Dialexeis

Ἀναλαβόντες αὖθις αὖ τοὺς περὶ ἔρωτος λόγους, ὥσπερ ἀρχὴν μακρᾶς ὁδοῦ, μετ᾿ ἀνάπαυλαν βαδίζωμεν ἐπὶ τὸ τέλος, ἡγεμόνας παρεκκαλέσαντες τῆς ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον, καὶ Πειθώ, καὶ Χάριτας, καὶ τὸν Ἔρωτα αὐτόν. Οὐ γάρ τι σμικρὸν οὐδ᾿ ὑπὲρ τῶν τυχόντων τὸ κινδύνευμα·

παραθεῖ μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ περὶ ἔρωτος λόγου κρημνὸς βαθύς, καὶ χρὴ δυοῖν θἄτερον, ἢ καλῶς ἐρῶντας ἰέναι ἀσφαλῶς, ἢ ἐκτραπομένους τῆς ὁδοῦ κακῶς ἐρᾶν καὶ ἐνεχθῆναι κατὰ τοῦ κρημνοῦ.

Τοῦτο τοι δείσας καὶ Σωκράτης ἐκεῖνος, εὑρὼν τὸ πάθος ἐνακμάζον τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάοι, καὶ πολὺ μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ μεστὰ πάντα ἀδίκων ἐραστῶν καὶ μειρακίων ἐξηπατημένων, οἰκτείρας τοῦ πάθους ἑκατέραν τὴν ἀγέλην, καὶ μήτε παῦσαι δυνάμενος τὴν ὕβριν νόμῳ (οὐ γὰρ ἦν Λυκοῦργος, [*](13 κρημινὸς sq. vi. or. 39. 3 m cf. Lucian. am. 20) [*](Codices RMN α (= Stephanus) φ (= Paccius): Η (teste Davisiο)) [*](6 in mge ἑρμῆς ὁ λόγιος | πειθὼ | χάρις (schol. recent.) R! 18 in mge λυκοῦργος | σόλων | κλειδοσθένης (sic) (schol. re- cent.) R!) [*](1 ΙΘ΄ R! || 3 ἔτι περὶ ἔρωτος β΄ R add. λόγος θ΄ φα τοῦ αὐτοῦ ἔτι περὶ ἔρωτος MN || 4 αὖ τοὺς] αὐτοὺς τοὺς Νφα(δ) corr Markl. || 5 ἀρχὴν] ἴχνη Meiser || 6 τὸ (ante τέλος) om. α(δ) παρεκκαλέσαντες Hob παρεκαλέσαντες RM παρακαλέσαντες certt (δΔ) | ÷ τῆς R! || 8 γάρ τοι α(δ Δ°) || 15 μάλιστα] κάκιστα Ν πάντων ΜΝ)

μήτε δι᾿ ἐξουσίας βιάσασθαι πρὸς τὰ κρείττω (Ἡρακλέους γὰρ αὐτοῖς πρὸς τοῦτο ἔδει, ἢ Θησέως, ἤ τινος ἄλλου σωφρονιστοῦ ἰσχυροῦ), μήτε πεῖσαι λόγῳ (ἀπειθὲς γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία προσλαβοῦσα οἶστρον, καὶ προσελθοῦσα ἐγγύτατα μανίᾳ)·

οὕτω δὴ ὁ Σωκράτης τὸ μὲν ὑπεριδεῖν παντάπασιν τῶν νεανίσκων καὶ τῶν μειρακίων οὐκ ἠνέσχετο οὐδὲ πρὸς τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἐξέκαμεν, ἐξεῦρεν δὲ μηχανὴν ἑκουσίου ἄγωγῆς [*](Ed. Duebn. p. 101) τοιανδε τινα.

Φράσω δὲ αὐτὴν κατὰ τοὺς τοῦ Φρυγὸς λόγους μῦθον πλάττων.

Ποιμὴν ἀνὴρ καὶ μάγειρος ἐβάδιζον ἄμφω κοινὴν ὁδόν· ἰδόντες δὲ ἐκ ποίμνης ἄρνα εὐτραφῆ πλανώμενον, ἀπολειφθέντα τῶν συννόμων, [*](88 b)ὤσαντο |ἐπ᾿ αὐτὸν ἄμφω·

