Fabulae Aesopeae

Babrius

Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.

  • Ἡμίονος ἀργῆς χιλὸν ἐσθίων φάτνης
  • καὶ κριθιήσας ἐτρόχαζε κἀφώνει
  • τένοντα σείων „ἵππος ἐστί μοι μήτηρ,
  • ἐγὼ δʼ ἐκείνης οὐδὲν ἐν δρόμοις ἥττων.“
  • [*](61, 3me ═ 12, 5 || 62, 3e cf. 95, 14 | 4me cf. 67, 2)[*](61 cf. Sophron. mim. rell. p. 11 Botz. || 3 litteris ηβόλησαν superscr. m. recc. (Minae) ἐμβάλλωσιν; cf. Hes. συνηβόλησεν· ἀπήντησεν (Callim. fr. 455) | ἁλιπλώτων Fx, ἁλιζώων Sp; cf. Herodian. I p. 128 II p. 420 L. || 5 θήραν A, θηρῶν Bgk | ἠρέθιζεν A, corr. Db Lm, cf. 95, 65 | ἀγρίην A, corr. Db Lm || 7 ἡδίω, ι ex ει m. pr. A || 8 ἕως formula Babriana, cf. 10, 9. 36, 9. 77, 10 καὶ δὴ Eb || 9 ἐξολεῖται A, corr. Db | συνηθείαι A || Epim. μικροῦ A, corr. Lm | In epimythio latere videntur iambi byzantini πᾶς — ἡδέος . . . ἐφʼ ἕτερον τρέπει)[*](62 B 46 M 25 P1 46; AcCor 140 F 83 (iamb. Byz. ); cf. Plut. VII Sap. p. 150 A || 1 ἀργῆς A, ἀργὸς Fx Schw Eb, sed Triphiod. 14 dixit ἵπποι ἀεργηλῇς ἐπὶ φάτναις; sim. θῆσσα τράπεζα, ἐλευθέριον ὕδωρ, cf. ad 76, 9 || 2 κριθιάσας A, cf. 92, 8. 120, 7. 45, 9 | καἰφώνει erasa ι A)
    57
  • ἄφων δʼ ἔπαυσε τὸν δρόμον κατηφήσας·
  • ὄνου γὰρ εὐθὺς πατρὸς ὢν ἀνεμνήσθη.
  • Ὁ μῦθος διδάσκει ἡμᾶς μὴ μέγα φρονεῖν ἐν ταῖς εὐημερίαις, μάλιστα δὲ τοὺς ἐξ ἀγενῶν προγόνων κατὰ τύχην δοξασθέντας.

  • Ἦν τις κατʼ οἴκους ἀνδρὸς εὐσεβοῦς ἥρως
  • ἔχων ἐν αὐλῇ τέμενος· ἔνθα δὴ θύων
  • στέφων τε βωμοὺς καὶ καταβρέχων οἴνῳ
  • προσηύχετʼ ἀεί „χαῖρε, φίλταθʼ ἡρώων,
  • καὶ τὸν σύνοικον ἀγαθὰ δαψιλῆ ποίει.“
  • κἀκεῖνος αὐτῷ νυκτὸς ἐν μέσαις ὥραις
  • „ἀγαθὸν μέν“ εἶπεν ,,οὐδʼ ἂν εἷς τις ἡρώων,
  • ὦ τᾶν, παράσχοι· ταῦτα τοὺς θεοὺς αἴτει·
  • κακῶν δὲ πάντων, ἅτε σύνεστιν ἀνθρώποις,
  • δοτῆρες ἡμεῖς. τοιγὰρ εἰ κακῶν χρῄζεις,
  • εὔχου· παρέξω πολλά, κἂν ἓν αἰτήσῃς
  • [*](f. 22a)
  • πρὸς ταῦτα λοιπὸν αὐτὸς οἶδας ἢν θύσῃς·“
  • Ὅτι τοὺς πονηροὺς οὐ δεῖ αἰτεῖν ἀγαθά· οὐ γὰρ παρέξουσιν. εἰ δὲ κακά τις αἰτεῖται, ἑτοίμως μᾶλλον παρέχουσι.

    [*](63, 6 e ═ 95, 34 | 9 cf. 58, 8 10 e cf. 51, 9 | 12 i ═ 98, 10)[*](62, 6 οὖσα ἀν. B  ‖ Viam praeisse Archiochum suspicor, cui tribuo Hes. πατρόθεν πορδηκίδαι· ὅτι πατέρων εἰσὶν ὄνων ἡμίονοι (PL. III p. 741).)[*](63 cf. F 80, Au 109 Epim. Georg. ‖ 7 εἷς add. Mk, εἰ Bgk ‖ 8 οὔτʼ ἂν A (lacunae ind.?), corr. Hm Mk Piccol.;  οὐδέν Gb, θέλοι Bgk ‖ 9 ἅγε Fx, cf. Krügeri gr. II 25, 5, 5. 51, 8, 2 | ἀνοις A ‖ [12] olim, Rth | ἀνθύσηις + A, ἃν θύσῃς Hl, εἰ vel ᾧ (οἷς Sd) θύσεις Db: subintellegendum ἐμέ, vel μʼ αὐτός scribendum, cf. 137, 7 ‖ Epim. δεῖ τὸν πονηρὸν ἄνδρα μὴ αἰ. ἀγ., κακὰ δὲ μᾶλλον αἰτούμενος ἑτοίμως παρέξει Georgides Bss. An. I p. 31 ‖ Aliud epim. in F Au)
    58
  • Ἤριζον ἐλάτη καὶ βάτος πρὸς ἀλλήλας.
  • ἐλάτης δʼ ἑαυτὴν πολλαχῶς ἐπαινούσης
  • „καλὴ μέν εἰμι καὶ τὸ μέτρον εὐμήκης,
  • καὶ τῶν νεφῶν σύνοικος ὀρθίη φύω,
  • στέγης τε μέλαθρόν εἰμι καὶ τρόπις πλοίων,
  • δένδρων τοσούτων ἐκπρεπεστάτη πάντων“,
  • βάτος πρὸς αὐτὴν εἶπεν· „ἢν λάβῃς μνήμην
  • τῶν πελέκεών τε τῶν ἀεί σε κοπτόντων,
  • καὶ τῶν πελύκων τῶν ἀεί σε τεμνόντων,
  • βάτος γενέσθαι καὶ σὺ μᾶλλον αἱρήσῃ.“
  • ἅπας ὁ λαμπρὸς τῶν ἐλαττόνων μᾶλλον καὶ δόξαν ἔσχε χὐπέμεινε κινδύνους Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς κοσμικαῖς ἀρχαῖς μεγαλοφρονοῦντας καὶ διὰ τοῦτο τῶν πέλας κατεπαιρομένους, οἳ μετὰ αὐταρκείας βιοῦντες κἀντεῦθεν τῶν μεγάλων ἐκφεύγουσι κινδύνων.

