ἢ Di κηρω/////// E2 δὲ] γὰρ V 14 καὶ γαλακτοῦται om. R: del. A2 16 virtus est ei calida, molaptica et leptintica Dl: fort. recte)
παραιτεῖται δὲ καὶ τὰ τῶν ὀδόντων 5 ἀλγήματα ἐντιθέμενος τοῖς βρώμασιν ὀφθαλμῶν τέ ἐστιν ὀξυδερκὲς ἔγχριστον, μιγεὶς δὲ πίσσῃ ἔμπλαστρός ἐστι πρὸς τοὺς λυσσοδήκτους ἀρίστη. καὶ ἡ ῥίζα δὲ ξυσθεῖσα καὶ προστεθεῖσα μήτρᾳ ἄγει ἔμβρυα, πρός τε ἕλκη παλαιὰ ποιεῖ καὶ τὸ ἐψιλωμένα τῶν ὀστέων σαρκοῖ λεία καταπλασσομένη καὶ σὺν μέλιτι δὲ ἐγχριομένη. ὁ δὲ καρπὸς αὐτοῦ σὺν ἀψινθίῳ ληφθεὶς ἔμμηνα ἄγει, σὺν ἀριστολοχείᾳ δὲ πρὸς τὰ ἰοβόλα ἁρμόζει καὶ πρὸς τάς ὑστερικὰς πνίγας σὺν οἴνῳ ποτιζόμενος.