Κοιμωμένου λέοντος ἀγρίης χαίτηςδιέδραμεν μῦς· ὁ δὲ λέων ἐθυμώθη,φρίξας δὲ χαίτην ἔθορε φωλάδος κοίτης.κερδὼ δʼ ἐπεχλεύαζεν. ὡς ἐκινήθηπρὸς μῦν ὁ πάντων θηρίων δυναστεύων. ὃ δʼ „οὐχὶ τὸν μῦν“ εἶπεν, „ὦ παλαμναίη,δέδοικα, μή μου τὴν δορὴν κνίσῃ φεύγων·χαίτην δʼ ἔμελλε τὴν ἐμὴν καταισχύνειν·“[*](81, 5im ═ 52, 7 ‖ 82, 1e cf. 133, 1 | 2i ‖ 32,7 | e 119,3 || 5me cf. 77, 6)[*](81, 5. 6 Db Lm, cf. 52, 7 ‖ 5 φυγεῖν Fx ‖ 6 κ᾿ ἂν A, ἂν Bgk | λανθάνηι A m. pr., ειν suprascr. m. rec. ‖ Epim. οὕτω κ, (═ καὶ) A teste Eb, οὕτως plerique.)[*](F. 27b in mg. sup. m. rec. (eadem qua f. 16b) τὸν δοῦλόν σου θεόδωρον (τὸν?) ἁμαρτωλὸν )[*](82 B 65, P1 41; F 95 ═ Au 144; tetr. I 4, Tzetz. chil. XIII 494; myth. p. 216 ad 1.2 cf. Dosith. 2, Tab. cer. 9; v. 1, 2, 3, 6—8 Suid. ‖ 1—3 Suid.1 s. φριξότριχα ‖ 2 διέδραμεν etiam A. ‖ 3 Suid.2 s. ἔκθορεν, 3 s. φωλάδι. cf. Nonn. Dion. I 19 | ἔκθορε Suid., δὲ τρίχας ἐξέθορε Nb | φωλάδος· σπηλαίου κρυπτοῦ· Βάβριος· φρ. — κοίλης Suid. 3, sim. 1 2, nisi quod 2 κοίτης exhibet liber Bruxellensis, coniectura ut videtur, refragatur enim explicatio ‖ 5 βασιλεύων θηρίων A, m. rec. (3? cf. 82 11) suprascr. ua, θ. δυναστεύων Ah, cf. 98, 5. 102, 4, Suid. δυναστεύω· τὸ ἄρχω, γενικῇ (ex Babrio?); τυραννεύων Fx Lm coll. 95, 16. 20; θ. κατισχύων M. Schmidt (77, 6) ‖ 6—8 Suid. s. παλαμναῖος Βάβριος „οὐχὶ — καταισχύνειν“ ὁ λέων φησὶ περὶ μυός ‖ 6 ἡ παλαμναία S ‖ 7 κνίσῃ A, δάκῃ (δάκοι) Suid.; cf. Herond. IV 59 | μ᾿ οὐ Nb ‖ 8 κακὴν δὲ μελέτην ἐπʼ ἐμὲ τῆς ὀδοῦ τρίβει inepta interpolatione vel glossematis receptis A, atque similia legerunt paraphr. et tetrast.; verum praebet Suid. Timoris indicium καταισχύνειν ═ καταχέζειν (cf. Cr ann p. 247 sq., Carm. gr. med. aev. p. 142. 145 W.); ὁδοῦ fortasse ex μυοχ οδῷ ortum, quamquam οὐ μῦν πτοοῦμαι, μυοχοδὸν δʼ ἀνατρέπω vix conici potest in tetrast.)73
ἀρχόμενον ἄρτι τὸ θρασὺ τῶν ὑβριζόντων, κἂν μικρὸν ᾖ, κώλυε, μηδὲ υγχώρει εὐκαταφρόνητον σαυτὸν εἶναι τοῖς φαύλοις. Ὁ λόγος διδάσκει ὅτι οὐδὲ ὑπὸ τῶν μετρίων δεῖ ἡμᾶς καταφρονεῖσθαι, διὰ τὸ μὴ ἐντεῦθεν συνήθειαν κακὴν γενηθῆναι.
Κριθάς τις ἵππου πανδοκεῦσι πωλήσαςἱππόκομος, εἶτα πᾶσαν ἑσπέρην πίνων,ἔψηχεν ἐκτένιζεν ἡμέρῃ πάσῃ.ὁ δʼ εἶπεν εἰ θέλεις με ταῖς ἀληθείαιςκαλὸν γενέσθαι, τὸ τρέφον με μὴ πώλει.“ τῶν καιρίων δεῖ τὸν φιλοῦντα φροντίζειν καὶ συμφερόντων· κόσμος οὐδὲν ἀνήσει τὸν ἀποροῦντα τῶν ἀναγκαίων χρειῶν. [*](f. 28a)Ὁ παρὼν ῥηθήσεται λόγος πρὸς τοὺς ἀντὶ ἀναγκαίων πραγμάτων τοῖς λόγοις μόνοις τοὺς πέλας ἐξαπατῶντας.
[*](83, 1 | ═ 74, 6 | 2e ═ 29, 2 | 4i ═ 88, 11 | me ═ 75, 20. 95, 4 | 8 e ═ 140 9)[*](82, 9—11 Lm ‖ 11 εἶναι σαυτὸν A m. pr., suprascr. υα m. rec. (3? cf. v. 5). ‖ Epim. aliud in BP1: ὅτι τῇ κακῇ συνηθεία οὐ δεῖ παρέχειν ἄδειαν κτλ.)[*](83 V 68 (p. 674 Kn), B 67 P1 43 ‖ 1. 2 post ἵππου lacunam cognoverunt Db Mn ‖ 1 ἵππου τις κριθὰς V; κριθὴν τὴν τοῦ ἵππου ὁ ἱπποκόμος κλέπτων καὶ πωλῶν P1B, unde suppl. Cr coll. 111, 8. 108, 24; cf. Suid. ἱπποκόμος· ὁ τῶν ἵππων ἐπιμελούμενος: sed initium omnino decurtatum (πα- syllaba erroris causa?). Gb versus exsculpsit arte plane barbara factos ‖ 2 πᾶσαν ἡμέρην A, π. ἑσπέραν V robantibus Kh Spp Rth ‖ 3 ἔψυχεν V, corr. Kh, ἔτριβεν (glossema) ἐκτένιζεν AB, ἔτρ. καὶ ἐκτ. P1, κἀκτ. Lm; de asyndeto cf. Cr 182 1 | ἡμέρη πάσηι A ‖ 4 ὅδʼ A ‖ 6—8 om. V, tanquam oratio pedestris scripti in A: ὅτι τῶν κ. — φρ. καὶ συμφερόντων· κόσμος γʼ (═ γὰρ, del. Bss:) οὐδὲν ὠνήσει τὸν ἀποροῦντα τῶν ἀναγκαίων; versus constituit Bss ‖ 7 ὠνήσει forma barbara, nisi latet ὤνησεν ‖ 8 ἀπορ. interpolatorem prodit | suppl. Cr ex 140, 9, an 〈ἄγαν〉 ἀ.? (cf. 130, 5) ‖ Epim. ὁ μῦθος πρὸς τοὺς κτλ. V | τοὺς πελ ἐξαπατπωντ A, eadem V, ἐκπληροῦντας Eb, alii aliud | Epim. aliud in BP1)74
Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι καμπύλῳ ταύρουμικρόν τʼ ἐπισχὼν εἶπε ταῦτα βομβήσας·„εἴ σου βαρύνω τὸν τένοντα καὶ κλίνω,καθεδοῦμ᾿ ἀπελθὼν ποταμίης ἐπʼ αἰγείρου.“ὃ δʼ „οὐ μέλει μοι“ φησίν, „οὔτʼ ἐὰν μείνῃς, οὔτʼ ἢν ἀπέλθῃς· οὐδʼ ὅτʼ ἦλθες ἐγνώκειν.“γελοῖος ὅστις οὐδὲν ὢν κατʼ ἀνθρώπων τῶν κρειττόνων θρασύνεθʼ ὥς τις ὢν κρείττων. Κατηγορίαν ὁ λόγος περιέχει ἀνδρὸς εὐτελοῦς καὶ λίαν ἀδυνάτου, ὑπολήψεις δὲ μεγάλας περὶ ἑαυτοῦ κεκτημένου
Κυσίν ποτʼ ἔχθρη καὶ λύκοις συνειστήκει.κύων δʼ Ἀχαιὸς ᾑρέθη κυνῶν δήμῳστρατηγὸς εἶναι. καὶ μάχης ἐπιστήμωνἔμελλεν ἐβράδυνεν. οἵ δʼ ἐπηπείλουν,[*](34, 1 i cf. 117, 9 | 2im ═ 108, 24 | 4e cf 50. 4 | 6 i ═ 121, 4 ‖ 85, 1e ═ 76, 1 | 3e ═ 120, 4 | 4e cf. 75, 16)[*](84 B 70 P1 4 Nevel. Fur 294 (Au 136); Dosith 16; tetr. I 50 1 ἐπιστὰς A Au. επιτας Dosith. Vossianus, ἐπιπτὰς Tyrwhitt; sedit adveniens Dos., cf. 77. 1. 117. 9 | κεπατικαμπυλω cornu curvo Dos. Voss., καμπύλῳ κέρᾳ Sd Eb, cf. 43, 5 ‖ 2 δε επισχον ειπεν Dos. ‖ 3 εἰ σοῦ Schnw | τεναντα και κλινω cervicem et camso incurvo Dos., τένοντα καὶ σαίνω A, κἀσαίω (═ ἀσάω) Ah ‖ 4 καθευδομαι η κατελθω ibi sedebo suprascr. dormio aut discedo Dos.; καθεδοῦμαι A (═ sedebo) | ποταμίας A | ποταμιοσις. ιναιγιροις fluminalib. popaulis (═ ποταμίοισιν αἰγ. vel ποταμίαις ἐν αἰγ.?) Dos. ‖ 5 οδε . ουμελιμοι ad nos pertinet Dos. | ουταν nec si Dos. ‖ 6 ἂν A, αν Dos. | οὔθʼ ὅτʼ A ουτε . οτε . Dos.; οὐδʼ Tyrwhitt | ηλθης εγνωγιν Dos. ‖ 7. 8 Lm, om. Dos. | ανων, m. r. supra v. τι A ‖ 7 τῶν κρειττόνων verba versui 7 continuavit A m. pr., versui 8 adiunxit m. r. ‖ 8 θρασύνεται A, corr. Bss | ὤν, deinde m. rec. (2?) σφόδρα; λίην add. Bss, κρείττων Cr coll. 15, 7. 67, 2. 72. 14 114, 2. Aliud epimythium in P1B)[*](85 B 86, 14. 15 Suid. Cf. fab. 154 | 1 ἔχθρα A ‖ 2 parodia Homerica, cf. Cr p. 150 | δήμου A, corr. Bgk ex B κυσίν, cf. 59, 5 ‖ 4 κἀβράδυνεν Lm, cf. ad 83, 3 ‖ 4 sq. ἠπείλουν σφοδρῶς. ὁ δὲ εἶπεν B caet. om.)75
εἰ μὴ προάξῃ τὴν μάχην, ἐνεδρεύσειν. „ἀκούσατʼ“ εἶπεν ,,οὗ χάριν διατρίβω,τί δʼ εὐλαβοῦμαι· χρὴ δʼ ἀεὶ προβουλεύειν.τῶν μὲν πολεμίων τὸ γένος ὧν ὁρῶ πάντωνἕν ἐστιν· ἡμῶν δʼ ἦλθον οἳ μὲν ἐκ Κρήτης,οἳ δʼ ἐκ Μολοσσῶν εἰσιν, οἳ δʼ Ἀκαρνάνων, [*](f. 28b)ἄλλοι δὲ Δόλοπες. οἳ δὲ Κύπρον ἢ Θρᾴκηναὐχοῦσιν, ἄλλοι δʼ ἄλλοθεν — τι μηκύνω;τὸ χρῶμα δʼ ἡμῖν οὐχ ἕν ἐστιν ὡς τούτοις,ἀλλʼ οἳ μὲν ἡμῶν μέλανες, οἳ δὲ τεφρώδεις,ἔνιοι δὲ πυρροὶ καὶ διάργεμοι στήθη, ἄλλοι δὲ λευκοί. πῶς ἂν οὖν δυνηθείηνεἰς πόλεμον ἄρχειν· εἶπε τῶν ἀσυμφώνωνπρὸς τοὺς ὅμοια πάντʼ ἔχοντας ἀλλήλοις;“συμφωνία μέγιστον ἀγαθὸν ἀνθρώποις· τὸ δὲ στασιάζον ἀσθενές τε καὶ δοῦλον.
Κοίλωμα ῥίζης φηγὸς εἶχεν ἀρχαί·ἐν τῇ δʼ ἔκειτο ῥωγὰς αἰπόλου πήρη[*](85, 5 Db Rth ‖ 5 προάξῃ A (cf. II. E 258 Soph Oed. R. 198 Krüger II § 54, 12, 2), προάξει BtFx | ἐνεδρεύσει A, corr. Lm: ἐφεδρεύων (═ διατρίβων) coll. 44, 2 Cr, μ. τʼ ἐνεργήσει Hp; v. gravius vitium vix contraxit ‖ 6 ὁ δὲ εἶπεν B, ὁ δʼ „ἀ.“ εἶ. Sd ‖ 8 πολεμίων μὲν Fx καὶ ἡ χρόα πάντων B ‖ 10 εἰσὶν οἱδʼ A, corr. m. r., interp. Fx Bgk ‖ 14. 15 S διάργεμοι πῇ μὲν λευκοὶ πῇ δὲ μέλανες (?)· „ἀλλʼ οἳ μὲν — ἕτεροι ξανθοὶ κτλ. ‖ 14 ἄλλοι A, ἀλλʼ οἱ SB | ὑμῶν Suid. ‖ 15 δὲ (ö supra versum) λαμπροὶ A (glossema v. διάργεμοι), δὲ πυρροὶ B, quod coni. Gaisford ‖ 19. 20 Db Lm, om. B, sed promythium ὅτι ἐν μιᾷ βουλῇ πάντων τῶν στρατευμάτων ὄντων κατὰ τῶν ἐναντίω νίκην ποιοῦνται substituit | ὅτι συμφωνία quae sequuntur eisdem quibus epimythia litteris scripta A, ὅτι del. m. rec. | ἀνοις A | in mg. m. recc. (Minae) Ϛι (στίχοι))[*](86 B 64 P1 40; myth. p. 221, tetr. I 27; cf. Ael. an. IV 15 ‖ 2. 3 Suid. 1 s. ῥωγαλέον 2 ἕωλα. ‖ 2 ῥωγὰς αἰπόλων πήρα S1, turbavit S2: καὶ ἑώλων καὶ κρεῶν πλήρεσι (χθιζῶν· ἐπὶ ὄψων) ἔκειτο πήρα ἄρτων)76
ἄρτων ἑώλων πᾶσα καὶ κρεῶν πλήρης.ταύτην ἀλώπηξ εἰσδραμοῦσα τὴν πήρηνἐξέφαγε· γαστὴρ δʼ, ὥσπερ εἰκός, ὠγκώθη, στενῆς δὲ τρώγλης οὐκέτʼ εἶχεν ἐκδῦναι.ἑτέρη δʼ ἀλώπηξ ὡς ἐπῆλθε κλαιούσῃ,σκώπτουσα „μεῖνον“ εἶπεν „ἄχρι πεινήσῃς·οὐκ ἐξελεύσῃ πρότερον ἄχρι τοιαύτηντὴν γαστέρα σχῇς, ἡλίκην ὅτʼ εἰσῄεις.“ Ὁ μῦθος παραινεῖ μηδαμῶς σπεύδειν τινὰ πρὸς πλεονεξίαν τοῦ πέλας, γινώσκων ὅτι τὰ χαλεπὰ τῶν πραγμάτων ὁ χρόνος διαλύει.