  • Λίβυσσα γέρανος ἠδὲ ταὧς εὐπήληξ
  • [*](1a)
  • χλωρὴν ἀεὶ ’βόσκοντο λείμακος ποίην.
  • [*](1b)[*](64, 1 e ═ 31, 1. 108, 3 | 6 me ═ 59, 3 etc. | 7 im cf. 55, 6 | 11i ═ 10, 13)[*](64 B 48, v. prol. p. XIX. Nevel. 183. Avian. 19; myth. p. 216. 220 ‖ 5 στέγη τε μελάθρων A, em. Bgk | τε del.? Eb ‖ 8 sq. εἰ μνησθῇς τῶν πελέκεων καὶ τῶν πριόνων τῶν σε κοπτόντων, β. γ κ. σ. μ. θελήσεις B, sim. Nev.; sed cum pulchra minax succidet membra securis, quam velles spinas tunh habuisse meas Av. ‖ 8 Rth alii, cf. Av.; τῶν πριόνων τε Fx, καὶ τῶν σκεπάρνων Eb ‖ 9 Lm: καὶ etiam, cf. 95, 62 ‖ [11. 12] Eb. om. BAv. ‖ 12 καὶ ὑπέμεινε A ‖ Epim. post μῦθος rasura sex litterarum (del. δηλοῖ? Eb) | μεγάλα φρ. voluit m. rec. | κατεπαιρομένων A m. pr., -ους m. rec. | ὧν m. pr., οἳ m. rec. A | μετα ἐνταρκίας A m. pr., εὐ in αὐ corr. m. rec. | βιούντων m. pr. A, corr. m. rec. | κἀντεῦθεν A m. pr., κἀ in ἐ corr. m. r. | ἐκφεύγωσι A ‖ Alia epim. in B Nev.)[*](65 B 47, Av. 15 ‖ Exordium ἤριζε κτλ. in Athoo decurtatum, cf. v. 3. Poetae manum (1a 1b) servavit Suidas s. γέρανος τὸ ὄρνεον ἐπίκοινον τῷ γένει. Βάβριος κτλ.; ultima verba)
    59
  • | Ἤριζε τεφρὴ γέρανος εὐφυεῖ ταῷ
  • σείοντι χρυσᾶς πτέρυγας. | ,,ἀλλʼ ἐγὼ ταύταις“
  • [*](f. 22b)
  • ἡ γέρανος εἶπεν, ,,ὧν σὺ τὴν χρόην σκώπτεις,
  • ἄστρων σύνεγγυς ἵπταμαί τε καὶ κράζω·
  • σὺ δʼ ὡς ἀλέκτωρ ταῖσδε ταῖς καταχρύσοις
  • χαμαὶ πτερύσσῃ“ φησίν „οὐδʼ ἄνω φαίνῃ·“
  • θαυμαστὸς εἶναι σὺν τρίβωνι βουλοίμην ἢ ζῆν ἀδόξως πλουσίᾳ σὺν ἐσθῆτι.

  • Θεῶν Προμηθεὺς ἦν τις, ἀλλὰ τῶν πρώτων.
  • τοῦτον πλάσασθαί φασι δεσπότην ζῴων
  • ἄνθρωπον ἐκ γῆς· ἐκ δὲ τοῦ δύω πήρας
  • κρεμάσαι φέροντά φασι τῶν ἐν ἀνθρώποις
  • κακῶν γεμούσας, τὴν πρόσω μὲν ὀθνείων,
  • ἰδίων δὲ τὴν ὄπισθεν, ἥτις ἦν μείζων.
  • [*](65, 6 cf. 58, 6 ‖ 66, 1e ═ 134, 9 | 2e sq. ═ 59, 4 | 4e ═ 60, 5. 87, 6)[*](repetiit s. v. ταὼς· εὐπήληξ p. ‖ 58, 1a ἠδὲ (ἡ δὲ), ταὼς εὐ. (_ U+02D8 U+02D8 _anacl. ═ _ U+02D8 _ U+02D8?) Suid.; καὶ τ. τις Eb: ἰδὲ τ. τις? Cr, τᾶος Bgk ‖ 1b βόσκοντο, -οιτο, -οντος S | χείματος S, corr. Lewis, cf. Avian., Suid. s. λεῖμαξ ‖ Post 1b pavonis iactatio describebatur, in fine Aviani versione collata fuisse suspiceris αὐτὸς δὲ χρ. πτ. vel χρυσᾶς τʼ ἔσειε πτ.)[*](65, 1 τεφρη A. m. pr., τέ- m. rec. | ταὼ A m. pr., ῶ m. rec. ‖ 4 κλάζω Schm, τε κἀκρίζω Gb (cf. Eust. p. 1636, 48), cf. Arist. av. 710 ‖ 7. 8 Eb,  ═ prom. B: omisit Avianus ‖ Post v. 8 duorum Versuum spat. vacuum, in marg. ἀρχῆ τυ θ m. recc. f. 22b 23a nescio quid in marginibus m. rec. (3 teste Eb))[*](66 B 50, myth. p 220; Themist. XXl p. 262 B; Tzetz. chil. IX 443. Cf. Philem. fr. 89 K.: v. Bentley apud Fur. p. CXLI 1 πρώτων ═ προτέρων; locus ineptis coniecturis vexatus, cf. Hesiod. theog. 424. 486, (Cr p. 234, 2 ‖ 2 ζώων A | πλάσανθ᾿ ἅπασι δ. ζῴοις Mk Eb sine iusta causa ‖ 3 ἐκδὲ τοῦ A, ἐκδέτους Mk, sed cf. Aesch. Eum. 693 ἐν δὲ τῷ sim. (Rth) ‖ 4 φέροντα] τένοντος Lm | φασι] πᾶσι (cf. pr. IÍ 4) Gb, sed cf. 64, 3. 4. 65, 3. 6 Ar. Vesp. 1024. 1027. Equit. 1095. 1300. 1303. Antiph. fr. 175 K, an πᾶσι τοῖς — κακοῖς κτλ.? ‖ 6 ἰδίων (ί ex εί) δʼ A, suppl. Fx | πολὺ μείζων A, em. Fx Lewis)
    60
  • διό μοι δοκοῦσι συμφορὰς μὲν ἀλλήλων
  • βλέπειν ἀκριβῶς, ἀγνοεῖν δὲ τὰς οἴκοι.
  • Θήρης ὄναγρος καὶ λέων ἐκοινώνουν,
  • ἀλκῇ μὲν ὁ λέων, ὁ δʼ ὄνος ἐν ποσὶν κρείσσων.
  • ἐπεὶ δὲ λείαν ἔσχον ἄφθονον ζῴων,
  • ὁ λέων μερίζει καὶ τίθησι τρεῖς μοίρας,
  • [*](f. 23a)
  • καί „τὴν μὲν αὐτός“ φησί „λήψομαι πρώτην·
  • βασιλεὺς γάρ εἰμι· λήψομαι δὲ κἀκείνην
  • ὡς ἐξ ἴσου κοινωνός. ἡ τρίτη δʼ αὕτη
  • κακόν τι δώσει μὴ θέλοντί σοι φεύγειν.“
  • μέτρει σεαυτόν· πρᾶγμα μηδὲν ἀνθρώπῳ δυνατωτέρῳ σύναπτε μηδὲ κοινώνει.

