Γνεὴ δικαίων ἦν τὸ πρῶτον ἀνθρώπων,ὦ Βράγχε τέκνον, ἣν καλοῦσι χρυσείην.---τρίτη δʼ ἀπʼ αὐτῶν αὖτʼ ἐγένετο χαλκείη,μεθʼ ἣν γενέσθαι φασὶ θεῖον ἡρώων---πέμπτη σιδηρῆ· ῥίζα καὶ γένος χεῖρον. ἐπὶ τῆς δὲ χρυσῆς καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ζῴων[*](Ι. 1i ═ 7, 11 | 3 im cf 53, 7 | 4e ═ 15, 3. 63, 4. 7 | 6i ═ 102, 4. 108, 5)[*](Fabulae Athoi. pr. Ι fab. 1—107, pr. ll fab. 108—123.)[*](βαλεβρίου μυθίαμβοι αἰσώπειοι κ. στ., in marg. ςι χωλιαμβι m. et ?? (m. pr. ?) A (cf. p. 98), Βαλε Βαβρίου | Βαλερίου χωριαμβικοὶ στίχοι ἐκ τῶν Αἰσώπου μύθων Harl. 3521 (sequ. fab. 58): ft. legerant Βαλερίου Β., cf. Cr p. 192. Βαβρίου μυθιάμβους διὰ χωλιάμβων ἐν βιβλίοις ι΄ Suidas testatur.)[*](I. Prooemium conlectionis prioris. 3—5 Lm Rth || 3 αὐτῶν A, τ (= τις) add. m. recc. (Men.), unde αὐτῶν τις Schnw; suppl. Cr, cf. 12, 19; versui 3 litteris evanidis m. 3 in marg. ascriptum φρἁ oc, cf. praef. | ἐγενήθη A, corr. Schnw Cr; ἐγεγένητο Burges, Eb || 4 ἕπεσθαι? cf. N 492 | φασιν, ν eras. A. θείαν A, δῖαν Eb, θεῖον Cr conl. Hes. op. 159 ἡρώων θεῖον γένος: supplendum fere: γένος (cf. 5) παλαιῶν, nam alii heroes recentiores sunt secundum Babrium; cf 63, 7 ff. et versum persimilem 66, 1 || 5 μεμπτὴ A, πέμπτης Lm | σιδηρὰ A, interpunxit Gb Cr | num χείρω γόνος χείρων? Eb || 6 δὲ ///// σῆς, A, suppl. Db litterarum χρυ umbras cognovit Eb)10
φωνὴν ἔναρθρον εἶχε καὶ λόγους ᾔδει·ἀγοραὶ δὲ τούτων ἦσαν ἐν μέσαις ὕλαις.ἐλάλει δὲ πέτρη καὶ τὰ φύλλα τῆς πεύκης,ἐλάλει δὲ κἰχθὺς, Βράγχε, νηὶ καὶ ναύτῃ, στρουθοὶ δὲ συνετὰ πρὸς γεωργὸν ὡμίλουν.ἐφύετʼ ἐκ γῆς πάντα μηδὲν αἰτούσης,θνητῶν δʼ ὑπῆρχε καὶ θεῶν ἑταιρείη.μάθοις ἂν οὕτω ταῦτʼ ἔχοντα καὶ γνοίηςἐκ τοῦ σοφοῦ γέροντος ἧμιν Αἰσώπου μύθους φράσαντος τῆς ἐλευθέρης μούσης.ὧν νῦν ἕκαστον, ἢν θέλῃς, ἐμῇ μνήμῃμελισταγές σοι νῷ τι κηρίον θήσω,πικρῶν ἰάμβων σκληρὰ κῶλα θηλύνας.[*](8e ═ 12, 2 | 11e ═ 7, 4. 15, 2 | 12e ═ 10, 2 | 16e ═ lI 6 | 17e ═ 64, 7. 95, 26 ||)[*](Ι. 7 ᾔδη. A m. pr., ft recte, η in ει corr. m. 3? || 9 πέτρα A. || 10 δ- ////// ἰχθὺς, erasis litteris fere quattuor (ὲ καὶ?); Menas corr. δὲ πόντιος (π. postea erasit) τʼ ἰχθὺς, unde conl. 71, 5 δὲ πόντος Bgk Lm; possis δὲ δελφίς sim., cf. Maxim. Tyr. III 1 || 14 μαθ - - ς δʼ ἀνοὕτω A, suppl. Bss: δʼ del. Cr ut repetitum ex vv. 11. 13. Cf. Avian. praef. 7 Ell || 15 ἡμῶν γέρ. Αἰσ. A, βαγ suptascr. m. r., corr. Sd Eb; σοφιστοῦ, τοῦ γ. Gb Rth || 16 ἐλευθέρας A, oratione libera,i.e.soluta (Apul. flor. XV p.1 9 Kr.), cf. Cr de Babr. 163; παλαιτέρας Schn, alii aliud || 17 ἂν θείης A, ἂν θέλῃς Lm, ἵνα τιθῇς (θέῃς) Db (Schnw); num ἀνθίσας? | ἐμῆ μν. A, intellego ad meam mermoriam e recentiorum usu; ἐνὶ μν. Lm Ah forma Babrio ignota locus lacunosus? || 18 νῶ τὸ in A dignoverunt plerique, etiam Eb, atque σοι νῷ (═ ἐν νῷ) a poetis non alienum; νοῦ τὸ Rth legere sibi visus est, unde effinxit τοῦτο, quod praeceperat Fx; λῷστε Db; scripsi interim νῷ τι, cf. Hes. theog. 597 || 19 θηλὰσαι:—, θηλ m. pr, ultimae litterae m. r. atramento obductae, suppl. Ah. cf. Philol. LIII 219 | v. 17—19 litt. umbrae (m. 3?) in mg., cf. praef. || Prima archetypi ex quo A descriptus pagina lacera erat et evanida)11
Ἄνθρωπος ἦλθεν εἰς ὄρος κυνηγύσων,τόξου βολῆς ἔμπειρος· ἦν δὲ τῶν ζῴωνφυγή τε πάντων καὶ φόβου δρόμος πλήρης.[*](f. 3b)λέων δὲ μοῦνος προὐκαλεῖτο θαρσήσαςαὐτῷ μάχεσθαι. „μεῖνον“ εἶπε ,μὴ σπεύσῃς“ ἅνθρωπος αὐτῷ, „μηδʼ ἐπελπίσῃς νίκῃ·τῷ δʼ ἀγγέλῳ μου πρῶτον ἐντυχὼν γνώσῃτί σοι ποιητέʼ ἐστίν.“ εἶτα τοξεύειμικρὸν διαστάς. χὠ μὲν οἰστὸς ἐκρύφθηλέοντος ὑγραῖς χολάσιν· ὁ δὲ λέων δείσας ὥρμησε φεύγειν ἐς νάπας ἐρημαίας.τούτου δʼ ἀλώπηξ οὐκ ἄπωθεν εἱστήκει.ταύτης δὲ θαρσεῖν καὶ μένειν κελευούσης,„οὔ με πλανήσεις“ φησίν, „οὐδʼ ἐνεδρεύσεις·ὅπου γὰρ οὕτω πικρὸν ἄγγελον πέμπει, πῶς αὐτὸς ἤδη φοβερός ἐστι γινώσκω.“Ὅτι δεῖ ἐκ τῶν προσφερομένων γινώσκειν τὴν ἑκάστου διάθεσιν. καὶ ὅτι ἡ σοφία τῆς δυνάμεως διαφέρει.
