Βοηλάτης ἅμαξαν ἦγεν ἐκ κώμης.τῆς δʼ ἐμπεσούσης εἰς φάραγγα κοιλώδη,[*](19, 2e 1, 3. 5, 3. 10, 3. 11, 7. 31, 2. 33, 17. 71, 1. 86, 3. 95, 66. 97, 6. 100, 3. 132, 6 | 3e ═ 135, 5. 138, 3 | 5me cf. 6, 4. 22. 8. 88, 4 | 7me cf. 136, 9)[*](19 B18, P15, MPl12 tetr. I 23; v. 6sq. Suid., 8 Et. ‘M.’ ,Phav. || 1 παρωρείη, corr. Piccol. Cr, παρωρείου Gb; παρʼ αἰώρῃ Bss; παρώρεια lemma servavit Suidas, qui v. 1 non legit αἰώρῃ, cf. ad v. 6 || 2. 3 ποικίλη κερδὼ ἰδοῦσα πλήρεις A, corr. Ah Nck, cf. locos similes s. s. || 4 θίγεῖν A || 5 τρύγητον plerique, cf. 11,7, Herodian. I p. 219 L. | ἀκμαία A || 6 καμοῦσα B ἴσχῦεν (cf. 47, 12. 76, 16. 95, 7. 112, 10) haud scio an h l. ut 96, 6 diasceuastam prodat, qui v. 6 ex duobus illis 6a 6b quos om. AB, servavit Suidas s. v. αἰώρα, contraxerit || 6b αἰώρας Suid 7 servavit Suid. l. s. || 8 respexit Etym. ‘Magn.ʼ p. 625, 53 v. ὄμφαξ: Βάβριος· ὄμφαξ ὁ μὴ πέπειρος βότρυς. ὡς ᾤμην, cf. Phavorin. Dind. Gr. I p. 350 || Epim. τρόπους ═ strophas? ψόγους C. F. Hermann, Eb | προβαλλομένων A | Aliud prom. (epim.) in B*)[*](20 V 18 (p. 671 En), Av. 32 Fabulam locis quibusdam mutatis exscriptam invenerunt Photius ll p. 213 N. atque Suidas s. τὴν χεῖρα (═ Cor. p. 220, Halm 81) in fonte communi, cf. Cr de Babr. p. 233; exemplar unde Babrius pendet apud paroemiographos servatum Zenob. I 36 Mill. Misc. p. 353 ═ p. 158 Gott. || 1 εἰς κόμην V)26
δέον βοηθεῖν, αὐτὸς ἀργὸς εἱστήκει,τῷ δʼ Ἡρακλεῖ προσηύχεθʼ, ὃν μόνον πάντωνθεῶν ἀληθῶς προσεκύνει τε κἀτίμα. ὁ θεὸς δʼ ἐπιστὰς εἶπε „τῶν τροχῶν ἅπιουκαὶ τοὺς βόας κέντριζε. τοῖς θεοῖς δʼ εὔχου,ὅταν τι ποιῇς καὐτός, ἢ μάτην εὔξῃ.“ Βόες μαγείρους ἀπολέσαι ποτʼ ἐζήτουνἔχοντας αὐτοῖς πολεμίην ἐπιστήμην·καὶ δὴ συνηθροίζοντο πρὸς μάχην ἤδηκέρατʼ ἀποξύνοντες. εἷς δέ τις λίηνγέρων ἐν αὐτοῖς, πολλὰ γῆν ἀροτρεύσας, „οὗτοι μὲν ἡμᾶς“ εἶπε „χερσὶν ἐμπείροιςσφάζουσι καὶ κτείνουσι χωρὶς αἰκίης·ἢν δʼ εἰς ἀτέχνους ἐμπέσωμεν ἀνθρώπους,διπλοῦς τότʼ ἔσται θάνατος. οὐ γὰρ ἐλλείψειτὸν βοῦν ὁ θύσων, κἂν μάγειρος ἐλλείψῃ.“ [*](20, 6i cf. 117, 9 | 6e cf. 14, 4 || 21, 4 esp. ═ 36, 6 sq. 100, 1. 116, 4)[*](20, 3 αὐτὸν A, corr. Fx; om. Phot. Suid., ὁ δὲ V, cf. 6 4 Ἡ. προσεύχετο μόνω ἀπάντων V ‖ 4 sq. τῷ Ἡρακλεῖ προσευχόμενος· ἐκεῖνον γὰρ ἐκ πάντων τῶν θεῶν ἀσπαζόμενος ἐτίμα Phot. S ‖ 5 κὰἰτίμα A; inepte θεῶν ἐκείνω ὡς πολλὰ διαμένω V ‖ 6 θεὸς om. ὁ A, ὁ δὲ θεὸς Phot. Suid, αὐτὸς V, cf. 3 || 7 κέντιζε A, corr. Bss; καὶ τοὺς βόας νύττε καὶ τότε τὸν θεὸν εὔχου, ὅταν καὐτός τι ποιῇς· μὴ μέντοι γε μάτην εὔχου Phot. S, atque μὴ μάτην εὔχου etiam V || 8 Ὅτ᾿ ἂν epimythii instar A.)[*](21 V 17 || 2 πολεμίαν AV || 4 ἀποξύναντες V || 5 πολλὰ γὰρ ἦν A, πολλὴν γῆν V, verum viderat Lm; γῆς Bgk Rth ‖ 7 φάζουσι καὶ κόπτουσι V, σφάζουσι κἀκτείνουσι Nb, κόπτουσι καὶ σφ. Kn coll. γ 448 | σικίης V || 8 ἂν V | ἀτεχνεῖς V | ἀνους A || 9 ἔστι V ‖ 10 θύων V | versus 9. 10 sedem mutaverunt in A || 10 ἐλλείπῃ Nck)27
ὁ τὴν παροῦσαν πημονὴν φεύγειν σπεύδων [*](f. 10a)ὁρᾶν ὀφείλει μή τι χεῖρον ἐξεύρῃ. μῦθος τοῦτο δηλοῖ, ὅτι ἄμεινον δουλεύειν σοφοῖς καὶ ἐπιεικέσιν ἢ δεσπόζεσθαι ὑπὸ σκαιῶν τε καὶ ἀπαιδεύτων.