  • Θεοῖς Ἀπόλλων ἔλεγε μακρὰ τοξεύων·
  • „οὐκ ἂν βάλοι τις πλεῖον, οὐδὲ τοξεύσει.“
  • ὁ Ζεὺς δὲ παίζων ἠρίδαινε τῷ Φοίβῳ·
  • Ἑρμῆς δʼ ἔσειεν Ἄρεος ἐν κυνῇ κλήρους.
  • λαχὼν δʼ ὁ Φοῖβος χρυσέην τε κυκλώσας
  • [*](67, 2 me cf. 62. 4 | 4 e cf. 106, 12 | 5 cf. 69, 9)[*](66, 7. 8 ═ prom. B; [7. 8]? Eb; sed legit iam imitator vetus infra p. 220 atque Themistius l. c. ‖ Post v. 8 duorum versuum spatium Vacuum)[*](67 B 52 M 34 P1 32; tetr. I 41: myth p. 216; cf. El Av. p. XXX ‖ 2 ἐν A. ἦν Bgk, ὢν Nck, cf. Soph. Ai. 488 ‖ 3 λίαν A, corr. m. r.; λείην Eb | ἔσχον A (Rth Eb) | ζώων A ‖ 5 πρῶτος perperam AB; πρώτην cum tetrastichista Eb: idem legit imitator vetus Suid. s. λάχος infra p. 216 ‖ [9. 10] Eb, ═ prom. B)[*](68 V 64 p. 673 Kn. ═ Fur. 351; tetr. I 46. Cf. Himer. or. XX ‖ 1 τοξεύων V, τοξεύεϊν A ‖ 2 βάλλῃ V, βαλεῖ? cf. Herond. 2 VI 36 p. 49 | τοξεύσαι Hl, qua optativi forma B. abstinuit (Eb) ‖ 4 sqq. cf. Il. ∠ 110 sqq. ‖ 5 λ. δὲ φ. τὸ τόξον ἐκκυκλώσας V, om. 6; unde τόξʼ ἔρυσσε κυκλώσας om. 6 Rth ‖ 5 χρυσέου Bgk ‖ 5 sq. rectius χρυσέῃ νευρῇ τὸ τόξον (Sd), cf. Meleag. Anth. Pal. XII 82, 3)
    61
  • τόξοιο νευρήν, ὀξέως ἀφεὶς πρῶτος
  • τὸ βέλος ἔπηξεν ἐντὸς Ἑσπέρου κήπων.
  • ὁ Ζεὺς δὲ διαβὰς ταὐτὸ μέτρον εἱστήκει,
  • καί „ποῦ βάλω, παῖ,“ φησίν „οὐκ ἔχω χώρην.“
  • τόξου δὲ νίκην ἔλαβε μηδὲ τοξεύσας.
  • Ὅτι τι ἔστι τινὰ καὶ κόπου χωρὶς νίκην ἄρασθαι, σοφῶς τοῖς πράγμασι κεχρημένον.

  • Θάμνου λαγωὸν δασυπόδην ἀναστήσας
  • κύων ἐδίωκεν οὐκ ἄπειρος ἀγρεύειν,
  • δρόμῳ δʼ ἐλείφθη. καί τις αἰπόλος σκώπτων
  • „ὁ πηλίκος σού“ φησίν „εὑρέθη θάσσων.“
  • [*](f. 23b)
  • ὃ δʼ εἶπεν „ἄλλως ἄλλον ἁρπάσαι σπεύδων
  • τρέχει τις, ἄλλως δʼ αὐτὸν ἐκ κακοῦ σῴζων“
  • Θεῶν γαμούντων, ὡς ἕκαστος ἐζεύχθη,
  • ἐφʼ ἅπασι Πόλεμος ἐσχάτῳ παρῆν κλήρῳ.
  • [*](69, 1e sq. ═ 87, 1 | 3e ═ 105, 5 | 9 cf. 67, 5)[*](68, 6 πρῶτος ═ πρότερος, cf. 18, 4. 66, 1 ‖ 7 κήπου V; de Hespero cf. Diod. IV 27, Serv. A. II 801: Dilthey, Gall. Cyd. p. 63, Bgk Op. II 715 ‖ 8 τοῦτο A, ταὐτὸ V | εἱστήκει A, ἔστι (═ ἔστη) V II 9 παῖ A, ναέ V | ποῖ β.? Eb | παῖ; Rth | χώραν A II 10 μὴ V; οὐδὲ Nb)[*](69, 5. 6 Schol. Thuc. IV 92, 2. Cf. Aristoph. Ran. 192; Phot. Hes. s. λαγώς; Zenob. person. 385 p. 108 Gott. II 1 δασύπουν A, corr. Ah; δασύπον vel δασύπο δʼ (contra legem) ἐξαναστ. Bgk, alii II 2 κ. ποι᾿ ἐδίωκ? Hoch, ἐπεδίωκ᾿ ? Eb, τις ἐ. Rth, ἐπέσπεν Eb, ἐδίζητ᾿ Lm: num ι per synizesin pronuntianda? cf. 133, 1: Herond.2 p. XX II 5 sq. schol. Thuc. ἄ. ἄ. ἀγρεῦσαι τρ. τ., ἄλλος δʼ ἄλλον ἐκ κ. σ. II 6 ἄλλως δʼ ἄλλον (ο ex ω) etiam A, corr. Bkk Bt Fx II 2 versus vacui)[*](70 B 51. Ex Theopompo fr. 139, FHG. I p. 302: Theo prog. 2, cf. Philol. LIV 745, prol. p. XXXII II 2 παρῆν ἐφʼ ἅ. πόλεμος ἑκάστωι κλήρῳ A, πόλεμος παρῆν ἐσχάτῳ κλ. B, transq. Hm Lm)
    62
  • Ὕβριν δὲ γήμας, ἣν μόνην κατειλήφει,
  • ταύτης περισσῶς, ὡς λέγουσιν, ἠράσθη,
  • ἕπεται δʼ ἐπʼ αὐτῇ πανταχοῦ βαδιζούσῃ.
  • μὴ γοῦν ἔθνη που, μὴ πόληας ἀνθρώπων
  • ὕβρις γʼ ἐπέλθοι, προσγελῶσα τοῖς δήμοις,
  • ἐπεὶ μετʼ αὐτὴν πόλεμος εὐθέως ἥξει.
  • Ἰδὼν γεωργὸς νῆα ναυτίλων πλήρη
  • βάπτουσαν ἤδη κῦμα κυρτὸν ἐκ πρῴρης
  • ,,ὦ πέλαγος“ εἶπεν, „εἴθε μήποτʼ ἐπλεύσθης,
  • ἀνηλεὲς στοιχεῖον ἐχθρὸν ἀνθρώποις.“
  • ἤκουσε δʼ ἡ θάλασσα, καὶ γυναικείην
  • λαβοῦσα φωνὴν εἶπε „μή με βλασφήμει·
  • ἐγὼ γὰρ ὑμῖν οὐδὲν αἰτίη τούτων,
  • ἄνεμοι δὲ πάντως, ὧν ἐγὼ μέση κεῖμαι.
  • [*](70, 3e ═ 58, 7 ‖ 71, 5e ═ 32, 3. 136, 15)[*](70, 3 ἣν ἄρησ A, ἀ em μ? et σ ex ν vel ι corr. et atramento obduxit m. r.; in fine ἄρης repetitum, del. m. rec.; Ὕ. δὲ μόνην κατέλαβεν· ταύτης π. ἐρασθεὶς ἔγημεν B, unde corr. Fx Hertzberg; οὐ γὰρ εἷς Eb, ἣν ἄρʼ ὕστατʼ εἰλήφει Nck; possis ἣἥν τίς ἂν coll. 32, 4, nam ἄρης ft. πόλεμος vocis glossema ‖ 5 δὲ ταύτῃ A, δὲ αὐτῇ B: corr. Bgk. δʼ ἔτ᾿ οὐ. Lm; ἐπʼ αὐτῆς — βαδιζούσης? ‖ 6—8 Eb, prom. B ‖ 6 πόλ Ηὰσανων, πόληας A. teste Eb m. pr., η in τ mutavit, εισ syllabam et acc. addidit m. recc. (Minae); traditum quod coniecit Nck πόληας: itaque argumentum quo usi versus a Babrio abiudicemus (de Babr. p. 137 5) gravissimum concidit ‖ 7 γʼ add. Hm, προσέλθοι ex B (προέλθοι) Bgk; anaclasis vix locus ‖ Fabulam fortasse decurtatam versibus 3. 4 contractis magis etiam corrupit Rth (prol. p. LXVII) ‖ In mg. m. 2 ἀρχὴ τοῦ ι)[*](71 B 54. P1 3 V Fur. 348 ‖ 2 πρώτης A corr. Db ‖ 5 γυναικείην ipse A ‖ 5 sq. γυναικείαν μορφὴν ἀναλαβομένη B; μορφὴν ci. Eb Nck (Mél. IV 662) Schm, sed cf. Eur Iph. T. 52 ‖ 8 πάντες A, corr. Db Bgk; οἱ ἐκταράσσοντές με ἄ. B, unde ἄ. δʼ ἐλῶντες Gb, ἄνεμοι δʼ ἀέντες Cr coll. E 526)
    63
    [*](f. 24a)
  • τούτων δὲ χωρὶς ἢν ἴδῃς με καὶ πλεύσῃς,
  • ἐρεῖς με τῆς σῆς ἠπιωτέρην γαίης.“
  • ὅτι πολλὰ φύσει χρηστὰ πράγμαθʼ αἱ κακαὶ χρήσεις τρέπουσιν εἰς τὸ χεῖρον, ὡς δοκεῖν φαῦλα. Ὁ μῦθος οὗτος ἐλέγχει ἐκείνους οἵτινες διαβολαῖς πρὸς τοὺς δυνάστας βλάπτειν πέφυκαν τοὺς πέλας, οἳ παραπλήσιοί εἰσιν ἀνέμοις χειμερίοις.