Ἀνὴρ γεωργὸς ἀμπελῶνα ταφρεύωνκαὶ τὴν δίκελλαν ἀπολέσας 〈ἐπ〉εζήτει,[*](1, 1i ═ 7, 1 | 1e cf. 138. 4 | 2e ═ 134, 6 | 3e ═ 10, 3. 31, 2. 95, 67. 100, 3 | 4 m e ═ 31, 12 (25, 8) | 12 m e ═ 130, 1 | 14e cf. 75, 6. 138. 8 || 2, 2 m e ═ 23, 2. 28, 3)[*](1 B 11 P 9, Nev. 283; tetr. I 20, Av. 17 || ἀρχὴ τοῦ α A. m. 2 in mg. || 3 φυγὴ A m. pr. (Bss), σ add. m. r. | δρυμὸς Piccol || 4 δὲ τοῦτον A, δὲ μόνος B (Par), corr. Schnw | θαρσῆσαι A, corr. Bo || 5 αὐτωῖ A | σπεῦδε A, corr. Fx 6 ἄνθρωπος A, corr. Lm || 8 ποιητόν A, corr. Bgk; πτοητόν Schnw || 11 εἰς Rth || 12. 13 decurtati? cf. Av. 17, 9 sq. 14 οὐ μὴ Nb || 15 πικρὸν B (Db): φοβερὸν A || 16 ὡς Eb | φοβερὸς Dbn, πικρός A | γιγνώσκω A, corr. Eb || Epim. καὶ add. m. rec. teste Eb; in epimythio altero trimeter latet barbarus. Aliud epim. in B)[*](2, 1 cf. M. Rb. XLVI 318 Alciphr III 13 || 2 ἐζήτει A, corr. Bss (cf. 28, 3), ἀνεζ- F Hch coll. 23. 2)12
μή τις παρόντων τήνδʼ ἔκλεψεν ἀγροίκων.ἠρνεῖθ’ ἕκαστος. οὐκ ἔχων δʼ ὃ ποιήσει,εἰς τὴν πόλιν κατῆγε πάντας ὁρκώσων· τῶν γὰρ θεῶν δοκοῦσι τοὺς μὲν εὐήθεις[*](f. 4a)ἀγροὺς κατοικεῖν, τοὺς δʼ ἐσωτέρω τείχουςεἶναί τʼ ἀληθεῖς καὶ τὰ πάντʼ ἐποπτεύειν.ὡς δʼ εἰσιόντες τὰς πύλας ἐπὶ κρήνηςτοὺς πόδας ἔνιζον κἀπέθεντο τὰς πήρας, κῆρυξ ἐφώνει χιλίας ἀριθμήσεινμήνυτρα σύλων ὧν ὁ θεὸς ἐσυλήθη.ὃ δὲ τοῦτʼ ἀκούσας εἶπεν· „ὡς μάτην ἥκω·κλέπτας γὰρ ἄλλους πῶς ὁ θεὸς ἂν εἰδείη,ὃς τοὺς ἑαυτοῦ φῶρας οὐχὶ γινώσκει, ζητεῖ δὲ μισθοῦ μή τις οἶδεν ἀνθρώπων;“Ὅτι χρὴ ἀπιστεῖν τοῖς ὑπισχνουμένοις ὧν οὐκ εἰσὶ δεσπόται.
Αἶγάς ποτʼ εἰς ἔπαυλιν αἰπόλος κλείζωνμιῆς ἀπειθοῦς ἐν φάραγγι τρωγούσηςἐπὶ σηκὸν ἄγειν θʼ, ὡς αἱ μὲν ἦλθον, αἱ δʼ οὔπωκόμην γλυκεῖαν αἰγίλου τε καὶ σχίνουτὸ κέρας κατῆξε μακρόθεν λίθῳ πλήξας. [*](2, 7 cf. 132, 4 | 8e ═ 3, 7 | 11i ═ 76, 12)[*](2, 3 μὴ τῶν A, corr. Bss | τὴν δʼ A m. pr., corr. m. r. || 4 ὃ acc. add. m. r. || 9 κρήνης A, -ης atramento obductum, κρήνῃ Bgk Rth || 12 σίγλων Bgk || 13 ο A, m. r., ὃ corr. cum Eb || 14 ὁ inseruit Ebh, θεὸς γʼ A, sed γʼ m. recc. | ἠδείη A. || 16 οἶδεν ἀνων A || Epim. ἐιϲὶδεϲπίϲτ-ι A m. pr. ut videtur, ται m. rec.; corr. Schnw, εἰσεῖδες πίστιν Dd)[*](3 BP 4 MP1 3, Aphth. 5; retr. I 35. Tota fabula paucis verbis exceptis (1 αἰπ. — 2 ἐν φ.) atramento rec. obducta in A. 1 κλείζων supra scr. χρή m. rec. A, cf. 113, 2: κλείσων vel κλῄζων Bgk Schnw || vv. 2. 3. 4 m. rec. adscr. βαγ || 2 μιᾶς A || 3 Ah, om. paraphr. || 5 κατέαξε A, corr. Lm ex tetrast. )13
τὴν δʼ ἱέτευε· „μή, χίμαιρα συνδούλη,πρὸς τοῦ σε Πανός, ὃς νάπας ἐποπτεύει,τῷ δεσπότῃ, χίμαιρα, μή με μηνύσῃς·ἄκων γὰρ ηὐστόχησα τὸν λίθον ῥίψας.“ἣ δʼ εἶπε „καὶ πῶς ἔργον ἐκφανὲς κρύψω; [*](f. 4b)τὸ κέρας κέκραγε, κἂν ἐγὼ σιωπήσω.“Ὅτι τὰ δημοσίᾳ ἁμαρτηθέντα κατʼ οὐδένα τρόπον χρὴ κρύπτειν.