ἦν ἄρα τότε ὁμόφωνα καὶ τὰ θηρία τοῖς ἀνθρώποις·

ρωτᾶ ὁ ἀμνός, τίς ὡς ἑκάτερος [*](3.4 Ἡρακλέους . . σωφρονιστοῦ vi. or. 15 6 d; 24. 2 g; 32. 7 a cf. Themist. 34. 28 π. ἀρετῆς (Mus. Rhen.) 27. 450 Lucian. vit auct. 8 cyn. 13 (cum Theseo) || 13 ποιμὴν ἀνὴρ καὶ μάγειρος cf Dio Chrys. 4. 44 de rege et tyranno Themist. 13 171 d || 16 ὁμό- φωνα sq. vi. or. 32. 1 a sq.) [*](16 ἦν ἄρα — 17 ἀνθρώποις (: ὁμόφωνα nomine Himerii!)) [*](13 in mge αἰσώπειος μῦθος (schol. recent.)) [*](1 Κλειδοσθένης RM Κληδοσθένης Να(δ) (ut Κλειδο -ποιός κλειδο-φύλαξ κλειδοῦχος κλειδο-φόρος iuxta κλει(δ)-σθένης κλεῖδ)- σ-μα κλειστός κλειθρίᾳ)] Κλεισθένης ΗφΔ (uod Κλεο -σθένης esse falso vult Etym magn s. v.) || 1.2 τῶν δύναμιν ΜΝα(δ) τῶνδε δύναμιν Dav. διὰ uncis incl. Duebn. improbante Schenkl 2 ἀρχικὴν] ἀρχὴν Duk. || 7 προελθοῦσα Markl. (Duebn.) | μανίας Markl. (Duk.) οὗτος Dav. τοῦτο Markl. | δὴ ὁ] δείσας Markl defendit Κnebel || 9 μειων (suprascr. ρακί) R! || 10 δὲ ÷÷ : μη- χανὴν R! || 13 in mge μῦθος (schol. vet. b) R! 17 τίς ὢν ἑκάτερος φα(δ Δ) sed cf. Thucyd. III 74 Passow gr. Wtb. s. v. ὡς )

Ὡς δὲ ἐπύθετο τἀληθῆ αὐτά, τὴν ἀμφοῖν τέχνην, φέρων ἑαυτὸν ἐπιτρέπει τῷ ποιμένι· ῾ σὺ μὲν γὰρ δήμιός τις εἶ καὶ μιαιφόνος τῆς ἀρνῶν ποίμνης, τούτῳ δὲ ἐξαρκέσει, ἂν καλῶς τὰ ἡμέτερα ἔλθῃ.

Εἴκαζε, εἰ βούλει, κατὰ τὸν μῦθον, τοὺς μὲν ἐραστὰς ἐκείνους μαγείροις πολλοῖς, τὸν δὲ Σωκράτην ποιμένι ἐνί, τὰ δὲ μειράκια τὰ Ἀττικὰ θρέμμασιν πλανωμένοις, ὁμοφώνοις ἀληθῶς, οὐ κατὰ τὴν ἐν τοῖς μύθοις ἐξουσίαν.

Τί ἂν οὖν δράσαι ὁ ποιμὴν οὗτος ὁρῶν τοὺς δημίους τῆς τῶν μειρακίων ὥρας ἐφιεμένους καὶ δρόμῳ ἐπ᾿ αὐτὴν ὠθουμένους; ἆρα ἀνέξεται καὶ τὴν ἡσυχίαν ἄγων στήσεται; οὕτω μὲν εἴη ἂν μιαιφονώτερος αὐτῶν τῶν δημίων. Οὐκοῦν θεύσεται, καὶ κοινωνήσει τοῦ δρόμου, καὶ διώξεται σὺν αὐτοῖς, οὐκ ἐπὶ τῇ ἴσῃ.

Καί τις ἰδὼν τῶν ἀπείρων τῆς τέχνης καὶ τῆς αἰτίας τοῦ δρόμου, αὐτὸ ἐκεῖνο οἰήσεται, ἐπ᾿ ὀλέθρῳ καὶ τοῦτον θεῖν· ἐὰν δὲ ἀναμείνῃ τὸ τέλος, ἐπαινέσεται τὸν δρόμον, καὶ μιμήσεται τὴν σπουδήν, καὶ θαυμάσει τὸν θηρευτήν, καὶ μακαρίσει τὴν ἄγραν.

Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Σωκράτης ἐρᾶν ἔλεγεν, καὶ πάντων ἐρᾶν· καὶ ἐκοινώνει [*](4 μιαιφόνος τῆς ἀρνῶν ποίμνης sicut μισοπρόβατος ille ποιμὴν cf. Xenoph.ap.Stob. fl 48.60 Aristot eth. Nicom. 1161a15) [*](2 αὐτὰ καὶ τὴν α(δ Δ°) || 3 ποιμένι 〈λέγων πρὸς τὸν μά- γειρον〉 σὺ φα(δ Δ) || 4. 5 ἐξαρκέσει ἂν Dav.²(Δ) ἐξαρκέσειαν RM ἐξαρκέσειεν α(δ) || 5 ἔλθῃ („in stabula revertatur“ cf. ‘nu fluic dû, vitu minaz, hera fridu frono in godes munt heim zi komonne gisunt’ vel der heilige Christ unta sancte Marti de fruma mir sa hiuto alla hera heim gasunta“ (Lorscher Bienen- et Wiener Hundesegen) Hob. ἔθη codd.(δΔ) ἔθνη Heins. ἔρια Dav.²Schenkl ἔχῃ Markl. Meiser (alio quidem sensu) || 14 κοινωνήσει (ν ante ω in ras.) R! 18 ἐπαινέσεται (αιν in ras.) R! |\ 20 καὶ (ante μακαρίσει) om. Duebn. || 21 πάντων suspectat Markl.)