Fabulae Aesopeae

Babrius

Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.

  • Λέων τις ἐβασίλευεν οὐχὶ θυμώδης
  • οὐδʼ ὠμὸς οὐδὲ πάντα τῇ βίῃ χαίρων,
  • πρηῢς δὲ καὶ δίκαιος ὥς τις ἀνθρώπων.
  • ἐπὶ τῆς ἐκείνου φασί δὴ δυναστείης
  • [*](f. 35b)
  • τῶν ἀγρίων ἀγυρμὸς ἐγεγόνει ζῴων,
  • δίκας τε δοῦναι καὶ λαβεῖν παρʼ ἀλλήλων.
  • τὰ ζῷα πάντα δʼ ὡς ὑπέσχον εὐθύνας,
  • λύκος μὲν ἀρνί, πάρδαλις δʼ ἐπʼ αἰγάγρῳ,
  • ἐλάφῳ δὲ τίγρις, πάντα δʼ εἶχεν εἰρήνην,
  • ὁ πτὼξ λαγωὸς εἶπεν „ἀλλʼ ἐγὼ ταύτην
  • τὴν ἡμέρην ἀεί ποτʼ ηὐχόμην, ἥτις
  • καὶ τοῖς βιαίοις φοβερὰ τἀσθενῆ θήσει.“
  • Ἔπαινον ὁ μῦθος ἔχει κριτῇ πράῳ καὶ λίαν δικαίῳ.

    [*](101, 7sq. e ═ 54, 3 sq. ‖ 102, 1e ═ 95, 18 | 3e ═ 2, 15. (106, 1) 125, 2 | 4i ═ pr. I 6 | 6e ═ 44, 5 | 11e ═ 95, 101)[*](101, 7 ὡς om. V | γίνῃ Nck  ‖ 8 εἰς — σύγκρισιν V | γίνῃ A, φαίνῃ V Nck, cf. l. sim. ‖ Epim. ὑπὸ τῶν Bt Eb | καὶ μέγα φρ. V | ἐπιγινώσκοντας Spp)[*](102 B 78, cf. Aristot. Pol. III 13, Antisth. fr. 52 W. Theocr. 24, 84 ‖ 3 πρὸς δʼ ἄρα καὶ A m. pr., ἆρα m. r, ἀλλὰ πρᾷος καὶ B, πρᾶος δὲ καὶ Db, cf. pr. II 15 | ὥσπερ ἄνθρωπος B ‖ 4 δʼ ἐπὶ δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας B, τῆς δʼ? δυναστείας A ‖ 6 πρὸς ἄλληλα B ‖ 7 ὡς δʼ A, δʼ ὡς Bgk Lm | ὑπέσχεν Eb ‖ 8 δʼ ἐπʼ A (Rth coll. Soph. O. R. 181 Σ 529), δέ γʼ Lm ‖ 9 δὲ om. A, add. Bss ex B (Cor.) | extr. κύων δὲ λαγωῷ interpolatione B, cf. proleg. ‖ 11 ἡμέραν A | ἀεί A, ἰδεῖν Eb ex B (Cor.) πολλὰ ηὐ. ἰδεῖν τὴν ἡ. τ. ‖ 11 sq. βλέψαι, ἣ τοῖς Hl ‖ 12 καὶ ταῖς A | τὰσθένη A, τὰ εὐτελῆ B, corr. Bss)
    93
  • Λέων ἐπʼ ἄγρην οὐκέτι σθένων βαίνειν
  • (πολλῷ γὰρ ἤδη τῷ χρόνῳ, γεγηράκει)
  • κοίλης ἔσω σπήλυγγος οἷά τις νούσῳ
  • κάμνων ἐβέβλητʼ οὐκ ἀληθὲς ἀσθμαίνων,
  • φωνὴν βαρεῖαν προσποιητὰ λεπτύνων.
  • θηρῶν δʼ ἐπʼ αὐλὰς ἦλθεν ἄγγελος φήμη,
  • καὶ πάντες ἤλγουν ὡς λέοντος ἀρρώστου,
  • ἐπισκοπήσων δʼ εἷς ἕκαστος εἰσῄει.
  • τούτους ἐφεξῆς λαμβάνων ἀμοχθήτως
  • κατήσθιεν, γῆρας δὲ λιπαρὸν ηὑρήκει.
  • σοφὴ δʼ ἀλώπηξ ὑπενόησε, καὶ πόρρω
  • σταθεῖσα „βασιλεῦ, πῶς ἔχεις;“ ἐπηρώτα.
  • κἀκεῖνος εἶπε „χαῖρε, φιλτάτη ζῴων.
  • [*](f. 36a)
  • τί δʼ οὐ προσέρχῃ, μακρόθεν δέ με σκέπτῃ;
  • δεῦρο, γλυκεῖα, καί με ποικίλοις μύθοις
  • παρηγόρησον ἐγγὺς ὄντα τῆς μοίρης.“
  • „σῴζοιο“ φησίν· „ἢν δʼ ἄπειμι, συγγνώσῃ·
  • [*](103, 2e ═ 46, 10 | 5m ═ 106. 17 | 7e ═ 75, 1. 95, 74 | 9e ═ 9, 2. 111, 7 | 10e. 11i cf. 105, 3 | 12m ═ 121,2 | e ═ 95, 53 | 13i ═ 75, 13 etc. | e cf. 12, 7. 63, 4 | 16me cf. 95, 15. 107, 2)[*](103 B 73, F 91. Ac Cor. 137 (Au 140); tetr. II 2; 3. 4 Suid.; Dos. 6 p. 29, Tab. cer. 8; Synt. 37, Themist. XIII 174c, Aphth. 8 (Nicol. p. 266); cf. Plato Alc. 123 A. ‖ 3 κοίλης ἔσω A, κοιώσω vel κοιάσω Suid. s. σπῆλυγξ ‖ 3. 4 ὡς νόσῳ κάμνων  ἔκειτο, δολίως οὐκ ἀληθῶς ἀ. A, οἷά τις νούσῳ κάμνων (καμὼν) ἐβέβλητʼ, οὐκ ἀληθὲς ἀ. Suid. s. σπῆλυγξ et ἆσθμα; οἷα κτλ. ex Suida recepi ut requisitiora, cf. Herond. III 51: δολίως glossema? Litotes poetae tritissima, cf. 69, 2. 88, 12 etc. An οἷά τις νούσῳ | βέβλητο δόλιον, οὐκ ἀ. ἀ.? ‖ 6 ἐπάυλας A, corr. Db | ἀγγέλου A, corr. Bss | Φήμη? ‖ 10 κατήσθιε A | τε Bgk ‖ 11 de Synt. cf. p. XXI ‖ 13 ζώων A ‖ 17 ζώοιό A, corr. Db; ὑγίαινε B | εἰ Bss Eb Rth, soloecismum servavi, cf. Battmann Gramm. d. NT. Spr. 191 sq.; ἢν forma Babrium sapit)
    94
  • πολλῶν γὰρ ἴχνη θηρίων με κωλύει,
  • ὧν ἐξιόντων οὐκ ἔχεις ὅ μοι δείξεις.“
  • μακάριος ὅστις οὐ προλαμβάνει πταίσας, ἀλλʼ αὐτὸς ἄλλων συμφοραῖς ἐπαιδεύθη. Οὕτως τινῶν οἱ κίνδυνοι διδαχὴ εἶναι ὀφείλει τῆς ἡμῶν σωτηρίας

  • Λάθρῃ κύων ἔδακνε· τῷ δὲ χαλκεύσας
  • ὁ δεσπότης κώδωνα καὶ προσαρτήσας
  • πρόδηλον εἶναι μακρόθεν πεποιήκει.
  • ὁ κύων δὲ τὸν κώδωνα διʼ ἀγορῆς σείων
  • ἠλαζονεύετ᾿. ἀλλὰ δὴ κύων γραίη
  • πρὸς αὐτὸν εἶπεν ,,ὦ τάλαν, τί σεμνύνῃ;
  • οὐ κόσμον ἀρετῆς τοῦτον οὐδʼ ἐπιεικείης,
  • σαυτοῦ δʼ ἔλεγχον τῆς πονηρίης κρούεις.“
  • Ἔλεγχον ὁ μῦθος ἔχει τῶν οὐ καλῶς ἐφʼ ἑαυτοῖς μέγα φρονούντων, ὅταν διὰ κακίαν τι πάθοιεν.