Ἁλιεὺς σαγήνην, ἣν νεωστὶ βεβλήκει,ἀνείλετʼ· ὄψου δʼ ἔτυχε ποικίλου πλήρης.τῶν δʼ ἰχθύων ὁ λεπτὸς εἰς βυθὸν φεύγωνὑπεξέδυνε δικτύου πολυτρήτου,ὁ μέγας δʼ ἀγρευθεὶς εἰς τὸ πλοῖον ἡπλώθη.σωτηρία πώς ἐστι καὶ κακῶν ἔξω τὸ μικρὸν εἶναι· τὸν μέγαν δὲ τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα κινδύνους.
Ἀλεκτορίσκων ἦν μάχη Ταναγραίων,οἷς θυμὸν εἶναί φασιν οἷον ἀνθρώποις.τούτων ὁ λειφθείς (τραυμάτων γὰρ ἦν πλήρης)[*](3, 7e ═ 2, 8 e | 8 me ═ 50, 5 (cf. 72, 18. 92, 10. 96, 4) || 4, 2e cf. 1, 3 caet. | 3e ═ 97. 9 (82, 8) | 6e ═ 116, 6 || 5, 2e cf. 31, 10. 49, 4)[*](3, 8 μηνύσηις A m. pr., -ης m. rec. || 11 τὸ κ. κεκράξεται — σιωπήσομαι Aphth.)[*](4 B 8 P 7 MP1 5 || 2 ἀνεῖλκεν Eb, ἀνεῖλε· τοὔψου Gb || [6 — 8] Eb | 6 σωτήριόν Eb | πῶς A || 8 κινδύνου A, κινδύνους B; κινδύνων Ah; B (ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλοις εὐτυχοῦσιν· τὸν δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ | σπ. ἴ. ἂν ἐ. τοὺς κ.) ultimos versus promythii (epim.) loco adhibuit)[*](5 B 7 P 6 MP1 4, Fr Cor. 145; Aphth. 12; v. 1. 2. 9 Suid. || 1 in marg. ε A m. pr. | 1. 2 S v. Ταναγραῖοι || 2 οἷς φ. εἶ. θυμὸν ὥσπερ ἀ. S, οἷον ἀνθρώπων etiam B* || 3 λειφθείς, ει m. rec. in rasura A.)14
ἔκυπτʼ ἐς οἴκου γωνίην ὑπʼ αἰσχύνης·ὁ δʼ ἄλλος εὐθὺς ἐπὶ τὸ δῶμα πηδήσας ἐπικροτῶν τε τοῖς πτεροῖς ἐκεκράγει.καὶ τὸν μὲν αἰετός τις ἐκ στέγους ἄραςἀπῆλθʼ δʼ ἀδεῶς ἀμφέβαινε θηλείαις,ἀμείνονα σχὼν τἀπίχειρα τῆς ἥττης.ἄνθρωπε, καὶ σὺ μή ποτʼ ἴσθι καυχήμων, ἄλλου σε πλεῖον τῆς τύχης ἐπαιρούσης. πολλοὺς ἔσωσε καὶ τὸ μὴ καλῶς πράττειν.
[*](f. 5a) Ἁλιεὺς θαλάσσης πᾶσαν ᾐόνα ξύωνλεπτῷ τε καλάμῳ τὸν γλυκὺν βίον σῴζωνμικρόν ποτʼ ἰχθύν ὁρμιῆς ἀφʼ ἱππείηςἤγρευσεν, οὐ τῶν εἰς τάγηνον ὡραίων.ὁ δʼ αὐτὸν οὕτως ἱκέτευεν ἀσπαίρων· „τί σοι τὸ κέρδος; ἢ τίνʼ ὦνον εὑρήσεις;οὐκ εἰμὶ γὰρ τέλειος, ἀλλά με πρῴηνπρὸς τῇδε πέτρῃ φυκὶς ἔπτυσεν μήτηρ.[*](5, 6e ═ 105, 4 | 7e ═ 36, 4 | 9e ═ 31, 3 || 6, 4e cf. 19, 5 | 5 me ═ 13 | im ═ 124, 6)[*](5, 4 ἐκρύπτετʼ om. ἐς A, corr Ah Hp; ἐκσύβετʼ ἐς coll. 108 27 Hl, κατεκρύβη ἐν γωνίᾳ B*, sim. Aph. Fab. Rom. p. 16, 17 Eb || 5 ἐπὶ B, εἰς A, cf. 125, 1 || 7 ἀετός A στέγους etiam Aph, τέγους Bgk || 8 ὁ δʼ ἄλλος A, corr. Eb, ὁ δὲ ἕτερος ἀφόβως συνῆν B*. ὁ δὲ ἀδεῶς ἔκτοτε ταῖς θηλείαις ἐπέβαινεν Fr | ἀμφίβαινε, ι in ε m. r. || 9 S τἀπίχειρα· τὸν μισθόν ἀμείνονα ἔχων τ. τῆς ἥττης ἐν μυθικοῖς, unde ἔχων ἀμείνω Wagner, ἀμείνονʼ ἴσχων Hilberg Silbenw. 233 || vv. 10—12 Lm, promythii (epim.) loco adhibuit B ( πολλοὺς γὰρ ἔσωσε καὶ τὸ μὴ καλῶς πρ.) | Fabula decurtata?)[*](6 Av. 22; v. 6 Suid.; Ac Cor. 124 || 2 τε add. Bss ζώων A, σῴζων Bgk alii coll. 76, 9 || 3 σμικρόν? cf. 131, 11 || 4 ἐκ τῶν A, corr. Lm | ὡραίων A m. pr., unde -αῖον m. r. || 6 ἤ τιν ὦνον εὑρήσεις S s. ὦνος, ἢ πόσου με πωλήσεις glossema A.; εὑρήσω Eb Nb Cr, ἀλφήσω Eb || 8 ἔπτυσε A, corr. Bgk, ἔ. ἡ Eb, ἐκκύει Lm; fudit Av.)15
