Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τοῦτό τοι καὶ περὶ τὸν βίον Ὅμηρος ἡνιξατο· [*](7 καθάπερ ἀνδρὶ κούφως θέοντι sq. vi. or 8. 7 e 14 οἷοι μὴν sq cf. Bippocr. ep. (lorch. 328) Themist. π. ἀρετῆς 27. 439 Diog. ep. 12 lulian. VI 184 c Sext Emp. hyp. 2.252 Monim. ep. 2 Diog ep 39 vi. etiam or. 39 3 lsq.) [*](17 μηρὸς - p. 394. 4 ἀκηράτων p) [*](1 ἀγαθῶν (in ras. ex ἀγαθοῖς) Hl 2 ἐν ἐλιπίσιν E ἐν... ποσὶν HH 4 φρονεπηβολον (suprascr ησεως) R! || τινὸς EGXT εὐτυχημάτων 〈δύναιτʼ ἂν〉 NDEΡΟX7 φ | ἀκμὴ (pr. man.) αὐτὴ MDX (man. alt.) Y | συγγενέσθαι ZX (pr. man.) 〈δύνασθαι〉 συγγίνεσθαι α(δ) || 6 [ἐν] ἀνθρωπίνῃ ψυχῇ Dav. 7 ἐν ποσίν (ἐν in ras ex ἐμ) R! || 10 παίει BH (in mge corr.) 14 οἶδε 〈γὰρ〉 BH Reiske | μὴν om. B del. Peiske μὲν MDEY 〈ἡ〉 τῆς (et 15 ἡ ante λεία om ) BHVXUEFGTα(δ) || 15 δια- κεκαυμένη DFXGN (corr in mge) T (in mge) || 16 ἀπροόρατος codd praeter RAW Ζ || 17 τοῦτό μοι nescio unde Δ | τῶν βίων Reiske)

394
(Ω 527 ) δοιοὶ γάρ τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει, φησίν· ὁ μὲν πλήρης κακῶν, ἀγαθῶν ἀνεπίμικτος· ὁ δὲ ἐξ ἀμφοῖν κεκραμένος (τρίτον γὰρ πίθον οὐδαμοῦ ἐν Διὸς εἶναι λέγει, ἀγαθῶν ἀκηράτων).

Νέμει δὲ Χεὺς τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει, κατὰ τὴν Ὁμήρου ᾧδήν, ἐκ τοῖν πίθοιν τούτοιν ἀρυτόμενος·

ἐκ μὲν τοῦ, κακῶν ἀενάων ῥεῦμα ἴσχυρὸν καὶ βίαιον, μεστὸν ἐρίδων καὶ [*](Ed. Duebn. p.15)ἐρινύων, καὶ πτοίας καὶ φόβου, καὶ ἄλλων μυρίων δυσαντήτων τὲ καὶ ἀκράτων κακῶν· ἐκ δὲ τοῦ νέμει, ὡς μὲν ἄν Ὅμηρος εἴποι, ῥεῦμα μικτὸν ἀγαθῶν καὶ κακῶν·

ἐγὼ δὲ ὁρῷ μὲν τὴν μῖξιν, καὶ πείθομαι τῷ λόγῳ, εὐφημότερον δὲ ὁνομιάζειν θέλω τὴν βελτίω παρὰ Διὸς νομήν· ἔχει γὰρ δὴ ὧδε.

Ἀρετὴ ψυχῆς καὶ μοχθηρία, αὗταί πηγαὶ τῶν Διὸς πίθων· ὧν ἡ μὲν μοχθηρία λάβρον καὶ ἔμπληκτον ὀχετὸν ἐξιεῖσα συγχεῖ τὸν βίον καὶ ταράττει, καθάπερ ἐμβολὴ χειμερίου νάματος ἐπὶ λήῖα καὶ φυτουργίας ὁρμηθεῖσα, ἐχθρὰ μὲν γεωργοῖς, ἐχθρὰ δὲ καὶ ποι- [*](1 δοιοὶ γάρ τε sq. cf Plat. republ. II 379 d vi. etiam or 41. 4 b cf. lulian. lI 90 b Hermes ap. Stob ecl. I 275 Themist. 34.19 Plut. aud. poet 6 (24 b) Dio Chrys 64.26 || 14 ἀρετὴ ψυχῆς καὶ μψχὕηρία sq. v. or. 38. 6 b || 16 ταράττει ut σώματος πάθη τὴν ψυχὴν vi or. 21. 7 e καὶ περιβεβλημένη sq || 16.17 καθάπερ ἐμβολὴ sq. vi. simil. or. 37 8 a ὁρᾶς aq.) [*](5 κατὰ τὴν — 6 ἀρυτόμενος v (: ἐκ)) [*](1 τε] τοι QVNT τοι τε M || 2 φησί BH | πλήρκακῶν (suprascr. ης) R! || 4 ἀκράτων codd. praeter RABΖ (Dav.2) || 5 τὴν 〈τοῦ〉 Ὀμήρου DFGXY || 6 ἀρυόμενος codd. praeter RA (-υττο- U (man. alter.) || 7 ἀενάων RA ἀεννάων WY ἀκηράτων cert. (δ) 9 νέμειν GX || 10 μικτῶν κακῶν καὶ ἀγαθῶν MFGXY || 11 μίξιν codd praeter RAZ || 13 δὴ om. MΝEFGXYT (man. alter.) δὲ H 14 αὖται] διτταὶ Markl || 18 δὲ (ante καὶ ποιμέσιν) om. Dav δὲ ποιμέσιν Reiske)

395
μέσιν, ἐχθρὰ καὶ ὁδοιπόροις, ἄκαρπος, ἄγονος, ἀνόνητος, ἐπισφαλής·

αἱ δὲ ἀρετῆς πηγαί, ὅτῳ ἂν ἐν ψυχῇ διαφανῶσιν, πάντα τούτῳ ποιοῦσιν τὸν βίον ἔγκαρπον καὶ ἀρόσιμον καὶ τελεσφόρον. Ἀλλὰ ἱδρῶτος δεῖ τῷ γεωργῷ, καὶ πόνου δεῖ, καὶ ταλαιπωρίας δεῖ.

Οὐδὲ γὰρ ὁ Αἰγύπτιος τῷ ἔείλῳ θαρρεῖ μόνῳ, οὐδὲ παραδίδωσιν αὐτῷ τὰ σπέρματα, πρὶν ἢ τἀρότρῳ ζεύξῃ βοῦν, πρὶν τέμῃ αὔλακα, πρὶν πονήσῃ μακρά· καὶ μετὰ τοῦτο ἤδη καλεῖ τὸν ποταμὸν ἐπὶ τὰ αὐτοῦ ἔργα.

Aὕτη μῖξις ποταμοῦ πρὸς γεωργίαν, καὶ ἐλπίδων πρὸς [*](14a)πόνους, καὶ καρπῶν πρὸς | ταλαιπωρίαν· οὕτως ἀγαθοῖς κακὰ κεραννυτέον.

Kἰ βούλει, ἄφελε μὲν τὴν δυσφημίαν, ἴσθι δὲ αὐτῷ τὴν οὐσίαν οὐκ αὐθαίρετον οὗσαν τοῖς πονοῦσιν. Κἄν ἐπὶ τοὺς λιμένας ἔλθῃς, κυβερνήτην λήψῃ, οὐ τὸν ἄπειρον χειμῶνος, οὐδὲ ὅστις ἀθέατος κλύδωνος, ἀλλʼ ἐκ πολλῶν σφαλμάτων ἀθροίσαντα τὴν τέχνην, ἐκ πείρας κακῶν.

Ἑγὼ καὶ στρατηγῷ διαπιστῶ πάντα εὐτυχήσαντι· οἷος ἄν ἦν Ἀθηναίοις [*](1. 2. ἄναρπος ἄονος ἀνόνητος ═ or.11.5e; 15 5 g || 2 αἱ.. ἀρετῆς πηγαί aq. vi. etiam or. 40. 6 e || 4 ἱδρῶτος δεῖ sq. vi. or. 33. 3 c || 11. 12 ἀγαθοῖς κακὰ κεραννυτέον vi. or. 40 4 e || 13 ἴσθι δὲ s. vi or. 36. 6 d || 15 κυβερνήτην οὐ . ἄπειρον χειμῶνος cf. Seneca. dial. l 4. 5 ‘guernatorem in tempestate, in acie mittem intellegasʼ vi. etiam or. 33. 3 b vers finem; etiam or. 15. 8 b 17. 18 στρατηγῷ . . εὐτυχήσαντι vi. or. 40. 5 b) [*](14 κἂν ἐπὶ — 18 εὐτυχήσαντι n) [*](1 ἐχθρὰ δὲ καὶ MDEVGXYZ α(δ) Reiske | ἄγο νος R 1.2 ἀνόητος BHZ || 4 ἀρώσιμον α(δ) || 6 τῷ Νείλῳ] τῶν εἰλω WXG || 7 in mge σημείωσαι G |τῷ ἀρότρῳ θ || 8 in muge ση- μείωσαι P |μακράν BH μακέλλῃ lacobs (ap Duebn. 2praef.) 12 〈ἢ〉 εἰ Reiske (Duebn ..) εἰ 〈δὲ〉 Duk. improb. Schenkl 13 αὐτῶ (scil. τῷ κεραννύναι) RW αὐτῶν cert. (δ Δ) |τὴν συν- ουσίαν MNDF T (in mge) φ τὴν ἐξουσίαν Markl τὴν ἀπουσίαν Reiske |οὐκ del. Duk. |αὐθαίρετον] ἀφαίρετον Orelli || 14 πο- νοῦσιν] ποθοῦσιν Markl. || 18 οἷος] ἀλλʼ οἷος Heins πιστεύω δὲ ἐσθʼ ὅτε ἀτυχήσαντι οἷος Dav. οὐχ οἷος Markl. οἷος δʼ Reiske )

396
στρατηγὸς Nικίας, σωθεὶς ἐκ Σικελίας· ἢ οἷος ἂν ἥν σωφρονέστερος δημαγωγὸς Κλέων, ἐπανελθὼν ἐξ Ἀμφιπόλεως.

Ὅταν δὲ ἴδω πάντα εὐτυχοῦντα καὶ κυβερνήτην καὶ στρατηγόν, καὶ ἰδιώτην, καὶ ἄρχοντα, καὶ ἄνδρα, καὶ πόλιν, διαπιστῶ ταῖς εὐτυχίαις· ὡς Σλων Κροίσῳ, ὡς Ἄμασις Πολυκράτει.

Κροῖσος μὲν γὰρ εἶχεν εὔῖππον γῆν, Πολυκράτης δὲ εὔνεω θάλατταν· ἀλλʼ οὐδὲν τούτων βέβαιον, οὐχ ἡ γῆ Κροίσῳ, οὐχ ἡ θάλαττα Πολυκράτει· ἀλλʼ ἐλάμβανεν Ὀρόντης μὲν Πολυκράτην, Κροῖσον δὲ Κῦρος· καὶ διαδοχὴ μετʼ εὐτυχίαν μακρὰν ἀθρόων κακῶν. Διὰ τοῦτο Σόλων οὐκ εὐδαιμόνισε Κροῖσον, σοφὸς γὰρ ἦν· διὰ τοῦτο Ἄμασις ἀπείπατο Πολυκράτην, ἀσφαλὴς γὰρ ἦν· διὰ τοῦτʼ ἐγὼ ἐπαινῶ βίον γευόμενον κακῶν, ἀλλὰ γευόμενον μόνον, [*]((X 495))

  • χείλεα μέν τʼ ἐδίηνʼ, ὑπερῴην δʼ οὐκ ἐδίηνεν·
  • ἔχοντα μὲν τὴν ἀρετήν, χρώμενον δὲ αὐτῇ καὶ πρὸς ἀκουσίους τύχας.

    Καὶ γὰρ ὀφθαλμοῖς φίλον μὲν χρωομάτων τὸ λαμπρότατον, ἀλλʼ ἐὰν μὴ παραθῇς τὸ φαιόν, [*](10 Ὀρόντης (vel Ὀροίτης) cf Aelian nat. anim. 7 11 Lucian. dial. mort.27. 5 Char. 14 Athen.12. 522 b Dio Chrys. 17. 15 Cicer. fin. V 30 || 13 Ἄμασις ἀπείπατο cf. Symes. ep. 46 εὐτυχοῦντι κήρυκα πέμψας τὴν φιλίαν ἀπείπατο || 18 ὀφθαλμοῖς sq. vi. supra § l b) [*](5 διαπιστῶ — 6 Πολυκράτει n) [*](1 ἢ οἷος (in mge πῶς man. antiqua) R! ποῖος Reiske 2 σωφρονέστερος del. Meiser | Κλέωνος ἐπανελθόντος Reiske 4 καὶ στρατηγόν om. HB ||6 Ἅμασις RXn ἄσμασις M Y (pr. man.) 7 εὔοιππον GX || 7.8 Πολυκράτη δὲ (suprascr. ς) R || 8 εὔνεων NVQTXG(δ) (Δ⁰) εὔνεως E εὔ . . . . . W || 10 Ὀροίτης Δ || 12 εὐ- δαιμόνισεν X || 13 Πολυκράτη Markl. || 14 τοῦτο ἐγὼ BDF 16 ὑ |ὑπερῴην (eras. υ alter et ην in ras.) R! ὑπερώων MXYG ὑπερῶον F ||19 μὴ] μοι GX δὲ μὴ F)

    397
    ἐλύπησας αὐτοῦ τὴν ἡδονήν· ἐὰν δὲ μίξῃς ταῖς εὐτυχίαις τὰ δυσχερῆ, μᾶλλον αἰσθητῷ τῆς ἀρετῆς καὶ συνήσεις τῆς εὐτυχίας.