Βίου τις ἤδη τὴν μέσην ἔχων ὥρην— νέος μὲν οὐκ ὢν, οὐδέπω δὲ πρεσβύτηςλευκὰς μελαίνας μιγάδας ἐκλόνει χαίτας —ἔτ’ εἰς ἔρωτας ἐσχόλαζε καὶ κώμους.ἤρα γυναικῶν δύο, νέης τε καὶ γραίης. νέον μὲν αὐτὸν ἡ νεῆνις ἐζήτειβλέπειν ἐραστήν, συγγέροντα δʼ ἡ γραίη.τῶν οὖν τριχῶν ἑκάστοθʼ ἡ μὲν ἀκμαίηἔτιλλεν ἃς ηὕρισκε λευκανθιζούσας,ἔτιλλε δʼ ἡ γραῦς εἰ μέλαιναν ηὑρήκει, ἕως φαλακρὸν ἡ νέη τε χἠ γραίηἔθηχʼ ἑκάστη τῶν τριχῶν ἀποσπῶσα.[*](22, 2e 50, 14. 98, 2 | 8 e cf. 19, 5. 88, 4 | 9e ═ 45, 3)[*](21, 11. 12 Lm, om. V || 11 φυγεῖν Fx Gb || Epim. τε om. V)[*](22 B 15; P13, MP1 10, Nev. 165; tetr.II 10; F politicis concepta et mutila in Furiae ed. Lips. ll p. 67; v. 4. 8 sq. Suid.; cf. Diod. XXXIII 7 p. 72 Dd., Doxop. Rhet. II p 189 W., sim. Plut. Sert. 16 || 2 Nck Mél. IV p. 138, Eb Burs. Jahresb. lII 503 | ἦν A, corr. Sd || 3 μελαίναις Bgk; λευκὰς γὰρ εἶχεν καὶ μελαίνας etiam F 4 εἶτʼ, super ε del., A, corr. Cr coll. ἤδη v. 1, ὃς εἰς S s. κῶμος (loco adhuc neglecto) | κώμασ A, κώμους S || 5 ἥρα A | νέασ A. γραίασ A || 6 νεᾶνισ A || 7 γραία A || 8 ἀκμαία A || 8. 9 Suid. s. ἑκάστοτε || 9 εὕρισκε S | cf. Arist. equ. 908 || 11 νέα et γραῖα A || 12 ἔθηκαν A, corr. Lm Nck | ἑκάστην Lm; ἑκατέρη Nck, sed cf. 18, 4; ἄρδην (cf. Phaedr. lI 2, 9) vel ἄμφω et ἀποσπῶσαι Eb; ἔθηκαν ἄνδρα Rth, ἔ. ἑξῆς Bgk | Post 12 lacuna? cf. B φαλακρὸν ἐποίησαν καὶ ὄνειδος ἁπάντων, sim. tetr.)28
ἀεὶ γὰρ ἕν γε τιλλόμενος ἐγυμνοῦτο. φάσκει δʼ ὁ μῦθος τοῦτο πᾶσιν ἀνθρώποις· ἐλεεινὸς ὅστις εἰς γυναῖκας ἐμπίπτει. ἀεὶ γὰρ ἕν γε δακνόμενος γυμνοῦται.
Βοηλάτης ἄνθρωπος εἰς μακρὴν ὕληνταῦρον κεράστην ἀπολέσας ἀνεζήτει.[*](f. 10b)ἔθηκε δʼ εὐχὴν ταῖς ὀρεινόμοις νύμφαις,Ἑρμη νομαίῳ, Πανί, τοῖς πέριξ, ἄρναλοιβὴν παρασχεῖν, εἰ λάβοιτο τὸν κλέπτην. ὄχθον δʼ ὑπερβὰς τὸν καλὸν βλέπει ταῦρονλέοντι θοίνην· δυστυχὴς δʼ ἐπαρᾶταικαὶ βοῦν προσάξειν, εἰ φύγοι γε τὸν κλέπτην.ἐντεῦθεν ἡμᾶς τοῦτʼ ἔοικε γινώσκειν, ἄβουλον εὐχὴν τοῖς θεοῖσι μὴ πέμπειν, ἐκ τῆς πρὸς ὥραν ἐκφορουμένης λύπης.
[*](23, 2me ═ 2, 2)[*](22, [13—16] Db Lm || 13 om. B*, numeri interpolatorem δʼ ὁ μῦθος produnt, cf. 16 || 14 ὁ (eras.) μῦθος φάσκει A, corr. suprascr. m. rece. || Epim. AP ═ promyth. B v. 15 ὅτι ἐ. ἐστιν, ὃς εἰς γ. ἐ., seq. ἡ γὰρ γυνὴ θαλάσσῃ 〈πᾶν〉 ὁμοιοῦται (ita MP1 Nev., ὡμοίωται B, sed latet choliambus) κτλ. || v. 16 ═ 13)[*](23 B 16, MP1 11, P 14 || 1 μακρὰν A || 3. 4 εὔξατο (ηὔξ. P1) δὲ τῷ θεῷ ταῦρον (inepte) ἐπιθύσειν B || 4 νομέωι, ε del. αι suprascr. m. pr. A | Πανί τʼ οἶν ἐπιρρέξειν 5 παρασχὼν Cr ann. p. 241; [4], 5 ἄρνʼ ἂν π. Rth perperam; cf. Anth. Pal. IX 823 (XI 207, 2) || 5 θοίνην Bgk, ποινὴν Hl, λευκὴν Nck; Suid. v. λοιβή· σπονδή, θυσία vix huc referendum, nam fons eius (cf. Hesych.) praebebat θυσία οἴνου: sed catachresis a Babrio vix aliena, cf. libare libamen | λάβοι γε Dbn add., γε e v. 8 petitum locum non habet || 7 ἐπαρᾶται ═ εὔχεται || 8 βοῦσ A, corr. Lm, ἕτερον βοῦν σοι ἐπιθύσω B MP1, βοῦν σοι καὶ ταῦρον προσενέγκω P | ἐκφυγών γε Bgk || 9—11 Db Lm, ═ epim. P1P, prom. B || 11 ἐκφοβουμένους Lm, sed cf. B: διὰ τὴν πρὸς ὥραν συμβαίνουσαν λύπην: ἐκφορούμενος ═ prorumpens || ἀρχὴ τοῦ γ m. 3)29
Γάμοι μὲν ἦσαν Ἡλίου θέρους ὥρῃ,τὰ ζῴα δʼ ἱλαροὺς ἦγε τῷ θεῷ κώμους.καὶ βάτραχοι δὲ λιμνάδας χοροὺς ἦγὸν·οὓς εἶπε παύσας φρῦνος· „οὐχὶ παιάνωντοῦτʼ ἐστὶν ἡμῖν, φροντίδων δὲ καὶ λύπης· ὃς γὰρ μόνος νῦν λιβάδα πᾶσαν αὐαίνει,τί μὴ πάθωμεν τῶν κακῶν, ἐὰν γήμαςὅμοιον αὑτῷ παιδίον τι γεννήσῃ;“χαίρουσι πολλοὶ τῶν ὑπερβολῇ κούφων ἐφʼ οἷς ἄγαν μέλλουσιν οὐχὶ χαιρήσειν.