  • Λύκος ποτʼ ἄρας πρόβατον ἐκ μέσης ποίμνης
  • [*](f. 36b)
  • ἐκόμιζεν οἴκαδ᾿· ᾧ λέων ὑπαντήσας
  • [*](103, 201 cf. 22, 15 ‖ 104, 1e ═ 100, 7 | 6im ═ 99, 3 105, 1 cf. 137, 1 (95, 81) | 2e ═ 42, 2)[*](103, 19 ἐξιόντος Eb, ‘nisi v. excidit’; εἰσιόντων μέν, μηδʼ ὅλως δὲ ἐξιόντων (ἐξελθόντων P1) B ‖ [20. 21] in mg. m. rec. (3?) repetuntur; v. 20 littera μ ad marginem repetita epimythii initium indicavit m. pr.; promythium B epim. P1: ὅτι φρόνιμός ἐστιν ὁ συμφοραῖς ἑτέρων παιδευθεὶς κτλ.)[*](104 B 71 P1 45, Avian. 7 ‖ 1 λάθρα AP1, λάθρᾳ B, cf. 107, 13 ‖ 4 ἀγορᾶς A ‖ 6 τί φαντάζῃ B ‖ 7 ἐπιεικίησ A, ἐπεικείης Nck (Philol. I 356, cf. CIG. II 2264, 12. 2788, 23. 2795 etc.); ι dubites an Babrius synizesi pronuntiari voluerit (p. XXXVI), sed cf. ταμεῖον 108, 2 ‖ [7. 8] Rth ‖ Aliud epimythium in BP1: ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν ἀφανῆ (ἐμφανῆ P1) κακίαν)[*](105 B 85 P1 55, V Fur. 362 ‖ 2 οἴκαδε A | ὑπαντήσας A m. pr. teste Eb, cf. 53, 6; corr. in mg. συν m. rec. ut videtur;)
    95
  • ἀπέσπασʼ αὐτοῦ. καὶ λύκος σταθεὶς πόρρω
  • „ἀδίκως μʼ ἀφείλω τῶν ἐμῶν“ ἐκεκράγει.
  • λέων δὲ τερφθεὶς εἶπε τὸν λύκον σκώπτων·
  • „σοὶ γὰρ δικαίως ὑπὸ φίλων ἐδωρήθη.“
  • Ὁ μῦθος δικαίως προσφόρως ῥηθήσεται πρὸς ἄνδρας ἀδίκους, ἀλλήλους αἰτιωμένους, ἐπὶ τῷ αὐτῷ πταίσματι κειμένους.

  • Λέων ποτʼ ἀνδρῶν βίον ἄριστον ἐζήλου,
  • καὶ δὴ κατʼ εὐρὺν φωλεὸν διατρίβων,
  • ὅσων ἀρίστην ὀριτρόφων φυὴν ἔγνω,
  • φιλοφρονεῖσθαι γνησίως ἐπειράθη.
  • πολὑς δʼ ὑπὸ σπήλυγγι θαμινὰ παντοίων
  • θηρῶν ὅμιλος ἡμέρως συνηυλίσθη·
  • ὃ δʼ εἱστία τε κἀφίλει νόμῳ ξείνων,
  • ἅδην τιθεὶς ἅπασι δαῖτα θυμήρη.
  • φίλην δὲ κερδὼ καὶ σύνοικον εἰλήφει,
  • [*](105, 3m e ═ 103, 11 | 4e ═ 5, 6 | 5im ═ 106, 29 | 5e ═ 69, 3 ‖ 106, 1 cf. 102 | 4c ═ 57, 12)[*](συναντήσας etiam B V, sed Athoi lectio pristina ut exquisitior servanda  ‖ 3 αὐτοῦ A, αὐτὸ Eb coll. B ἀφείλετο τὸ πρόβατον: sed cf. V λέων δὲ τούτῳ συναντήσας, ἦρεν ἐξ αὐτοῦ τὸ ἀρνίον | χὠ λ. ? ‖ 4 μʼ ἀφείλω AB, ἀφείλου P1 | τὸ ἐμὸν BP1 ‖ 5 ὁ λ.? ‖ τρεφθεὶς Hartung, sed cf. 106, 29. 107, 9; γελάσας par. ‖ 6 num ἐδωρήθη; (Hl)? cf. fab. 8 ‖ Epim. δικαίως καὶ plerique, δικαίως Eb | Epim. (prom.) in BP1 immutatum: ὅτι ἅρπαγας καὶ πλεονέκτας λῃστὰς ἑνὶ (ἔν τινι B) πταίσματι κειμένους καὶ ἀλλήλους μεμφομένους ὁ μῦθος ἐλέγχει. Num latent versus?)[*](106 cf. Cr p. 143, Philol. LIII 227; de Rutherfordi athetesibus cf. proleg. ‖ 3 ὀροτρόφων Eb (cf. R. Schroeter, themata sigm. p. 17), φύσιν ὀρειτρόφων Bgk, alii aliud: sed Ὀρΐβακχος ὀρῐχαλκος sim. recentiores admiserunt (Schroeter p. 64) ‖ 4 ἐπειρᾶτο A, corr. Hertzberg coll. 57, 12 ‖ 6 θηρίων A, corr. Bss, nam synizeseos vix locus est ‖ 7 καὶ ἐφίλει A, corr. m. rec. ‖ 8 ἁλην A (non ἁλίην, quod ad εἱστία rettulit Gb), corr. Bss, λίην Hm: ἅλις? ‖ 9 κερδῶ A)
    96
  • μεθʼ ἧς τὰ πολλὰ μειλίχως συνεζήκει.
  • γέρων δέ τις πίθηκος ἦν ὁ δαιτρεύων
  • κρεῶν τε συσσίτοισι διανέμων μοίρας·
  • ὅς, εἴ τις ἦλθεν οὐχὶ τῆς συνηθείης,
  • ταὐτὸν παρετίθει δεσπότῃ τε κἀκείνῳ,
  • [*](f. 37a)
  • ὅπερ εἶχεν ὁ λέων νεοδρόμῳ λαβὼν θήρῃ·
  • κερδὼ δʼ ἑώλων ἔφερεν οὐκ ἴσην μοῖραν.
  • καὶ δή ποτʼ αὐτὴν προσποιητὰ σιγῶσαν
  • δείπνου τε χεῖρα καὶ βορῆς ἀποσχοῦσαν
  • λέων τίνʼ εἶχεν αἰτίην διηρώτα·
  • „κερδοῖ σοφή, λάλησον ὥσπερ εἰώθης·
  • φαιδρῷ προσώπῳ δαιτός, ὦ φίλη, ψαῦσον.“
  • ἣ δʼ εἶπεν „ὦ φέριστε θηρίων γέννης,
  • πολλῇ μερίμνῃ καρδίην διαξαίνω·
  • οὐ γὰρ τὰ νῦν παρόντα μοῦνον ἀλγύνει,
  • τὰ δʼ ἔπειτα“ φησί „προσκοπουμένη κλαίω.
  • καθʼ ἡμέρην γὰρ εἴ τις ἄλλος, εἶτʼ ἄλλος
  • ξένος πελάζοι, τοῦτο δʼ εἰς ἔθος βαίνοι,
  • τάχʼ οὐδʼ ἑώλων γεύσομαι κρεῶν μούνη.“
  • [*](106, 15m ═ 95,85 | 16 28 cf. 86, 3 | 17m ═ 103, 5 | 20me ═ 16, 9. 132, 9 | 23 cf. 12, 24)[*](106, 10 συνεζήτει A, corr. Fx all., cf. Cr p. 179 ‖ 12 δὲ A, τε Db Fx | συσσίτοισἰδίαινέμων A teste Eb ‖ 15 εἷλεν Lm ‖ 16 κερδοῖ BgK | μοίραν A | ἔφερε μ. οὐκ ἴ. Eb; num commate ante οὐκ interpungendum? cf. Luc. Cronos. 17 p. 399 ‖ vv. 18. 19 sedem mutavit Bgk Bt;  17—19 αὐτῆς — σιγώσης — ἀποσχούσης Hertzberg, fortasse recte ‖ 19 χεῖραν A ‖ 20 σοφῆι m. pr., ὴι m. rec. A | εἰώθης A, η in ει m. r., ct. 16, 9 ‖ 21 ψαύων (-σας) Hl ‖ 26 ἡμέραν A ‖ 27 βαῖνον A, corr. Lm Db (in consuetudinem abeat) ‖ 28 μούνη· A, ἤδη Bgk, τλήμων Eb, sed ipso hoc verbo nescio an fabulae acumen contineatur (οὐδὲ cum μούνη coni.? cf. Herond. I 78))
    97
  • ὁ λέων δὲ τερφθεὶς ὡς λέων τε μειδήσας
  • εἶπεν ,,πιθήκῳ ταῦτα μηδʼ ἐμοὶ μέμφου·“
  • Ὅτι μᾶλλον ἀλγύνειν καὶ λυπεῖν οἶδεν ἀνθρώπους οὐ τὰ παρόντα μόνον, καθʼ ὅσον ἤδη ἡ τῶν μελλόντων προσδοκία.

