Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
ἡδύ γε πατὴρ φρόνησιν ἀντ᾿ ὀργῆς ἔχων (Mon 669 M/314 J)
ἤθη πονηρὰ τὴν φύσιν διαστρέφει (Mon 203 M/287 J)
ἥδιστόν ἐστι τῶν ὑπαρχόντων ἐρᾶν (Mon 290 Var. J)
ἢ μὴ γάμει τὸ σύνολον ἢ γαμῶν κράτει (Mon 215 M/300 J)
ἡ πατρίς, ὡς ἔοικε, φίλτατον βροτοῖς (Mon 216 M/301 J)
ἡ γὰρ παράκαιρος ἡδονὴ τίκτει βλάβην (Mon 217 M/302 J)
ἡδύ γε δικαίους ἄνδρας εὐτυχεῖς ὁρᾶν (Mon 218 M/303 J)
ἢ μὴ ποίει τὸ κρυπτὸν ἢ μόνος ποίει (Mon 225 M/316 J)
ἤθους δὲ βάσανός ἐστιν ἀνθρώποις χρόνος (Mon 219 M/304 J)
ἡ γλῶσσα πολλῶν ἐστιν αἰτία κακῶν (Mon 220 M/305 J)
ἡδὺ σιωπᾶν ἢ λαλεῖν ἃ μὴ πρέπει (Mon 221 M/306 J)
ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά (Mon 224 M/309 J)
θνητὸς πεφυκὼς μὴ γέλα τεθνηκότα (Mon 670 M/346 J)
θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες ἀλλ᾿ οὐ δυνάμεθα (Mon 236 M/329 J)
θησαυρός ἐστι τοῦ βίου τὰ πράγματα (Mon 235 M/328 J)
θεοῦ πέφυκε δῶρον εὐγνώμων τρόπος (Mon 241 M/334 J)
θέλων καλῶς ζῆν μὴ τὰ τῶν φαύλων πρᾶσσε (Urbin. p. 433, 3)
θεὸν προτίμα, δεύτερον δὲ τοὺς γονεῖς (Mon 322 J)