νῦν οὖν ἄφες με, μὴ μάτην μʼ ἀποκτείνῃς.ἐπὴν δὲ πλησθεὶς φυκίων θαλασσαίων μέγας γένωμαι, πλουσίοις πρέπων δείπνοις,τότʼ ἐνθάδʼ ἐλθὼν ὕστερόν με συλλήψῃ.“τοιαῦτα μύζων ἱκέτευε καὶ σπαίρων,ἀλλʼ οὐκ ἔμελλε τὸν γέροντα θωπεύσειν·ἔφη δὲ πείρων αὐτὸν ὀξέῃ σχοίνῳ.„ὁ μὴ τὰ μικρά, πλὴν βέβαια, τηρήσαςμάταιός ἐστιν, ἢν ἄδηλα θηρεύῃ.“ Ἄνθρωπος ἵππον εἶχε. τοῦτον εἰώθεικενὸν παρέλκειν, ἐπετίθει δὲ τὸν φόρτονὄνῳ γέροντι. πολλὰ τοιγαροῦν κάμνων[*](f. 5b)ἐκεῖνος ἐλθὼν πρὸς τὸν ἵππον ὡμίλει.„ἤν μοι θελήσῃς συλλαβεῖν τι τοῦ φχόρτου, τάχʼ ἂν γενοίμην σῷος· εἰ δὲ μή, θνῄσκω.“ὃ δʼ οὐ προάξεις;“ εἶπε „μή μʼ ἐνοχλήσῃς·εἷρπεν σιωπῶν, τῷ κόπῳ δʼ ἀπαυδήσαςπεσὼν ἔκειτο νεκρός, ὡς προειρήκει.τὸν ἵππον οὖν παρʼ αὐτὸν εὐθέως στήσας ὁ δεσπότης καὶ πάντα τὸν γόμον λύων[*](6, 9e cf. 50, 19. 53, 2 || 7, 1i ═ 1, 1 | 4e ═ 15, 2)[*](6, 10 θαλασσίων A, corr. Bo || 12 ἐλθόνθ᾿ Cr | σὺλήψη A m. pr., acc. erasit λ addidit m. rec. || 13 κἀσπαίρων coll. 5 Lm, cf. 9, 7 || 15 πηρῶν, η ex ει A | ὀξείηι A, corr. Lm Bt || 17 ἂν A, ἄν γʼ corr. m. rece., ἠδʼ Eb | θηρεύει Eb || Ultimos versus damnnavit Eb p. X, expressit Av. || Post 17 duorum versuum spalium vacuum A)[*](7 B 12 P 10 MP1 7; Ac 125; 12. 13 Suid || 1 ἀνος A εἰώθη, η in ει corr. m. rec. A || 2 τοὺς φόρτους Hertzberh || 4 ὁμίλει A, ὁ in ὡ corr. m. r. || 5 ἄν A || 6 θνηίσκω A || 7 ὃ acc. add. m. rec. A, qualia notare desino | μὴ δʼ A, corr. Schnw Nck, μηδʼ ἐνοχλήσεις Hl || 8 εἷρπεν A teste Eb | τῶ A )16
ἐπʼ αὐτὸν ἐτίθει τὴν σάγην τε τοῦ κτήνους,καὶ τὴν ὀνείην προσεπέθηκεν ἐκδείρας.ὁ δʼ ἵππος „οἴμοι τῆς κακῆς“ ἔφη „γνώμης·οὗ γὰρ μετασχεῖν μικρὸν οὐκ ἐβουλήθην, τοῦτʼ αὐτό μοι πᾶν ἐπιτέθεικεν ἡ χρείη.“ Ἄραψ κάμηλον ἀχθίσας ἐπηρώταπότερʼ ἀναβαίνειν μᾶλλον ἢ κάτω βαίνειναἱροῖτο. χὡ κάμηλος οὐκ ἄτερ μούσηςεἶφʼ „ἡ γὰρ ὀρθὴ τῶν ὁδῶν ἀπεκλείσθη;“Ὁ λόγος εὔθετος πρὸς ἄνδρας διεστραμμένους καὶ τὴς εὐθείας ὁδοῦ ἐκκλίνοντας.
Ἁλιεύς τις αὐλοὺς εἶχε καὶ σοφῶς ηὔλει·καὶ δή ποτʼ ὄψον ἐλπίσας ἀμοχθήτως[*](f. 6a)πολὺ πρὸς αὐλῶν ἡδυφωνίην ἕλξειν,τὸ δίκτυον θεὶς ἐτερέτιζεν εὐμούσως.ἐπεὶ δὲ φυσῶν ἔκαμε καὶ μάτην ηὔλει, βαλὼν σαγήνην ἔλαβεν ἰχθύας πλείστους.[*](7, 14 cf. 118, 9 || 8, 3e cf. 15, 1 (pr. I 16. lI 6) || 9, 1e ═ 140, 8 | 2e ═ 103, 9. 111, 7)[*](7, 12 ἐπʼ αὐτὸν ἐ. τὸν γόμον τὴν σάγην τε τ. κτ. Suida s. σάγη, 12. 13 τ. σ. τε τ. κτ. κ. τ. ὀνείαν πρ. ἐκδ. Sd. s. ὀνεία || 13 προεπέθηκεν A m. pr., corr. m. rec. || 16 χρεία A | Post 16 unius versus spat. vacuum A)[*](8, 1 φορτίσας? || 3 χ᾿ ὡ A, qualia enotare supersedeo || 4 ἡ ex εἰ m. pr. A | interrogandi signo interpunxit Cr coll. 105, 6. lnitium fortasse decurtatum (cf. Eb p. IV, Cr ann. 127, 229 11); fabula cur a Babrio abiudicetur (Rth) nulla causa, cf. 57, 12 || Epim καὶ om. A, sed signum evanidum in marg.)[*](9 Ac Cor. 130, Au 11; ex Herod. I 141 || 1. 2 αὐλοὺς — ποτʼ Nok || 3 ἡδυφωνέην A | ηζειν A atram. rec. obd.; ἥξειν Men., ἐξελεύσεσθαι ἐς γῆν Herod., sed refragatur ἀμοχθήτως atque pristina lectio incerta; ἕλξειν Eb, ἄξειν Schnw || 4 ἐτέριζεν A, super ἐτ- η m. r, corr. Men.; ἠρέθιζεν Bgk || 5 ἔκαμνε A, corr. Db)17
ἐπὶ γῆς δʼ ἰδὼν σπαίροντας ἄλλον ἀλλοίως,τοιαῦτʼ ἐκερτόμησε τὸν βόλον πλύνων·„ἄναυλα νῦν ὀρχεῖσθε. κρεῖσσον ἦν ὕμαςπάλαι χορεύειν, ἡνίκʼ εἰς χοροὺς ηὔλουν.“ οὐκ ἔστιν ἀπόνως οὐδʼ ἀλύοντα κερδαίνειν· ὅταν καμὼν δὲ τοῦθʼ ἕλῃς ὅπερ βούλει, τὸ κερτομεῖν σοι καιρός ἐστι καὶ παίζειν. Ὁ μῦθος λέλεκται πρὸς τοὺς ματαίως παρὰ τὸ δέον τι ἐργαζομένους.