Κύων λαγωὸν ἐξ ὄρους ἀναστήσαςἐδίωκε· δάκνων αὐτὸν εἰ κατειλήφει,μεταστραφείς τʼ ἔσαινεν ὡς φίλῳ ψαύων.[*](86, 5m ═ 15, 2 | e ═ 111, 19 ‖ 87, 1e ═ 69, 1 | 2e ═ 31,16. 58. 7)[*](86, 4 da B cf. prol. ‖ 7 ἑτέρα A ‖ 8 σκωπτουσἀμεινον A m. pr., super ἀμ scr. να΄. ═ ἀνάμεινον m. r., corrr. Db; σκώπτουσʼ „ἔμει νῦν Buecheler, cf. Cirill. spec. sap. III 11 p. 85 Gr. (Mus. Rhen. XLI 3, XLVI 318) | εἶπε μέχρι (89, 9. 15, 3)? Cr, ἔ. ν.“ εἶπεν „εἶτα Hsr | ἄχρι — πρότερον Eb ═ [9. 10] Rth. sed cf. Hor. ep. I 7, 33 macra cavum repetes artum, tetr. paraphr. ἑτέρα δὲ αὐτῇ ἀλώπηξ γελῶσα ἔφη· οὐκ ἐξελεύσῃ, ἕως ἂν τὴν γαστέρα ποιήσῃς, οἵαν ὅτε εἰσῆλθες ‖ 9 οὐδ A, corr. Fx | ἢ ἄχρι Sd ‖ 10 γαστέρʼ ἴσχῃς Hilberg, Silbenwägung 233, cf. 5, 9 ‖ Epim. γινώσκων A, διδάσκων Eb, possis γινώσκονθ᾿. Aliud epimythium in BP1)[*](87 B 68 Syntip. 50 F 346; cf. Soph. fr. 800 Nck2 (paroemiogr. schol. Ar. eq. 1028), Demetr. de eloe. 261, Luc. bis accus. 33 || 2 ἐδίωκ᾿· ἔδακνε δʼ Sd. ἔδακν᾿ οὖν? Cr | εἰ A, cf. 33, 8, ὡς Sd, ὅτι Eb | εἰ κατειλήφει A, -οι Bgk Fx, cf. Alciphr. III 9, sed initium fortasse contractum ‖ 3 μεταστραφεὶς τ᾿, τʼ m. rec. corr. in δʼ A, εἶτʼ αὖ στραφεὶς Eb ‖ Cf. Plut. de soll. anim. 15p. 191a | φίλωι A, num φίλος (cf. 5), -ον (cf. 74, 16), -ου (cf. 95, 71)? ἔσαινε κἀφίλει Eb ex B, cf. prol. | ψήχων Eb, sed cf. 95, 71)77
ὁ λαγωός ,,ἀπλοῦν“ εἶπε ,θηρίον γίνου.φίλος εἶ· τί δάκνεις; ἐχθρὸς εἶ· τί οὖν σαίνεις;“ ἀμφίβολος οὗτός ἐστι νοῦς ἐν ἀνθρώποις, οἷς οὔτʼ ἀπιστεῖν ἔχομεν οὔτε πιστεύειν.
Κορυδαλλὸς ἦν τις ἐν χλόῃ νεοσσεύων,ὁ τῷ χαραδριῷ πρὸς τὸν ὄρθρον ἀντᾴδων,καὶ παῖδας εἶχε ληίου κόμῃ θρέψαςλοφῶντας ἤδη καὶ πτεροῖσιν ἀκμαίους.ὁ δὲ τῆς ἀρούρης δεσπότης ἐποπτεύων ὡς ξανθὸν εἶδε τὸ θέρος, εἶπε „νῦν ὥρηπάντας καλεῖν μοι τοὺς φίλους, ἵνʼ ἀμήσω.“καί τις δὲ κορυδοῦ τῶν λοφηφόρων παίδωνἤκουσεν αὐτοῦ, τῷ τε πατρὶ μηνύει,σκοπεῖν κελεύων ποῦ σφέας μεταστήσει.[*](87, 6e ═ 60, 5. 66, 4 ‖ 88, 4e cf. 19, 5)[*](87, 4 χὡ A, corr. m. rec. | in A δʼ ante εἶπε add. m. rec. ‖ 5 δάκνειες A, corr. m. rec. ‖ 6. 7 Lm ‖ 6 οὕτως A m. pr., οὗτός m. r. | ἀνοις A)[*](88 V 217 Fur. 379, Kn. p. 681; 3—4, 11a, 18—19 Suid., Avian. XXI; cf. Enn. apud Gell. II 29, FPR. p. 120 Bähr. ‖ 1 Κορύδαλλος A m. pr, ὸς rec. ut 72, 20 coll. v. 17; χαραδρεὸς V aperto errore, cf. Suid. ad 3 sq., Gell. ‖ 2 Rth temere ‖ 2 ὁ Lm, ὃς AV, καὶ Spp ex 3 | τὸ χαραδραίωι A, κορυδαλλῶ V | [τὸν] Eb, possis χαραδριῷ τε; cf. Theocr. X 50 | ὃς — ἀντᾴδει Hartung ‖ 2. 3 περὶ κορυδαλοῦ φησι Suid. s. λόφος ‖ 3 καὶ AVS, ὃς Spp ex v. 2 | εἶχε om. V | κόμαις V, cf. 3, 4 || 6 ξηρὸν A, ἀνθηρὸν ὂν om. εἶδε V, corr. Eb (═ ξανθὸν); Avian. 21, 2 flava seges, cf. Soph fr. 598, 4 Nck2; εἶδ᾿ ὂν Kn, ἤδη Bgk ‖ Post 6 lacuna? cf. Suid. ad v. 11, Avian. 21, 4 vicinam . . petebat opem (Cr p. 204 1) ‖ 7 μοι A, με V ‖ 8 τις κοροιδοῦ A, τις κορυδοῦ V, δὲ add. Eb, τις κορυδαλλοῦ Hm Lm | λοφηφόρων etiam V | πέδων, suprascr. αι m. pr. ut videtur A ‖ 9 ἤκουσεν ut V ita A teste Rth Eb)78
δʼ εἶπεν „οὔπω καιρός ἐστι νῦν φεύγειν,ὃς γὰρ φίλοις πέποιθεν, οὐκ ἄγαν σπεύδει.“ὡς δʼ αὖτις ἦλθεν, ἡλίου δʼ ὑπʼ ἀκτίνων[*](f. 29b)ἤδη ῥέοντα τὸν στάχυν θεωρήσαςμισθὸν μὲν ἀμητῆρσιν αὔριον πέμπειν, μισθὸν δʼ ἔταξε δραγματηφόροις δώσειν,κορυδαλλὸς εἶπε παισὶ νηπίοις „ὥρηνῦν ἐστὶν ὄντως, παῖδες, ἐκ τόπων φεύγειν,ὅτʼ αὐτὸς ἀμᾷ κοὐ φίλοισι πιστεύει.“Ὁ μῦθος διδάσκει ἡμᾶς ἐπιμελεῖσθαι τῶν οἰκείων, ὅση δύναμις, καὶ μὴ καταφρονεῖν ταῖς τῶν φίλων συνδρομαῖς.
Λύκος ποτʼ ἄρνα πεπλανημένον ποίμνηςἰδὼν βίῃ μὲν οὐκ ἐπῆλθεν ἁρπάξων,ἔγκλημα δʼ ἔχθρης εὐπρόσωπον ἐζήτει.,σύ τοί με πέρυσι μικρὸς ὢν ἐβλασφήμεις.‘[*](88, 11i ═ 83, 4 | 12i cf. 43, 5 | 16 ie ═ 94, 2 | 17e ═ 6)[*](88, 11 νῦν φεύγειν A, τοῦ φ. V; ἀλλύειν Rth Cr coll. 42, 8 ex Suid. (Zon.) s. ἠΐων· ἀχύρων· καὶ Βάβριος οὔπω [δὲ add. deteriores] καιρός ἐστιν ὔϊα λύειν, ubi ἀλλύειν (cf. ἀλλῡουσα sim.) ἢ φεύγειν ci. Toup (in archetypo fuerit ἐστιν ἀλλυειν, cf. 25, 5, possis ἤϊ᾿ ἀρτύειν), sed cf ad v. 6 | ὃς τοῖς V ‖ 13 : ὡο A | „αὖθις — 16 δώσειν“ (aviculae) Lm | ὡς A, ὡς δʼ V | αὖθις ἐλθὼν ἡλίου θʼ V ‖ 15 ἀμηντῆρσιν A, ἀμητορσιν V, corr. Blomfield | πέμπειν V (-ψειν Cor.), δώσειν A ‖ 16 om. A, μισθὸν δὲ πᾶσι δραγματοφόροις (cf. λοφηφ. v. 8) δώσειν ἔλεγε V, δʼ ἔταξε Cr coll. 94, 2. 3 δʼ ἔφασκε Piccolos p. 277 (Eb) ‖ 17 εἶπε κορυδαλλὸς A, transq. Eb, εἶπε κορυδὸς V | παισὶ A, πᾶσι V | ὥρη ex v. 18 Lm, ὄντως A, οὕτως V, cf. prol. ‖ 18 ἐστὶν ὄντως Suid. s. ἀμᾶν, ἐστιν ὥρη AV | ἐκ τόπων S, ἀλλαχοῦ AV | ἀμᾷ Suid. s. v., αὐτῶι AV, αὐτῷ Bss ‖ 19 καὶ οὐ A, corr. m. r. | φίλοισιν etiam V | πιστεύειν V ‖ Epim. θαρροῦντας ταῖς τῶν Fur.; τὰς — συνδρομάς? | ἀρχὴ τοῦ λ m. 2 in marg.)[*](89 B 83 P1 53, F 101; tetr, I 33; Basil. ep. 189 ‖ 2 βία A ‖ 3 ἔχθρας A ‖ 4 σὺ τί με A, corr. Nck Hl, σὺ δή με Bgk, cf. proleg. p. XX2)79
„ἐγώ σε πέρυσιν, ὅς γʼ ἐπʼ ἔτος ἐγεννήθην;“ ,οὔκουν σὺ τὴν ἄρουραν ἣν ἔχω κείρεις;‘„οὔπω τι χλωρὸν ἔφαγον, οὐδʼ ἐβοσκήθην.“,οὐδʼ ἆρα πηγῆς ἐκπέπωκας ἧς πίνω;‘„θηλὴ μεθύσκει μέχρι νῦν με μητρῴη.“τότε δὴ τὸν ἄρνα συλλαβών τε καὶ τρώγων ,ἀλλʼ οὐκ ἄδειπνον‘ εἶπε ,τὸν λύκον θήσεις,κἂν εὐχερῶς μου πᾶσαν αἰτίην λύσῃς.‘Ὅτι τοὺς φύσει πονηροὺς καὶ ἀδίκους οὐδʼ εὔλογος ἀπολογία πείθει.
