Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Καὶ γὰρ ἦν αὐτῶν καὶ πονεῖν ἱκανώτερος, καὶ ἐρᾶν δεινότερος, καὶ λαμβάνειν εὐστοχώτερος· καὶ πάνυ εἰκότως.

Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις ὁ ἔρως ἦν ὄνομα ἐπιθυμίας ἐν ἡδοναῖς πλανώμενον·

ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ ἄνθος [*](89a)σώματος ἐρχόμε|νον εἰς ὀφθαλμούς, καὶ δι᾿ αὐτῶν ἐπὶ [*](ΛΘ) τὴν ψυχὴν ῥέον·

ὁδοὶ γὰρ κάλλους οἱ ὀφθαλμοί. Τῷ δὲ Σωκράτει ὁ ἔρως ἦν κατὰ μὲν τὴν σπουδὴν τοῖς ἄλλοις ὅμοιος, κατὰ δὲ τὴν ἐπιθυμίαν διαφέρων, κατὰ δὲ τὴν ἡδονὴν σωφρονέστερος, κατὰ δὲ τὴν ἀρετὴν εὐστοχώτερος· ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ ψυχῆς ἄνθος ἐν σώματι διαφαινόμενον·

οἷον εἰ ξυνείης καὶ ποταμοῦ κάλλος λειμῶνι ἐπιρρέον, καλὰ μὲν τὰ ὑπ᾿ αὐτῷ ἄνθη, λαμπρυνόμενα δὲ ὑπὸ τοῦ ὕδατος πρὸς τὴν ὄψιν·

τοῦτο [*](5 τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις sq. spectat Platonis amorem triper- titum cf. Apul. dogm. Plat. lI 14 Albin. 33 | ἔρως . . ὄνομα ἐπιθυ- μίας cf. Plat. Phaedr. 237 d ὅτι ἐπιθυμία τις ὁ ἔρως παντὶ δῆλον symp. 192 e || 6 ἐν ἡδοναῖς πλανώμενον cf. Plut. amat. 4 τέλος ἐπιθυμίας ἡδονὴ καὶ ἀπόλαυσις | ἄνθος sq. cf Plat. Cratyl 420 a ἔρως . . ἐσρεῖ ἔξωθεν καὶ οὐκ οἰκεία ἐστὶν ἡ ῥοὴ αὕτη τῷ ἔχοντι, ἀλλ᾿ ἐπείσακτος διὰ τῶν ὀμμάτων || 8 ὀδοὶ sq. cf. Demosth erot σοῦ διὰ τῶν τῆς ὄψεως σημείων τὰ κάλλιστα τῶν ἠθῶν ἐνεφάνισεν || 12 ψυχῆς ἄνθος sq. cf. Plut. amat. 21 ὅταν ἐν εἴ- δεσι καλοῖς καὶ καθαροῖς σώμασιν ἴχνη λαμπρὰ κείμενα ψυχῆς ὀρθὰ . . κατίδωσιν οἱ δεινοὶ τῶν τοιούτων αἰσθάνεσθαι Plat. symp. 210 b μετὰ ταῦτα τὸ ἐν ταῖς ψυχαῖς κάλλος τιμιώτερον ἡγήσασθαι τοῦ ἐν τῷ σώματι Sq.) [*](5 τοῖς μὲν — 6 πλανώμενον p) [*](3 καὶ prius in ras. | ἐρᾶν] θηρᾶν Markl. || 5 μὲν γὰρ] δὲ p | ὄνομα ἦν p. 6 πλανωμένης Reiske |δ᾿ αὐτῆς Reiske 7 in mge ΛΘ΄ num. quaternionis R! || 8 κάλλους 〈ἐπὶ τὴν ψυ- χὴν〉 οἱ Duk || 11 ἀρετὴν] ἀρχὴν Reiske (Duebn.) || 13 ξυνίῃς Markl. || 14 ὑπ᾿ ] ἐπ᾿ Reiske | αὐτοῦ ΜΝ α corr Heins.)