Αἰσχρῆς τις ἤρα καὶ κακορρύπου δούληςἰδίης ἑαυτοῦ, καὶ παρεῖχεν αἰτούσῃἅπανθ’ ἑτοίμως. ἡ δὲ χρυσίου πλήρης,σύρουσα λεπτὴν πορφύρην ἐπὶ κνήμης,πᾶσαν μάχην συνῆπτεν οἰκοδεσποίνῃ·τὴν δʼ Ἀφροδίτην ὥσπερ αἰτίην τούτωνλύχνοις ἐτίμα, καὶ καθʼ ἡμέρην πᾶσαν[*](10, 2e ═ I 12 | 3e ═ 1, 3 | 6me ═ 71, 7 | 7me ═ 119, 2 | 13i ═ 64, 11)[*](9, 7 ἀσπαίροντας A, corr. Bss, cf. 6, 13 || 8 τοσαῦτʼ A, em. Spp alii || 9 ὀρχεῖσθαι A, corr. Bss | ὑμᾶς A || 11—13 Dbn, alii || 11 λυ τα κερ syllabae atramento oblitae A | ἀλύοντα cessantem, nihil agentem, cf. W. Schmid, Atticisumus III 180 anapaestus fraudem coarguit, frustra οὐ καμόντα Schnw, οὐδʼ αὐλοῦντα Rth, αὐλέοντα Bgk || 12 ὅτʼ ἂν A | καμὼν quod coniecerat Ah, ipse A praebet | τοῦτο θέληις (═ τουθεληις) A, corr. Bss | βούλει m. pr., atr. obd., ει in η mut. A, εἰ m. pr. in mg. 13 τὸ τότε Ah Hl, τοῦ Bgk || Epim. ματαίως Bgk)[*](10 B 6 tetr. 10; v. 1 Suid. || 1 αἰσχρᾶς σαπρᾶς τις Suidae V in ἤρα, σαπρᾶς τις Harl., ceteri (ABE Gaisfordi) cum Babrii AB αἰσχρᾶς | ἥρα A κακοτρόπου Suid., B || 2 ἰδίας A | αὐτοῦ A, corr. Bss | αἰτούσης, ούσης litt. atrameto rec. obductae A, corr. Bss || 4 πορφύραν A | κνήμης A, litt. extr. atram. rec. obductae, κνήμας Schnw Rth, cf. Sapph. fr. 70 || 5 πάση A, corr. Bgk Fx: sed fortasse excidit versus, in cuius fine fuerit τέχνῃ (cf. 33, 9. 137, 4), in initio fere παρεῖσα δ᾿ ἄλλαις τἄργα καταπονεῖν (cf. 108, 13) || 7 ἡμέραν A | ἡμέρας πάσας Hertzberg)18
ἔθυεν ηὔχεθʼ ἱκέτευεν ἠρώτα·ἕως ποτʼ αὐτῶν ἡ θεὸς καθευδόντων[*](f. 6b)ἦλθεν καθʼ ὕπνους, καὶ φανεῖσα τῇδούλῃ „μή μοι χάριν σχῇς ὡς καλήν σε ποιούσῃ·τούτῳ χολοῦμαι“ φησίν „ᾦ καλὴ φαίνῃ.“ἅπας ὁ τοῖς αἰσχροῖσιν ὡς καλοῖς χαίρων θεοβλαβής τίς ἐστι καὶ φρένας πηρός.
Ἀλώπεκʼ ἐχθρὴν ἀμπέλων τε καὶ κήπωνξένῃ θελήσας περιβαλεῖν τις αἰκίη,τὴν κέρκον ἅψας καὶ λίνου τι προσδήσαςἀφῆκε φεύγειν. τὴν δʼ ἐπίσκοπος δαίμωνἐς τὰς ἀρούρας τοῦ βλαβόντος ὡδήγει τὸ πῦρ φέρουσαν. ἦν δὲ ληίων ὥρηκαὶ καλλίπαις ἀμητὸς ἐλπίδων πλήρης.ὃ δʼ ἠκολούθει τὸν πολὺν κόπον κλαίων,οὐδʼ εἶδεν αὐτοῦ τὴν ἅλωνα Δημήτηρ.χρὴ πρᾷον εἶναι μηδʼ ἄμετρα θυμοῦσθαι.[*](11, 5e ═ 95, 55 | 7e ═ 1, 3 | 8i ═ 156, 6, cf. 33, 6)[*](10, 9 ἕως ἁπάντων Bgk || 10 ἦλθεν etiam A || 12 κεχόλωμαι A, corr. Mk, κοταίνω Eb, τῷδε κ. Sd, ’χολώθην Bgk || [13 sq.] Db, om. B alio prom. adiecto || 13 αἰσχροῖς A, corr. Bss)[*](11 B 9 MP1 6 P 8, epim. Georgides || 1 ἐχθρὰν A || 3 λίνου (Eb) ipse A, λίνων Gb | κέρκου λίνον δήσας τι τοῦτό τʼ ἐξάψας Spp, στυππεῖα ἐλαίῳ βεβρεγμένα τῇ οὐρᾷ προσδήσας ὑφῆψε B, sim. P (Cor. p. 352): locus fortasse contractus, cf. Cr p. 184 (βρέχων τʼ ἐλαίῳ πῦρ ἐνέβαλεν, εἶθʼ οὕτως post v. 3 suppressum?) || 5 εἰς Rth | βαλόντος A B, τοῦ ποινητῆρος P corr. Ah, λαβόντος Hl; possis κακοῦντος; sed τοῦ βαλόντος (τοὐμβαλόντος Lm) haud scio an loci contracti indicium sit, cf. ad v. 3 || 7 vocis ἀμητὸς acc. cum Rth servavi, cf. 19, 5, Herodian. l 220 L. || 9 ἅλωα Eb || 10—12 Eb ═ promyth. (epim.) B)19
ἔστιν τις ὀργῆς νέμεσις, ἣν φυλαττοίμην,αὐτοῖς βλάβην φέρουσα τοῖς δυσοργήτοις.Θυμῷ χρῆσθαι κατὰ τῶν πέλας ἀμέτρῳ καλὸν οὐκ ἔνι.