[*](f. 11a) Γνώμη λαγωοὺς εἶχε μηκέτι ζῴειν,πάντας δὲ λίμνης εἰς μέλαν πεσεῖν ὕδωρ,ὅθοὔνεκ’ εἰσὶν ἀδρανέστατοι ζῴωνψυχάς τʼ ἄτολμοι, μοῦνον εἰδότες φεύγειν.ἐπεὶ δὲ λίμνης ἐγγὺς ἦσαν εὐρείηςκαὶ βατράχων ὅμιλον εἶδον ἀκταίωνβαθέην ἐς ἰλὺν ὀκλαδιστὶ πηδώντων,ἐπεστάθησαν, καί τις εἶπε θαρσήσας·[*](24, 1e ═ 33, 1 (11, 6) || 25, 8me 1, 4. 31, 12.)[*](24 B 21, tetr. I 12; 4 sq. 6 sq. Suid. || 3 λιμναίους A, corr. Fx coll. 115, 1, λιμνάδες? Ml || 4. 5 Suid. s. παιάν || 4 οὓς A m. pr, quod in οἶς corrupit m. rece., ὁ δʼ Suid, εἶς Bgk | κλαύσας Suid. | παιᾶνος Suid. 5 ἔστιν Rth || 6—8 Suid. s. αὐήνας || 6 εἰ γὰρ Suid., sim. B | cf. Suid. s. λιβάδα ἔνυδρον τόπον || 7 τί μὴ A Suid., τί οὐ B, cf. 90, 2 | ὅταν Suid. || 8 αυτῶι A | γεννήσει A m. pr., ει in η corr. m. rec.; deinde add. αι m. pr., del. m. rec. || [9. 10] Lm)[*](25 B 101 P1 62, tetr. I 44; 3 sq. 6 sq. Suid. || 1 λαγωὸν A m. pr., ον in ους corr. m. recc. || de B cf. praef. || 3. 4 Suid. s. ἄτολμοι || 4 τʼ om. S | μοῦνον AS, μᾶλλον codd. et edd. S interpolatae || 5 Suid. s. γυρίης· περιφεροῦς· ἐπεὶ δὲ λ. ἐ. ἦλθον γυρίης (vitium memorabile) || 6 Suid. s. ἀκταίη 7 βαθεῖαν εἰς ἰ. ὀκλαστὶ π. sine caesura Suid. s. ὀκλαδίας (Zonar. lex. p. 459), ὀκλάδις προπ.? Bgk)30
,,ἂψ νῦν ἴωμεν. οὐκέτι χρεὼν θνήσκειν·ὁρῶ γὰρ ἄλλους ἀσθενεστέρους ἥμων. Γέρανοι γεωργοῦ κατενέμοντο τὴν χώρηνἐσπαρμένην νεωστὶ πυρίνῳ σίτῳ.ὃ δʼ ἄχρι πολλοῦ σφενδόνην κενὴν σείωνἐδίωκεν αὐτὰς τῷ φόβῳ καταπλήσσων.αἳ δʼ ὡς ἐπέσχον σφενδονῶντα τὰς αὔρας, κατεφρόνησαν λοιπὸν ὥστε μὴ φεύγειν,ἕως ἐκεῖνος οὐκέθʼ ὡς πρὶν εἰώθει,λίθους δὲ βάλλων, ἠλόησε τὰς πλείους.αἳ δʼ ἐκλιποῦσαι τὴν ἄρουραν ἀλλήλαιςφεύγωμεν· ἐκραύγαζον „εἰς τὰ Πυγμαίων. [*](f. 11b)ἅνθρωπος οὗτος οὐκέτʼ ἐκφοβεῖν ἡμᾶςἔοικεν, ἤδη δʼ ἄρχεταί τι καὶ πράσσειν.“Παραίνεσιν ὁ λόγος ἔχει, δεῖν ταῖς ἐκ λόγων παραινέσεσι τοὺς πταίοντας εἴκειν, ἵνα μὴ ταῖς ἐξ ἔργων ὀψέ ποτε πειραθεῖεν ὀδύναις.
Γαλῆν δόλῳ τις συλλαβών τε καὶ δήσαςἔπνιγεν ὑδάτων ἐν συναγκίῃ κοίλῃ.[*](26, 1me ═ 33, 15 | 7me cf. ad 16, 9 || 27, 1m ═ 89, 10, cf. 132, 7)[*](25, 10 ἡμῶν A || post 10 duorum fere versuum spatium vacuum A.)[*](26, 1. 2 Suid., epim. Georg. || 1. 2 Suid. s. πυρίνῳ σίτῳ 1 τὴν om. S | χώραν A, -ην SS || 4 ψόφῳ Bgk || 7 εἰώθει, θει m. rec. atramento obd., cf. 16, 9. 106, 20 || 8 βαλὼν A, corr. Bss | ἠλώησε A m. pr., corr. m. rec. || 10 cf. lI. Ι 5 | τὰ ex τὰς m. pr. A || 11 ἄνθρωπος A, corr. Lm || 12 πρσσειν? Eb || Epim. Georg. Bss an. l p. 31, 5 | τοὺς om. A | εἴκειν Georg., ἥκειν A.)[*](27 V 30 (Fur. 355) || 1 δήσας Vat. ex Furiae testimonio p. 144, πνίγων A, num σφίγγων || 2 ἔπνιγεν A, -ε V | ὕδατων συναγγίαι (ad ἄγγος ?) κ. A; βαλὼν ὑδάτων συνεχεῖα V, unde βάλλων vel βάπτων repetiverunt; ὕ. ἐμβαλὼν συναγκείῃ Bgk)31
τῆς δʼ αὖ λεγούσης „ὡς κακὴν χάριν τίνειςὧν ὠφέλουν θηρῶσα μῦς τε καὶ σαύρας,“,ἐπιμαρτυρῶ σοι‘ φησίν· ,ἀλλὰ καὶ πάσας ἔπνιγες ὄρνεις, πάντα δʼ οἶκον ἠρήμους κρεῶν τʼ ἀνεῳγὸς ἄγγος· ὥστε τεθνήξῃι [*](6a)βλάπτουσα μᾶλλον ἤπερ ὠφελοῦσ’ ἥμας‘.Πρὸς τοὺς μετρίως μὲν ὠφελοῦντας, βλάπτοντας δὲ τὰ μεγάλα, εὔκαιρος ἐστὶν ὁ λόγος.