238
δύναται καὶ ψυχῆς ἄνθος ἐμπεφυτευμένον σώματι καλῷ, ἐκλαμπρύνεται ὑπ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐκλάμπει, καὶ διαφαίνεται. Καὶ ἔστιν σωμάτων ὥρα οὐδὲν ἄλλο, ἢ μελλούσης ἀρετῆς ἄνθος, καὶ οἱονεὶ προοίμιον κάλλους ὡραιοτέρου.

Ὥσπερ γὰρ τοῦ ἡλίου προανίσχει τὶς αὐγὴ ὑπὲρ ἄκρων ὁρῶν, ἀγαπητὸν ὀφθαλμοῖς θέαμα διὰ τὴν προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος, οὕτως καὶ τῆς λαμπρᾶς ψυχῆς προανίσχει τὶς ὥρα ὑπὲρ ἄκρων τῶν σωμάτων, ἀγαπητὸν φιλοσόφοις θέαμα διὰ τὴν προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος.

Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν ἀγαπήσει πωλίον, καὶ Αἰ||γύπτιος [*](Ed. Duebn. p.102) πόρτιν, καὶ Σπταρτιάτης σκύλακα· φιλάνθρωπος δ᾿ ἀνὴρ καὶ φιλοθρέμμων τοῦ ζῴου τούτου, οὐ κατὰ γεωργὸν Αἰγύπτιον, οὐδὲ κατὰ ἱππικὸν Θετταλόν, οὐδὲ κατὰ κυνηγέτην Λακωνικόν· τούτοις μὲν γὰρ ἡ θεραπεία 〈διὰ προσδοκίαν χρείας γίγνεται, καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα〉 προμνᾶται τοῖς ζῴοις πονοῦσα·

[*](4 ἀρετῆς ἄνθος cf. Plut. amat. 21 καίτοι τήν γε ὥραν ἄνθος ἀρετῆς εἶναι λέγουσι ||11 Θετταλὸς μὲν sq. cf. Plut. amat 21 ὁ φίλιππος μὲν ἀνὴρ οὐδὲν ἧττον ἀσπάζεται τοῦ Ποδάγρου τὴν εὐφυΐαν . . καὶ θηρατικὸς . . καὶ Κρήσσας τρέφει καὶ Λακαίνας σκύλακας, ὁ δὲ φιλόκαλος καὶ φιλάνθρωπος οὐχ ὁμαλός ἐστιν sq. vi. etiam or. 40. 6 c ὁ δὲ θηρευτὴς sq.)[*](3 σωμάτων — 4 κάλλους p)[*](9— 12 in mge ὡραῖον (schol. recent.) R!)[*](3 ἄλλο ἐστὶν ἢ p || 3.4 μελούσης R || 6 ὡρῶν MN 7 οὕτως M cum R! οὕτω certt. (δ Δ) || 11 πωλίον (ι in ras.) πῶλον α(δ) 12 πόρτιν (ι in ras) R! || 15 τούτων Orelli || 10 〈ἄλλ〉η θερα- πεία Heins. || 16.17 lac. ind. et expl. Hob. || 17 προμνατε R (supr. οι = προοιμια ? m. alt.) H προοίμιά τε ΜΝ φα (nisi quod γε) δ Δ προοιμιάζεται Orelli | ποιοῦσα H Dav.1 πόνου οὖσα Heins. πόνους Dav. ²(Duebn.))
239

ὁ δὲ ἐραστὴς ὁ φιλάνθρωπος θεραπεύει τὰ παιδικὰ ἐπὶ κοινωνίᾳ τῆς ἀρετῆς, θεραπεύει δὲ ἐπιλεξάμενος τὰ ἐπιτηδειότατα, ἐπιτήδεια δὲ εἰς προσδοκίαν ἀρετῆς τὰ κάλλιστα.