Ἀγροῦ χελιδὼν μακρὸν ἐξεπωτήθη,εὗρεν δʼ ἐρήμοις ἐγκαθημένην ὕλαιςἀηδόνʼ ὀξύφωνον· ἡ δʼ ἀπεθρήνειτὸν Ἴτυν ἄωρον ἐκπεσόντα τῆς ὥρης.ἐκ τοῦ μέλους δʼ ἔγνωσαν αἱ δύʼ ἀλλήλας, καὶ δὴ προσέπτησάν τε καὶ προσωμίλουν.χἠ μὲν χελιδὼν εἶπε φιλτάτη, ζῴεις;πρῶτον βλέπω σε σήμερον μετὰ Θρᾴκην.ἀεί τις ἡμᾶς πικρὸς ἔσχισεν δαίμων·καὶ παρθένοι γὰρ χωρὶς ἦμεν ἀλλήλων. ἀλλʼ ἔλθʼ ἐς ἀγρὸν καὶ πρὸς οἶκον ἀνθρώπων·σύσκηνος ἡμῖν καὶ φίλη κατοικήσεις,ὅπου γεωργοῖς, οὐχὶ θηρίοις ᾄσεις.[*](12, 3e ═ 118, 8 | 4m e ═ 131 (Vat. 130), 6 | 5me ═ 61, 3 | 6e ═ 7, 4. 15, 2. 95, 3. 101, 4 | 7e cf. 95, 28. 103, 13 | 8e ═ 18, 4 | 10m cf. 47, 13 | 11e cf. 74, 2. 108, 15)[*](11, 11 ἔστί A, ν add. m. r. | Νέμεσις || Epim. θυμῷ κτλ. om. A, servavit Georgides gnom. Bss. An. I p. 43)[*](12 G(udianus), Aldin. 1505 ex duobus exemplaribus (1. 2), B 2, V 216 Kn. p. 680; P1 2 Cor. p. 89 cf. Cr p 204; fabulm noviciæ auctorem dialogo aliquo usum esse conicias qualis fuerit Ps.- Platonis Χελιδών (Diog. La. lII 62) || 1 χελιδὼν ἀγροῦ V μακρὰν VAId G | ἐξεποτήθη Ald1G || 2 εὗρε Ald1G || 3 ἀηδὸν Ald || 4 ἴτυλον (ἴτυν ex ἴτυλον corr. m. pr.) A, ἴτην et ὥροις G || 5. 6. 9. 10. 14—18. 21. 22. 25—28 om. G Ald || 6 προσέστησαν V || 7 ἡ A, χ’ἡ G AId | ζώοις G Ald, ζώης V || 8 cf. Cr p. 204 || 9 ἀεί] πάλαι Nck probabiliter | πικρὸς om. V | ἔσχισε A || 10 post 13 legitur in V || 11 εἰς AV | ἀνων A || 13 οὐχὶ A, κοὐχὶ cet. | ἀνοίς A)20
τί σε δροσίζει νῶτον ἔννυχος στίβη, καὶ καῦμα θάλπει; πάντα δʼ ἀγρότιν σʼ ἥσει.ἄγε δὴ σεαυτήν, σοφὰ λαλοῦσα, μὴ σίνου· ὕπαιθρον ὕλην λεῖπε, καὶ παρʼ ἀνθρώποις ὁμώροφόν μοι δῶμα καὶ στέγην οἴκει.“ τὴν δʼ αὖτʼ ἀηδὼν ὀξύφωνος ἠμείφθη· „ἔα με πέτραις ἐμμένειν ἀοικήτοις, καὶ μή μʼ ὀρεινῆς ὀργάδος σὺ χωρίσσῃς.μετὰ τὰς Ἀθήνας ἄνδρα καὶ πόλιν φεύγω·οἶκος δέ μοι πᾶς κἀπίμιξις ἀνθρώπωνλύπην παλαιῶν συμφορῶν ἀναξαίνει.“παραμυθία τίς ἐστι τῆς κακῆς μοίρης λόγος σοφὸς καὶ μοῦσα καὶ φυγὴ πλήθους· λύπη δʼ, ὅταν τις οἶς ποτʼ εὐθενῶν ὤφθη, [*](f. 7b)τούτοις ταπεινὸς αὖθις ὢν συνοικήσῃ. Ὅτι συμφέρει τῷ ἠδικημένῳ πόρρω γενέσθαι τῶν εἰς ἀνάμνησιν αὐτὸν φερόντων κακῶν.
[*](12, 14e ═ 31, 10. 49, 4 | 17e ═ 49, 4 | 24e ═ 106, 25)[*](12, 16 σοι V | νῶτον V νυκτὸς A, πηκτὸς Mk, νότιος Cr ἔννυχος στείβη A, ἔνδροσος κοίτη V || 17 δʼ ἀγρώτην τήκει A, corr. Cr (cf. Schmid, Atticismus IIl 200), ἀγρότιν τέρπει Lm; καὶ κατακαίει, unde possis καὶ καταυαίνει (Archil. 61) vel παντάλαινα, κἀκκαίει vel καὶ τήκει, vel quod El proposuit θάλπει (ad θάλπος) πανταχῆ κατακναίει, sed de interpolatione suspectus est V || 18 Bgk (Eb): versus transposu | μήνυσον A (μηνύσῃς Gb), ἄγε μήνυσον σαυτὴν σοφή περ οὖσα V; μὴ σίνου (μὴ κρύψῃς) Cr, μὴ τρύχου Ribbeck, μὴ μῦσον Bgk || [14. 15] Db Eb Rth | ὕπεθρον V || 21 ὀρχάδος — χωρίσηισ A, συγχωρήσεις || 22 corrupit V || 23 καὶ ἐπίμιξις ἀνων A, corr. Lm: ἐπίμιξίς τʼ V ( AId1), ἥ τε μίξις G Ald || 24 λύπη A, ν add. m. rec., λύπην VB, μνήμην Ald G || 25—28 Eb, om V || 27 post δὲ m. recc. πᾶσ A | οἷς ποτʼ add. Hp | εὐσθενῶν A, corr. Db | ὀφθῆι A, corr. Db || 28 ὢν ipse A || Epimyhium inepum; ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι κρεῖττον ἐν ἐρήμοις ζῆν ἀλύπως ἢ συνοικεῖν ἐν πόλεσι τοῖς κακοῖς add G AId || Gitlbauerum, qui vv. 8. 22 non intellectis (μέτʼ ἀθράκτους et τῆς Ἀθηνᾶς interpolavit) duas fabulas omnino diversas discernere sibi visus est, non curo)21
Αὔλαξι λεπτὰς παγίδας ἀγρότης πήξαςγεράνους σποραίων πολεμίας συνειλήφει.τοῦτον πελαργὸς ἱκέτευε χωλεύων(ὁμοῦ γὰρ αὐταῖς καὶ πελαργὸς ἡλώκει)„οὐκ εἰμὶ γέρανος, οὐ σπόρον καταφθείρω. πελαργός εἰμι (χἠ χρόη με σημαίνει),πτηνῶν πελαργὸς εὐσεβέστατον ζῴων·τὸν ἐμὸν τιθηνῶ πατέρα καὶ νοσηλεύω.κἀκεῖνος ,,ὦ πελαργέ, τίνι βίῳ χαίρεις,οὐκ οἶδα“ φησίν· ,,ἀλλὰ τοῦτο γινώσκω, ἔλαβόν σε σύν ταῖς ἔργα τἀμὰ πορθούσαις.ἀπολῇ μετʼ αὐτῶν τοιγαροῦν, μεθʼ ὧν ἥλως.“κακοῖς ὁμιλῶν ὡς ἐκεῖνοι μισήσῃ, κἂν μηδὲν αὐτὸς τοὺς πέλας καταβλάψῃς. Ὁ λόγος διδάσκει φεύγειν ἡμᾶς τὰς τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων κοινωνίας, ἵνα μὴ τῇ αὐτῶν κακίᾳ συναπολώμεθα.