[*](f. 30a) Λέων ἐλύσσα. τὸν δὲ νεβρὸς ἐξ ὕληςἰδὼν ἔφησεν „ἡμέων ταλαιπώρων·τί γὰρ μεμηνὼς οὗτος οὐχὶ ποιήσει,ὃς ἦν φορητὸς οὐδὲ σωφρονῶν ἥμιν;“Πρὸς ἄνδρα φύσει ὀργίλον καὶ αἱμοβόρον ἐξουσίαν ἀρχῆς κατὰ τῶν ὑπηκόων λαμβάνοντα.
Λέοντα φεύγων ταῦρος εἰς ἐρημαίηνσπήλυγγα κατέδυ ποιμένων ὀρειφοίτων,ὅπου τράγος τις χωρὶς αἰπόλου μείνας[*](89, 10 me cf 27, 1 ‖ 90, 1e ═ 45, 7. 76, 6 ‖ 91, 2e ═ 95. 25)[*](89, 5 ἐγὼ οὐ περυσινὸς A (Ah Rth), ἐ. σε πέρυσιν ὅς γʼ Hl (γε c. relat. 50, 17) adstipulante P1 B πῶς ἐγῶ πέρυσιν, ὃς ἐν τούτῳ ἐγ. τῷ χρόνῳ (═ anno); possis ἐγὼ οὐ σε κτλ; post οὐ περυσινός Lm Gb Rth εἰμʼ, ὡς vel οὐκ add. | ἐγενήθην A m. pr. ‖ 6 οὐκοῦν A, corr. Bss | ἐγὼ? Schnw ‖ 8 πηγὴν ἐκπέποκας ἣν π. A, ἐκ τῆς πηγῆς (ἐξ add. B) ἧς (ἐγὼ add. P1) πίνω, πίνεις (πινν-P1) BP1: num πηγῆς ἐκ πέπωκας? cf. 95, 2; ἧς correxerat M. Schmidt ‖ 9 μητρώια A ‖ 12 μοι? | αἰτίαν A)[*](90 V 88 (p. 675 Kn), B 74 tetrast. I 38; cf. paroemiogr. s. ὁ νεβρός; Cyd. PLGr. III p. 565 ‖ 4 ἡμίν A)[*](91 T[ab.] 7 IVvo p. 237. B 72 P1 46, Av. 13; tetr. I 32 cf. Dosith. 14 p. 34 ‖ ενσπηλυγγα Tab., εἰς σπήλαιον ἔδυ B, εἰσῆλθεν εἰς σπ. P1 ‖ 3. 4 τράγος δὲ τοῦτον τοῖς κέρ.)80
τὸν ταῦρον ἐμβὰς τοῖς κέρασιν ἐξώθει.ὃ δʼ εἶπεν ,,οὐ σέ, τὸν λέοντα δʼ ἐκκλίνων ἀνέξομαί σου μικρὰ τῆς ἐπηρείης·ἐπεὶ παρελθέτω με, καὶ τότε γνώσῃπόσον τράγου μεταξὺ καὶ πόσον ταύρου.“Πρὸς τοὺς τοῖς δυνατωτέροις ἐπεμβαίνοντας διʼ ἐπικειμένην αὐτοῖς συμφοράν.
Λέοντά τις κυνηγὸς οὐχὶ τολμήειςἴχνευεν ὀρέων ἐν βαθυσκίοις ὕλαις·δρυτόμῳ δὲ μακρῆς ἐγγὺς ἐντυχὼν πεύκης,,ὢ πρός σε νυμφῶν“ εἶπεν, „ἆρα γινώσκειςἴχνη λέοντος, ὅστις ὧδε φωλεύει;“ [*](f. 30b)κἀκεῖνος εἶπεν „ἀλλὰ σὺν θεῷ βαίνεις·αὐτὸν γὰρ ἤδη τὸν λέοντά σοι δείξω.“ὃ δʼ ὠχριήσας γομφίους τε συγκρούων„μή μοι χαρίζου“ φησι „πλεῖον οὗ χρῄζω,τὸ δʼ ἔχνος εἰπέ· τὸν λέοντα μὴ δείξῃς.“ Ὁ μῦθος ἐλέγχει ἐκείνους τοὺς λόγοις μὲν ἀνδρείους ἐπιδεικνυμένους, ἔργοις δὲ ἀνικάνους ἀποφαινομένους.
[*](92, 6i ═ 75, 13 | 9i ═ 124, 19)[*](ἐξώθει B ‖ 3 χωρὶς A, εκτος T ‖ 4 ἐμβάντα A; εκβας T, ἐμβὰς (cf. epim.) Bgk, ═ aggressus? ἄντα Eb Rth ‖ 5 δʼ ἐξωθῶ in marg.. ∻ ἐκκλίνω A m. pr., φοβοῦμαι BP1, ‖ ἐκφεύγω Tab.; ἐκκλίνων Bgk, δειμαίνων Ah: num ὀκνείων? ‖ 6 om. BT, del. Hesseling ‖ 7 sq. cf. Cr. p. 180 ‖ 7 με om. BP1 ‖ 8 τίς ἡ δύναμις ταύρου καὶ τράγου BP1 ‖ Epim. δυνατοτέροις A | ἐπεμβαίνοντας, ντ ex corr. m. pr. | Aliud epimythium in P1 B (prom.): ὅτι πολλάκις καὶ δυνατοὺς ἄνδρας αἱ συμφοραὶ ταπεινοῦσι τοῦ ἐξ εὐτελῶν καὶ δειλῶν (δηλῶν P1) ὑπομένειν αἰκίας.)[*](92 B 70 P1 49, tetr. I 26; 8. 9 Suid.; e proverbio, cf. Cr p. 213 2 βαθυσκίαις, ο m. pr. A ‖ 3 μακρᾶς A ‖ 4 ὦ πρὸς σὲ A, corr. Lm | ἄρα A, corr. m. r. ‖ 8. 9 Suid. s. γομφίους ‖ 8 ὠχριάσας A, ὠχριήσας S | συγκρούων A, συγκρούσας S ‖ 9 φησὶν, ν er. A ‖ Epim. ἀν-)81
Λύκων παρῆσαν ἄγγελοί ποτʼ εἰς ποίμνηνὅρκους φέροντες καὶ βέβαιον εἰρήνην,ἐφʼ ᾧ λάβωσι τοὺς κύνας πρὸς αἰκίην,διʼ οὓς μάχονται καὶ κοτοῦσιν ἀλλήλοις.μωρὴ δὲ ποίμνη καὶ τὰ πάντα βληχώδης πέμπειν ἔμελλεν. ἀλλά τις γέρων ἤδηκριὸς βαθείῃ φρικὶ μαλλὸν ὀρθώσας„καινῆς γε ταύτης“ εἶπε „τῆς μεσιτείης.ἀφύλακτος ὑμῖν πῶς ἐγὼ συνοικήσω,διʼ οὓς νέμεσθαι μηδὲ νῦν ἀκινδύνως ἔξεστι, καίτοι τῶν κυνῶν με τηρούντων;“Οὐδαμῶς ἀκαταλλάκτοις ἐχθροῖς πιστεύειν δεῖ, ὅταν σε τῆς 31a οἰκείας βούλωνται ἀμελεῖν σωτηρίας, κἂν ὅρκοις τυχὸν τὴν εἰρήνην λαλῶσιν.