  • Λέων ἀγρεύσας μῦν ἔμελλε δειπνήσειν·
  • ὁ δʼ οἰκότριψ κλὼψ ἐγγὺς ὢν μόρου τλήμων
  • τοιοῖσδε μύθοις ἱκέτευε τὸν θῆρα·
  • [*](f. 37b)
  • „ἐλάφους πρέπει σοι καὶ κερασφόρους ταύρους
  • θηρῶντα νηδύν σαρκὶ τῇδε πιαίνειν·
  • μυὸς δὲ δεῖπνον οὐδʼ ἄκρων ἐπιψαῦσαι
  • χειλῶν ἅλις σῶν. ἀλλὰ λίσσομαι, φείδου.
  • ἴσως χάριν σοι τήνδε μικρὸς ὢν τίσω.“
  • γελάσας δʼ ὁ θὴρ παρῆκε τὸν ἱκέτην ζώειν.
  • καὶ φιλαγρευταῖς ἐμπεσὼν νεηνίσκοις
  • ἐδικτυώθη καὶ σφαλεὶς ἐδεσμεύθη.
  • [κἀντεῦθεν ἀπεγνώκει ὁ θὴρ τὴν σωτηρίαν]
  • [*](106, 29e ═ 94, 6 ‖ 107, 1e cf. 124, 2 | 2me ═ 95, 15. 103. 16 | 6 sq. cf. 6, 10 sq. | 9e ═ 25, 1)[*](106, 29 ἱλέως τε Spp, sed cf. 16, 6. 48, 5; ὡς ut limit., cf. 15, 11 ‖ Epim. ἀνουσ A)[*](107 B 77 P1 48 M 47 (F 98 Au 148 Pr 145); Tab. cer. 8; Dosith. 2 p. 26 (Rom. I 17); cf. Iulian. ep. 8 p. 377 D., Liban. ep. 47, 16 p. 24 W. (test. 3 sq.) ‖ 2 οἰκοτρὶψ A ‖ 3 τονθρύζων in exitu Rth ‖ 5 θηρῶν δὲ A, corr. Fx, cf. 95, 32 | τῇδε A, τῶνδε Bgk ‖ 6 ἄκρον A, corr. Bss | ἐπιψαύσει Rth ‖ 7 ἀμέστων A m. pr., στ in σσ m. r., corr. Eb; ἄμειβον Rth, θέμις σῶν Schnw ‖ 8 τῆνδε, ν ex σ, ipse A m. pr. (Eb), τῆσδε vulgo ‖ 9 ζῶντα A, corr. Fx, cf. 108, 13. 11, 4. 57, 2. 135, 2 ‖ 10 in initio aut φῑλ (Hom. ∠ 155) aut anaclasi admisit, cf. ad Herond. III 7; φιλαγρέταισιν Eb, φηλαγρευταῖς Lm, θηραγρεύταις Rth ‖ 11 κἀσφαλῶς Ah, sed cf. Xen. Cyn. 6. 8, A. P. IX 264, 8; κάλῳς Eb ex F, qui addit ἐπί τινι δένδρῳ; nonu potest σφαλοῖς ‖ 12 ὁ θὴρ in senario novicio interpolatum, cf. 75, 4 | τὴν σριαν A m. pr., τ` σρα ═ τὸν σωτῆρα m. rec. ut versum restitueret | 12 Lm, legit B)
    98
  • ὁ μῦς δὲ λάθρῃ χηραμοῦ προπηδήσας,
  • στερρόν τʼ ὁδοῦσι βραχυτάτοις βρόχον κείρας
  • ἔλυσε τὸν λέοντα, τοῦ τὸ φῶς βλέψαι
  • ἐπάξιον δοὺς μισθὸν ἀντιζωγρήσας.
  • σαφὴς ὁ μῦθος εὖ νοοῦσιν ἀνθρώποις,
  • σῴζειν πένητας, μηδέ των ἀπελπίζειν,
  • εἰ καὶ λέοντα μῦς ἔσωσʼ ἀγρευθέντα.
  • Ἀρχὴ τοῦ β τμήματος.