Ἄρκτος φιλεῖν ἄνθρωπον ἐκτόπως ηὔχει·νεκρὸν γὰρ αὐτοῦ σῶμʼ ἔφασκε μὴ σύρειν.πρὸς ἣν ἀλώπηξ εἶπε „μᾶλλον ᾑρούμην[*](f. 8a)εἰ νεκρὸν εἷλκες, τοῦ δὲ ζῶντος οὐχ ἥπτου.“ὁ ζῶντα βλάπτων μὴ νεκρόν με θρηνείτω.
[*](13, 4e ═ 32, 5 | 7e 59, 2 || 14, 1e ═ 114, 1 | 2e 109, 2 (108, 20. 126, 1) | 4e cf. 20, 6)[*](13 B 14 MP1 9 Nev. 175, P 12; F 76, tetr. I 2; v. 8 Suid.; Aphth. 14, Georg. rhet. I 551 W || 2 συνειλήφθη A, -φει m. recc. θ del. || 6 χροη A, acc. super η m. rec. | δεικνύει A, sed m. pr. in marg. σημαίνει || 7 ζώων A, ζῷον B F Pl || 8 νοσιλεύων A, ν del. m. rec.; νοσηλε· νοσοῦντα θεραπεύω Suid. s. v. ex Babr.; τιθηνῶν —νοσηλεύων Nb || 12 ἀπολεῖ A pr., -λῆ m. r. || 13. 14 Lm, om. paraphr. || 13 ἐκεῖνοι μισηθήσῃ A em. Bss. || Epim. ανων A | latent versus)[*](14 B 13, M 9 P1 8; P 11 v. 1 Suid. || 1 ἄρκος S. s. ἄρκου et paucis libris exceptis s. ἐκτόπως (cf. 95, 18) ἐκτόπων A m. pr., ν in c corr. m. rec. || 2 ἔφασκε ipse A | cf. infra fab. 195 || [5] Eb Nb, om. B* alio epimythio adiecto)22
Ἀνὴρ Ἀθηναῖός τις ἀνδρὶ Θηβαίῳκοινῶς ὁδεύων, ὥσπερ εἰκός, ὡμίλει.ῥέων δʼ ὁ μῦθος ἦλθε μέχρις ἡρώων,μακρὴ μὲν ἄλλως ῥῆσις οὐδʼ ἀναγκαίη·τέλος δʼ ὁ μὲν Θηβαῖος υἱὸν Ἀλκμήνης μέγιστον ἀνδρῶν, σὺν δὲ καὶ θεῶν ὕμνει·ὁ δʼ ἐξ Ἀθηνῶν ἔλεγεν ὡς πολὺ κρείσσωνΘησεὺς γένοιτο, καὶ τύχης ὁ μὲν θείηςὄντως λέλογχεν, Ἡρακλῆς δὲ δουλείης.λέγων δʼ ἐνίκα· στωμύλος γὰρ ἦν ῥήτωρ. ὁ δʼ ἄλλος ὡς Βοιωτὸς οὐκ ἔχων ἴσηνλόγοις ἅμιλλαν, εἶπεν ἀγρίῃ μούσῃ·,,πέπαυσο· νικᾶς. τοιγαροῦν χολωθείηΘησεὺς μὲν ἡμῖν, Ἡρακλῆς δʼ Ἀθηναίοις.Ὅτι οὐ δεῖ τοὺς μεγιστᾶνας κινεῖν εἰς ὀργὴν κατὰ τῶν ὑπεξουσίων. εἰς ματαιολογίας καὶ ἔριδας.
Ἄγροικος ἠπείλησε νηπίῳ τίτθηκλαίοντι ,,παῦσαι, μή σε τῷ λύκῳ ῥίψω.“ὁ λύκος δʼ ἀκούσας τήν τε γραῦν ἀληθεύειννομίσας ἔμεινεν ὡς ἕτοιμα δειπνήσων,[*](f. 8b)ἕως ὁ παῖς μὲν ἑσπέρης ἐκοιμήθη, αὐτὸς δὲ πεινῶν καὶ λύκος χανὼν ὄντωςἀπῆλθε νωθραῖς ἐλπίσιν παρεδρεύσας.[*](15, 1i ═ 2, 1 | 2e ═ 7, 4 etc | 12e ═ lI 6. 16 || 16, 6i cf. 18, 13)[*](15 B 10, cf. Straton. Cio. de nat. deor. III 19 || 6 νῦν A, corr. Hch. cf. 130 (Vat. 9), 9 | θεὸν A, corr. Men. cf. 20. 4 || 12 λόγων Bgk || Exitum mutilatum esse sine causa suspicatus est Bgk. cf. Cicero l. s.)[*](16 B 1 P 1 (Cor. p. 337) P1 1, Av. 1 || 4 ἔμεινεν, ει ex ε m. pr. A || 6 cf. 93, 5 || 7 ἐλπίσιν etiam A)23
λύκαινα δʼ αὐτὸν ἡ σύνοικος ἠρώτα„πῶς οὐδὲν ἄρας ἦλθες, ὥσπερ εἰώθης;“ὃ δʼ εἶπε „πῶς γάρ, ὃς γυναικὶ πιστεύω;“ Διδάσκει ἡμᾶς ὁ μῦθος ὅτι οὐ χρὴ πᾶσι πιστεύειν, γυναικὶ δὲ μάλιστα μεγάλα καὶ πάμπολλα ἐπαγγελλομένῃ. πρὸς τὸν κεναῖς ἀπάταις ἐξαπατηθέντα.
Αἴλουρος ὄρνεις οἰκίης ἐνεδρεύων,ὡς θύλακός τις πασσάλων ἀπηρτήθη.τὸν δʼ εἶδʼ ἀλέκτωρ πινυτὸς ἀγκυλογλώχιν,καὶ ταῦτʼ ἐκερτόμησεν ὀξὺ φωνήσας·„πολλοὺς μὲν οἶδα θυλάκους ἰδὼν ἤδη·οὐδεὶς δʼ ὀδόντας εἶχε ζῶντος αἰλούρου.“Πρὸς τοὺς ἀπὸ πείρας γνωρισθέντας κακούργους, καὶ μηκέτι ταῖς τούτων ὑποκρίσεσί τινα ἐξαπατᾶσθαι.