Γέννημα φρύνου συνεπάτησε βοῦς πίνων.ἐλθοῦσα δʼ αὐτόν — οὐ παρῆν γάρ ἡ μήτηρπαρὰ τῶν ἀδελφῶν ποῦ ποτʼ ἦν ἐπεζήτει.„τέθνηκε, μῆτερ· ἄρτι γάρ, πρὸ τῆς ὥρης,ἦλθεν πάχιστον τετράπουν, ὑφʼ οὗ κεῖται χηλῇ μαλαχθέν.“ ἡ δὲ φρῦνος ἠρώτα,φυσῶσʼ ἑαυτήν, εἰ τοσοῦτον ἦν ὄγκῳτὸ ζῷον. οἳ δὲ μητρί παῦε, μὴ πρίου.[*](28, 1m ═ 117, 8; 1 e ═ 80. 1. 83, 1 | 4e ═ 12, 4)[*](27, 3 δʼ αὖ A, δὲ V | τίνεις A, τίνα V || 4 ὧν σ᾿ Fx Hm, ὃν Bgk || 6 ὄρνις, V, ὄρνεις del. ει suprascr. ι A. | οἶκον caream || 6 e V, om. A, del. Rth | ἀνεωγὸς V, corr. Kn (cf. 60, 1), τʼ vel δʼ ἀνέῳγες Bss Bgk, ἀνεῳγυῖʼ Nb || 7 ἡμᾶς A | βλάπτουσιν μ. ἤ. ἡμᾶς ὠφελοῦσιν V || Epim. ὁ f + A.)[*](28 V 211 (Fur. 378); tetr. l 42 || 1 φρύνου γ. V || 2 αὐτ (═ αὐτὸν) etiam V, αὐτόσ’ Fur. Eb || 4 εἶπον frustra add. Fur. Knoche p. 66, cf. 47, 6. 89, 4 | μήτηρ A | ἄ. γ. πρὸ τῆς ὥρας A. et V; ═ ante tempus (potui constitutum (lulian. ep. 3 p. 412 A) an ═ ante horam (cf. 124, 19)? τῆς δ’ Lm, ἄ. πρωΐης Db || 5 ἦλθεν ipsi AV || 6 μαλαχθείς V, παλαχθεὶς Hch, παταχθεὶς J. G. Schneider, cf. Hor. sat. II 3, 314, Phaedr. l 30, 10 || 7 φυσῶσα ἑαυτὴν A m. pr., corr. m. recc. τοιοῦτον AV, τοσοῦτον plerique || 8 παύου μὶ πρίου μῆτερ V; μὴ πρήθου Bgk, ft. recte)32
[*](f. 12a)θᾶσσον σεαυτήν“ εἶπον „ἐκ μέσου ῥήξεις,ἢ τὴν ἐκείνου ποσσότητα μιμήσῃ.“ Ὅτι ἐπικίνδυνον τοῖς ἐλάττοσι παρατείνεσθαι τοῖς μείζοσι.
Γέρων ποθʼ ἵππος εἰς ἀλητὸν ἐπράθη,ζευχθεὶς δʼ ὑπὸ μύλην πᾶσαν ἑσπέρην ------καὶ δὴ στενάξας εἶπεν „ἐκ δρόμων οἵωνκαμπτῆρας οἵους ἀλφιτεῦσι γυρεύω.“μὴ λίαν ἐπαίρου πρὸς τὸ τῆς ἀκμῆς γαῦρον. πολλοῖς τὸ γῆρας ἐν κόποις ἀνηλώθη.
Γλύψας ἐπώλει λύγδινόν τις Ἑρμείην.τὸν δʼ ἠγόραζον ἄνδρες, ὃς μὲν εἰς στήλην(υἱὸς γὰρ αὐτῷ προσφάτως ἐτεθνήκει),ὃ δὲ χειροτέχνης ὡς θεὸν καθιδρύσων.ἦν δʼ ὀψέ, χὠ λιθουργὸς οὐκ ἐπεπράκει, συνθέμενος αὐτοῖς εἰς τὸν ὄρθρον αὖ δεῖξαιἐλθοῦσιν. ὁ δὲ λιθουργὸς εἶδεν ὑπνώσας[*](28, 9e cf. 41, 1 || 29, 3i ═ 12, 6. 21, 3. 79, 2. 95, 51)[*](28, 9 ῥήξεισ, σ ex ν m. pr. A || 10 ποιότητα AXV, πιότητα Cor., ποσσότητα Bss)[*](29 B 22 MP1 14, P 17, plenius Aphth. 13; cf. Doxop. Rhet. Gr. II 173 W. || 2 ὑπὸ μύλην (U+02D8 U+02D8 | U+02D8 _) vix est Babrii | πᾶσαν ἑσπέρην A m. pr., β α suprascr. τάλας add. m. recc.; π. ἑ. ἤλει Eb Grumme, ἤλεσʼ ἑ.π. Lm | ἑσπέρην ═ νύκτα, cf. Lycophr. 33, comment. Gryph. p. 64 || 4 ἀλφίτοισι A, corr. Mk || Fabula licet e proverbio ἵππου γῆρας sit orta utique decurtata; laetius rem explicarunt Aphth. Phaedrus app. 19; cf. Apul. met. IX 11 || 5.6 Lm, prom. B | λίαν U+02D8 U+02D8 prodit interpolatorem, cf. 41, 4 6 ἐν κόποις B, εἰς πόνους A.)[*](30 Av. 23, 1 Suid., cf. paroem. l p. 85 sq. || 1 Ἑρμείαν S s. λύγδινα || 4 χειροτέχνημʼ Lm O. Schneider, sed cf. Herond. VIl 74, Cor. 148; Av. 23, 5 aller adoratis ut feret numina templis fabulae acumen non perspexit, cf. Deneken, lex. mythol. l 2587 || 5 καὶ ὁ A, corr. Bss | post 5 v. excidisse suspicatur Bss || 6 δείξειν Eb || 7 εἶτιν Hl. ἔνθεν Ah)33