  • Ἶρίς ποτʼ οὐρανοῖο πορφυρῆ κῆρυξ
  • πτηνοῖσι κάλλους εἶπεν ἐν θεῶν οἴκοις
  • ἀγῶνα κεῖσθαι· πᾶσι δʼ εὐθὺς ἠκούσθη,
  • καὶ πάντα θείων ἔσχεν ἵμερος δώρων.
  • ἔσταζε πέτρης αἰγὶ δυσβάτου κρήνη,
  • θερινόν τί θʼ ὕδωρ καὶ διαυγὲς εἰστήκει·
  • πάντων τʼ ἐπʼ αὐτὸ φῦλον ἦλθεν ὀρνίθων,
  • πρόσωπα δʼ αὐτῶν ἐξέλουε καὶ κνήμας,
  • ἔσειε ταρσούς, ἐκτένιζε τὰς χαίτας.
  • [*](72, 2e ═ ‖  58. 5 | 3c ═ 76, 11 | 7 cf. 117, 6)[*](71, 9 ἂν A | μʼ ἰδὼν ἐπιπλεύσῃς ne corrigas ‖  [11. 12] Bss Lm ‖  11 πολλαφύσει A m. pr., acc. ad. φύσει del. m. rec. χρήσεις Lm, φύσεις A; versum barbarum non correxi | ὅτι καὶ γαληνοὺς καὶ πραεῖς δεσπότας οἱ χαιρέκακοι παραφυσῶντες πρὸς ζάλην καὶ ὀργὴν διεγείρουσιν B promyth., unde κακαὶ φῦσαι Gb ‖  Epim. πέφυκαν A m. pr., -ύκασι corr. m. recc. (Min.))[*](72 B 59 F 78; tetr. I 29, cf. Tzetz. ch. VIII 500. 514, Them. XXIV p. 306e, Greg. Naz c. 29, 55. III p. 888, Theophyl. ep. 34 p. 773 H., Eust. op. p. 331, 10; vetustissima testimonia Philod. rhet. II p. 68 S. et Diogenis κολοιός (Diog. La. VI 80), cf. 180 ‖  1 Ἶρις ποτʼ A | οὐρανίου A, corr. Db Lm | cf. P 547 4 θεῖον A, corr. Db | ἵμερον ζωιων A, corr. Db, cf. 25, 1. 36, 6. 52, 3 ‖  5 κρήνης A, corr. Bss ‖  6 θερινόν τε A m. pr., suppl. Cr. (prol. p. VI2) καὶ θερινὸν m. r., καἰθέριον Eb (═ διαυγές?); ὕδωρ θερινὸν (cf. Suid. θερινός) ═ ἀέναον, χειμαρρόῳ oppositum | mire ἐπισυνηγμένων δὲ πάντων ὀρνέων εἰς τὴν τῆς Στυγὸς κρήνην B, cf. Bgk op. II 718 ‖ 7 τʼ del. Mk ‖ 8 αὐτῶν, corr. Bss | ἐξέλου τε καὶ? Eb, -το Nb, sed cf. Luc. Nec. 7 9 ἔσαιρε Nb)
    64
  • ἦλθεν δʼ ἐκείνην καὶ κολοιὸς εἰς κρήνην
  • γέρων, κορώνης υἱός, ἄλλο δʼ ἐξ ἄλλου
  • πτερὸν καθύγρων ἐντὸς ἁρμόσας ὤμων
  • μόνος τὰ πάντων ποικίλως ἐκοσμήθη,
  • καὶ πρὸς θεοὺς ἤιξεν αἰετοῦ κρείσσων.
  • ὁ Ζεὺς δʼ ἐθάμβει, καὶ παρεῖχε τὴν νίκην,
  • [*](. 24b)
  • εἰ μὴ χελιδὼν αὐτὸν ὡς Ἀθηναίη
  • ἤλεγξεν ἑλκύσασα τὸ πτερὸν πρώτη.
  • ὃ δʼ εἶπεν αὐτῇ· „μύ με συκοφαντήσῃς.“
  • τὸν δʼ ἆρα τρυγὼν ἐσπάραττε καὶ κίχλη
  • καὶ κίσσα καὶ κορυδαλλὸς οὑν τάφοις παίζων,
  • χὠ νηπίων ἔφεδρος ὀρνέων ἵρηξ,
  • τά τʼ ἄλλʼ ὁμοίως. καὶ κολοιὸς ἐγνώσθη.
  • ὦ παῖ, σεαυτὸν κόσμον οἰκεῖον κόσμει· τοῖσιν ἑτέρων γὰρ ἐμπρέπων στερηθήσῃ. Ὅτι οἱ νόθον καὶ ἐπίπλαστον αὐτοῖς περιθέντες κόσμον ἀλλοτρίῳ τε κάλλει σεμνυνόμενοι, εἴ ποτε τοῦ τοιούτου γυμνωθεῖεν, γέλως λοιπὸν τοῖς πρὶν ἀγνοοῦσιν ὁρῶνται.