Τὸ δὲ κάλλος, τὸ αὐτὸ ὄν, ἀλλοιότερον μὲν φαίνεται μοχθηροῖς ὀφθαλμοῖς, ἀλλοιότερον δὲ ἐρασταῖς νομίμοις· καὶ γὰρ τὸ ξίφος, τὸ αὐτὸ ὄν, ἀλλοιότερον [*](89 b) μὲν φαίνεται τῷ ἀριστεῖ, ἀλλοιότερον δὲ τῷ δημίῳ· καὶ τὴν μὲν Πενελόπην ἀλλοίως μὲν Ὀδυσσεὺς ὁρᾷ, ἄλλως δὲ ὁ Εὐρύμαχος·

καὶ τὸν ἥλιον ἄλλως μὲν ὁρᾷ Πυθαγόρας, ἄλλως δὲ Ἀναξαγόρας, Πυθαγόρας μὲν ὡς θεόν, Ἀναξαγόρας δὲ ὡς λίθον· καὶ τὴν ἀρετὴν ἄλλως μὲν διώκει Σωκράτης, ἄλλως δὲ Ἐπίκουρος, Σωκράτης μὲν ὡς εὐδαιμονίας ἐραστής, Ἐπίκουρος δὲ ἡδονῆς.

Οὕτω καὶ καλὸν σῶμα ἄλλως μὲν διώκει Σωκράτης, ἄλλως δὲ Κλεισθένης, Σωκράτης μὲν ὡς ἀρετῆς ἐραστής, Κλεισθένης δὲ ὡς ἡδονῆς.

Ὁπόταν τοίνυν ἀκούσῃς ἐρῶντα μὲν τὸν φιλόσοφον, [*](2 ἐπὶ κοινωνίᾳ τῆς ἀρετῆς cf. Lucian. am. 23 ψυχῆς γὰρ ἔρωτα πλάττονται (οἱ Σωκρατικοὶ) καὶ τὸ τοῦ σώματος εὔμορφον αἰδούμενοι φιλεῖν ἀρετῆς καλοῦσιν ἑαυτοὺς ἐραστάς Athen. XIII 563 f Plut. amat. 14 et 5 πρόφασις οὖν φιλία καὶ ἀρετή Lucian vit. auct. 15 | ἐπιλεξάμενος sq. cf. Plat. symp 210a || 11 Ἀναξα- γόρας ὡς λίθον cf. Stob. ecl. l 209 (Aetius II 20. 6) Orig.c. Cels. 239 Plut. de superest. 10 Plat. apol. 26d) [*](9 τὸν ἥλιον — 14 ἡδονῆς p || 17 ἐρῶντα — p. 240. 2 ἐνί v (: προσείποις)) [*](10 πυθαγόρας 11 ἀναξαγόρας περὶ ἡλίου in mge (schol. recent.) R!) [*](3 ἐπιτηδειότατα] ἐπιτήδεια Meiser | ἐπιτήδεια] ἐπιτηδειότατα Markl. Meiser || 8 μὲν (ante Πενελόπην) om. Ϛ(δ Δ) |ἀλλοίως] ἄλλως α(δ) μὲν (ante Ὀδυσσεὺς) om. α(δ) || 9 ἄλλως] ἀλλοίως Η(Δ) δὲ (post ἄλλως) om. α(δ) || 14 δὲ 〈ὡς〉 ἡδονῆς Ν (in mge) („tamuquam voluptatis amator“ σ²))

240
ἐρῶντα δὲ καὶ τὸν μοχθηρὸν ἄνδρα, μὴ προσείπῃς τὸ γιγνόμενον ὀνόματι ἐνί. Ὁ μὲν ἐφ᾿ ἡδονὴν· οἰστρεῖ, ὁ δὲ κάλλους ἐρᾷ· ὁ μὲν ἄκων νοσεῖ, ὁ δὲ ἑκὼν ἐρᾷ· ὁ μὲν ἐπ᾿ ἀγαθῷ ἐρᾷ τοῦ ἐρωμένου, ὁ δὲ ἐπ᾿ ὀλέθρῳ ἀμφοῖν.