Βορέῃ λέγουσιν ἡλίῳ τε τοιαύτηνἔριν γενέσθαι, πότερος ἀνδρὸς ἀγροίκου[*](16, 9me ═ 106, 20. 132, 9 (55, 6. 26, 7) || 17, 3i cf. 133, 2 | 4i cf. 34, 8. | 4e ═ 124, 13 (37, 9) | 5e ═ 60, 2. 93, 6)[*](16, 9 ὡς πρὶν Bgk, ὧνπερ Eb, cf. 50, 17; Arian.: ‘nullam refers de more rapinamʼ, cf. 106, 20 | εἰώθης A, servavit Rth, -εις corr. plerique, cf. 7, 1, 106, 20 || 10 γυναικὸς A | γὰρ οὐ, πιστεύσας; Cr, γὰρ, ὡς πιστεύω Gb, ὃς πιστεύσῃ Bgk Epim. ἐπαγελλομένη A | δὲ ἥκιστα Eb, cf. epim. 62. 99 | ἀπάταις] ἀλαζονείαις, ἀποκαροδοκίαις Eb, ἐλπίσιν possis ex B ὅτι κεναῖς ἐλπίσιν ἀπατᾶται ὁ πειθόμενος γυναικῶν ὁμιλίαις)[*](17 cf. F 67 (Apostol. XVIII 61) || 4 ὀξύφωνʼ ᾄσας Nck, sed cf. locos similes s. s. || 6 ζῶντος αἰλούρου A, νβα suprascr. m. rec. (Men.?), voluit igitur ζ. εἶχεν αἰλούρου (Hp), verum ε ante ζ correpta || ln marg. αρ τοῦ β m. 3)[*](18 B 17, Av. 4; tetr. lI 3; 1 sq Suid., 16 Georg.; cf. Ath. XIII p. 605 (PL. II p. 244 Bgk), Plut. praec. coni. 12 p. 139 D; a Babrio pendet Themist. XVI p. 208 (supra p. 5) || 1—3 S s. σισύρα, unde deprompsit schol. byz. Arist. Ran. 1459 p. 312 4 Db | 1 βορέᾳ A, -ῃ Suid. || 2 ὁπότερος Suidae Paris., schol.)24
ὁδοιποροῦντος τὴν σίσυρναν ἐκδύσει.[*](f. 9a)βορέης δʼ ἐφύσα πρῶτος οἷος ἐκ Θρᾴκης,βίῃ νομίζων τὸν φοροῦντα συλήσειν· ὃ δʼ οὐ μεθῆκε μᾶλλον, ἀλλὰ ῥιγώσαςκαὶ πάντα κύκλῳ χερσὶ κράσπεδα σφίγξαςκαθῆστο, πέτρης νῶτον ἐξοχῇ κλίνας.ὁ δʼ ἥλιος τὸ πρῶτον ἡδὺς ἐκκύψαςἀνῆκεν αὐτὸν τοῦ δυσηνέμου ψύχους, ἔπειτα δʼ αὖ προσῆγε τὴν ἀλῆν πλείω·καὶ καῦμα τὸν γεωργὸν εἶχεν ἐξαίφνης,αὐτὸς δὲ ῥίψας τὴν σισύραν ἐγυμνώθη.βορρᾶς μὲν οὕτω συγκριθεὶς ἐνικήθη·λέγει δʼ ὁ μῦθος „πτρᾳότητα, παῖ, ζήλου. ἀνύσεις τι πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ ῥέζων.“Μῦθος παραινῶν ὅτι οὐ χρὴ φιλόνικον εἶναι, ἀλλὰ πρΰτητι καὶ πειθοῖ ἀνύειν τὰ ἀνήκοντα.
[*](18, 4e ═ 12, 8 | 9e 96, 1 etc. | 13i ═ 16, 6)[*](18, 3 σισύραν A S schol., corr. Toup.: σ. (σύρην? cf. Lm praef p. XIII ἂν ἐκδύσαι Lm Mk, cf. M. Schmidt, Dion. p. 64 | ἐκδύσῃ Suidae Paris., schol. || 4 βορέας A, cf. 1 | δʼ ἐφύσα A ipse πρότερος Nb, sed cf. 66, 1 || 5 βίᾳ A | νομίζειν A, corr. Minas συλήσειν A, λ add. m. rec. || 6 μεθῆκε, (commate adiecto) Lm || 7. 8 transposuit Bgk (Eb); cf. Nonn. Dion. 37, 149; de B cf. praef. || 11 ἅλλην potius quam ἄλλην A, corr. Bgk Rth, ἕλην Hm || 13 contractus τὴν σύρην Mk, num τὴν σίσυρναν ἐψύχθη θοἰμάτιον vel τὴν στολὴν Bgh, συρίην (Crat. fr. 207 p. 71 K) Gb; possis τὴν νάκην || 14—16 Eb, legit Themistius || v. 14 fabulae finem esse atque a v. 15 epimythium incipere voluit A. Cf. 36, 13 || 14 βορέης Lm, βορρᾶς forma et ῥέζων vox interpolatorem prodit | οὕτως A || 15. 16 prom. B || 16 βίᾳ τι πράττων Georgides gnom.I p. 9 || Epim. πιθῶ, ι in ει mut. m. rec. A, corr. Minas)25
Βότρυς μελαίνης ἀμπέλου παρωρείῃἀπεκρέμαντο. τοὺς δὲ ποικίλη πλήρειςἰδοῦσα κερδὼ πολλάκις μὲν ὡρμήθηπηδῶσα ποσσὶν πορφυρῆς θιγεῖν ὥρης·ἦν γὰρ πέπειρος κεἰς τρυγητὸν ἀκμαίη. | κάμνουσα δʼ ἄλλως (οὐ γὰρ ἴσχυεν ψαύειν) |ὡς δʼ οὐκ ἐφικνεῖτʼ, ἀλλʼ ἔκαμνε πηδῶσα [*](6a)οὐδὲν κρεμαστῆς σχοῦσα πλεῖον αἰώρης,[*](6b)παρῆλθεν οὕτω βουκολοῦσα τὴν λύπην· [*](f. 9b)„ὄμφαξ ὁ βότρυς, οὐ πέπειρος, ὡς ᾤμην.“Ὁ μῦθος ἐλέγχει τοὺς εἰς ἀνέκβατα κοπιῶντας πράγματα καὶ τούτων ἀστοχοῦντας τρόπους ψευδεῖς προβαλλομένους.