De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
45 μηλίνον σκευασία· ἐλαίου ξέστας ἕξ, ὕδατος ξέστας δέκα μείξας προσέμβαλε σπάθης τεθλασμένης οὐγγίας τρεῖς, σχοίνου οὐγγίαν μίαν καὶ ἐάσας ἡμέραν μίαν ἕψησον, εἶτα ἀπηθήσας τὸ ἔλαιον βάλε εἰς ἀγγεῖον πλατύστομον, ἐπιθείς τε ῥῖπον ἐκ καλάμου ἢ ψίαθον ἀραιὰν ἄνωθέν τε ἐπιθεὶς κυδώνια μῆλα καὶ περικαλύψας ἱματίοις ἔασον ἡμέρας ἱκανάς, ἕως ἂν ἐπισπάσηται τὴν ἀπὸ τῶν μήλων δύναμιν τὸ ἔλαιον.
2 ἔνιοι δὲ τὰ μῆλα περιβαλόντες ἱματίοις ἐπὶ ἡμέρας δέκα, ἵνα συνέχηται καὶ μὴ διαπνέηται ἡ εὐωδία, μετὰ ταῦτα ἀποβρέχουσι τῷ ἐλαίῳ ἡμέρας δύο καὶ νύκτας, εἶτα ἐξιπώσαντες ἀποτίθενται. δύναμιν δὲ ἔχει στυπτικήν, ψυκτικήν, ποιοῦν πρὸς τὰ ψωρώδη ἕλκη, πίτυρα, χίμετλα, ἕρπητας καὶ πρὸς τὰς ἐν ὑστέρᾳ ἑλκώσεις ἐγχυματιζόμενον, οὖρά τε ἠρεθισμένα στέλλει ἐγκλυζόμενον καὶ ἱδρῶτας ἐφίστησι· πίνεται δὲ καὶ πρὸς κανθαρίδας, βουπρήστεις, πιτυοκάμπην. εστι δὲ αὐτοῦ δόκιμον τὸ κυδωνίων ὄζον μήλων.
46 οἰνανθίνου σκευασία· οἰνάνθην τὴν ἐκ σταφυλῆς εὐώδη μαράνας βάλε εἰς ὀμφάκινον ἔλαιον καὶ κίνει μεταστρέφων. ἐάσας δὲ ἡμέρας δύο ἐξίπου καὶ ἀποτίθεσο.
δύναμιν δὲ ἔχει στυπτικήν, ἀναλογοῦσαν τῇ τοῦ ῥοδίνου [*](3 SIM. Theophr. de od 26. 31; Pl. XIII 11. XXIII 103; Hices. (Ath. XV 689c); Aet. I s. v. ἔλαιον μήλινον (e Posidonio ?), unde Nic M. XVI 12 cf. Paul. Aeg. VII 20 s. v. Zach. m. m VI 117. Garg. M. 43, 187 R.) [*](17 SIM D. eup. II 27 (237) II 152 (332) II 154 (333).) [*](20 SIM. Pl. XII 133; XIII 5 (∼ Atlh. XV 688 e, cf. Theophr. de od. 27); XV 29. XXIII 80. 91; Hices. (Ath. XV 699c).) [*](20 EC. Aet. I s. v. ἔλαιον οἰνάνθινον (aliis additis), unde Nic. M. XVI 11.) [*](3 num. cap. με QDi: ν΄ Dl tit. λαπάθινον (sic) H: περὶ σκευασίας μηλίνου FDiDa ἔλαιον μήλινον σκευάζεται τὸν τρόπον τοῦτον Di μηλίνου σκευασία om, HDaDi ἐλαίου ὀμφακίνου Dl 4 προσέμβαλλε Q σπάθης FDl: λαπάθης reliqui 6 διηθήσας H (mendo notato): ἀπειθήσας F: ἀπωθήσας Da βάλλε Q 7 τε (pr.)] δὲ Spr. ῥύπον FDiDa: corr. Sar. cf. D. V 103 ἢ ψίαθον fort. delendum ἀραιὰν] παλαιὰν Di τε (alt.) om. QDa 10 ἐπὶ om. H 14 ψυκτικήν om. F, at cf. Dl cui virtus est frigida et stiptica 15 καὶ πίτυρα Di (dittogr.) 18 πιτυόκαμπον Di: πιτυοκάμπας Spr. 20 num cap. μ𝒢 QDi: να΄ Dl tit. οἰνάνθινον Ha: περὶ οἰνανθίνου DiDa: οἰνανθίνου σκευασία F οἰνανθίνου σκευασία om. HDiDa 21 βάλλε Q)
47 τηλίνου σκευασία· τήλεως λίτρας ἐννέα, ἐλαίου λίτρας πέντε, καλάμου λίτραν μίαν, κυπέρου λίτρας δύο ἀπόβρεχε τῷ ἐλαίῳ ἐπὶ ἡμέρας ἑπτά, κινῶν ἑκάστης ἡμέρας τρίς, εἶτα ἐξίπου καὶ ἀποτίθεσο. οἱ δὲ ἀντὶ μὲν τοῦ καλάμου καρδάμωμον, ἀντὶ δὲ τῆς κυπέρου ξυλοβάλσαμον συναποβρέχουσιν. οἱ δὲ προστύφουσι τὸ ἔλαιον τούτοις καὶ μετὰ ταῦτα τὴν τῆλιν ἀποβρέχοντες ἐξιποῦσιν.
δύναμιν δὲ ἔχει μαλακτικὴν ἀποστημάτων, πεπτικήν. μάλιστα 2 δὲ ἁρμόζει τοῖς περὶ μήτραν πᾶσι σκιρρώμασι, δυστοκούσαις τε ἔγχυμα, ἐπειδὰν κατάξηρα τὰ περὶ τοὺς τόπους γένηται, προεκκριθέντων τῶν ὑγρῶν, πρός τε τὰς ἐν δακτυλίῳ φλεγμονάς, καὶ ἐγκλύζεται ἐπὶ τῶν τεινεσμῶν ὠφελίμως, πίτυρά τε καὶ ἀχῶρας σμήχει καὶ κατακαύματα καὶ χίμετλα ὠφελεῖ μετὰ κηροῦ, σμήχει τε ἐφηλίδας καὶ εἰς στιλβώματα μείγνυται.
ἐκλέγου δὲ τὸ πρόσφατον καὶ μὴ λίαν παρεμφαῖνον τὴν τῆς τήλεως ὀσμήν, σμῆχον τὰς χεῖρας, γλυκύπικρον ἐν τῇ γεύσει· τὸ γὰρ τοιοῦτον κάλλιστον.