Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Εἰ μὲν ταῦτα ἱκανά, ἑώρακας τὸν

θεόν, εἰ δὲ μή, πῶς τις αὐτὸν αἰνίξηται; Ἐννόει γάρ μοι μήτε μέγεθος, μήτε χρῶμα, μήτε σχῆμα, μήτε ἄλλό τι ὕλης πάθος, ἀλλʼ ὥσπερ ἂν εἰ καὶ σῶμα καλὸν ἀπεκρύπτετο πρὸς τὴν θέαν ὑπὸ ἐσθήτων πολλῶν καὶ ποικίλων, ἀπέδυσεν αὐτὸ ἐραστής, ἵνα εἰδῇ σαφῶς· οὕτω καὶ νῦν ἀπόδυσον καὶ ἄφελε τῷ λόγῳ τὴν περιβολὴν ταύτην, καὶ τὴν ἀσχολίαν τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ τὸ καταλειπόμενον ὄψει, αὐτὸ ἐκεῖνο οἷον ποθεῖς.

Εἰ δὲ ἐξασθενεῖς πρὸς τὴν τοῦ πατρὸς καὶ δη||μιουργοῦ [*](5 ποταμοῦ κάλλος . . οὐρανοῦ sq. vi. or. 25. 7 d sq. || 6 πᾶν τὸ κάλλος ἐκεῖθεν ῥεῖ ═ or. 21. 7 f || 19 πατρὸς καὶ δημιουργοῦ cf. Plat. Tim. 41a vi. etiam supra § Va) [*](1 τίς codd. (δ Δ⁰) τις Duebn. |διηγήσηται Dav. (err. typ ?) | 〈ἰσμὲν〉 εἶναι Reiske οἶμαι Markl. || 2 τῶν καλῶν (νκ in ras.) R! | φανώτατον α(θ) || 3 ἀλλʼ ὅθεν φα(δ Δ) ἀλλʼ ὁπόθεν Dürr (falsa de huius loci memoria proferens) || 4 λειμὼν (prius)] λειμῶνα Markl. (Duebn.) | καλόν] καλός Bφα(δ) | ἄλλοθέν ποθεν Hob. cum R (ἄλλοποθεν (πο punctis postea notat.) ἀλλʼ ὁπόθεν Δ⁰ ἄλλοθεν BO ἀλλ᾿ ὅθεν φα(δ Duebn.) || 6 ἐκεῖθεν (ιθ in ras.) R! || 7 ὂν] οἷον φ ? („tamquam ex fonte“ σ2) Reiske ὡς Markl. | ἀενάου RMN ἀεν- νάου cett. (Δ⁰) | δὲ (ante αὐτοῦ) nescio unde om. θ || 8 αὐτῶν B| || 9 καὶ (ante καθόσον) om. NO || 10 διαφθειρόμενα B || 11 αἰνί ἐνόει N (in mge ἴσως ‘αἰνίττεται’) O αἰνίττεται· ἐννόει PS || 13 ἂν εἰ in ras. R! | τι (pro καὶ) σῶμα Reiske || 15 αὐτὰς Dav.1 | ἴδοι B || 16 in mge σημείωσαι PO | νῦν (υ in ras.) R! 〈σὺ 〉 νῦν Reiske σὺ Markl. )

144
[*](Ed. Duebn. p. 70) θέαν, ἀρκεῖ σοι τὰ ἔργα ἐν τῷ παρόντι ὁρᾶν, καὶ προσκυνεῖν τὰ ἔγγονα πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ὄντα, οὐχ ὅσα Βοιώτιος ποιητὴς λέγει· οὐ γὰρ τρισμύριοι μόνον θεοὶ θεοῦ παῖδες καὶ φίλοι, ἀλλʼ ἄληπτοι ἀριθμῷ· τοῦτο μὲν κατʼ οὐρανὸν αἱ ἀστέρων φύσεις·