    [*](II)
  • Μῦθος μέν, ὦ παῖ βασιλέως Ἀλεξάνδρου,
  • Σύρων παλαιῶν ἐστιν εὕρεμʼ ἀνθρώπων,
  • οἳ πρίν ποτʼ ἦσαν ἐπὶ Νίνου τε καὶ Βήλου.
  • πρῶτος δέ, φασίν, εἶπε παισὶν Ἐλλήνων
  • Αἴσωπος ὁ σοφός, εἶπε καὶ Λιβυστίνοις
  • [*](f. 38a)
  • λόγους Κυβίσσης. ἀλλʼ ἐγὼ νέῃ μούσῃ
  • δίδωμι, φαλάρῳ χρυσέῳ χαλινώσας
  • τὸν μυθίαμβον ὥσπερ ἵππον ὁπλίτην.
  • ὑπʼ ἐμοῦ δὲ πρώτου τῆς θύρης ἀνοιχθείσης
  • εἰσῆλθον ἄλλοι, καὶ σοφωτέρης μούσης
  • [*](II, 6e ═ I 16 | 7e ═ 76, 14)[*](107, 13 μῦσ` praeter ` m. r. in ras. | λάθρη A, de B* cf. prol. ‖ 15 τοῦ το A, corr. Ah Lm ‖ 17—19 ═ prom. B, epim. MP1, del. Fx, cf. 43, 18 | ἐυνοοῦσιν A (εὐνοοῦντες BP1M), corr. Bgk  ‖ 18 μηδὲ τῶν A, corr. Bgk, μηδέ πως FxSchw, μηδʼ ὅτων Ah. Iulian. l. s. (ὁ μῦς τὸν λέοντα τῷ μισθῷ σώσας) legit v. 16, vix legit v. 17 sqq. ‖ ἀρ τοῦ β τμήματος A m. pr., β in μ mutavit, τμήματος linea circumducta delevit m. rec.; cf. Avian. test. 9)[*](II cf. Hermog. Theon. prog.; Diogen. paroem. I p. 178. 180 || 2 παλαιῶν A, παλαιόν Fx Lm, vix recte ‖ 4 φασὶν FxSchnw, πᾶσιν A ‖ 5 λίβυς, τινὸς A, corr. Schnw, Λιβυστῖνος Db Ah; 5e Κίβυσσός τις et 6 λ. Λιβύσσης Benfey ‘Or. et Occ.’ I 364 || 6 λόγου A, corr. Ah | λιβύσσης A, corr. Schnw; conl. Diogen. Κύβισσαν Κιβύσσης Ah | Bgk ‖ 7 φαλάρῳ Db, καθαρῶι A ‖ 9 θύρας A ‖ 10 σοφωτέρας A)
    99
  • γρίφοις ὁμοίας ἐκφέρουσι ποιήσεις,
  • μαθόντες οὐδὲν πλεῖον ἢ ’μὲ γινώσκειν.
  • ἐγὼ δὲ λευκῇ μυθιάζομαι ῥήσει,
  • καὶ τῶν ἰάμβων τοὺς ὀδόντας οὐ θήγω,
  • ἀλλʼ εὖ πυρώσας, εὖ δὲ κέντρα πρηύνας,
  • ἐκ δευτέρου σοι τήνδε βίβλον ἀείδω.
  • Μυῶν ὃ μέν τις βίον ἔχων ἀρουραῖον,
  • ὃ δʼ ἐν ταμείοις πλουσίοισι φωλεύων,
  • ἔθεντο κοινὸν τὸν βίον πρὸς ἀλλήλους.
  • ὁ δʼ οἰκόσιτος πρότερος ἦλθε δειπνήσων
  • ἐπὶ τῆς ἀρούρης ἄρτι χλωρὸν ἀνθούσης·
  • τρώγων δʼ ἀραιὰς καὶ διαβρόχους σίτου
  • ῥίζας μελαίνῃ συμπεφυρμένας βώλῳ
  • „μύρμηκος“ εἶπε „ζῇς βίον ταλαιπώρου,
  • ἐν πυθμέσιν γῆς κρίμνα λεπτὰ βιβρώσκων.
  • ἐμοὶ δʼ ὑπάρχει πολλὰ καὶ περισσεύει·
  • τὸ κέρας κατοικῶ πρὸς σὲ τῆς Ἀμαλθείης.
  • [*](f. 38b)
  • εἴ μοι συνέλθοις, ὡς θέλεις ἀσωτεύσῃ,
  • παρεὶς ὀρύσσειν ἀσφάλαξι τὴν χώρην.“
  • [*](108, 1e cf. 33, 5 | 3e ═ 31, 1. 33, 23. 64, 1 | 10e ═ 1, 4)[*](II, 11 ἤ με γινώσκειν A (═ ἢ ἐμὲ ἀναγινώσκειν, ut fures argumentorum), cf. Lat. cognoscere librum; ἢ γεγωνίσκειν Burges Rev. de ph. I 460 (Nck), cf. Cr p. 195 adn. ‖ 13 λουκὴ A, corr. Bss ‖ 14 οὐ ipse A | θήγων Schnw)[*](108 B 94 F 121; myth. p. 217; v. 17 sq. 24 sq. 31 sq. Suid. ‖ 1 ἀρουρίτην? Eb, possis ἀρουραίων (Rth, cf. 33, 5) ‖ 6 σίτουσ A, corr. m. rec., sed vetusta ‖ 7 μελαίνης A m. pr., corr. m. r., ut 6 | βόλῳ, ο in ω corr. m. recc., ῥίζας σὺν τοῖς βώλοις B ‖ 8 ζῆς A ‖ 9 πυθμέσι A m. pr, ν m. rec. | κρίμνα Eb ‖ 11 Ἀμαλθαίης A, corr. m. rec.; cf. imitatorem p. 217 12 συνέλθης, η del, οι superscr. m. pr. A, συνέλθῃς Rth, συνέλθοις plerique ‖ 13 ἀσφάλαγξι, litt. γ interiecta m. pr. A, cf. Et. ‘M.’ p. 161, 5 (Herodian. II p. 169 630 L.))
    100
  • ἀπῆγε τὸν μῦν τὸν γεηπόνον πείσας
  • εἰς οἶκον ἐλθεῖν ὑπό τε τοῖχον ἀνθρώπου.
  • ἔδειξε δʼ αὐτῷ, ποῦ μὲν ἀλφίτων πλήθη,
  • ποῦ δʼ ὀσπρίων ἦν σωρὸς ἢ πίθοι σύκων
  • στάμνοι τε μέλιτος σώρακοί τε φοινίκων.
  • ὃ δʼ ὡς ἐτέρφθη πᾶσι καὶ παρωρμήθη
  • καὶ τυρὸν ἦγεν ἐκ κανισκίου σύρων,
  • ἀνέῳξε τὴν θύρην τις· ὃ δʼ ἀποπηδήσας
  • στεινῆς ἔφευγε δειλὸς ἐς μυχὸν τρώγλης,
  • ἄσημα τρίζων τόν τε πρόξενον θλίβων.
  • μικρὸν δʼ ἐπισχὼν, εἶτʼ ἔσωθεν ἐκκύψας
  • ψαύειν ἔμελλεν ἰσχάδος Καμειραίης·
  • ἕτερος δʼ ἐπῆλθεν ἄλλο τι προαιρήσων·
  • οἳ δʼ ἔνδον ἐκρύβοντο. μῦς δʼ ἀρουρίτης
  • „τοιαῦτα δειπνῶν“ εἶπε „χαῖρε καὶ πλούτει,
  • καὶ τοῖς περισσοῖς αὐτὸς ἐντρύφα δείπνοις,
  • ἔχων τὰ πολλὰ ταῦτα μεστὰ κινδύνων.
  • ἐγὼ δὲ λιτῆς οὐκ ἀφέξομαι βώλου,
  • ὑφʼ ἣν τὰ κρίμνα μὴ φοβούμενος τρώγω.“
  • [*](f. 39a)

    Ταῦτα ῥητέον τῷ ἐν προσχήματι φιλίας κα | καῖς συμβουλίαις ἀπάγειν ἡμᾶς βουλομένῳ ζωῆς ἀταράχου καὶ κινδύνοις καθυποβάλλαι χάριν ῥεουσῶν ἡδονῶν.

    [*](108, 15me cf. 12, 11 | 20 cf. 140, 1 | 22me ═ 112, 2; cf. 31, 17. 118, 6 | 24i ═ 84, 2 | 24e ═ 96, 1)[*](108, 16 πλήρη A, πλήθη copiae Fx Bt Rth; θήκη Eb; πήρη (Lm) vix admitti potest, cf. A. P. VI 95, 2; lacuna (Mk Hermae I 323) non statuenda ‖ 17 sq. Suid. s. σωράκους | πίθος S ‖ 21 ἀνέωξε A, ἤνοιξε B | θύραν A ‖ 22 εἰς Rth ‖ 24 sq. Suid. s. Καμειραία ἰσχάς | δʼ S, τʼ A | εὖτʼ S ‖ 25 Καμειραίας S ‖ 27 ἀρουρείτης A, ἀρουραῖος C, cf. Herodian. I 75 L. ‖ 27 sq. ὁ δὲ ἀ. μῦς καίπερ τοσαῦτα πεινῶν εἶπε· „χ. κ. πλ. B ‖ 28 εἶπεν A ‖ 29 αὐτὸς ═ μόνος; si offendit δειπνῶν — δείπνοις,)
    101
  • Μὴ λοξὰ βαίνειν· ἔλεγε καρκίνῳ μήτηρ,
  • „ὑγρῇ τε πέτρῃ πλάγια κῶλα μὴ σύρειν.“
  • ὃ δʼ εἶπε „μῆτερ ἡ διδάσκαλος, πρώτη
  • ὀρθὴν ἄπελθε, καὶ βλέπων σε ποιήσω.“
  • Ἀντίρρησιν ὁ μῦθος ἔχει πρὸς τοὺς ἐναντίας τοῖς ἔργοις διδασκαλίας ποιουμένους.