αὐτὸν τὸν Ἑρμῆν ἐν πύλαις ὀνειρείαις,„εἶεν,“ λέγοντα „τἀμὰ νῦν ταλαντεύῃ·ἓν γάρ με, νεκρὸν ἢ θεόν, σὺ ποιήσεις.“ Γαλαῖ ποτʼ εἶχον καὶ μύες πρὸς ἀλλήλουςἄσπονδον ἀεὶ πόλεμον αἱμάτων πλήρη·γαλαῖ δʼ ἐνίκων. οἱ μύες δὲ τῆς ἥττηςἐδόκουν ὑπάρχειν αἰτίην σφίσιν ταύτην,ὅτι στρατηγοὺς οὐκ ἔχοιεν ἐκδήλους,ἀεὶ δʼ ἀτάκτως ὑπομένουσι κινδύνους.εἵλοντο τοίνυν τοὺς γένει τε καὶ ῥώμῃγνώμῃ τʼ ἀρίστους, εἰς μάχην τε γενναίους,οἳ σφᾶς ἐκόσμουν καὶ διεῖλον εἰς φρήτραςλόχους τε καὶ φάλαγγας, ὡς παρʼ ἀνθρώποις. ἐπεὶ δʼ ἐτάχθη πάντα καὶ συνηθροίσθη,καί τις γαλῆν μῦς προὐκαλεῖτο θαρσήσας,οἵ τε στρατηγοὶ λεπτὰ πηλίνων τοίχωνκάρφη μετώποις ἁρμόσαντες ἀκραίοις[*](30, 8m e cf. 97, 5 || 31, 1e ═ 64, 1 | 2me ═ 132, 5 (37, 8) | 3 e ═ 5, 9 | 10me ═ 49, 4. 12, 14 | 12m e ═ 1, 4 | 13e ═ 112, 3 | 14e ═ 95, 40)[*](30, 9 εἶδεν λέγοντα A, corr. Hl Gb, σὺ δὴ λ. Mk, ἰδοῦ λ. Bgk Seidler | ταλαντεύεις Nck Mél. IV || 10 ἕν A, ἢ Lm || Post v. 10 duorum versuum spat. vac., λει m. r. in mg. sin.)[*](31 B 20 P1 13; 9. 17 Suid., cf. Dos. 3 p. 27 || 2 αἰεὶ Men. || 4 σφι//σιν, ι prius ex η A || 5 ἔχουσιν Nck, sed cf. 15, 8 || 6 ἀτάκτους A, corr. Bss || 7 εἵλοντο A etiam m. pr. (non τε), atram. obd. m. r. | 7 sq. cf. Herodian. VI 5, 10 || 9. 10 Suid. s. φρήτρα | 9 ἐς φρήτρας Suid. s. v., cf. B 363; εἰς εἴλας (ει in ι mut. m. r.) glossema intrusit A, cf. Cr 139 3. 150; Suid. s. εἴλας, ἴλας ad Babrium non referendum || 10 ὥσπερ ἀνθρώποις vel -ους S, ὡς ἐν ἀνθρώποις A, corr. Eb, cf. locum similem s. s. || 12 post 15 transp. Bss || 13 τειχῶν A, corr. Bss || 14 cf. Batrachom. 131. Σ 611. σ 378 | 14sq. ἀχρεῖα A, corr. Db; ἀρχεῖα Hl, Ἀτρείδαις | ἰσοῦντο Sd probabiliter ut in parodia Homerica, cf. B 480, ad v. 9; χρύσεια legit Dositheus)34
ἡγοῦντο παντὸς ἐκφανέστατοι πλήθους, πάλιν δὲ φύζα τοὺς μύας κατειλήφει.ἅλλοι μὲν οὖν σωθέντες ἦσαν ἐν τρώγλαις·τοὺς δὲ στρατηγοὺς εἰστρέχοντας οὐκ εἴατὰ περισσὰ κάρφη τῆς ὀπῆς ἔσω δύνειν,μόνοι θʼ ἑάλωσαν αὐτόθι μυχῶν πρόσθεν·Νίκη δʼ ἐπʼ αὐτοῖς καὶ τρόπαιον εἱστήκει,γαλῆς ἑκάστης μῦν στρατηγὸν ἑλκούσης.[*](f. 13a)λέγει δʼ ὁ μῦθος εἰς τὸ ζῆν ἀκινδύνως τῆς λαμπρότητος ηὑτέλεια βελτίων.“
Γαλῇ ποτʼ ἀνδρὸς εὐπρεποῦς ἐρασθείσῃδίδωσι σεμνὴ Κύπρις, ἡ πόθων μήτηρ,μορφὴν ἀμεῖψαι καὶ λαβεῖν γυναικείην,καλῆς γυναικός, ἧς τίς οὐκ ἔχειν ἤρα;ἰδὼν δʼ ἐκεῖνος (ἐν μέρει γὰρ ἡλώκει) [*](31, 16i ═ 95, 47 (41) | 18e ═ 164, 6 || 32, 3e ═ 71, 5. 136, 15 | 5m ═ 134, 3 | 5e 13, 4)[*](31,16 δὲ apodoticum, cf. 55,4. 6: Schmid Atticismus III 333 sq. || 17 ἄλλοι A, ἀλλ᾿ οἱ (Paris.) vel ἄ. Suid. s. τρώγλη, corr. Lm Eb || 19 τὰς ὀπὰς Bgk || 20 ἑάλων Hm, ἑᾶλον Eb | αὐτόθεν Bss alii cacophonia non deterriti; possis μυχῶν ὤῃ, cf. Mosch. Long. l 4, sed versum aut spurium (Fx Grumme) aut contractum (cf. Batrachom. 114) numeri innumeri (U+02D8 _ U+02D8 U+02D8 _ U+02D8) et α ι produnt, cf. ad 19, 6 || vv. 21. 22 sedem mutavit Bgk | 21 νίκη A, corr. Eb, Νίκης Bgk | αὐτοῖς non spectat ad μυχῶν, sed ad στρατηγοὺς, cf. 56, 5 | 21. 22 Rth temere: parodia epica vel tragica, cf. Batrachom. 159, Anth. Pal. VII 205 || 23. 24 Lm ═ prom. B || 24 ἐυτέλεια A, ἡ εὐτέλεια B, corr. Fx)[*](32 B 19 P 16; F 48; tetrast. I 39; 1 lulian. test. 4; 5. 7. 8 Suid.; cf. Tzetz. ch. IV 938 || 1 τὸν μῦθον ἀκήκοας τὸν Βαβρίου· γαλὴ . . ἐρασθεῖσα lulian. ep. 58, 5 | γαλῆ A || 2 Ἀθηνᾶν interpolavit B P | μηρ A || vv. 4. 5 sedem mutavit Bgk (ἐν — ἡλώκει κ. γυναικός — ἤρα), sed nihil probat Xenoph. Ephes. III 2, 5 || τις A || 4 ἔχων A, corr. Seidler coll. 44, 2; ἑκὼν Lm | ἥρα, ἥ ex ἤ A || 5 locum decurtatum esse susp. Sauppe | κἀκεῖνος Suid. s. ἐν τῷ μέρει)35
γαμεῖν ἔμελλεν. ἠρμένου δὲ τοῦ δείπνουπαρέδραμεν μῦς· τὸν δὲ τῆς βαθυστρώτουκαταβᾶσα κοίτης ἐπεδίωκεν ἡ νύμφη.γάμου δὲ δαιτὴ ’λέλυτο, καὶ καλῶς παίξαςἜρως ἀπῆλθε· τῇ φύσει γὰρ ἡττήθη. Πρὸς τοὺς τὴν φύσιν τῶν πραγμάτων ὁρᾶν ὡς ἔχει μὴ βουλομένους, τῇ δὲ τούτων φαντασίᾳ πλανωμένους, ἔλεγχον ὁ μῦθος ἔχει.