Λύκῳ ποτʼ ὀστοῦν φάρυγος ἐντὸς ἠρείσθη·ἐρῳδιῷ δὲ μισθὸν ἄξιον δώσειν[*](94, 2 e sp. cf. 88, 15)[*](δρίους A m. pr., corr. m. r. ἐκείνους Bss, qui duorum versuum vestigia deprehendit quorum prior exierit in ἀνδρείους, posterior in ὄντας (pro ἀποφ.); eosdem versus alia ratione transscripsit P1 (epim.) B (prom.) ὅτι τοὺς θρασεῖς καὶ δειλοὺς ὁ μῦθος (λόγος P1) ἐλέγχει, τοὺς τολμηροὺς ἐν τοῖς λόγοις μόνοις (μ. om. B) καὶ οὐκ ἐν τοῖς ἔργοις.)[*](93 B 80 P1 50, myth. p. 216; 5—6i Suid.; cf. Aphth. 21 (Nicol. 5 Rhet. Ip. 267 W) ‖ 5 μωρὰ δὲ ποίμνη A, μωρὸς δὲ ποιμὴν S, τὰ μωρὰ δὲ πρόβατα B, cf. Cr p. 198 | παντʼ ἀβλήχρώδης, spirit. acc. apostr. m. rec. A, πάντα βληχώδης Suid. s. v. βλ., qui bene explicat πρόβασι τὸν νοῦν ὅμοιος, cf. 16, 6 ‖ 7 μᾶλλον A, corr. Minas | φριμι A. m. pr., corr. m. rec. ‖ 9 ἀφυλάκτοις A m. pr., corr. m. rec. sed antiqua | ἡμῖν, ϋ m. pr. A ‖ Epim. versuum politicorum vestigia obs. Eb | ἀμελεῖν, ν ex σ m. pr. A | σριας A)[*](94 B 84, Ac 144, F 94, Aphth. 23; tetr. I 30; 6 e—8 Suid.; cf. paroem. s. ἐκ λύκου ‖ 1 φάρυγγος A, corr. Bss)82
ἔταξε, τὸν τράχηλον εἰ καθιμήσαςἀνελκύσειε καὶ πόνων ἄκος δοίη.ὃ δʼ ἑλκύσας τὸν μισθὸν εὐθέως ᾔτει. κἀκεῖνος αὐτῷ, κάρχαρόν τι μειδήσας,„σοὶ μισθὸς ἀρκεῖ“ φησί „τῶν ἰατρείωνκεφαλὴν λυκείου στόματος ἐξελεῖν σῴην.“κακοῖς βοηθῶν μισθὸν ἀγαθὸν οὐ λήψῃ, ἀλλʼ ἀρκέσει σοι μή τι καὶ κακὸν πάσχειν. Ὅτι πονηρὸς ἀνὴρ εὖ πάσχων εἰς ἀντιδόσεως λόγον ποιεῖται καὶ τὸ μὴ μόνον βλάψαι.
Λέων νοσήσας ἐν φάραγγι πετραίῃἔκειτο νωθρὰ γυῖα γῆς ἐφαπλώσας,φίλην δʼ ἀλώπεκʼ εἶχεν προσωμίλει.ταύτῃ ποτʼ εἶπεν „εἰ θέλεις με σὺ ζῴειν —πεινῶ γὰρ ἐλάφου τῆς ὑπʼ ἀγρίαις πεύκαις κεῖνον τὸν ὑλήεντα δρυμὸν οἰκούσης,καὶ νῦν διώκειν ἔλαφον οὐκέτʼ ἰσχύω·σὺ δʼ ἢν θελήσῃς, χεῖρας εἰς ἐμὰς ἥξει[*](94, 5e cf. 130, 4 ‖ 95, 3 ═ 106, 9 sq. | 3e ═ 7, 4. 12, 6 (106, 9) | 5me cf. 10)[*](94, 3 ἔφασκε Fx | καθειμήσας A, corr. Bss ‖ 5 εὐθέως om. paraphr. ‖ 6 καὶ κάρχ. — 8 σώαν Suid. s. v. καρχαρόδους ‖ 7 τῶν ἰατρείων A, τῆς ἰατρείας suprascr. m. recc., Minae ut videtur; τῶν ἰατρειῶν S, φησίν ,,ἀντʼ ἰατρείων Fx, vix recte ‖ 8 λ. φάρυγγος (-υγος Küster) S, στόματος ABF, quod praetuli, cf. ἐκ λύκου στόματος prov. Zenob. volg. III 48, Long. I 22 | σώαν S ‖ 10 τι καὶ Nck Eb, τῶν suprascr., κακὸν in κακῶν mutavit m. rec. | πάσχειν Bss, πάθοις A, sed haud scio an admiserit α ‖ Epim. μόνον τὸ μὴ Eb; versuum pellucent vestigia)[*](95 B 75, V Fur. 356 (om. 39—84); 87. 88. 90—92i. 93. 94 Suid.; myth. p. 216 sq., cf. Av. 30 ‖ 2 ἔφ᾿ ἁπλ. Hartung, ἐφʼ ἁ.? Eb. cf. 89, 8 ‖ 3 ἀλώπηκ᾿ A m. pr., corr. m. r. | ἡῖ A ‖ 5 de B* cf. prol. ‖ 8 ἂν A | εἰς χεῖρας A, em Bss, an θέλῃς εἰς χεῖρα τὴν ἐμὴν?)83
[*](f. 31b)λόγοισι θηρευθεῖσα σοῖς μελιγλώσσοις·“ἀπῆλθε κερδώ, τὴν δʼ ὑπʼ ἀγρίαις ὕλαις σκιρτῶσαν εὗρε μαλθακῆς ὑπὲρ ποίης.προσέκυσε δʼ αὐτὴν πρῶτον, εἶτα καὶ χαίρεινπροσεῖπε, χρηστῶν τʼ ἄγγελος λόγων ἥκειν.„ὁ λέων“ ἔφασκεν „οἶσθας, ἔστι μοι γείτων,ἔχει δὲ φαύλως, κἀγγύς ἐστι τοῦ θνήσκειν. τίς οὖν μετʼ αὐτὸν θηρίων τυραννήσει,διεσκοπεῖτο· σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων,ἄρκτος δὲ νωθής, πάρδαλις δὲ θυμώδης,τίγρις δʼ ἀλαζὼν καὶ τὸ πᾶν ἐρημαίη.ἔλαφον τυραννεῖν ἀξιωτάτην κρίνω· γαύρη μὲν εἶδος, πολλὰ δʼ εἰς ἔτη ζῴει,κέρας δὲ φοβερὸν πᾶσιν ἑρπετοῖς φύει,δένδροις ὅμοιον, κοὐχ ὁποῖα τῶν ταύρων.’τί σοι λέγω τὰ πολλά; πλὴν ἐκυρώθης,μέλλεις τʼ ἀνάσσειν θηρίων ὀρειφοίτων. τότʼ ἂν γένοιτο τῆς ἀλώπεκος μνήμη,δέσποινα, τῆς σοι τοῦτο πρῶτον εἰπούσης.[*](95, 14e cf. 62, 3 | 15 me ═ 103, 16. 107, 2 | 16 me ═ 82, 5 | 17e ═ 101, 2. 119, 7. 128. 3 | 18e ═ 102, 1 | 25e ═ 91, 2. 106, 3)[*](95, 10 ὕλαις A(B V), πεύκαις Fx; δʼ ἐν? Cr p. 177, cf. ἐν ταῖς ὕ. BV ‖ 11 μαλακῆς A, em. Bss ‖ 12 ἔσκυε A, προσπαίσασα B; προσέκυσε Bgk, ἔκυσσε Lm ‖ 14 οἶσθας ἔφασκεν ἔστι, m. r. supra scr. α β γ et corr. οἶδας, quod praebent etiam paraphr., cf. Herond. II 55 | σοι B ‖ 15 κἀγγὺς ipse A | θνήισκειν A ut solet ‖ 16 μεθʼ αὐτὸν F ‖ 18 ἄρκος B | νωθρὸς B, νωθρὰ V ‖ vv. 17 sqq. σῦς μὲν κτλ. cum Spp (Gött. gel. Anz. 1879, 1513) et B (ἔφη δὲ ὅτι) leoni tribui ‖ 20 κρίνει A, corr. Spp ‖ 22 φαίνει Nb ‖ 24 ἐκυρώθη? 26 ἂν A, αὖ Sd Eb. οὖν Lm ‖ 27 τοῦτο om. A m. pr. (B V), post εἰπούσης add. m. rec., post σοι transp. Minas; num σοι χρηστὰ ? cf. v. 13)84