  • Μέλλων ὁδεύειν τῆς κυνός τις ἑστώσης
  • εἶπεν „τί χάσκεις; πάνθʼ ἕτοιμά σοι ποίει·
  • μετʼ ἐμοῦ γὰρ ἥξεις.“ ἣ δὲ κέρκον οὐραίης
  • ἄρασά φησι ,,πάντʼ ἔχω· σύ βαρδύνεις.“
  • Πρὸς ἄνδρα ἀπαρασκεύαστον πρὸς τὸν ἐν ἑτοιμασίᾳ ὄντα καὶ περὶ συνοδοιπορίας κατεπείγοντα ὁ λόγος εὔκαιρος.

  • Μικρέμπορός τις ὄνον ἔχων ἐβουλήθη,
  • τοὺς ἅλας ἀκούων παρὰ θάλασσαν εὐώνους,
  • [*](109, 2e ═ 14, 2 ‖ 110, 2 cf. 75, 5)[*](coll. 95, 28. 75, 8. Soph. Ood. R. 1327 possis τοιαῦτα λοιπὸν vel ταῦτʼ οὖν τὸ λοιπὸν ‖ p. 100, 31 λειτῆς A ‖ 31 sq. Suid. s. κρῖμνον ‖ 32 ᾗ? Cr | κρῖμνα Eb)[*](109 B 91 P1 59΄ Avian. 3; Aphth. 11; tetr. I 34; aliunde Eust. op. XlV p. 108 1 sq. orationis directae signa sustulit Rth ‖ 3 εἶπε er. ν A ‖ 4 ὀρθὰ βάδιζε καὶ βλ. σε ζηλώσω B; ἔπελθε Fx, πρό- Hecker, ἄγʼ ἐλθέ Schnw ‖ Epim. ἐναντία A, c m. recc. | fabulam decurtatam esse sine causa suspicatus est Rth)[*](110 Paraphr. invenitur in cod. Marc. 690, f. 81v, cf. Stud. Ital. I 192 ‖ 1 κυνός, υ ex οι m. rec. A ‖ 2 πάντʼ A, τ ex θ m. pr. ‖ 3 ἔξεις Nck | οὐραίησ A (═ οὐρᾶς ═ ani vel ex ano, cf. Eustath. Od. ξ 213 p. 1758, 58; Herodian. I p. 531, 9 L.); οὐραίην plerique, οὐρείην inepte Gb Rth, qui ‘fabulam subobscenam ? Babrio tribuere’ dubitat ‖ 4 σὺ δὲ βραδύνεις A, corr. Ah alii; δηθύνεις Nck (Phil. IV 198), alii aliud ‖ Epim. πρ. κ. Bσs)[*](111 B 92 P1 59, F 122 (Au 176 Pr 179); tetr. I 57; fabulam ‘Babrio plane indignam esse’ putat Fx p. 55 (cf. Piccolos Rev. encycl. 1846 p. 253), sed de Thaleta haec narrantur, Ael. n. an. VII 42, Plut. soll. an. 16 p. 971 ‖ 1 μικρὸς ἔμπορος A, corr. ex BP1)
    102
  • τούτους πρίασθαι, φορτίσας τε γενναίως
  • τὸν ὄνον κατῆγε. τῆς δʼ ὁδοῦ προκοπτούσης
  • ὤλισθεν ἄκων εἰς τι ῥεῖθρον ἐξαίφνης,
  • καὶ συντακέντων τῶν ἀλῶν ἐλαφρύνθη,
  • [*](f. 39b)
  • ῥᾴων δʼ ἀνέστη καὶ παρῆν ἀμοχθήτως
  • εἰς τὴν μεσόγεων. τοὺς ἅλας δὲ πωλήσας,
  • πάλιν γομώσων τὸν ὄνον ἦγε καὶ πλείω
  • ἔτʼ ἐπετίθει τὸν φόρτον. ὡς δὲ μοχθήσας
  • διέβαινε τὸν ῥοῦν, οὗπερ ἦν πεσὼν πρῴην,
  • ἑκὼν κατέπεσε, καὶ πάλιν γόμους τήξας
  • κούφως ἀνέστη, γαῦρος ὥς τι κερδήσας.
  • ὁ δʼ ἔμπορος μὲν ἐπενόησε καὶ πλείστους
  • σπόγγους κατῆγεν ὕστερον πολυτρήτους
  • ἐκ τῆς θαλάσσης, τοὺς δʼ ἅλας μεμισήκει.
  • ὁ δʼ ὄνος πανούργως, ὡς προσῆλθε τῷ ῥείθρῳ,
  • ἑκὼν κατέπεσεν· ἀθρόως δὲ τῶν σπόγγων
  • [*](111, 5e ═ 116, 8 | 7e ═ 103, 9 | 18 i ═ 12)[*](111, 3 τούτων Piccolos (Eb), ὄντας Lm | πριᾶσθαι A m. pr., corr. m. r. | φορτήσας A ‖ 4 ἀνῆγε? | προκυπτούσης O. Jahn ‖ 6 ἐλαφρύνθη AB, ἠλ- Lm; cf. 95, 47 ‖ 8 μεσόγειον A, corr. Db; cf. Zenob. volg. I 12 (Mill. II 86) εἰς τὴν μεσόγεων γὰρ ἀναβάντες οἱ ἔμποροι ἐκόμιζον ἅλας ‖ 10 ἔτʼ add. Lm Hm ‖ 11 παρέβαινε O. Jahn ‖ 12 ὅλους τήξας A, corr. Bgk (γόμον Eb); δʼ ὅλους Lewes Schnw (postea Rth), παλιμβόλως M. Schmidt (postea Gb); δόλους τεύξας Mk ‖ 13 ἀνέστη γαῦρος (suprascr. β α m. rec.) κοῦφος A, corr. Eb; num ἀνῄει? | κερδήνας Hecker Eb ‖ 14 τέχνην μὲν ἐπενόησε κ`, πλείστους A m. pr., μὲν del, ἐπινοεῖ corr. del. -σε m. rec.; τέχνην sustulit Eb; restitui ἐπενόησε, cf. F ἐπενόησεν αὐτοῦ τὰς διανοίας; τέχνην ἑτέραν νοήσας perperam B; — τέχνην γὰρ ὑπενόει — Bgk, possis ὃ δὲ τὴν τ. ‖ 15 ἀνῆγεν? ‖ 16 τοὺσθ᾿ ἅλλας A, corr. Eb ‖ 17 πανοῦργως A m. pr., -ούργως cum m. r. plerique; accentus num lectionis πανοῦργος indicium? | προῆλθε A, corr. ex B (Lm) ‖ 18 ἑκὼν κατέπεσε AB, ὁ δὲ ἀπιὼν κ. F; correctura (τρίτον Sdl, ἔθων? Eb) non opus est | ἁθρόως, ἁ- ex ἀ- m. pr. A)
    103
  • διαβραχέντων πᾶς ὁ φόρτος ὠγκώθη,
  • βάρος δὲ διπλοῦν ἦλθε βαστάσας νώτοις.
  • πολλάκις ἐν οἷς τις ηὐτύχησε καὶ πταίει.

  • Μῦς ταῦρον ἔδακεν. ὃ δʼ ἐδίωκεν ἀλγήσας
  • τὸν μῦν· φθάσαντος δʼ εἰς μυχὸν φυγεῖν τρώγλης,
  • ὤρυσσεν ἑστὼς τοῖς κέρασι τοὺς τοίχους,
  • ἕως κοπωθεὶς ὀκλάσας ἐκοιμήθη
  • παρὰ τὴν ὀπὴν ὁ ταῦρος. ἔνθεν ἐκκύψας
  • ὁ μῦς ἐφέρπει, καὶ πάλιν δακὼν φεύγει.
  • ὃ δʼ ἐξαναστὰς οὐκ ἔχων ὃ ποιήσει
  • [*](f. 40a)
  • διηπορεῖτο· τῷ δʼ ὁ μῦς ἐπιτρύξας
  • „οὐχ ὁ μέγας ἀεὶ δυνατός. ἔσθʼ ὅπου μᾶλλον
  • τὸ μικρὸν εἶναι καὶ ταπεινὸν ἰσχύει.“
  • Μάνδρης ἔσω τις πρόβατα συλλέγων δείλης
  • κνηκὸν μετʼ αὐτῶν λύκον ἔμελλε συγκλείειν.
  • ὁ κύων δʼ ἰδὼν πρὸς αὐτὸν εἶπε ,,πῶς σπεύδεις
  • τὰ πρόβατα σῶσαι, τοῦτον εἰσάγων ἥμιν;“
  • Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐκ ἀσφαλὴς ἡ μετὰ τῶν κακῶν συνοικία.