Δυσμαὶ μὲν ἦσαν Πλειάδων, σπόρου δʼ ὥρη,καί τις γεωργὸς πυρὸν εἰς νεὸν ῥίψαςἐφύλασσεν ἑστώς· καὶ γὰρ ἄκριτον πλήθειμέλαν κολοιῶν ἔθνος ἦλθε δυσφώνωνψᾶρές τʼ ὄλεθρος σπερμάτων ἀρουραίων. τῷ δʼ ἠκολούθει σφενδόνην ἔχων κοίληνπαιδίσκος. οἱ δὲ ψᾶρες ἐκ συνηθείης[*](f. 13b)ἤκουον εἰ τὴν σφενδόνην ποτʼ ᾐτήκει,[*](33, 5e ═ 108, 1 | 6i cf. 11, 8)[*](32, 6 ἠρμένου ipse A, cf. 56, 4 | δὲ ex δει A m. pr. || 7. 8 Suid. s. βαθύστρωτος κοίτη | 7 τὸν Suid., ἡ A || 8 κοίτης F Suid., κλίνης A || 9 γ. δίαιτα Bgk | δέδυτο A, corr. Bss, cf. Luc. pisc. 36 | κοὐ Piccol., καὶ κακῶς Schnw || 10 τῷ φύσει A | καὶ ἡ θεὸς ἀγανακτήσασα κατʼ αὐτῆς πάλιν αὐτὴν εἰς τὴν ἀρχαίαν φύσιν ἀποκατέστησεν add. A 50 Schn, Pr 50 p. 15 Sternb., sim. F (Aes. 88 H., cf. 149), unde quaedam excidisse suspicatus est Schenkl || Epim. μυ ἔχει÷ A, in marg ἀρχὴ τοῦ ∠ m. 3)[*](33 V 198 (Kn p. 678); 2. 3i Suid. || 1 Πλειάδος δ. ἦσαν σπ. ἐν ὥρῃ | σπ. δʼ ὥρηι A || 2 νέον A. m. pr., εο in ειὸ corr. m. rec. | π. εἰς νεὸν σπείρας Suid. s. νεός, ἐν κλήρῳ πυροὺς σπείρας || 3 φύλασσεν Suid., ἐφύλαττεν || 4 sq. cf. Π 583. P 755 || 5. 7 ψάρες A | 5 ψᾶρες ὀρύκται V, ψᾶρές τʼ ὀρύκται C. E. Schneider Kn p. 679, cf. Anth. Pal. IX 373, 6. VII 172 | 7 αἱ δʼ ὄρνιθες? | συνηθείας V || 8 ἠτείκει V)36
καὶ πρὶν βαλεῖν ἔφευγον. εὗρε δὴ τέχνηνὁ γεωργὸς ἄλλην τόν τε παῖδα φωνήσας ἐδίδασκεν· ,,ὦ παῖ· χρὴ γὰρ ὀρνέων ἥμαςσοφὸν δολῶσαι φῦλον· ἡνίκʼ ἂν τοίνυνἔλθωσ’, ἐγὼ μέν“ εἶπεν „ἄρτον αἰτήσω,σὺ δʼ οὐ τὸν ἄρτον, σφενδόνην δέ μοι δώσειςοἱ ψᾶρες ἦλθον κἀνέμοντο τὴν χώρην. ὃ δʼ ἄρτον ᾔτει, καθάπερ εἶχε συνθήκη·οἳ δʼ οὐκ ἔφευγον. τῷ δʼ ὁ παῖς λίθων πλήρητὴν σφενδόνην ἔδωκεν· ὁ δὲ γέρων ῥίψαςτοῦ μὲν τὸ βρέγμα, τοῦ δʼ ἔτυψε τὴν κνήμην,ἑτέρου τὸν ὦμον, ο δʼ ἔφευγον ἐκ χώρης. γέρανοι συνήντων καὶ τὸ συμβὰν ἠρώτων.καί τις κολοιῶν εἶπε „φεύγετʼ ἀνθρώπωνγένος πονηρόν, ἄλλα μὲν πρὸς ἀλλήλουςλαλεῖν μαθόντων, ἄλλα δʼ ἔργα ποιούντωνδεινὸν τὸ φῦλον τῶν δόλῳ τι πραττόντων.
[*](33, 10e ═ 34, 8 | 15 me ═ 26, 1 | 19c ═ 95. 59 | ═ 64, 1. 108, 3)[*](33, 9 βαλεῖν V, λαβεῖν A | δʼ ἡ A m. pr. corr. m. rec, δὲ 10 τότε V || 11 ἡμᾶς AV || 12 σοφῶν δ. φίλων V | ἡνίνʼ ἂν Fur. e V, ἡνίκα A || 13 ἔλθωσιν A, om. V, corr. Lm | εἶπεν om. || 15 ψάρες A m. pr., corr. m. rec. | καὶ ἐνέμοντο A, καὶ νέμοντο | χωραν V || 16 ὅδʼ A | αἰτεῖ V εἶπε Bgk | συνθήκην AV (Rth), corr. Fx || 17. 20 ἔφυγον V 18 δέδωκεν V || 21—24, de quibus dubitaverat Eb. del. Rth sed cf. ‘fab. antiquae’ 19 Il p. 138 Hervieux, Romul. app. 60 (Cr p. 207 2) || 22 κολοιὸς V || 24 δʼ ἔργα Fur. e V, δὲ A similem sententiam (qui aliud dicunt et aliud agunt in fine fabulae invenies in fabulis antiquisʼ l. s. (Phaedr. Burm. app. 11, Dressl. lI 10) || 25 del. Lm, om. V | Ὅτι δεινὸν A, ὅτι del. Bss)37
Δήμητρι ταῦρον ὄχλος ἀγρότης θύωνἅλω πλατεῖαν οἰνάροις ὑπεστρώκει,κρεῶν τραπέζας εἶχε καὶ πίθους οἴνου.ἐκ τῶν δὲ παίδων ἐσθίων τις ἀπλήστως[*](f. 14a)ὑπὸ τῶν βοείων ἐγκάτων ἐφυσήθη,κἀπῆλθʼ ἐς οἴκους γαστρὸς ὄγκον ἀλγήσας.πεσὼν δʼ ἐφʼ ὑγραῖς μητρὸς ἀγκάλαις ἤμει,καὶ ταῦτʼ ἐφώνει· „δυστυχὴς ἀποθνήσκω·τά σπλάγχνα γάρ, τεκοῦσα, πάντα μου πίπτει.“ἣ δʼ εἶπε θάρσει κἀπόβαλλε, μὴ φείδου· οὐ γὰρ σά, τέκνον, ἀλλʼ ἐμεῖς τὰ τοῦ ταύρου.“ὅταν ὀρφανοῦ τις οὐσίαν ἀναλώσας ἔπειτα ταύτην ἐκτίνων ἀποιμώζῃ, πρὸς τοῦτον ἄν τις καταχρέοιτο τῷ μύθῳ.