ταῦτʼ ἦλθον. ἀλλὰ χαῖρε, φιλτάτη. σπεύδωπρὸς τὸν λέοντα, μὴ πάλιν με ζητήσῃ —[*](f. 32a)χρῆται γὰρ ἡμῖν εἰς ἅπαντα συμβούλοις —· δοκῶ δὲ καὶ σέ, τέκνον, εἴ τι τῆς γραίηςκεφαλῆς ἀκούεις. ἔπρεπέ σοι παρεδρεύεινἐλθοῦσαν αὐτῷ καὶ πονοῦντα θαρσύνειν.τὰ μικρὰ πείθει τοὺς ἐν ἐσχάταις ὥραις·ψυχαὶ δʼ ἐν ὀφθαλμοῖσι τῶν τελευτώντων.“ ὣς εἶπε κερδώ. τῆς δʼ ὁ νοῦς ἐχαυνώθηλόγοισι ποιητοῖσιν, ἦλθε δʼ εἰς κοίληνσπήλυγγα θηρός, καὶ τὸ μέλλον οὐκ ᾔδει.λέων δʼ ἀπʼ εὐνῆς ἀσκόπως ἐφορμήσαςὄνυξιν οὔατʼ ἐσπάραξεν ἀκραίοις, σπουδῇ διωχθείς· τὴν δὲ φύζα δειλαίηνθύρης κατιθὺς ἦγεν εἰς μέσας ὕλας.κερδὼ δὲ χεῖρας ἐπεκρότησεν ἀλλήλαις,ἐπεὶ πόνος μάταιος ἐξανηλώθη.κἀκεῖνος ἐστέναξε τὸ στόμα βρύχων (ὁμοῦ γὰρ αὐτὸν λιμὸς εἶχε καὶ λύπη),πάλιν δὲ κερδὼ καθικέτευε φωνήσαςἄλλον τινʼ εὑρεῖν δεύτερον δόλον θήρης.ἣ δʼ εἶπε κινήσασα βυσσόθεν γνώμην·„χαλεπὸν κελεύεις, ἀλλʼ ὅμως ὑπουργήσω.“[*](95, 36i cf. 131, 10 | 47i ═ 31, 16)[*](95, 29 πάλιν ABV (cf. 61, 10), πάλαι Lm ‖ 32 ἔπρεπέ σοι A, ἔπρεπεν Bgk Eb, cf. 107, 4 sq. ‖ 35 cf. Cr MRh. XLVI 319 36 ὡς A | ἐτυφώθη B, ἐτυφλ. V Fur. ‖ 38 in mg. διὸ τιμώμεν A m. 3 ‖ 39—84 om. V ‖ 40 οὖας Bgk ‖ 43 ἐκρότησεν B Bgk, δʼ ἐπεκρότησε χεῖρας Eb ‖ 45 ἐστέναξε etam A ‖ 47 κερδοῦν ἱκέτευε Mk, cf. 111, 6 ‖ 50 ἀλλʼ ὅμως B, ὅμως om. A, sed supra versum post κελεύεις m. r. atram. nigr. obductum αὖθις, ubi quid primo fuerit incertum; ἔργον, ἀλλʼ Nck, δέσποτʼ Eb)85
[*](f. 32b)καὶ δὴ κατʼ ἴχνος ὡς σοφὴ κύων ᾔει,πλέκουσα τέχνας καὶ πανουργίας πάσας,ἀεὶ δʼ ἕκαστον ποιμένων ἐπηρώταμή πού τις ἔλαφος ᾑματωμένη φεύγει.τὴν δʼ ὥς τις εἶδε, δεικνύων ἂν ὡδήγει, ἕως ποθʼ εὗρεν ἐν κατασκίῳ χώρῳδρόμων ἀναψύχουσαν. ἣ δʼ ἀναιδείηςὀφρὺν ἔχουσα καὶ μέτωπον εἰστήκει.ἐλάφου δὲ φρὶξ ἐπέσχε νῶτα καὶ κνήμας,χολὴ δʼ ἐπέζει καρδίην, ἔφη δʼ οὕτως· σὺ νῦν διώκεις πανταχοῦ με καὶ φεύγω„ἀλλʼ ὦ στύγημα, νῦν μὲν οὐχὶ χαιρήσεις,ἤν μοι προσέλθῃς καὶ γρύσαι τι τολμήσῃς.ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπειρήτους,ἄλλους δὲ βασιλεῖς αἱρέτιζε καὶ ποίει.“ τῆς δʼ οὐκ ἐτρέφθη θυμός, ἀλλʼ ὑποβλήδην,οὕτως ἀγεννής“ φησί „καὶ φόβου πλήρηςπέφυκας; οὕτω τοὺς φίλους ὑποπτεύεις;[*](95, 52me cf. 57. 2 | 53e ═ 50, 7. 103, 12 | 54ie ═ 50. 8 | 55 e ═ 11, 5 | 60me ═ 131, 10 | 63i cf. 7. 5 | 67e ═ 1, 3 | 68e ═ 97, 4)[*](95, 55 εἶδεν, ν del. A. | ἀνωδήγει A, corr. Db ‖ 57 ἡ δʼ A m. pr. | Ἀναιδείης cf. paroem. s. θεός ‖ 59 ἐπέσχεν ὦτα A, corr. Mk ‖ 60 χολὴ A (Rth), χολῇ Db ‖ 61 om. B, del. Db; interpol. propter v. ἀλλʼ, cf. 64, 8 | μʼ ὅποι φεύγω Hm, num κεἰ? ‖ 62 οὔτι Cobet | ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰ δὲ καὶ πλησιάσεις μοι, οὐ ζήσεις ἔτι B ‖ 63 ἢν ipse A | καὶ γρῦξαί τι A, idem legerit etiam Suid. s. v.; corr. Eb Rth coll. συρίσαντος 114, 4; καί τι γρῦ σὺ Schm, num χανεῖν τι (cf. 116,10; Eurip. Herc. 250, Soph. Ai. 1227, Callim. h. II 24)? | τολμήσεισ, in mg. m. pr. ηι quod del. m. r. ‖ 64 ἀλλοις ἀ. τοῖς ἀπειρήτοις A, ἄλλους ἀ. τοὺς ἀπείρους B; accus. commendaverat Cobet ‖ 65 ὑπερέθιζε A, corr. Cobet (cf. 61, 5); num etiam ποιῆσαι vel ποιήσειν? ἄ. ποίει βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε B, qui locum per hyperbaton explicasse videtur; coll. v. 71 πατὴρ conicias κἀσποίει ‖ 66 ἐτέρφθη A, corr. Bgk)86