    [*](111, 19e ═ 86, 5 | 20e ═ 41, 1 ‖ 112, 2e ═ 168, 22 | 4 i e ═ 16, 5 | 5e ═ 96, 1, cf. 108, 24 | 7m e ═ 2, 4 | 10 cf. 4, 7)[*](111, 19 ὀγκώθη A ‖ [21] Lm, tuetur Bgk | καὶ πίπτει BP1F)[*](112 Avian. 31 ‖ 3 cf. 31, 13. 19; num τὰς βώλους? ‖ 5 ἔνθεν δʼ A, corr. Db, cf. 96, 1 ‖ 7 κοὐκ Bgk | ὀργίλως ὃ π. Eb, cf. l. sim. ‖ 8 ἐπιτρίξας? cf. 108, 23 ‖ 9 ἀεὶ A. m. pr., αἰ- m. rec.)[*](113 B 89 P1 57; tetr. II 27; vetusta παροιμία ἐξηπλωμένη (cf A. P. V 178, 8, Plaut. Pseud. I 2, 8, Cic. Phil. III 11 27, Ps. -Diog. 496 p. 269), quam ut Christianam suspectavit Rth ‖ 1 δειλῆς A ‖ 2 κνάκον A m. pr. -ὸν m. r., corr. Bss, cf. 122, 12 ‖ συγκλεῖσαι B ‖ 3 sq. πῶς τὰ πρόβατα θέλων σῶσαι τοῦτον εἰσάγεις ἔσω BP1, unde v. 3 σπεύδων v. 4 εἰσάγεις Bgk ‖ 4 σῶσαι AB, σῷσαι plerique | ἡμῖν A, εἴσω ex B*Bgk)
    104
  • Μεθύων ἐλαίῳ λύχνος ἑσπέρης ηὔχει
  • πρὸς τοὺς παρόντας ὡς ἑωσφόρου κρείσσων
  • ἅπασι φέγγος ἐκπρεπέστατον λάμπειν.
  • ἀνέμου δὲ συρίσαντος εὐθὺς ἐσβέσθη
  • πνοιῇ ῥαπισθείς. ἐκ δὲ δευτέρης ἅπτων
  • εἶπέν τις αὐτῷ ,,φαῖνε, λύχνε, καὶ σίγα·
  • τῶν ἀστέρων τὸ φέγγος οὐκ ἀποθνήσκει.“
  • Ὁ μῦθος ἡμᾶς διδάσκει μηδαμῶς φυσιοῦσθαι ἐπὶ τοῖς τοῦ βίου λαμπροῖς, ἐπισταμένους μηδὲν εἶναι μόνιμον.

  • Νωθὴς χελώνη λιμνάσιν ποτʼ αἰθυίαις
  • λάροις τε καὶ κήυξιν εἶπεν ἀγρώσταις
  • „κἀμὲ πτερωτὴν εἴθε τις πεποιήκει.“
  • τῇ δʼ ἐκ τύχης ἔλεξεν αἰετὸς ταῦτα·
  • [*](f. 40b)
  • „πόσον, χέλυμνα, μισθὸν αἰετῷ δώσεις,
  • [*](114, 1e ═ 14, 1 | 3i ═ 95, 80 | 4e ═ 128, 1 | 7e ═ 121, 4)[*](114 V 114 (Kn. p. 675); B 90 P1 58 ‖ 2 Ἑωσφ.? ‖ 3 λάμπειν ἅπασιν ἐκπρ. φέγγος AV, transp. Eb; ἅπας in versus initio ponere amat Babr. | ὡς ὑπὲρ ἥλιον . . λάμπει B; λάμπει Eb. cf. 14, 1. 43, 5 ‖ 4 ἀνέμου δὲ πνοῆς συρρεύσαντος BP1 ‖ 5 πνοῆ A, πνοιῇ V (Fx) | ῥαπισθεὶς A m. pr, corr. m. r.; ῥιπισθεὶς in mg. non legitur ‖ 6 αὐτῶ A | φαῖνε, λύχνε, καὶ σίγα VB* βαιὸν (β ex μ) ἦν λύχνου [ci. λύχνε] πνεῦμα A | τῶν B*V, τῶν δʼ A ‖ 7 οὔποτʼ ἐκλείπει VB ‖ Epim. Ὁ μυ A | ἐπισταμένους, -ους ex -οις m. pr. A | Aliud epimythium in BP1 Ὅτι οὐ δεῖ τινα ἐν ταῖς δόξαις καὶ τοῖς λαμπροῖς (τ. λ. καὶ τῇ δόξῃ P1) τοῦ βίου τυφοῦσθαι κτλ. | ἀρχὴ τοῦ ν m. 2 in mg.)[*](115 Avian. 2, myth. p. 218, tetr. I 40; cf. F 193 (Au 229) ‖ 1 λιμνάσιν, in marg. λιμναίαις A m. pr., quod del. m. r., cf. 24. 3 4 ἐντυχὼν Eb Mk Herm. I 323, Thompson Journ. of philol. XII 24 | ταῦτα A, tentavi κύρσας (134, 19) vel νώσας, σκώπτων Eb p. XI ‖ 5 χέλυνα Schnw Phil. I 379, χέλυννα Mk, sed cf. Herodian. I p. 265, 31 sq. L.)
    105
  • ὅστις σ᾿ ἐλαφρὴν καὶ μετάρσιον θήσω;“
  • „τὰ τῆς Ἐρυθρῆς πάντα δῶρά σοι δώσω.“
  • „τοιγὰρ διδάξω“ φησίν. ὑπτίην δʼ ἄρας
  • ἔκρυψε νέφεσιν, ἔνθεν εἰς ὄρος ῥίψας
  • ἤραξεν αὐτῆς οὖλον ὄστρακον νώτων.
  • ἣ δʼ εἶπεν ἐκψύχουσα ,,σὺν δίκῃ θνήσκω·
  • τί γὰρ νεφῶν μοι, καὶ τίς ἦν πτερῶν χρείη,
  • τῇ καὶ χαμᾶζε δυσκόλως προβαινούσῃ;“
  • Νυκτὸς μεσούσης ᾖδε παῖς τις εὐφώνως.
  • γυνὴ δʼ ἀκούει τοῦδε, κἀξαναστᾶσα
  • θυρίδων προκύπτει, καὶ βλέπουσα τὸν παῖδα
  • λαμπρῆς σελήνης ἐν φάει καλὸν λίην,
  • τὸν ἄνδρʼ ἑαυτῆς καταλιποῦσα κοιμᾶσθαι
  • κάτω μελάθρων ἦλθε, καὶ θύρης ἔξω
  • ἐλθοῦσ᾿ ἐποίει τὴν προθυμίην πλήρη.
  • ὡνὴρ δὲ ταύτης ἐξανίστατʼ ἐξαίφνης
  • ζητῶν ὅποὐστί, κοὐκ ἰδὼν δόμων εἴσω
  • μηδὲν χανών τε καὐτὸς ἦλθεν εἰς οἶμον.
  • [*](115, 11me cf. 122, 14 | 12 sq. cf. 132, 27. 131, 8 ‖ 116 1e ═ 73, 2 | 7e cf. 46, 6 | 8e ═ 18, 11. 111, 5. 124, 1)[*](115, 8 τοὶ γὰρ A ‖ 10 num αὐτοῖς — νώτοις vel αὐτοῖς οὖλον ὀστράκοις νῶτον? cf. Ael. nat. an. XVI 1. XIV 17 11 θνήισκω A ‖ 12 τίς Bt Lm, cf. prol. p. III1 | πτερῶν (πτ m. pr. e corr.) χρεία A)[*](116 V 129 (Kn p. 677); Apul. met. IX 26, Mart. II 47. 49. 60; cf. Cr p. 216 5, Schm mus. Rh. XXVI 203 ‖ 2 κἐξαναστᾶσα V ‖ 4 λαμπρᾶς et λίαν A ‖ 5 ἄνδρα αὐτῆς V | εὕδοντα ἐκλιποῦσα V ‖ 7 ἕρπουσ᾿ corr. non opus | τῆι προθυμιηι A, corr. Bss | πλήρη A, πᾶσαν V ‖ 8 ὡ᾿ νὴρ A, ἀνὴρ V, ἀ- Lm | δʼ ἐγερθεὶς? ‖ 9 ζητῶν ἐφευρεῖν V | δὲ ποῦ᾿? | ὁποὐστί, ι ex η m. pr. A | δόμον ἴσω A ‖ 10 μηδὲν χανών A, suprascr. m. rec. μελήσας (═ μελλ.), cf. 110, 2, adn. 95, 63, Semon. 7, 110, μηδὲν χαυνῶν V, cf. Spp p. 1576; ἀμηχανῶν Ah, μηδὲν χαλῶν Kn | τι Bgk Spp p. 1576 coll. 98, 3 | ὁισοιμαι A m. pr., εἰς οἷμον corr m. rec.; εἰς οἶκον V)
    106
  • καὶ τῇ συνεύνῳ φησί „μηδὲν ἐκπλήσσου,
  • τὸν παῖδα δʼ ἡμῶν πεῖσον ἐν δόμοις εὕδειν.“
  • [*](f. 41a)
  • ὃν καὶ λαβὼν παρῆγεν. εἶτα κἀκεῖνος,
  • ἄμφω θελόντων δρᾶν τι, τῇδʼ ἐρᾳθύμει.
  • τουτὶ μὲν οὕτως· ἔμφασις δὲ τοῦ μύθου, κακὸν ἐπιχαίνειν, ὅταν ἔχῃ τις ἐκτῖσαι.