Δύω μὲν υἱοὺς ἡ πίθηκος ὠδίνει,τεκοῦσα δʼ αὐτοῖς ἐστιν οὐκ ἴση μήτηρ,ἀλλʼ ὃν μὲν αὐτῶν ἀθλίης ὑπʼ εὐνοίης[*](34, 1e cf. 13, 1. 37, 5 | 6e ═ 112, 1 | 8 im ═ 43, 13 (17, 4. 37, 9) | 12e ═ 112, 1)[*](34 F 40 Hds 263; tetr. I 28; 1. 2 Suid. s. οἴναρα; sim. Plut. de vit. aer. 8 p. 831 C., cf. Cr p. 207 || 1 ταύρων ὄχλον S || 2 οἰνάσιν (test. Eb Rth) κατεστρώκει A, cum Lm Eb praetuli Sidae lectionem ut diffciliorem; de re cf. Long lV 38, 1 | post 2 versum excidisse in πλήρεις exeuntem susp. Lm || 3 τ εἶχε Bss || 7 ἐφʼ A, ἐν Schw; cf. Eurip. fr. 941 Nck | εἰμι A m. pr, οἴμοι (ex tetrast.?) m. recc. (Men.?), ἤμει Hl Stangl Rt, cf. tetr., Plut. l. s. s. || 8 καὶ A m. pr., τί m. recc. || 9 ’κπίπτει vel ’κρίπτω? Cr, κύπτει Sd; cf. 40, 4 || 10 κ ἀπόβαλε A m. pr., alteram λ adi. m. rec. || 12 ὅτʼ ἂν A ut solet, quod adnotare supersedeo || 13 ἀποιμόζῃ A, corr. Bss | τι??νω a Babrio alienum, cf. 27, 3. 107, 8)[*](35 B 30 MP1 19, cf. praef.; P 24; Avian. 35 || 1 δύο A, corr. Bss || 3 sq. ἀγρίης ὑπʼ v. 3, ἀθλίως ἀποπνίγει v. 4)38
θάλπουσα κόλποις ἀγρίοις ἀποπνίγει,τὸν δʼ ὡς περισσὸν καὶ μάταιον ἐκβάλλει. κἀκεῖνος ἐλθὼν εἰς ἐρημίην ζῴει.τοιοῦτο πολλῶν ἐστὶν ἦθος ἀνθρώπων, οἶς ἐχθρὸς ἀεὶ μᾶλλον ἢ φίλος γίγνου.
Δρῦν αὐτόριζον ἄνεμος ἐξ ὄρους ἄραςἔδωκε ποταμῷ· τὴν δʼ ἔσυρε κυμαίνων,πελώριον φύτευμα τῶν πρὶν ἀνθρώπων.πολὺς δὲ κάλαμος ἑκατέρωθεν εἱστήκει[*](f. 14b)ἐλαφρὸς ὄχθης ποταμίης ὕδωρ πίνων.θάμβος δὲ τὴν δρῦν εἶχε, πῶς ὁ μὲν λίηνλεπτός τʼ ἐὼν καὶ βληχρὸς οὐκ ἐπεπτώκει,αὐτὴ δὲ τόσση φηγὸς ἐξεριζώθη.σοφῶς δὲ κάλαμος εἶπε· „μηδὲν ἐκπλήσσου.σὺ μὲν μαχομένη ταῖς πνοαῖς ἐνικήθης, ἡμεῖς δὲ καμπτόμεσθα μαλθακῇ γνώμῃ,κἂν βαιὸν ἡμῶν ἄνεμος ἄκρα κινήσῃ.“[*](36, 9me 116, 11)[*](35, 4 ἀγρίως Bgk, sed nota enallage; ἄγριον ἀσπάζοντο de canibus Theocr. 25, 72 | καταφιλοῦσʼ ἀ. duce B* Gb | Fabula vix decurtata; tempore praes. ne offendas; idem paradoxon eadem ratione narrant Oppian. cyn. lI 605, Synes. Ep. 1, Plin. n. h. VIII 54, 216 || [7 8] Eb | 8 ἐχθρὸς, ὦ παῖ, Bgk | γίγνου forma interpolatorem prodit, cf. 78 epim.)[*](36 B 29 P 23 MP1 18; Ac 143; myth. p. 215; tetr. I 45; Av. 16 || 1 αὐτόριζον (radicitus Av.) ipse A | ἔδωκε A, cf. Herodian. VIII 5, 7 ἐδίδοντο τῷ ῥεύματι; ἐνῶσε Sd, ἐνέδικε M. Schmidt || 3 ante 2 Lm Bgk || 5 ἐλαφρὸν A, corr. Lm | ποταμίας A || 6 ἔσχε Hl, εἷλε Eb || 7 τε ὢν A, corr. Bss; τις ὢν Fx; ἐὼν forma tab. Assend. commendata | καὶ βληχρὸς A m. pr., κἀμβλ- corr. m rec. || 8 ἅυτη A, corr. Bss | τοσσὴ A m. pr., acc. corr. m. rec. || 9 locus contractus?? cf. Av. v. 11 | σοφὸς A m. pr., -ῶς m. rec. 10 μαχομένη μὲν Fx || 11 καμπτόμεθα A, corr. Bss || 12 βαῖον A m. pr., βαιὸν m. rec.)39
κάλαμος μὲν οὕτως· ὁ δέ γε μῦθος ἐμφαίνει μὴ δεῖν μάχεσθαι τοῖς κρατοῦσιν, ἀλλʼ εἴκειν.
