De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

79 αἷμα χηνὸς καὶ ἐρίφου καὶ νήσσης ἀντιδότοις χρησίμως μείγνυται, φάσσης δὲ καὶ τρυγόνος καὶ περιστερᾶς καὶ πέρδικος πρόσφ ατον πρὸς ὀρθαλμῶν τρώσεις, καὶ ὑποδρομὰς αἵματος [*](3 SIH. Pl. XXVIII 189; D. eup. 1 88 (137)— Pl. XXVIII 216 — eup I 60 (124) I 58 (122) Pl. XXVIII 173 — Pl. XXVlII 241 — Pl. XXVIII 186 — Pl. XXXII 37 eup. I 88 (137)— Pl. XXXII 37 — Pl. XXXII 37 eup. I 18 (104)— eup. I 88 (137) — Pl. XXVIII 187 — eup. I 205 (200) — Pl. XXVIII 173.) [*](15 TEST. Ruf. 533 (ed. R.): dixerunt Ruffus et Dyascorides: fel hircinum tollit verrucas.) [*](19 SIM. Pl. XXIX 04. 161 — D. eup. I 44 (114) Pl. XXIX 126 — Pl. XXX 112 — Pl. XXVIII 202 eup. II 49 (261)— Pl. XXVIII 161 eup. II 139 (328)— 1Pl. XXIX 58 — Pl. XXXII 112 eup. I 18 (103).) [*](19 EXC. Gal. XII 258 sq. Paul. Aeg. VII s s. v.) [*](2 ἐπὶ addidi ex E κροκύδα E: κροκίδα reliqui 4 τε (pr.)] δὲ E δακτύλῳ QDi μέχρις HDi 5 αἰγείῳ ἢ om. E: lacte mulierum aut caprinum Dl 6 σύριγγας E ποιεῖ addidi 7 τὰς om. E ἐμπλάστρους om. mg. add. F ἀφλεγμάντους om. HDi: φλεγμάντους F : correxi coll. Dl medicaminibus trau- maticis id est unlnerum utiliter iungitur et sine tumore unlnera servat 8 δ᾿  addidi 10 ἢ γῇ] καὶ E 11 ἐνδεέστεραι E (ι del. E2) 13 παιδίων E: παίδων reliqui 14 ἐπιληπτικοὺε in ἐπιλήπτους corr. E2: ἐπιληπτικοῖε (ut videtur) reli- qui ταῖς ὁισὶν ἐντεθεἶσα E 15 νυκτάλωπα E καὶ om. E ἡ δὲ Ε 16 τὰ αὐτὰ θυμιώμεγα δὲ Η 17 καὶ καταστέλλειν χριδμενος H κατσστέλλει] Di) [*](19 num. cap. ση QDi: πη E tit. περὶ ἀνειδότων (sic) F 20 φἀττης E 21 πρόσφατα E: πρόσφαται F : πρόσφατος H: εἰς προσφάτους ἀχθαλμῶν τρώ σεις Di)

161
ματος καὶ νυκτάλωπας ἐγχρίεται. ἰδίως δὲ τὸ τῆς περιστερᾶς αἱμορραγίας τὰς ἐκ μηνίγγων ἐπέχει. τὸ δὲ τοῦ τράγου καὶ αἰγὸς καὶ ἐλάφου καὶ λαγωοῦ ὀπτὸν ἀπὸ τηγάνου λαμβανόμενον δυσεντερίας καὶ κοιλιακὰς ῥύσεις ἐφίστησι, μετʼ οἴνου δὲ ποθὲν πρὸς τὰ τοξικὰ ποιεῖ, τὸ δὲ τῶν λαγωῶν θερμὸν καταχριόμενον ἐφηλίδας καὶ φακούς θεραπεύει, καὶ τὸ ἀπὸ τῶν κυνῶν δὲ ποθὲν λυσσοδήκτοις καὶ τοξικὸν πεπωκόσιν ἁρμόζει.

τὸ δὲ τῆς χερσαίας χελώνης ποθὲν ἐπιλημπτικοῖς 2 ἱστορεῖται ἁρμόζειν, θαλα σκίας δὲ χελώ νης σὺν οἴνῳ καὶ πιτύᾳ λαγωοῦ καὶ κυμίνῳ πινόμενον ἁρμόζει πρὸς θηριοδήγματα καὶ φρύνου πόσιν. ταύρου δὲ αἷμα διαφορεῖ καὶ μαλάσσει σκληρίας καταπλασσόμενον μετὰ ἀλφίτων. τὸ δὲ τῶν ὀχε υτῶν ἵππων σηπταῖς μείγνυται, τὸ δὲ τοῦ χαμαιλέοντος τρίχας ψιλοῦν ἐπὶ τῶν βλεφάρων πεπίστευται, καὶ τὸ τῶν χλωρῶν βατράχων ὁμοίαως. γυναικὸς δὲ τὸ ἐπιμήνιον περιαλειφόμενον καὶ ὑπερβαινόμενον ἀσυλλήμπτους δοκεῖ ποιεῖν γυναῖκας, ποδαγρικὰς δὲ ἀδύνας καὶ ἐρυσιπέλατα κουφίζει καταχριόμενον.