    [*](72, 11 me ═ 57, 3 | 15 cf. 56, 6 | 18 cf. 3, 8 | 20e ═ 125, 1)[*](72, 10 ἦλθεν ipse A. ‖ 11 υἱὸς· A ‖ 12 καθ᾿ ὑγρων A, corr. Mk ‖ 14 κρείσσων etiam B, κρεῖσσον Lm, θάσσων Nck ‖ 15 κἂν Bgk ‖ 16 Ἀθηναία AB, non intellexit Rth p. 70, cf. 12,22; 148 ‖ 17—21 Rth, cf. tetr. | 17 τῶν πτερῶν Hecker ‖ 19 ἄρα A, corr. m. r. | ἐσπάρασσε ? κίχλα A., corr. Hm, cf. Mk anal. ad Ath. p. 352 Herodian. II p. 752 L. ‖ 20 κορύδαλλος A, -λλὸς m. rec., -αλὸς Minas; anapaestus proprii nominis excusationem habet | cf. Theocr. VII 23 cum schol. Alex. Trall. X p. 296 St. | ὁ ἐν m. pr., ὁὐν m. rec. | παίζων A, σπίζων Bgk coll. Arat. 1024, τρίζων Sd, cf. 108, 23; ἐπιτυμβίδιαι κορυδαλλίδες ἠλαίνοντι (═ παίζουσι?  cf. 125, 1) Theocr., ὅτι τοῖς τάφοις ἐνδιατρίβουσιν schol. Theocr. ‖ 21 καὶ ὁ A | νηπίων ἔφηβος (sine δ᾿) A, corr. Bss; εὔθηρος Spp; coll. Hes. φῆλον ingeniose δὲ φηλὸς Schw ad accipitrem venantem referendum qui decipit . . aves (Mart. XIV 216), cf. ἱερακοσ. Ael. II p. 359 H. ‖ 22 τατ᾿ ἄλλα A m. pr., corr. m. r. ‖ 23. 24 Lm | 24 τοῖς ἑτέρων A m. pr., del. lineola traducta superscr. ξένοις m. recc. (Min.), corr. Nck | τούτων στερη-)
    65
  • Ἴκτινος ἄλλην ὀξέην εἶχε κλαγγήν·
  • ἵππου δʼ ἀκούσας χρεμετίσαντος εὐφώνως,
  • μιμούμενος τὸν ἵππον ---
  • οὔτε τὴν κρείττω
  • φωνὴν θελήσας ἔσχεν οὔτε τὴν πρώτην.
  • Ὅτι οἱ τῶν ἀδυνάτων ἐρῶντες ἔσθʼ ὅτε καὶ τῶν μετὰ χεῖρας ἀστοχοῦσι.

  • Ἵππος τε καὶ βοῦς καὶ κύων ὑπὸ ψύχους
  • κάμνοντες ἦλθον οἰκίην ἐς ἀνθρώπου.
  • κἀκεῖνος αὐτοῖς τὰς θύρας ἀναπλώσας
  • [*](f. 25a)
  • παρῆγεν ἔνδον, καὶ παρʼ ἑστίῃ θάλψας
  • πυρὸς γεμούσῃ παρετίθει τι τῶν ὄντων,
  • κριθὰς μὲν ἵππῳ, λάθυρα δʼ ἐργάτῃ ταύρῳ·
  • ὁ κύων γὰρ αὐτῷ συντράπεζος εἰστήκει.
  • [*](73, 2e ═ 116, 1; im 131, 7 ‖ 74, 2e cf. 12, 11 | 3e ═ 54, 2. 95, 2 | 5e cf. 57, 4 | 6i ═ 83, 1)[*](θήσῃ A, β α superscr. m. recc.; τούτων del. Hm Nck ‖ p. 64 Epim. ἐπίπλαστον cognovit Eb, ἐπείσακτον volgo | ἀγνοῶσιν A. m. pr., ω in ου m. rec.)[*](73 B 55, Aphthon. (F 201), Iul. Misopog. p. 366 A λέγεται τὸν ἰκτῖνον φωνὴν ἔχοντα παραπλησίαν τοῖς ἄλλοις ὄρνισιν κτλ. Babrium sequitur, cf. ad 32, 1 ‖ 1 ἰ. ἀρχὴν Bt Hp | ἔχει (═ ἔχεε) Db, εἶχεν ὁ. Fx | κλάγγα Schnw, γῆρυν Ahr; sed in initio decurtato (cf. Iulian Aphth.) nihil corrigendum; B cum A facit: ἴ. φωνὴν εἶχεν ἄλλην ὀξεῖαν κτλ. ‖ 2 legit Aphth. ‖ 3 οὔτε, τ m rec. in ras. A | κρείσσω Bss ‖ 5 πρῴην Nck, cf. 67, 5. 66, 1 | μιμούμενος τὸν ἵ. καὶ συνεχῶς τοῦτο ποιῶν καὶ ταύτην μὴ καλῶς ἐκμαθὼν καὶ τῆς ἰδίας φωνῆς ἐστέρηται· καὶ οὔτε τὴν τοῦ ἵ. ἔσχεν οὔτε τὴν πρώτην B, εἶτα τοῦ μὲν ἐπιλαθόμενον, τὸ δὲ οὐ δυνηθέντα ἑλεῖν ἱκανῶς ἀμφοῖν στερέσθαι καὶ φαυλοτέραν τῶν ἄλλων ὀρνίθων εἶναι τὴν φωνήν Iulian., sim. Aphthon. Niceph. Chumn. post Creuzeri Plotinum p. 1441, qui Iovem in fabulam induxit, contulit Cr ann. 247)[*](74 B 58 P1 35; Au 104, cf. Cr p. 211 ‖ 4 εἴσω ne corrigas, cf. ind. ‖ 6 ἄχυρα B ‖ 7 δ᾿ ἄῤ Eb, παρʼ Gb; γὰρ aptissimum)
    66
  • ξενίης δʼ ἀμοιβὴν ἀντέδωκαν ἀνθρώπῳ
  • μερίσαντες αὐτῷ τῶν ἐτῶν ἀφʼ ὧν ἔζων,
  • ὁ μὲν ἵππος εὐθύς· διόπερ ἐν χρόνοις πρώτοις
  • ἕκαστος ἡμῶν γαῦρός ἐστι τὴν γνώμην·
  • ὁ δὲ βοῦς μετʼ αὐτόν· διόπερ εἰς μέσους ἥκων
  • μοχθεῖ φίλεργός ἐστιν ὄλβον ἀθροίζων.
  • ὁ κύων δʼ ἔδωκε, φασί, τοὺς τελευταίους·
  • διὸ δυσκολαίνει, Βράγχε, πᾶς ὁ γηράσας,
  • καὶ τὸν διδόντα τὴν τροφὴν μόνον σαίνει,
  • ἀεὶ δʼ ὑλακτεῖ, καὶ ξένοισιν οὐ χαίρει.
  • Διαβολὴν ὁ μῦθος ἔχει ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν μηδεμίαν τοῖς ξένοις πρόνοιαν ποιουμένων, εἰς μόνον δὲ τοὺς οἰκείους τὴν στοργὴν περιιστώντων, ἀπὸ τῆς τοῦ κυνὸς ὑποδείξεως.

