Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Πῶς ἂν οὖν τις ἐκνήσαιτʼ ἂν καὶ ἴδοι τὸν θεόν; τὸ μὲν ὅλον, ὄψει τότε, ἐπειδὰν πρὸς αὐτὸν καλῇ· καλέσει δὲ οὐκ εἰς μακράν· ἀνάμεινον τὴν κλῆσιν· ἥξει σοι γῆρας, ὁδηγοῦν ἐκεῖ· καὶ θάνατος, ὃν ὁ μὲν δειλὸς ὀδύρεται καὶ προσιόντα δέδιεν, ὁ δὲ ἐραστὴς τοῦ θεοῦ ἐκδέχεται ἄσμενος, καὶ προσιόντος θαρσεῖ.
Εἰ δὲ καὶ νῦν ἤδη μαθεῖν ἐρᾷς τὴν ἐκείνου φύσιν, [*](61a) [*](2 κυκηθμοῦ vi. or. 10.9 e || 5 δημοκρατίᾳ vi. supra § VII f || 12 τὸ κρήδεμνον vi. or. 26. 9 h et quae ibi adnotavi; praeterea or. 22.1 a; 38. 7 c || 16 θάνατος, ὃν sq. vi. or. 7. 5 f; 41. 5 f ὃν γὰρ sq.) [*](2 κυκηθμοῦ B cum R μυκηθμοῦ cett. (θ) || 3 ἐκβάλλοντα Reiske | πῶς] in mge σημείωσαι P | (et 6) συνείη Duebn. sed cf. Plat. Protag. 325c | θεοῦ Markl. || 4. 5 ταραττόμενον B ταραττό- μενος φ? Markl. (Δ) || 5 μᾶλλον 〈ἢ〉 ἐν φ? Heins. (Δ) | 7 δʼ ἐν Heins. (Δ) | κέν] κᾄν α(δ) |ἀκούσαι Homerus || 10 αὐτὴν Markl. (Duebn.) αὐτὴ ἡ Schenkl || 11 ὑποβαλοῦσα Bφα(δΔ) || 13 ἂν οὖν B cum R οὖν ἂν cett. (θ) | ἐκνήσαιτʼ R ἐκνήξαιτʼ cett. (δΔ) sed cf. schol. Plat. epinom. 980 b προσπαίσαντι] προσπαίξαντι· ἀντὶ τοῦ ξ τὸ σ οἱ Ἀττικοί || 14 αὑτὸν α(δ) Markl. (Duebn.) || 17 προ- σιόντα (σιο in ras.) R! προσιόντος Markl.)
καθόσον δὲ αὐτοῦ μετέσχεν ἕκαστα, καλὰ καὶ ἑδραῖα καὶ σωζόμενα· καὶ καθόσον αὐτοῦ ἀπολείπεται, αἰσχρὰ καὶ διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα.