Dialexeis

Κὗ γε, ὧ ποιηταὶ καὶ ποιητῶν παῖδες, παατέρες. παλαιᾶς καὶ γενναίας μούσης, ὡς ἐναργῶς ἄρα ἡμῖν τὸν πρὸς τὰς ἡδονὰς δεσμὸν νίξασθε. Ἐπειδὰν ψυχῆς θηριώδεις κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι [*](12b)τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ τῶν ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν τὸν χρώμενον ἐξ ἀνθρώπου θηρίον.

Τοῦτο [*](3 τὸ ἄτιμον nam τιμιώτερον τψυχὴ σώματος vi. or. 7 2 k 7 γενέσθαι φασὶν sq scil Centauros cf Lucian fug 10 οἶον τὸ Ἱποκενταύρων γένος σύνθετόν τι καὶ μικτὸν ἐν μέσῳ ἀλαζονείας καὶ φιλοσοφίας πλαζόμενον sq. Sext. Εmp. hyp. l 162 (παραδεί- γματα ἀνυπαρξίας) de sophistis cf. etiam Diog. Laert. VII 53 κατὰ σύνθεσιν ἐνοήθη Ἱπποκένταυρος ||11 φθέγεσθαι et ὁρᾶν (i. e percipere) spectat λόγον προφορικὸν (quo animalia ab ho- mine discernuntur cf. Galen. protr.1 Themist. 34. 2) et ἐνδιάθετον) [*](2 τότʼ ἀνθρώπου (τότε ‘dabei ‘in hac reʼ ut or. 32. 7 b) R! τἀνθρώπου cert. (θ) τοῦ ἀνθρώπου M et ita Markl. (Duebn. ) ποτʼ ἀνθρώπου Dap || 3 φωνοῦσαν M φ || 5 ἀδηφάγον HΜΝQV ἀδηφάγον α(δ Δ) | ἐθέλοις M α δ) corr. Heins || 6 ἦ φα(θ) cor. Manrkl || 8 ὀμφαλῶν BMα(δ) || 9 τη] R τῇ τῆς certt. (δ Δ) || 10 βόσ- κειν] βλώσκειν Schottus ἡβάσκειν Markl. | ὁμοῦ 〈τῇ ἀνθρωπίνῃ〉 τὴν Markl. || 12 ὁρᾶν] ἐρᾶν Markl. (Duebn.) || 13 ποιηταὶ καὶ del. Meiser || 15 ἡνίξασθαι (pr. man unde ἠινίξασθα correctura non perfecta — voluit enim ῇνίξασθε efficere) R! |ἐπειδὰν 〈γὰρ〉 Markl. || 17 ἔργων] ἀνθρώπων NQV)

Ἄφελε τὴν γαστρὸς ἐπιθυμίαν, καὶ ἀφεῖλες τοῦ ἀνθρώπου τὸ θηρίον· ἄφελε τὴν αἰδοίων ἐπιθυμίαν, καὶ διέκοψας τὸ θηρίον. Μέχρι δὲ ταῦτά τῳ συζῇ καὶ συντρέφεται, καὶ πρὸς αὐτὰ τῇ Θεραπείᾳ νένευκεν, ἀνάγκη τὰς ἐκείνων ὀρέξεις κρατεῖν, καὶ βοᾶν τὴν ψυχὴν τὰς ἐκείνων φωνάς.

Δεινόν γε, εἰ οἱ μὲν θεοὶ διέκριναν τοῖς ἀνθρώποις τἀγαθὰ ἐκ τῆς τῶν κακῶν ὁμιλίας, ἀνεπίἴβικτον ἑκάτερον ἑκατέρῳ εἶναι θέμενοι, καὶ διαστήσαντες αὐτῶν [*](cf Plut. phil. c. princ. 22 soll. anim. 19 Philo animal.12 vit. Mos. lI127 Sext. Emp. hyp. l 65 Porph.abstin. lII 2 anon ap. Westerm. mythogr. 327) [*](7 βοᾶν . . τὰς ἐκείνων φωνάς vi or. 27. 5 b vers.nem etiam or. 25.5 d et or. 37. 7 b ||12 δεινόν γε ut or. 3.1 a || 13 τἀγαθὰ ἐκ τῆς τῶν κακῶν ὁμιλίας nam bona ex Ceo proveniunt, mala non ex deo vi. or. 41. 3 a οὐ γὰρ sq. | ἀνεπίμικτον sq. ut or. 33. 2 e) [*](2 ἄφελε - 4 θηρίον n) [*](1 αἱ χίμεραι NGV φ αἱ χίμαροι M ρ (teste Stephano) ἡ λΠμαιρα Dau. 2 έκρωψ BH (Duk ) Κέρκωψ α(δ) 6 νένευκεν] νενίκηκεν B 7 φωνάς] βοάς Q) [*](Codices FBMΟV accedunt SXEVDTVΜ teste Schenk HA teste Souter; α ( Stephanus) φ ( Paccius); H (teste Davisiο)) [*](14 καὶ διαστήσαντες - p. 391. 2 ζόφον v (: διιστῶ) 8 〈Λ Δ΄〉 Ηob. || 10 in mge γʹ R εο NV (rubr. colore uter- que) |ὅτι — 11 φελεῖσθαι RBMV additis λόγος πέμπος (sic!) Q λόγος λεʹ φα || 12 εἰ om. GX)

οἱ δὲ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἑκόντες, εὐδαίμονα διώκοντες βίον, καταμίγνυσιν αὐτῷ 〈κακά· κἄν τις θεῶν συγχωρήσῃ αὐτοῖς〉 ζῆν διʼ ἡμέρας ἐν φωτὶ λαμπρῷ καὶ διηνεκεῖ, ἀῦπνῳ καὶ ἀδεεῖ τῆς ἐν νυκτὶ ἀναπαύλης, ἄχθοιντο τῷ ἡλίῳ μηδέποτε ἐξισταμένῳ μηδὲ εἰς τὸ παλίσκιον παραχωροῦντι.

χε δὴ αὐτόθι. Μὴ ἀποκρινούμεθα σού πη δικαιότερον, ὡς εἰ μέν που τίς ἐστιν ἀνθρώπου ὄψις ἀνέχεσθαι φωτὸς διηνεκοῦς, καὶ εἴπέρ τις μηχανὴ στῆσαι τὸν ὕλιον τοῦ κύκλῳ δρόμου, ὥστε ἀνέχειν ὑπὲρ γῆς αἰεί, καθάπερ πυρσὸν [*](13a)ἐκ κορυφῆς ὑψηλῆς ἐκπέμ ποντα ἐφʼ ἡμᾶς τὸ παρʼ ἑαυ- [*](3 πρὸς τοὐναντίον ἀγαγεῖν sq. mam μεσοτήτων δεῖ ut misce- antur vi. or. 9. 2 b sq || 6.7 κἄν τις θιῶν sq. ut or.15. 1 d || 7 ζῆν ἐν φωτὶ . . διηνεκεῖ sq. vi. or. 6 1 e || 10 ἔχε δὴ sq ut or. 11. 2 2a 13. 14 τὸν ἥλιον τοῦ κύκλῳ δρόμου vi. etiam or. 31.1 b) [*](11 εἰ μέν — p. 392. 5 ἀργίαν p) [*](3 ἐθελήσεις MUY ἐθελήσῃς A | ἀνακεράσαι (ρα in ras.) R 6 καταμίγνυσιν (cf. Κuehner Gerth l 2. 192) RWZA καταμιγνύα- σιν U καταμιγνύουσιν cett (δΔ) || 6. 7 αὐτῷ 〈κακά (δυστυχίας)· κἄν τις θεῶν συγχωρσῃ αὐτοῖς (αὐτοῖς συγχωρήσαι) ζῆν Ηοb. (φα unde σνγχωρήση Bioissonade anecd. V 95 et ita δΔ) lacunam indic. decem fere litterarum HBQV || 7 δι ] ἀεὶ Meiser |ἡμέρας] αἰὼνος Reiske || 8 ἀΰπνοις καὶ ἀδεέσι (ἀνενδεέσι) Dav. (Markl ) ἄϋπνοι καὶ ἀνενδεεῖς Dav. || 9 ἄχθοιντο RNY (man. alt. suprascr. ν) φα (δ Δ) ἄχθοιτο cett. |τῷ ἡλίῳ R || μὴ ἀποκρινούμεθα σού πη δικαιότερον (πηλίκον i. e. ΠΗΔΙΚΟΝ codd.), ὡς Hob. μὴ ἀποκρινούμεθά σοι ποικίλον· ὡς φα(δ Δ) μὴ ἀποκρινοίμεθά σοι ποικίλον· ὡς Schottus εἰ μὴ ἀποκρινούμεθά σοι ποικίλον· ὡς Dav οὐκ ἀποκρινούμεθά σοι ποικίλον· ὡς Duk. || 12 〈 ὡς〉 ἀνέ- χεσθαι Dav Μurkl 〈οἵα 〉 ἀνέχεσθαι Schottus 〈οἵα τʼ〉 ἀνέχεσθαι Reiske || 13 κύκλου DFY p || 14 δρόμῳ MDYX (pr. man.) )

νεκροῦ; Κί δὲ θᾶττον μὲν ἀνάσχοιντο οἱ ὀφθαλμοὶ ἀϋπνίας, ἢ σταίη ὁ ἥλιος, θᾶττον δʼ ἀνεὶς σταίη ὁ ἥλιος, νὴ Δία, ἢ ἀνέχοιντο οἱ ὀφθαλμοὶ ἀϋπνίας, οὐκ εὐχῆς ἔργον ἡ πρὸς τὸ φῶς φιλία, ἀλλὰ ἀνάγκης ἡ πρὸς νύκτα συνουσία.