  • Ἰατρὸς ἦν ἄτεχνος. οὗτος ἀρρώστῳ
  • πάντων λεγόντων „μὴ δέδιχθι, σωθήσῃ·
  • πάθος μέν ἐστι χρόνιον, ἀλλʼ ἔσῃ ῥᾴων,“
  • [*](f. 25b)

    ὁ δʼ ἀτεχνὴς ἰατρὸς εἶπεν εἰσβαίνων·

    [*](74, 12 e ═ 135, 11 ‖ 75, 1 e ═ 95, 74. 103. 7)[*](74, 8 ξενίας A ‖ 9 ἐτῶν ABAu, ἐθῶν Ahr Db Lm | ἐφʼ ὧν B ‖ 10 εὐθὺ A (Rth), εὐθὺς B | πρώτοις ex πρῶτος A ‖ 11 τῇ γνώμῃ B ‖ 13 μοχθεῖ, φιλεργός commate add. A; μοχθηρὸς καὶ φίλεργός ἐστι πλοῦτον ἀ. B; τʼ ἐστιν Bss, sed cf. 83, 2 sim. ‖ 15 πᾶς γηράσκων B ‖ 17 num ἄλλους δʼ? cf. Polyb. XVI 24. 6 ‖ Epim. aliud in B)[*](75 B 53, M 35, P1 33 (Fur. 277 Nevel. 195); Dosith 7 p. 298 myth. p. 216; non invenitur nisi apud eos, qui e Babrio pendent; etiam Ausonii epigr. 75 (cf. Anthol. L. 383) per Titianum ad Babrium redit ‖ 1 ἰητρὸς? ‖ 2 θέδειθι A, ε et ει atramento obductae m. r. in rasura scriptae, fuit δείδιθι m. pr., corr. Bgk ad Sapph. fr. 27, O. Schneider ad Nic. Alex. 443 Schmidt ad Hesych. s. v.; μή τι δέδιθι Ah ‖ v. 4 in marg. sup. repetivit m. 3, deleverunt Bgk Eb, cf. Mach. Athen. 341 bc; interpolatorem cum alia indicia produnt, tum ἀτεχν-; ὧθ᾿ ἁτ. Lm, alii aliud)
    67
  • „ἕτοιμα δεῖ σε πάντʼ ἔχειν· ἀποθνῄσκεις.
  • οὐ συναπατῶ σε“ φησίν „οὐδʼ ἐνεδρεύω·
  • τὴν αὔριον γὰρ τὸ μακρὸν οὐχ ὑπερβήσῃ.“
  • ταῦτʼ εἶπε, καὶ τὸ λοιπὸν οὐκέτʼ εἰσῄει.
  • χρόνῳ δʼ ἐκεῖνος ἐκ νόσων ἀνασφήλας
  • προῆλθεν ὠχρός, τοῖς ποσὶν μόλις βαίνων.
  • ὁ δʼ ἰατρὸς αὐτῷ „χαῖῤ“ ἔφη συναντήσας,
  • καὶ πῶς ἔχουσιν οἱ κάτω διηρώτα.
  • κἀκεῖνος εἶπεν „ἠρεμοῦσι τῆς Λήθης
  • πίνοντες. ἡ Κόρη δὲ χὠ μέγας Πλούτων
  • πρῴην ἰατροῖς δεινὰ πᾶσιν ἠπείλουν,
  • | ἐπὶ τῷ θεραπεύειν τοὺς νοσοῦντας ἀνθρώπους |
  • ὅτι τοὺς νοσοῦντας οὐκ ἐῶσʼ ἀποθνῃσκειν.
  • [*](16a)
  • ἀνέγραφον δὲ πάντας, ἐν δὲ τοῖς πρώτοις
  • καὶ σὲ γράφειν ἔμελλον· ἀλλʼ ἐγὼ δείσας
  • εὐθὺς προσῆλθον, ἡψάμην τε τῶν σκήπτρων,
  • κἀπώμοσʼ αὐτοῖς, ὅτι σὺ ταῖς ἀληθείαις
  • ἰατρὸς οὐκ εἶ καὶ μάτην διεβλήθης.“
  • Ὁ μῦθος οὗτος ῥηθήσεται πρὸς τοὺς κενὸν ὄνομα ἐπὶ πράγματί τινι κεκτημένους, τὴν δὲ τούτου πεῖραν παντελῶς οὐκ ἔχοντας.

