De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

78 χολὴ πᾶσα ἀποτίθεται τούτῳ τῷ τρόπῳ· λαβὼν τὴν πρόσφατον καὶ ἀποδήσας τὸ στόμα αὐτῆς λίνῳ κάθες εἰς ὕδωρ ζέον διαλιπὼν χρόνον τοσοῦτον, ὅσον ἄν τις τριῶν σταδίων δρόμον ἀνύσειεν· εἶτα ἐξελὼν ξήραινε ἐν τόπῳ σκιερῷ καὶ ἀνοτίστῳ. τὰς δὲ εἰς τὰ ὀφθαλμικὰ λίνῳ ἀποδήσας βάλε εἰς βῖκον ὑελοῦν ἔχοντα μέλι, καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ λίνου περιδήσας τῷ στόματι τοῦ βίκου πωμάσας ἀπόθου.

εἰσὶ δὲ πᾶσα ι αἱ χολαὶ δριμεῖαι, θερμαντικαί, τῷ μᾶλλόν 2 τε καὶ ἧττον κατὰ δύναμιν ἀλλήλων διαφέρουσαι. δοκοῦσι δὲ ἐπιτετάσθαι ἥ τε τοῦ θαλασσίου σκορπίου καὶ ἰχθύος τοῦ λεγομένου καλλιωνύμου, χελώνης τε θαλασσίας καὶ ὑαίνης, ἔτι δὲ πέρδικος καὶ ἀετοῦ καὶ ἀλεκτορίδος λευκῆς καὶ αἰγὸς ἀγρίας, ἰδίως ἁρμόζουσα πρὸς ἀρχομένας ὑποχύσεις καὶ ἀχλῦς, ἄργεμά τε καὶ τραχέα βλέφαρα. τῆς δὲ τοῦ προβάτου καὶ τοῦ τράγου καὶ τοῦ συὸς ἔτι δὲ ἄρκου ἐμπρακτικωτάτη ἐστὶν ἡ ταυρεία. [*](8 SΙM. Ρl. ΧΧΙΙΙ 146 — Pl. XXΙΙ 37. XΧΙX 123; D. eup. I 41 (113).) [*](8 EXC. 0rib. XII s. v.(χολὴ — ἀπόθου); Gal. XII 275sq. (unde Aet. II 106. Paul. Aeg. VII 3 s. v).) [*](1 διυλισθεὶς Orib. V 75 ὡσαύτως τε 0rib. V 75 ἄχρι ἂν οὗ FE: ἀχρις ἂν οὗ Orib. XI: ἄχρις ἂν HDi0rib.V 75 2 post τακεὶς add. ἀπηθηθῆ E ἀπολημφθείοης E (ἀνα superscr. E2): ἀναληφθείσης 0rib.: ἐπαναληφθείσης Di: ἀρθείσης Orib. V 75 3 ὑλισθείσης vel διυλιοθείσης Οrib. post τὸ del. πλυθῆναι καὶ Ε2 4 καινῷ ἀγγίῳ Orib. E ἀποξυομένης Orib. E 5 ἀθεράπεντον post βούλει colloc. E ἀποθέσθαι Orib.E 6 ὥσπερ E 7 ὑπεδείξαμεν om. 0rib.) [*](8 num. cap. σζ QDi: πζ E χολὴ δὲ E τρόπω τόδε E: τρόπῳ τούτῳ (τούτῳ add. pr. m.) Οrib. 9 λίνῳ om. E κάθες Orib.: καθεὶς E: κάθεσο reliqui 10 ξέον ὕδωρ 0rib. καὶ διαλιπὼν E 11 ἀναλύσειεν Q: ἀνα- λώσειεν reliqui: corr. nescio quis εἶτα] καὶ E ξήρανε E 12 βάλλε F0rib. (βάλλε — ὑελοῦν om. mg. add. Orib) 13 βικίον Di: ἀγγεἶον H ἔχον HDi περιυλίσας E 14 ἀποτίθεσο 0rib.E 15 δριμεῖαι καὶ E τῷ E: τὸ reli- qui 16 τε om. E διαφέρουσαι ἀλλήλων E 17 καλουμένου E 19 ἀλεκτορίδων λευκῶν corr. E2, ad rem cf. Pl. XXIX 123 20 ἁρμόζουσαι H ἐπιχύσεις E: corr. E2 21 βλέφαρα τραχέα E τοῦ (pr) om. E προβατήου E τοῦ (alt.)] τῆς E τραγίου E 22 τοῦ om. E ἄρκου E: ἄρκτου reli- qui ἐμπρακτοτάτη QDi)

160
πᾶσαι δὲ προθυμίαν πρὸς διαχώρησιν ἐργάζονται, καὶ μᾶλλον ἐπὶ παιδίων, εἴ τις κροκύδα βάψας προσθείη τῷ δακτυλίῳ.

3 ἡ δὲ ταυρεία ἰδίως ἐπὶ συναγχικῶν διαχρίεται σὺν μέλιτι, ἀποθεραπεύει τε τὰ ἐν δακτυλίῳ μέχρι οὐλῆς, πυορροοῦντά τε ὦτα καὶ τὰς ἐπʼ αὐτῶν ῥήξεις σὺν γάλακτι αἰγείῳ ἢ γυναικείῳ ἐνσταζομένη. πρὸς δὲ συριγμοὺς σὺν πράσου χυλῷ ποιεῖ, εἴς τε τάς τραυματικὰς ἐμπλάστρους ἀφλεγμάντους μειγνυμένη καὶ θηριακὰς περιχρίστους· καὶ πρὸς φαγεδαινικὰ δʼ ἕλκη καὶ ἀδύνας αἰδοίου καὶ ὀσχέου σὺν μέλιτι, πρὸς δὲ λέπρας καὶ πίτυρα σὺν νίτρῳ ἢ γῇ κιμωλίᾳ σμῆγμα κράτιστον. καὶ ἡ προβατε ία δὲ πρὸς τὰ αὑτὰ καὶ ἡ ἀρκεία, ἐνδεέστεραι δὲ τυγχάνουσιν.

4 ἐκλειχομένη δὲ ἡ ἀρκεία ἐπιλημπτικοὺς ὠφελεῖ, ἡ δὲ τῆς χελώνης πρὸς συνάγχας καὶ τὰς ἐπὶ τῶν παιδίων νομὰς ἐν στόματι καὶ ἐπιλημπτικοὺς ἐντεθεῖσα ταῖς ῥισίν, αἰ γὸς δὲ ἀγρίας ἰδίως νυκτάλωπας θεραπεύει ἐγχρισθεῖσα. καὶ ἡ τοῦ τράγου δὲ τὸ αὐτὸ ποιεῖ, θύμιά τε αἴρει καὶ τὰς ἐπὶ τῶν ἐλεφαντιώντων ὑπεροχὰς καταχριομένη στέλλει. ἡ δὲ ὐ ε ία πρὸς τὰ ἐν ὠσὶν ἕλκη καὶ πρὸς τὰ λοιπὰ πάντα ὠφελίμως παραλαμβάνεται.