80 ἀπόπα τος βοὸς νομάδος πρόσφατος ἐπιτεθεῖσα φλεγμονάς τάς ἐκ τραυμάτων πραύνει· ἐνειλεῖται δὲ φύλλοις καὶ θερμαίνεται ἐν θερμοσποδιά καὶ οὕτως ἐπιτίθεται, καὶ ἰσχιάδος δὲ πυρία πραυντικὴ ἡτοιαύτη ἐπίθεσις. σὺν ὄξει δὲ καταπλασθεῖσα χοιράδας καὶ σκληρώματα διαλύει καὶ φύγεθλα. ἰδίως δὲ ἄρρενορς βοὸς βόλβιτον ὑστέραν προπεπτωκυῖαν [*](9 SIM. Apollod. (Gal. XIV 184);  Nic. Th. 710sq. Pl. XXXII 33. D. e eup. II 115 315): Nic. Al. 585 (ex Apoll); D. eup. II 157 (334) — Pl. XXVIII 217 — Pl. XXIII 174 — Pl. XXXII 136 — D. eup. II 95 299);  Pl. XXVII 80;  D. eup. I 235 (215).) [*](19 SIM. Pl. XXVIII 242 — Pl. XXVIII 199 D. eup. I 241 (222) — Pl. XXVIII 191 eup. I 15 (172?). — Pl. XXVIII 234 — Pl. XXVIII 253 eup. II 69 (284) — eup. II 133 (325) — eup. II 56 (267) — eup. II 76 (287).) [*](19 EXC. Gal. XII 290 sq.) [*](2 καὶ αἱμορραγίας E τῶν μηνίγγων E 3 καὶ ἐλάφου om. H 4 καὶ om. E κοιλίας ῥύσιν E 5 τὰ addidi ex E 8 ἐπιλημπικοὺε ἱστορῆται θεραπεύειν E 9 nov. cap. (πθ) incip. E θαλαττίας E 10 λαγωοῦ πιτήα (υ superscr) E πινόμενα E fort. θηρίων δήγματα 11 πρὸς φρύνου E 14 τῶν om. E 15 τὸ ἐκ καταμηνίων περιχριόμενον Ε 17 ποιεῖν δοκεῖ Ε) [*](19 num. cap. σθ QDi: ϥ E ἐπιτεθεὶς libri: correxi 20 τὰς φλεγ- μυνὰς H 21 ἐπὶ libri: correxi coll. D. eup. 241 (222) 22 δὲ (pr)] τε E (corr. E2) πυρίας H: πυρίᾳ Spr. πρακτικὴ E ἐπιτεθῆσα E 23 σκληρίας καὶ χοιράδας Di post φύγεθλα add. καὶ φύματα E)

162
ὑπομιώμενον ἀποκαθίστησι, διώκει δὲ καὶ κώνωπας θυμιαθέν. σἰγῶν δὲ σπύραθοι, μάλιστα ὀρεινῶν πινόμεναι σὺν οἴνῳ ἴκτερον ἀποκαθαίρουσι, σύν ἀρώματι δὲ ποθεῖσαι ἔμμηνα κινοῦσι καὶ ἔμβρυα ἐκβάλλουσι.

2 ξηραὶ δὲ λεῖαι σὺν λιβανωτῷ προστεθεῖσαι ἐν ἐρίῳ ῥοῦν γυναικεῖον ἐπέχουσι, καὶ τὰς ἄλλας δὲ αἱμορραγίας σῦν ὄξει στέλλουσι· καεῖσαι δὲ ἀλωπεκίας θεραπεύουσι μετʼ ὄξους ἢ ὀξυμέλιτος καταχριόμεναι, σὺν ὀξυγγίῳ δὲ καταπλασσόμεναι ποδαγρικοὺς ὠφελοῦσιν. ἑψηθεῖσαι δὲ μετʼ ὄξους ἢ οἴνου ἐπιτίθενται πρὸς ἑρπετῶν δήγματα καὶ ἕρπητας καὶ ἐρυσιπέλατα καὶ παρωτίδας. καὶ ἐπὶ ἰσχιαδικῶν δὲ ἡ διʼ αὐτῶν καῦσις ὠφελίμως παραλαμβάνεται τοῦτον τὸν τρόπον· ἐπὶ τὸ μεταξὺ μέρος τοῦ (λιχανοῦ καὶ τοῦ〉 ἀντίχειρος, συνεγγίζον δὲ τῷ καρπῷ κοῖλον, προυποθεὶς ἔριον ἐλαίῳ βεβρεγμένον, ἐπιτίθει κατά μίαν σπύραθον πυρῶν, ἄχρι οὗ ἂν ἡ αἴσθησις διὰ τοῦ βραχίονος ἐπὶ τὸ ἰσχίον ἔλθῃ καὶ παύῃ· καλεῖται δὲ τοιαύτη καῦσις Ἀραβική.