    [*](75, 5 im cf. 110, 2 | 6 cf. 1, 14. 17, 1 | 9 me cf. 78, 3 | 10 e ═ 76, 7 | 12 e ═ 50, 7 | 13 i ═ 92, 6. 96, 3. 103, 13 | 15 e ═ 85, 4 | 20 e ═ 83, 4, cf. 57, 14 95, 99)[*](75 Versuum 5. 6 locum commutarunt Bgk Eb Rth ‖ 6 om. B M P1, atque eiusdem fortasse fabricae est cuius 4 | οὐκ ἐξαπατῶ A, correxi interim οὐ σ.; ἐγὼ οὐ πλανῶ Mendelssohn. Ceterum εἶπε simo. saepe inveniuntur in versu altero atque in fine orationis (cf. 10, 12. 28, 8. 33, 13 47, 6. 50, 5. 85, 17. 95, 78 106 25. 134, 58. 135, 12) vel omittuntur (47, 6) ‖ 7 τὸ μακρὸν om. BMP1; τὸ? Eb, del. Rth; γὰρ Hartung; τὤκρον Ah, τὸ μακρὸν ═ τὸ μήκιστον Piccol., quocum male coniungtur vox negans, set οὐχ ὑ. ═ ἐφίξῃ ‖ 10 ποσὶ A, ν m. r. ‖ 14 πιόντες BDb ‖ 15 πάντʼ ἐπηπείλουν? ‖ 16 ἐπὶ τω θ. A, ἐ. τῷ ῥύεσθαι? Eb |)
    68
    [*](f. 26a)
  • Ἱππεὺς τὸν ἵππον, ἄχρι μὲν συνειστήκει
  • ὁ πόλεμος, ἐκρίθιζε κἄτρεφεν χόρτῳ,
  • παραστάτην γενναῖον ἐν μάχαις κρίνων·
  • ἐπεὶ δʼ ἐπαύσατʼ, ἦν δὲ λοιπὸν εἰρήνη
  • καὶ μισθὸν ἱππεὺς οὐκέτʼ εἶχεν ἐκ δήμου,
  • τότʼ ἐκεῖνος ἵππος πολλάκις μὲν ἐξ ὕλης
  • κορμοὺς παχεῖς κατῆγεν εἰς πόλιν βαίνων,
  • μισθῷ τε φόρτον ἔφερεν ἄλλοτʼ ἀλλοῖον,
  • τὸ πνεῦμα σῴζων ἐπʼ ἀχύροισι δυστήνοις,
  • σάγην δὲ νώτοις ἔφερεν οὐκέθʼ ἱππείην.
  • ὡς δʼ αὖ πρὸ τειχῶν πόλεμος ἄλλος ἠκούσθη.
  • σάλπιγξ τʼ ἐφώνει πᾶσιν ἀσπίδα σμήχειν
  • ἵππους τε κοσμεῖν καὶ σίδηρον ὀξύνειν,
  • κἀκεῖνος αὖ τὸν ἵππον ἐγχαλινώσας
  • ὁ δεσπότης παρῆγεν ὡς ἐφιππεύσων.
  • [*](76, 1e ═ 85, 1 | 6 sq. cf. 129, 6 sq. (45, 7) | 7 e ═ 75, 15 | 11e ═ 72, 3 | 12i ═ 2, 11 | 14i cf. 129, 4 | e ═ pr. II 7)[*](16 ἀνθρώπων A sec. Rth, ανους sec. Eb | v. 16 diasceuastae esse anapaesti gemini testantur; 16a ex paraphr asciverunt Eb Gb Rth; legit et corrupit Ps. -Dositheus (ἐπεὶ πολλοὶ ἀπέθνησκον) ‖ p. 67, 16a ἐῶσιν B M P1 ‖ 20 κἀπώμοσα A m. pr., corr. m. r. ‖ Epim. ἐχόντων A, corr. Bss. Ὅτι τοὺς ἀπαιδεύτους καὶ ἀμαθεῖς καὶ κομψολόγους ἰατροὺς ὁ παρὼν μῦθος ἐλέγχει καὶ (ἑ. κ. om. B) στηλιτεύει B (prom) M Pl)[*](76 B 57, cf. prov. Alex. 19, comm. p. 53 Cr ‖ 2 κἄτρεφεν, ἄ ex αι A m. pr. ‖ 3 γενναῖον ex -αίων A m. pr. ‖ 6 τόθʼ ὁ κλεινὸς Lm, cf. 37, 7. 72, 10. 95, 6 ‖ 8 ἀλλοίων Fx, φόρτοις ἀλλοίους Eb Nb, atque εἰς δουλείας τινὰς καὶ φόρτους ὑπούργει B ‖ 8 Rth | μισθοῦ Bgk ‖ 9 δυστήνως Schnw Eb. cf. 62, 1; ῥάκια δύστηνα Luc. Gall. 26 ‖ 10 τε A, δὲ Lm Hm | εἶχεν Mähly | ἱππεῦσιν A, corr. Ahr Lm; ἱππεύων Gb Rth, de σάγη vocis notione falsi, cf. Maccab. II 3, 25 vol. II p. 551 Tischend. ‖ 12 τʼ ἐκέλευε A, καὶ ἡ σάλπιγξ ἐφώνει B, cf. 2, 11 | πᾶσαν Hartung Eb ‖ 14 αὖ τὸν ipse A, αὐτὸς Gb perperam cell. B τὸν ἵππον χαλινώσας ὁ δεσπότης καὶ αὐτὸς καθοπλισθεὶς ἐπέβη)
    69
  • ὃ δʼ ἀκλάσας ἔπιπτεν οὐκέτʼ ἰσχύων.
  • „ἔντασσε πεζοῖς σαυτόν“ εἶπεν „ὁπλίταις·
  • σὺ γάρ μʼ ἀφʼ ἵππων εἰς ὄνους μεταστήσας
  • πῶς αὗθις ἵππον ἐξ ὄνου με ποιήσεις;“
  • ⌊Μηδαμῶς τοῦ παρόντος δεῖν ἡμᾶς ἐπιμελεῖσθαι μόνον ὁ μῦθος [*](26b)διδάσκει, ἀλλὰ καὶ τοῦ μέλλοντος προνοεῖσθαι· τὸ γὰρ μὴ οὕτω γινόμενον πολλοῖς πολλάκις οὐ τὴν τυχοῦσαν ἤγαγε βλάβην.

  • Κόραξ δεδηχὼς στόματι τυρὸν εἱστήκει·
  • τυροῦ δʼ ἀλώπηξ ἰχανῶσα κερδῴη
  • μύθῳ τὸν ὄρνιν ἠπάτησε τοιούτῳ·
  • „κόραξ, καλαί σοι πτέρυγες, ὀξέη γλήνη,
  • θεητός αὐχήν· στέρνον αἰετοῦ φαίνεις,
  • ὄνυξι πάντων θηρίων κατισχύεις.
  • ὁ τοῖος ὄρνις κωφός ἐσσι κοὐ κρώζεις.“
  • κόραξ δʼ ἐπαίνῳ καρδίην ἐχαυνώθη,
  • στόματος δὲ τυρὸν ἐκβαλὼν ἐκεκράγει.
  • τὸν ἡ σοφὴ λαβοῦσα κερτόμῳ γλώσσῃ
  • [*](77, 1 e ═ 1, 12. 20, 3. 31, 21. 36, 4. 48, 1 etc. | 6 me cf. 82, 5.)[*](76, 16 μηδὲν ἰσχύων B ‖ 18 με A m. pr., corr. m. r. ‖ Eqim. δεῖ A | In fine iambi pellucent. Aliud epim. B ‖ ἀρχὴ τοῦ κ m. 2 in mg.)[*](77 V 242 (p. 682 Kn.), B 61 P1 37; Dosith. 9; tetrast. I 15; Tzetz. chil. X 756; cf. Au 123 ‖ 1 σεσηρὼς — ἐσχήκει Nb, sed cf. l. sim. et 84, 1 | Initium haud scio an lacerum sit (post v. 1?) vel contractum, cf. Phaedr. I 13 celsa residens arbore, Dosith. ἐπάνω δένδρου. . ἐκάθισεν quod vix poterat omitti ‖ 2 τούτου δʼ Nck, sed cf. Cr p. 200 sq., unde pendet Rth | ἰσχανῶσα Bgk alii, sed cf. Herond. VII 26 p. 57 Cr2; ἐρῶσα V ‖ 4 τοι V | ὀξεῖαι γλῆναι V ‖ 5 θεητὸς A m. pr., post ε m. r. ι (═ θειητὸς) ‖ 7 τοιοῦτος V, ὁ τοιοῦτος BP1 | κρίοζεισ Hl ‖ 10 τὸν A, ὃν V (Eb), τοῦτον δὲ BP1 (cf. 61, 6; Herond. p. V Cr); τὸν δʼ Fx Lm | κερόμη A m. pr., η in ω corr. m. r.)
    70
  • οὐκ ἦσθʼ ἄφωνος“ εἶπεν „ἀλλὰ φωνήεις·
  • ἔχεις, κόραξ, ἅπαντα, νοῦς δέ σοι λείπει.“
  • Ὁ μῦθος διδάσκει μηδαμῶς ἄνθρωπον ἐπαίνοις ἐξαπατᾶσθαι· ζημίαι γὰρ ἐντεῦθεν καὶ ἀτιμίαι εἰώθασι γίνεσθαι.