ὁ μὲν λέων σοι συμφέροντα βουλεύσωνμέλλων τʼ ἐγείρειν τῆς πάροιθε νωθείης ἔψαυσεν ὠτός, ὡς πατὴρ ἀποθνῄσκων·ἔμελλε γάρ σοι πᾶσαν ἐντολὴν δώσειν,ἀρχὴν τοσαύτην πῶς λαβοῦσα τηρήσεις·[*](f. 33a)σὺ δʼ οὐχ ὑπέστης κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου,βίῃ δʼ ἀποσπασθεῖσα μᾶλλον ἐτρώθης. καὶ νῦν ἐκεῖνος πλεῖον ἢ σὺ θυμοῦται·λίην ἄπιστον πειράσας σε καὶ κούφηνβασιλῆά φησι τὸν λύκον καταστήσειν.οἴμοι πονηροῦ δεσπότου. τί ποιήσω;ἅπασιν ἡμῖν αἰτίη κακῶν γίνῃ. ἀλλʼ ἐλθέ καὶ τὸ λοιπὸν ἴσθι γενναίη,μηδʼ ἐπτόησο, πρόβατον οἷον ἐκ ποίμνης.ὄμνυμι γάρ σοι φύλλα πάντα καὶ κρήνας,οὕτω γένοιτο σοὶ μόνῃ με δουλεύειν,ὡς οὐδὲν ὁ λέων ἐχθρός, ἀλλʼ ὑπʼ εὐνοίης τίθησι πάντων κυρίην σε τῶν ζῴων.“τοιαῦτα κωτίλλουσα τὴν ἀχαιίνηνἔπεισεν ἐλθεῖν δὶς τὸν αὐτὸν εἰς ᾅδην.[*](95, 71e ═ 98. 17 | 74 e ═ 75, 1. 103, 7 | 79 f. cf. 90, 2 | 81i ═ 12, 11 | 82e ═ 93, 1 | 85m ═ 97, 10 | e ═ 35, 3)[*](95, 69 βουλεύων A, corr. Nck ‖ 70. 75 om B ‖ 70 πάροιθε A, -εν m. r. | fol. 33a in mg. sup. m. r. ὦ χριστὲ μου βοήθει ??ωϊ τῶ σῶ δούλω μαρκω ‖ 74 σὺ δὲ οὐδὲ B ‖ 76 interp. Cr | πλέον A, πλεῖον B ‖ 77. 80 neglexit B ‖ 77 λίαν A m. pr., corr. m. r. | βασιλέα δέ A, coll. οὐρήεσσιν 129, 23 sim. corr. Cr p. 216 2; βασιλῆ δὲ Fx ceterique ‖ 79 οἴμοι πονηρὸν δεσπότην B ‖ 81 γενναία A ‖ 82 μήδʼ A ‖ 84 μόνη ABV, corr. Fur, μόνην Bss ‖ 85 ἐχθρὸν ὁ λέων A (Rth!), corr. Sd, ἐ. οἶδεν Lm ‖ 86 κυρίαν A ‖ 86 om. BV ‖ 87 κωτίλλουσα Suid. s. v. ἀχαιΐνη et κωτίλλω, κοτίλλουσα A)87
ἐπεὶ δὲ λόχμης εἰς μυχὸν κατεκλείσθη,λέων μὲν αὐτὸς εἶχε δαῖτα πανθοίνην, σάρκας λαφύσσων, μυελὸν ὀστέων πίνωνκαὶ σπλάγχνα δάπτων· ἡ δʼ ἀγωγὸς εἱστήκειπεινῶσα θήρης, καρδίην δὲ νεβρείηνλάπτει πεσοῦσαν ἁρπάσασα λαθραίως,καὶ τοῦτο κέρδος εἶχεν ὧν ἐκεκμήκει. λέων δʼ ἕκαστον ἐγκάτων ἀριθμήσας,[*](f. 33b)μόνην ἀπʼ ἄλλων καρδίην ἐπεζήτει,καὶ πᾶσαν εὐνήν, πάντα δʼ οἶκον ἠρεύνα.κερδὼ δʼ ἀπαιολῶσα τῆς ἀληθείης„οὐκ εἶχε πάντως“ φησί· „μὴ μάτην ζήτει. ποίην δʼ ἔμελλε καρδίην ἔχειν, ἥτιςἐκ δευτέρου λέοντος ἦλθεν εἰς οἴκους;“Ὅτι τοὺς τοῖς προλαβοῦσι κακοῖς μὴ σωφρονισθέντας εἰκότως ἄφυκτα κακὰ διαδέχεται· ἐν ᾧ καὶ ἔλεγχος κατὰ φιλοδόξων.
Λύκος παρῄει θριγκόν, ἔνθεν ἐκκύψαςἀρνειὸς αὐτὸν ἔλεγε πολλὰ βλασφήμως.[*](95, 97e ═ 2, 2. 28, 3 | 98m cf. 27,6 | 101e ═ 102, 11 | 102i cf. pr. II 16 | me ═ 45, 12 ‖ 96, 1me ═ 112, 5. 108, 24 (121, 1. 18, 9))[*](95, 90—92 δάπτων Suid s. v. πανθοίνην ‖ παντοίην A ‖ 91 σάρκας A, ἔγκατα S BV ‖ 92 δάπτων S s. v. et l. s., λάπτων A ‖ 93 θήρης A, κερδὼ S s. v. νεβρός, νεβρεία ‖ 94 λάπτει AS, δάπτει Fx, κάπτει Nb Cr ‖ 97 ἀπάντων Eb, cf. Soph. Phil. 183 | ἐπεζήτει in rasura m. pr. ‖ [101. 102] Rth, sed express sunt nn paraphr. atque apud Avianum 30, 15 sq. ‖ 101 ποίαν A)[*](96 B 81 M 48 P1 51; F Fur. 75 (C 139); 1—3 Suid. tetr. I 31 ‖ 1 παρει A m. pr. | τριγχὸν Suid. s. v. | ἐκκύψας S, ἐγκύψας A ‖ Post 2 versum excidisse suspicatus est Lm coll. tetrasticho, verum cum A faciunt BF)88
κἀκεῖνος εἶπε τὰς σιαγόνας πρίων·„ὁ τόπος μʼ ἐλοιδόρησε· μὴ σὺ καυχήσῃ.“ὁ μῦθος ὀρθῶς πᾶσι τοῦτο μηνύει, μηδεὶς διὰ καιρὸν ἰσχύων τι γαυρούσθω. Κατάλληλος ὁ μῦθος τοῖς διὰ περίστασιν καὶ τόπον κατὰ τύχην τῶν δυνατωτέρων κατεπαιρομένοις.
Λέων ποτʼ ἐπεβούλευεν ἀγρίῳ ταύρῳ,καὶ προσποιηθεὶς μητρὶ τῶν θεῶν θύειν,τὸν ταῦρον ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἠρώτα.κἀκεῖνος ἥξειν εἶπεν οὐχ ὑποπτεύσας.ἐλθὼν δὲ καὶ στὰς ἐπὶ θύραις λεοντείοις [*](f. 34a)ὡς εἶδε θερμοῦ πολλὰ χαλκία πλήρη,σφαγίδας, μαχαίρας βουδόρους νεοσμήκτους,πρὸς τῇ θύρῃ δὲ μηδέν, ἀλλὰ δεσμώτηνἀλεκτορίσκον, ᾤχετ᾿ εἰς ὄρος φεύγων.ἐμέμφεθʼ ὁ λέων ὕστερον συναντήσας. [*](96, 3i ═ 75, 13 ‖ 97, 3me ═ 42, 3 | 4 cf. 95, 68 | 5 cf. 30, 8 | 8i ═ 129, 8 | 9i ═ 124, 12 | 9e ═ 4, 3)[*](96, 3 Suid. s τριγχός et πρίων ‖ Epim. τρόπον A, τόπον Bss | κατεπαιρομένοις eX -όμενος A. m. pr. | Aliud epimythium (e vv. 5 sq. fictum?) in BMP1 97 F 92 (Au 141) Tab. cer. fab. 4 IIIvo, cf Cr Philol. LIII 235 ‖ 1 ποτʼ A, om. F, τις T ‖ 2 προσποιηθεὶς, ωτ m. rec. A | των etiam T, τῇ Lm ‖ 4 sqq. ex parte laceri in tab. ‖ 5 θύρας λεοντείους A, θυ(ραις λε)οντιοις T, unde correxi ‖ 6 χαλκεῖα A, corr. Db ‖ 7 om. tab. | σφραγίδας, ρ del. A | μαχαίρας, Hl ‖ 8 θύρα δὲ A, δε θυ - α T | ἀλλʼ ἢ A, corr. Schanw, num ἄλλʼ ἢ verum μηδεναλλαδεσμωτ in tabula legere sibi visus est Hesseling | notae galli et leonis inimicitiae ‖ 9 σ)τραφισωχετοευθυσεισο(ροσφ)ευγειν T aperta interpolatione ‖ 10 οδεμεμφετοαυτ(ον T)89
ὃ δʼ „ἦλθον“ εἶπε καὶ τὸ σύμβολον δώσω·οὐκ ἦν ὅμοιον τὸ θύμα τῷ μαγειρείῳ.“Ὁ μῦθος ἡμᾶς ὑπομιμνήσκει, τὸ ἐπιὸν πάντως δεινὸν προορῶντας, μηδαμῶς ἀμελεῖν τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας.