Δαμάλης ἐν ἀγροῖς ἄφετος, ἀτριβὴς ζεύγλης,κάμνοντι καὶ σύροντι τὴν ὕνιν ταύρῳL„τάλας“ ἐφώνει „μόχθον οἷον ὀτλεύεις.“ὁ βοῦς δʼ ἐσίγα χὐπέτεμνε τὴν χώρην.ἐπεὶ δʼ ἔμελλον ἀγρόται θεοῖς θύειν, ὁ βοῦς μὲν ὁ γέρων εἰς νομὰς ἀπεζεύχθη,ὁ δὲ μόσχος ἀδμὴς κεῖνος εἵλκετο σχοίνῳδεθεὶς κέρατα, βωμὸν αἵματος πλήσων.κἀκεῖνος αὐτῷ τοιάδʼ εἶπε φωνήσας·„εἰς ταῦτα μέντοι μὴ πονῶν ἐτηρήθης. [*](f. 15a)ὁ νέος παρέρπεις τὸν γέροντα, καὶ θύῃ,καί σου τένοντα πέλεκυς, οὐ ζυγὸς τρίψει.“ἔργοις ἔπαινος, ἀργίᾳ δὲ κίνδυνος. Διδάσκει ἡμᾶς ὁ μῦθος ὅτι ἡ καλὴ ἐπιστήμη ἐκ θανάτου ῥύεται.
Δρυτόμοι τινὲς σχίσαντες ἀγρίην πεύκηνἐνεῖραν αὐτῇ σφῆνας, ὡς διασταίη[*](37, 5e cf. 34, 1 | 7e ═ 6, 15 | 8e cf. 31, 2. 132, 6 | 9m e ═ 124, 13 || 38, 1m e ═ 95, 5)[*](36, [13 sq.] Db, cf. 18, 14 || Post 14 duo vv. vacui A.)[*](37 B 24 MP1 15, P 19 Cor. p. 107, Steph. p. 54 (Hds.-Hptm. p. 307), Av. 36; 3 Suid. || 1 δάμαλις AB caett., corr. Mk || 3 Suid. s. ὄτλος || 4 καὶ ὑπέτεμνε A, quae haud scio an Babrii sit manus | χώραν A || 6 εἰς νομὴν B || 7 ἀδμήσκειν ὃς A, corr. Bss || 10 πονεῖν A, κάμνων ἐτ. H P1 Steph., corr. Bss; καμὼν Eb || 11 om. paraphr. || 13 temere om. edd. praeter Rth | ἀργία A, corr. m. rec. | κινδύνοις A m. pr, corr. m. rec. || Epim. μυ A)[*](38 B 28 MP1 17, P 22; 2 Suid. Zon. p. 741, lex. Vind. p. 87 N., cf. F Fur. 174 || 1 σχίζοντες Bgk, σχίσοντες HlEb | ἀγρίαν A || 2 ἐναφῆκαν τῇ δρυῒ σφ. Suid. cet. lex. s. v., ἐνέφρηκαν Rth | αὐτῆσφήνας A m. pr., ι subscr. m. rec.)40
γένοιτό τʼ αὐτοῖς ὁ πόνος ὕστερον ῥᾴων.πεύκη στένουσα ,,πῶς ἄν“ εἶπε „μεμφοίμηντὸν πέλεκυν, ὅς μου μὴ προσῆκε τῇ ῥίζῃ, ὡς τοὺς κακίστους σφῆνας, ὧν ἐγὼ μήτηρ;ἄλλος γὰρ ἄλλῃ μʼ ἐμπεσὼν διαρρήσσει.“ὁ μῦθος ἡμῖν τοῦτο πᾶσι μηνύει, ὡς οὐδὲν οὕτω δεινὸν ἂν ὑπʼ ἀνθρώπων πάθοις τι τῶν ἔξωθεν ὡς ὑπʼ οἰκείων.
Δελφῖνες ἀεὶ διεφέροντο φαλλαίναις.---τούτοις παρῆλθε καρκίνος μεσιτεύων---U+02D8 _ U+02D8 εἷς δέ τις τοιαῦτα δελφίνων[*](2a)ἔφη πρὸς αὐτὸν· „ἀλλὰ μᾶλλόν ἐσθʼ ἥμιν[*](2b)αἱρετέον, αἰεὶ μαχομένοις ὑπʼ ἀλλήλων[*](2c)διαφθαρῆναι ---[*](2d)ὡς εἴ τις ὢν ἄδοξος ἐν πολιτείαις στάσιν τυράννων μαχομένων ὁμηρεύοι.
[*](38, [8 ═ 96, 5] || 39, 2e cf. 93, 8)[*](38 lacuna post 3? || 4 ἡ δὲ στ. Gb: nomen repetere solet Babr. (Cr p. 201) || 5 μοι? 6 μηρ A || 7 non expr. B* | διαρήσσει A || [8 —10] Fx Eb || 8 δʼ ἡμῖν A, corr. Db || 10 πάθῃς Db, sed ἂν — πάθοις ab interpolatore non alienum Post v. 10 duorum versuum spat. vacuum in A)[*](39 F 53, Nevel. 180 e Pal. (Cor. 110), A 72 P 60; e prov., cf. ‘Zenob 277 p. 76 || 1 cf. Ael. nat. an. 48 δελφὶς φαλαίνῃ διάφορος φαλαίναις Bss || 2 σκάρος vel κωβιὸς paraphr, παρῆλθέ τις σκαρὸς ? sed cf. Zen. | μεσιτεύσων? Eb || 3 πολιτείᾳ Fx Fb || 4 ὁμληρεύοι, in marg. εἰρεύει A m. pr., παρευθύνοι Bgk || 3.4 Cr Schenkl; versus epimythii 40, 5 sq. gemelli additi fabulae decurtatae; pleniorem legerunt qui epimythium simile addunt (οὐδενὸς ἄξιοι, ἂν ταραχῆς κτλ.) paraphrastae: εἶς δέ τις τῶν δελφίνων ὑπολαβὼν ἔφη πρὸς αὐτὸν· ἀλλʼ ἡμῖν ἀνεκτότερόν ἐστι (αἱρετώτερον Nev.) μαχομένοις ὑπʼ ἀλλήλων | διαφθαρῆναι ἢ σοῦ διαλλακτοῦ τυχεῖν: unde refinxi versus 2a-d litteris)41
[*](f. 15b)Διέβαινε ποταμὸν ὀξὺν ὄντα τῷ ῥείθρῳκυρτὴ κάμηλος, εἶτʼ ἔχεζε. τοῦ δʼ ὄνθουφθάνοντος αὐτὴν εἶπεν· „ἦ κακῶς πράσσω·ἔμπροσθεν ἤδη τἀξόπισθέ μου βαίνει.“πόλις ἄν τις εἴποι τὸν λόγον τὸν Αἰσώπου, ἧς ἔσχατοι κρατοῦσιν ἀντὶ τῶν πρώτων.
Διαρραγῆναί φασιν ἐκ μέσου νώτουδράκοντι μῆκος ἐξισουμένην σαύραν.βλάψεις σεαυτόν, κοὐδὲν ἄλλο ποιήσεις, ἂν τόν σε λίαν ὑπερέχοντα μιμήσῃ.