  • Νεώς ποτʼ αὐτοῖς ἀνδράσιν βυθισθείσης
  • ἰδών τις ἔλεγεν ἄδικα τοὺς θεοὺς κρίνειν·
  • ἑνὸς γὰρ ἀσεβοῦς ἐμβεβηκότος πλοίῳ
  • πολλοὺς σὺν αὐτῷ μηδὲν αἰτίους θνῄσκειν.
  • καὶ ταῦθʼ ὁμοῦ λέγοντος, οἷα συμβαίνει,
  • πολλῶν ἐπʼ αὐτὸν ἐσμὸς ἦλθε μυρμήκων,
  • σπεύδοντες ἄχνας πυρίνας ἀποτρώγειν·
  • ὑφʼ ἑνὸς δὲ δηχθεὶς συνεπάτησε τοὺς πλείους.
  • Ἑρμῆς δʼ ἐπιστὰς τῷ τε ῥαβδίῳ παίων
  • [*](116, 11ma ═ 30, 9 ‖ 117, 5e ═ 132, 9. 171, 8 | 6 cf. 72, 7 | 9i ═ 20, 6 (84, 1) | 9me ═ 98, 16. 125, 30; cf. 28, 1)[*](116, 11 ἐκπλήττου V ‖ 12 ἡμῖν Lm | εἰς δόμους A, vix servandum, corr. Hartung | εὕδειν A, σπεύδειν Eb, ἥκειν Schw, possis ἕρπειν ‖ 13 cf. Mart. Apul. l. s. p. 171, 15 Eyss.; eadem ratione Demosthenis uxor eandem iniuriam ulta esse dicitur, cf. Athen. XIII p. 593 A (Idom. FHG. II 492) ‖ 14 δρᾶν. τί τῆιδ (‘hac ratione’) A, ἥδ᾿ V; χἥδ᾿ Lm Schnw | ἐραθύμει AV (cf. Suid. s. ῥᾳθυμεῖν τοῖς ἀφροδισίοις σχολάζειν, LXX Maccab. II 64); de sententia loci cf. Apul. met. IX 27. 28 Martial. XI 43 Catull. 56, 7; exitus mutilatus? ‖ [15. 16] Eb | κακὸν ἐπιχαίρειν A, corr. ut videtur ex κακοῦ ἔστι χ., em. Bgk | κακόν ἐστι δαίρειν Lm (δαρθεῖν Polyla) ‖ Post v. 16 spat. duorum versuum A)[*](117 Tab. cer. IVvo 6, V 122 (p. 676 Kn), B 95; de sententia cf. Aesch. Sept. 589, Eurip. fr. 852, 5 N.; Hor. c. III 2, 29 ‖ 2 ἔλεγεν ἄδικα A, αδικωσειπεν Tab., ἀδίκως ἔλεγε BV | κρίνυν V ‖ 3 πλείω V ‖ 4 μηθεν T ‖ 5 λέγοντες A, -τος BV ‖ 6 πολυσεισαυτονηκεθεσμοσ κτλ. T, ἵκεθ᾿ ἑ. Hss ‖ 7 σπεύδων τὰς V ‖ 8 συνεπάτει V | τοὺς πλείους bene A, τοὺς πάντας VB Kh Gb, τοὺς ἄλλους e T Hss | δ᾿ V, δὲ B, τ᾿ A ‖ 9 ρα βδιων. ξασ T, ῥ. νύξας Hss, cf. proleg. p. XI2)
    107
  • „εἶτʼ οὐκ ἀνέξῃ“ φησί „τοὺς θεοὺς εἶναι
  • ὑμῶν δικαστὰς οἷος εἶ σὺ μυρμήκων;“
  • Ὁ λόγος διδάσκει ἡμᾶς μηδὲν ψέγειν τὰς τοῦ θεοῦ περὶ τοὺς ἀνθρώπους ἀκαταλήπτους οἰκονομίας, κἂν ἄδικοι τοῖς ἀπαιδεύτοις δοκοῖεν εἶναι.

  • Ξουθὴ χελιδών, ἡ πάροικος ἀνθρώπων,
  • ἦρος καλιὴν ηὐθέτιζεν ἐν τοίχῳ,
  • [*](f. 41b)
  • ὅπου γερόντων οἶκος ἦν δικαστήρων·
  • κἀκεῖ νεοσσῶν ἑπτὰ γίνεται μήτηρ,
  • οὔπω πτερίσκοις πορφυροῖς ἐπανθούντων.
  • ὄφις δὲ τούτους ἑρπύσας ἀπὸ τρώγλης
  • ἅπαντας ἑξῆς ἔφαγεν. ἡ δὲ δειλαίη
  • παίδων ἀώρων συμφορὰς ἐπεθρήνει,
  • „οἴμοι“ λέγουσα, „τῆς ἐμῆς ἐγὼ μοίρης·
  • ὅπου νόμοι γὰρ καὶ θέμιστες ἀνθρώπων,
  • ἔνθεν χελιδὼν ἠδικημένη φεύγω.“
  • Κατὰ δικαστῶν ὁ λόγος βοηθεῖν δυναμένων τοῖς μηδὲν κακὸν πράξασι, καὶ τούτοις ὑπὸ μειζόνων ἀδικουμένοις μηδεμίαν ἀνάληψιν παρεχομένων.