Λέων ἁλοὺς ἔρωτι παιδὸς ὡραίηςπαρὰ πατρὸς ἐμνήστευε. τῷ δʼ ὁ πρεσβύτηςοὐδέν τι δύσνουν οὐδʼ ὕπουλον ἐμφήνας„δίδωμι γῆμαι“ φησί, καὶ διδοὺς χαίρω·τίς οὐ δυνάστῃ καὶ λέοντι κηδεύσει; φρένες δὲ δειλαὶ παρθένων τε καὶ παίδων·σὺ δʼ ἡλίκους μὲν ὄνυχας, ἡλίκους δʼ ἥμινφέρεις ὀδόντας, τίς κόρη σε τολμήσειἀφόβως περιλαβεῖν; τίς δʼ ἰδοῦσα μὴ κλαύσῃ;πρὸς ταῦτα δὴ σκόπησον εἰ γάμου χρῄζεις, μηδʼ ἄγριος θὴρ ἀλλὰ νυμφίος γίνου.“ὃ δὲ πτερωθεὶς τῇ δόσει τε πιστεύσαςἐξεῖλε τοὺς ὀδόντας, εἶθʼ ὑπὸ σμίλης[*](f. 34b)ἀπωνυχίσθη, τῷ τε πενθερῷ δείξαςτὴν παῖδʼ ἀπῄτει. τὸν δʼ ἕκαστος ἠλοία [*](97, 12e ═ 79, 1 ‖ 98, 2e ═ 22,2. 50, 14 | 10i ═ 63, 12 | 14e ═ 136, 14 | 15 cf. 122, 13. 129, 20)[*](97, 12 ᾤμην ὅμοιον (!) Rth, οὐκ ἦν ἕτοιμον Hch, sed cf. Macar. prov. VI 18, Cr Philol. l. s. p. 236 | τὸ θῦμα A, τοθυματουμαγε etiam T, θῦμα plerique; admisi quod sententiae aptius τὸ θύμα, ut εὕρεμα (pr. II 2) ἔκθεμα sim.)[*](98 B 76 F 110 (Au 138); cf. Diod. 19, 25, Georg. Rhet. gr. I p. 551 W. (Cr p. 187 4) ‖ 1 ὡραίας A ‖ 7 ἡμῖν A ‖ 8 φέρεις] φαίνεις NbBgk ‖ 9 περιβαλεῖν Bss | κλαύσῃ m. pr. A, η in ει m. rec., cf. proleg. p. VI ‖ post 10 versum excidisse suspicantur Bgk Hartung ‖ 11 πῆ vel πῶς μὴ ἄ. non scripsit ‖ 12 ἐκπτερωθεὶς? | cf. 4 ‖ A f. 34b nescio quid in mg. sup. m. r., ut f. 16b, 17a)90
ῥοπάλῳ τις ἢ λίθῳ τις ἐκ χερὸς παίων.ἔκειτο δʼ ἀργὸς ὥσπερ ὗς ἀποθνῄσκων,γέροντος ἀνδρὸς ποικίλου τε τὴν γνώμηνσοφίῃ διδαχθεὶς ὡς ἄμικτον ἀνθρώποιςἐρᾶν λεόντων ἢ λέοντας ἀνθρώπων. αὐτός τις αὐτὸν λανθάνει κακῶς δράσας, ὧν οὐ πέφυκε μεταλαβεῖν ὅταν σπεύδῃ.
Λέοντι προσπτὰς αἰετῶν τις ἐζήτει(100) κοινωνὸς εἶναι. χὠ λέων „τί κωλύει;“πρὸς αὐτὸν εἶπεν. „ἀλλʼ ἐνέχυρον οὖν δώσειςτὠκυπτέρῳ σου μὴ μεθιέναι πίστιν·πῶς γὰρ φίλῳ σοι μὴ μένοντι πιστεύσω;“ Ὁ μῦθος ἐκδιδάσκει μὴ τάχιστα πᾶσι πιστεύειν, καὶ μάλιστα τοῖς μήπω φίλοις.
Λύκῳ συνήντα πιμελὴς κύων λίην.(99) ὃ δʼ αὐτὸν ἐξήταζε, ποῦ τραφεὶς οὕτως[*](98, 17i cf. 7, 9 | 17e ═ 95, 71 | 18 cf. 166, 7 ‖ 99, 2e ═ 103, 18 | 3im ═ 104. 6)[*](98, 16 τὶς A bis | λίθοισιν Piccolos | ἐκ χειρὸς A, corr. Lm, εὐχερῶς Gb, cf. 1, 9 ‖ 17 ἀποθνηίσκων A ‖ 18—20 Eb, om. F; ἔκειτο δὲ ὡς πρόβατον ταῖς ποικίλαις φρεσὶ τοῦ γέροντος ἀπατηθείς bene B, cf. Diod. Georg.; versibus ineptis 19. 20 exitum genuinum oppressum esse suspicor ‖ 18 δὲ Bgk ‖ 19 ἀθέμιτον Sdl Hp | ἀνοις A, ἀνθρώπους Bss ‖ 20 λέοντας ipse A: num λέουσιν? ‖ [21. 22] Lm ‖ 21 ἀυτὸν A)[*](99 (100 Bss) V 90 (Kn. p. 675, Fur. 358), epim. Georg.; cf. Archiloch. fr. 86 Bgk ‖ 1 ἀετῶν V | τις om. V ‖ 2 χω v ‖ 3 ἀλλʼ ἐνέχυρον AV, ἓν ἐ. Bt, ἐ. ἐνδώσεις Fx, ἐπʼ ἐνεχύρῳ Rth, ἀλλά γ᾿ ἐ. Eb, ἐ. οὐ Gb, ἐ. ἦ Hm, οὖν Cr, cf. Herond. VI 91; an ἐχέγγυον? cf 58, 1 ‖ 4 τὰ ὠκύπτερά σου A, τὠκυπτέρωι σου V; τὠκυπτερόν σου Ah Lm, τὠκυπτέρω Rth, sed duali neque Babrius usus est neque Herondas | μη μεθεῖναι τὴν A, corr. Eb ‖ Epim. cf. Georg. Gnon. I p. 58)[*](100 (99 Bss) cf. V Fur. 361; tetr. I 3; cf. Phaedr. III 7 1 πημελὴς et λίαν A ‖ 2 ποὺτράφης A, corr. Minas)91
μέγας κύων ἐγένετο καὶ λίπους πλήρης.ἄνθρωπος“ εἶπε „δαψιλής με σιτεύει.“„ὁ δέ σοι τράχηλος“ εἶπε „πῶς ἐλευκώθη;“ „κλοιῷ τέτριπται σάρκα τῷ σιδηρείῳ,ὃν ὁ τροφεύς μοι περιτέθεικε χαλκεύσας.“[*](f. 35a)λύκος δʼ ἐπʼ αὐτῷ καγχάσας „ἐγὼ τοίνυνχαίρειν κελεύω“ φησί „τῇ τρυφῇ ταύτῃ,διʼ ἣν σίδηρος τὸν ἐμὸν αὐχένα τρίψει.“ Ὅτι αἰσχρὸν καὶ ἐπονείδιστον τὸ μικρᾶς ἡδονῆς χάριν δουλοπρεπῶς ζώειν φευκτέον ὁ μῦθος παραινεῖ.
Λύκος τις ἁδρὸς ἐν λύκοις ἐγεννήθη,λέοντα δʼ αὐτὸν ἐπεκάλουν· ὃ δʼ ἀγνώμωντὴν δόξαν οὐκ ἤνεγκε, τῶν δὲ συμφύλωνἀποστατήσας τοῖς λέουσιν ὡμίλει.κερδὼ δʼ ἐπισκώπτουσα „μὴ φρενωθείην“ ἔφη „τοσοῦτον ὡς σὺ νῦν ἐτυφώθης·[*](100, 3e cf. 95, 67. 1, 3 | 7e ═ 104, 1 | 101, 2e ═ 95 17. 119, 7 | 4e ═ 12, 6 etc.)[*](100, 5 δὲ σοὶ A m. pr., corr. m. r. | πῶς εἶπεν A, corr. Bss ‖ 6 σιδηρίωι A ‖ Epim. τὸ ipse A (Bgk); ὂν τὸ Eb | ζώην A, corr. Bss; num in archetypo fuit ζώειν? ζῆν Eb | aut initium (usque ad ἐπον.) aut finem (φευκτ. κτλ.) del. Bgk | ζώειν forma e versibus servata; possis: αἰσχρὸν τὸ μικρᾶς ἡδονῆς χάριν ζώειν | δουλοπρεπῶς 〈καὶ〉 φευκτέον )[*](101 V 97 (Kn p. 675, Fur. 360) ‖ 2 ἐκάλει V ‖ 3 ἤνεγκεν V et A olim, sed ν del. | συμφίλων V ‖ 5 φρενωθείη A, φρενωθείην V, μἠκφρενωθείην Corais p. 440 Eb Gb, perperam, cf. Iulian. Caes. p. 314 B, Maccab. II 11, 4 πεφρενωμένος δὲ ταῖς μυριάσι)92
σὺ γὰρ ὡς ἀληθῶς ἐν λύκοις λέων φαίνῃ,ἐν δʼ αὖ λεόντων συγκρίσει λύκος γίνῃ.“Πρὸς τοὺς ἀπὸ τῶν κολάκων οὐκ ὀρθῇ κρίσει ἐπαινουμένους κἀντεῦθεν μέγα φρονοῦντας, ἔπειτα δὲ ἐλεγχομένους ἑαυτοὺς ἐπιγινώσκειν.