Ταύτῃ τοι καὶ ὁ πρὸς τὸ ἀγαθὸν ἔρως ἔχει. Ἐφίεται μὲν γὰρ αὐτοῦ ἡ ψυχή· τί δὲ οὐ μέλλει; ταὶ πολεμεῖ τῷ κακῷ· τί δὲ οὐ μέλλει; ἀλλʼ οὐκ ἔστιν αὐτῇ οὔτε ὧν ἐφίεται καθαρῶς τυχεῖν, οὔθʼ οἷς πολεμεῖ μὴ περιπεσεῖν ἐξ ἀνάγκης.

Οὔπω λέγω τὴν μοχθηρὰν [*](3 τίς οὔτωος ἀνόητος καὶ ἐπιμανὴς καὶ κακοδαίμων τοῦ ἔρωτος or 30 3 d τίς οὕτως sq. || 11. 12 ἐφίεται .. τἀγαθοῦ ἡ ψυχὴ cf Themist. π. ἀρετῆς 22 (443) ,,die Seele des Menschen ist von Natur geneigt das Gule zu begehren“ sq. 13. 14 οὐκ ἔστιν αὐτῇ ὧν ἐφίεται καθαρῶς τυχεῖν scil. propter ἀσθένειαν vi. or. 38. 61 ;8 7 d; 2.10a || 15 τὴν μοχθηρὰν ψυχὴν sq.vi.or 38. 6 i) [*](1 εἰ ταῦτα — 2.3 δεδορκότες v (: ἀνέχει) 3 τίς — 3 .4 κα- κοδαίμων ν (: ἐπιμανὴς)) [*](5 ῥίψιν] in mge τὴν ἐπὶ τῷ ὕπνῳ κατάκλισιν λέγει V (rubr. col.) (man. recent )) [*](1 ὑπάρχει ΖG (suprascr. οι) p || 2.3 διηνεκῶς (om. Ζ) πρὸς αὐτὸν δεδορκότες codd. praeter RAW p || 3. 4 καὶκοδαίμων R! 7 θᾶττον — 8 ἥλιος om. HB | δʼ ἀνεὶς (scil. τοῦ δρόμου) σταίη Hob. δʼ ἀνισταίη RW δʼ ἂν σταίη certt (θ) δʼ οὖ σταίη Dav. (Duebn.) || 8 νὴ Δία, ἢ ἀνέχοιντο Hob. λίαν δʼ ἔχοιντο (i. e. ΔΙΑΝ [Ν pro H ut p.19. 2 R al.] AEXOINTO) codd. ἢ ἀνάσχοιτο φα(δΔ) || 9 ἀλλὰ] μᾶλλον Reiske | ἀνάγκη T (eras. σ) MNEDEGXY α(δ) corr Markl || 10 〈τὴν〉 νύκτα codd praeter RAWZ || 11 τοι om. BB || 12 μέλει PGX(H?) || 13 αὐτὴ V (pr. man ) | 14 οὔτε (pro οὐθ) οἷς α(δ) || 15 καὶ οὔπω eiske)

φέρε ἴδω πότερα καὶ ταύτην φῶμεν ἐπιλαβομένην τῆς ἀρετῆς εὐροίᾳ τινὶ βίου καὶ εὐτυχημάτων ἀκμῇ συγγίγνεσθαι ἀεί; τοῦτο μὲν ἀμήχανον ἐν ἀνθρωπίνῃ φύσει·

πολλὰ γὰρ τὰ ἐν ποσίν, καθάπερ ἀνδρὶ κούφως θέοντι ὀρύγματα καὶ κρημνοὶ καὶ βάραθρα καὶ τειχία·

ἐν οἷς ὁ μὲν ἀμαθὴς τῆς ὁδοῦ, καὶ μαλθακὸς θεῖν, καὶ διαπηδᾶν ἀσθενής, καὶ παραθεῖν ἀκροσφαλής, πταίει καὶ σφάλλεται καὶ ἀποδειλιᾷ·

ὁ δὲ ἀγαθὸς καὶ δρομικὸςἀνὴρ καὶ ἐπιστήμων τῆς ὁδοῦ, κατὰ μὲν τὴν ῥώμην ὀξέως θεῖ, κατὰ δὲ τὴν ἐμπειρίαν ἀπλανῶς, κατὰ δὲ τὴν τέχνην ἀσφαλῶς· οἶδε μὴν τίς μὲν τῆς ὁδοῦ ἡ λεία καὶ ἄπταιστος, τίς δὲ ἡ διεσκαμμένη, καὶ ἀναγκαία [*](13b)μὲν διελθεῖν, ἀπροαίρετος δὲ τῷ θέοντι.