    [*](118, 5 cf. 88, 4. 95, 3. 108, 5 | 8 cf. 12, 3. 4. 24 | 9 cf. 7, 14)[*](117, 10 οὐκ ἀνέξῃ A, οὐκ ἀνέχῃ B, οὐν κἀνέξῃ V, ειτουκοιει T || 10. 11 εἶναι ὑμῶν bene A, τουοθ εουσημωνειναι δ. T, ὑμῶν εἶναι etiam V, cf. prol p. XLIV | οποιος T || Epim. ὁ λ. δηλοῖ μηδένα τολμᾶν κτλ. V, verius ft., nam μηδένα in A. legit Eb | θῦ (= θεοῦ) et ἀνους A | δοκοῖεν V, δοκεῖεν A, δοκῶσιν Eb, ἀρχὴ τοῦ ξ m. 2 in mg.)[*](118 B 96 P1 60, F 190; tetr. I 56; paraphr. inest in cod. PaI. Vat. 124 || 1 ξένη BP1, om. F || 5 ἐπανθούντω ut solet A. || [5] Gb temere; quae non exprimunt paraphrases omnino longe ab A recedunt || vv. 5 et 6 sedes mut. Sdl Bgk v. 5 πορφυροῖσιν ἀνθοῦντας Sdl; πτερίσκων πορφυρῶν Bgk 8 ἀπεθρήνει Fx || 10 θέμιστες ipse A. || 11 φεύγει A, corr. Lm, ἐγὼ ἠδικήθην vel ἠδίκημαι paraphr.; hirundo hominum ἱκέτις Au 39 Aes. 417 H. || Epim. κακῶς Eb | τούτους — ἀδικουμένους A, corr. Bss)
    108
  • Ξύλινόν τις Ἑρμῆν εἶχεν· ἦν δὲ τεχνίτης.
  • σπένδων δὲ τούτῳ καὶ καθʼ ἡμέρην θύων
  • ἔπρασσε φαύλως. τῷ θεῷ δʼ ἐθυμώθη,
  • χαμαὶ δʼ ἀπεκρότησε τοῦ σκέλους ἄρας.
  • χρυσὸς δὲ κεφαλῆς ἐρρύη καταγείσης·
  • ὃν συλλέγων ἄνθρωπος εἶπεν „Ἑρμεία,
  • σκαιός τίς ἐσσι καὶ φίλοισιν ἀγνώμων,
  • ὃς προσκυνοῦντας οὐδὲν ὠφέλεις ἥμας.
  • ἀγαθοῖς δὲ πολλοῖς ὑβρίσαντας ἠμείεψω.
  • [*](f. 42a)
  • τὴν εἰς σὲ καινὴν εὐσέβειαν οὐκ ᾔδειν.“
  • καὶ τοὺς θεοὺς Αἴσωπος ἐμπλέκει μύθοις,
  • βουλόμενος ἡμᾶς νουθετεῖν πρὸς ἀλλήλους.
  • πλέον οὐδὲν ἕξεις σκαιὸν ἄνδρα τιμήσας,
  • ἀτιμάσας δʼ ἂν αὐτὸν ὠφεληθείης.
  • Ὁ τελμάτων ἔνοικος, ὁ σκιῇ χαίρων,
  • ὁ ζῶν ὀρυκτοῖς βάτραχος παῤ εὐρίποις,
  • εἰς γῆν παρελθὼν ἔλεγε πᾶσι τοῖς ζῴοις·
  • „ἰατρός εἰμι φαρμάκων ἐπιστήμων,
  • [*](119, 2m = 10, 7 | 3e = 82. 2 | 4m e = 42, 4 | 7 e = 95. 17 120, 3 e = 56, 1 | 4e = 21, 2. 85, 3)[*](119 B 97, F 21, A Cor. 128; cf. Clem. protr. lI 27 p. 7 S. 2 ἡμέραν A. || 6 ἄνθρωπος A, corr. Lm; ὁ ἄνθρωπος BF τὸν? | Ἑρμείη Rth || 7 στρεβλός τις BF |  εἶ A, ἐσσι Ahr coll. 77, 7, εἶ ⟨σὺ⟩ Bgk || 8 ἡμᾶς A | ὠρελεῖς A || 9 ἀγαθοῖς AB, καλοῖς F || 10 om. paraphr. | κενὴν A, corr. Bss || 11 καὶ vocis κ littera ad mg. proiecta m. r. || 13 ἄνδῤ ἀτιμήσας A corr. m. pr. || [11—14] Eb; 13. 14 = prom. BF; ad v. 11 cf. Himer. XX 4, sed versus utique dubii || Post v. 14 duorum vv. spatium vacuum | ἀρχὴ τοῦ ο A m. 2 in mg.)[*](120 V 20 (Kn p. 672), B 113, F 154 liberius A 135; Arian. 6; tetr. lI 29, cf. Aphthon. 24 (= Nicol. 7, Rhet 268 W.), Themist. περὶ ἀρετῆς mus. Rhen XXVII p. 458 || 2 εὐρύποισ, υ in ι corr. m. pr. A || 4 εἶναι A (Av. 6, 5?), εἰμι parphr.)
    109
  • οἵων τάχʼ οὐδεὶς οἶδεν, οὐδʼ ὁ Παιήων,
  • ὃς Ὄλυμπον οἰκεῖ καὶ θεοὺς ἰατρεύει.“
  • „καὶ πῶς“ ἀλώπηξ εἶπεν „ἄλλον ἰήσῃ,
  • ὃς σαυτὸν οὕτω χλωρὸν ὄντα μὴ σῴζεις;“
  • Πρὸς ἄνδρα ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον, ἄλλους παιδεύειν ἐπαγγελλόμενον.

  • Ὄρνις ποτʼ ἠσθένησε. τῇ δὲ προσκύψας
  • αἴλουρος εἶπε „πῶς ἔχεις; τίνων χρῄζεις;
  • ἐγὼ παρέξω πάντα σοι· μόνον σῴζου.“
  • ἡ δʼ ὄρνις εἶπεν μῦθον ἄξιον γνώμης·
  • [*](3b)
  • ἣ δʼ „ἢν ἀπέλθῃς“, εἶπεν „οὐκ ἀποθνήσκω.“
  • [*](f. 42b)

    Πρὸς τοὺς πονηρᾷ διαθέσει χρηστότητα ἐπιδεικνυμενους ὁ λόγος εὔκαιρος.

    [*](121, 1 e = 130, 7, cf. 96, 1 | 2 m = 103, 12 |  4 e = 114, 7 | 4 i = 84, 6 | 11 e cf. 57, 2)[*](120, 5 sq. cf. Avian. l. s., Luc. tragodop. 143 || 8 ὃσ A, σ ex ν m. pr. || 8 χλωρὸν ipse A teste Eb, item B (ὃς ἑαυτὸν χλ. ὄντα οὐκ ἰατρεύεις), Avian. 6, 12 (caeruleus cui notat ore color), Aphthon., Themist. l. s. s. p. 458, ubi vide Buecheleri adnotationem; χωλὸν V F A || Epim. ἐπαγγελλομένου A m. pr, corr. m. rec. | Aliud epim. in BP1: ὅτι τινὲς διπλοῖς κινδύνοις περιπεσόντες καὶ τοῖς ἐχθροῖς ὠφελεῖν πειρωμένοις ἀνταμοιβὴν κακὴν παρέσχον.)[*](121 Tab. cer. VII 14 (Phil. LllI p. 238), B 111 P 67, F 157; tetr. lI 24 (longius recedit l 16; cf. fab. 249 sq.) || ορνιξ T | πότʼ A | προκύψας B, προσκύψας A (teste Eb) T || v. 2 τιθελεισ ητινοσχρ. || 3 σοι πάντα A, corr. Db || 3 om. ABF, accessit in tab. aperta interpolatione | ὄρνιξ Tab. || 4 ἡ δʼ ἂν A m. pr., ἣ δʼ ἐὰν m. r., συδαν T | ἀποθνήισκω A || Te. trasticho abusus post 4 versum addit Lm χρονιώτερον γὰρ δορκάδος βίον ζήσω | nullum cur ‘fabulam in brevius contractam esse’ (Eb Rth) putemus indicium Aliud epim. in BP1 ὅτι ὑποκριτὰς ὁ μῦθος (λόγος) ἐλέγχει)
    110