  • Κόραξ νοσήσας εἶπε μητρὶ κλαιούσῃ·
  • ,μὴ κλαῖε, μῆτερ, ἀλλὰ τοῖς θεοῖς εὔχου
  • νόσου με δεινῆς καὶ πόνων ἀνασφῆλαι.‘
  • „καὶ τίς σε, τέκνον“ φησι, „τῶν θεῶν σώσει;
  • τίνος γὰρ ὑπὸ σοῦ βωμὸς οὐκ ἐσυλήθη;“
  • Ὅτι τοῖς ἀμεταμέλητα φησὶν εἰς θεὸν πλημμελοῦσιν ἀνωφελεῖς γίγνονται αἱ ὑπὲρ αὐτῶν δεήσεις.

  • Κρέας κύων ἔκλεψεν ἐκ μαγειρείου,
  • καὶ δὴ παρῄει ποταμόν· ἐν δὲ τῶ ῥείθρῳ
  • πολὺ τοῦ κρέως ἰδοῦσα τὴν σκιὴν μείζω,
  • τὸ κρέας ἀφῆκε, τῇ σκιῇ δʼ ἐφωρμήθη.
  • [*](78, 2e  ═ 20, 7 | 3 me cf. 75, 9 | 5e ═ 2,12 ‖ 79, 1e ═ 97,12)[*](77, 11 ἦσθα et φησὶν V | φωνάεις A m. pr., ά in η corr. m. r.; φωνάεις etiam V. fortasse recte, cf Lob. Phryn. p. 639 12 τὰ πάντα Au | σοι λείπει (λίπει B) AB, σε λείπει V, unde perperam σʼ ἐλλείπει Lm Gb | νοῦν μόνον κτῆσαι Au cf. tetr. 4 || Epim. μηδαμῶς δεῖν Bss | ἄνον A)[*](78 Tab. 3 IIvo IIIvo; B 63,  P1 39. F 87; A Cor. 132 || 1 ελεγεμητρεικλεουση T ‖ 2 κλαε T ‖ 3 om. T, del. Hss. cf. Cr Phil. p. 235 ‖ 4 ηδειπιτεκνονκαι σετωνθεων T, καὶ τίς σε, τέκνον, τῶν θεῶν ἐλεήσει F, τίς σε τῶν θ., τέκνον, ἐλ. BP1, τέκνον ante σώσει habet A, transposuit Nck adstipulante FT ‖ 5 ποιοσγαρβωμοσυποσουουκ T ‖ Epim. γίγνονται A, γίνονται plerique, cf. 35, 8. Aliud epimythium exhibent B (prom.) P1 ὅτι ὁ (ὁ om. P1) πάντας ἐν τῷ βίῳ ἐχθροὺς κεκτημένος οὐδένα φίλον ἐν ἀνάγκαις εὑρήσει.)[*](79 B 66 P1 42; Au 132; Dos. 11; Aphth. 35 (Syntip. Fur. 339); tetr. I 9, 7. 8 Georg. Gnom. I p. 17; cf. Doxop. Rhet. II p. 188 W. ‖ 2 διεπέρα B, διέβαινε Au Dosith., unde perperam ’πέρησε Bgk alii; tetrast. ποταμοῦ πλησίον sim., παρὰ ποταμὸν Theon. prog. 3: cf. Lessing op. IV p. 2082 Lm; Zeitschr. f. rom. Philol. IX 174 | ad v. 2 sq. cf. Alex. Aphrod. probl. I 36 Phys. I p. 13 Id. ‖)
    71
  • ἀλλʼ οὔτʼ ἐκείνην εὗρεν οὔθʼ ὅ βεβλήκει,
  • πεινῶσα δʼ ὀπίσω τὸν πόρον διεξῄει.
  • βίος ἀβέβαιος παντὸς ἀνδρὸς ἀπλήστου ἐλπίσι ματαίαις πραγμάτων ἀναλοῦται.

  • Κάμηκον ἠνάγκαζε δεσπότης πίνων
  • ὀρχεῖσθ᾿ ὑπʼ αὐλοῖς κυμβάλοις τε χαλκείοις.
  • ἣ δʼ εἶπʼ „ἐμοὶ γένοιτο κἀν ὁδῷ βαίνειν
  • | ἄνευ γέλωτος, μή τι κἀν χορῷ  παίζειν |
  • μὴ καταγέλαστον, μήτι πυρρίχην παίζειν.
  • [*](4a)

    Ἀντίρρησιν ὁ λόγος ἔχει παρὰ τῶν σωφρόνως ζῆν αἱρουμένων πρὸς τοὺς ἐν βίῳ κενὰ ἐπινοουμένους.

  • Κερδοῖ πίθηκος εἶπεν „ἣν ὁρᾷς στήλην,
  • ἐμοὶ πατρῴη τʼ ἐστὶ κἄτι παππῴη.“
  • κερδὼ πιθήκῳ φησίν „ὡς θέλεις ψεύδου,
  • ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης.“
  • [*](80, 1e ═ 28, 1. 83, 1 | 3 cf. 45, 84)[*](79, 6 Rth. de διεξῄει voce falsus ‖ 7. 8 Georgides Gnom. Bss An. I p. 17 | 7. 8 Lm, ═ promyth. B, epim. P1; cf. Cr p. 170 | ματαίων Georgides | ἀναλοῦται in ἀνήλωται mutavit m. pr. ut videtur Eb)[*](80 cf. V Fur. 354, 3 ἐμοὶ — 4b Suid. ‖ 2 αὐλῆσ A, suprascr. οῖσ m. antiqua (pr. ut videtur) A ‖ 3 ἐμοὶ — 4b Suid. 8. πυρρίχη | κʼ ἂν A ‖ 4 κʼ ἂν A, γ᾿ ἐν Fx Piccolos ‖ 4b Suid. 8. πυρρίχη | μήτε Suidae libri quidam | ἡ κάμηλος πυρρίχην ἔμαθε Κινησίου nescio unde sumserit Jun. Adag. VI 12 vol. II p. 223 Bas.; cf. Erasm. II 7. 66, Otto, Sprw. s. camelus. Versum 4 Athoum Babrius non scripsit, qui ἄνευ verbo non utitur; dixisset χωρὶς γ.; de 3 cf. prol. p. LIV)[*](81, 1—2 Suid. s. πίθηκος; aliam recensionem sequuntur Syntip. 14 Fur. 334, Au 14 (contaminata). Cf. Archiloch. fr. 89 vol. II p. 409 Bgk, Huschke Aes. Fur. I p. CCXXVIII ‖ 1 κερδῶ πιθήκῳ φησίν AS, 3 κερδοῖ πίθηκος εἶπεν A: hemistichia transposuit Ah Bgk, cf. Au Synt. ‖ 2 ἐμὴ πατρώια (ex -ῶιά pr.) τʼ ἐστὶ καὶ ἐμὴ (corr. in κμὴ) m. rec.) παππώια (ex -ῶια) A, ἐμοὶ πατρῴη τʼ (pars codd. τοῦτ᾿ ) ἐ. καί τι (vel κἔτι) παππῴη S ‖ 4 ἀληθείας A, in marg. ης m. pr.)
    72

    κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν ψεῦδος, [*](f. 27b)κἂν λανθάνειν ψευδόμενος εὐχερῶς μέλλῃ. Οὕτω καὶ οἱ λίαν ψευδολόγοι τότε μάλιστα καταλαζονεύονται, ὅτε τοὺς ἐλέγχους κατʼ ὄψιν οὐκ ἔχουσιν.