Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
φίλον δι᾿ ὀργὴν ἐν κακοῖσι μὴ προδῷς (Mon 529 M/800 J)
φίλος φίλῳ γὰρ συμπονῶν αὑτῷ πονεῖ (Mon 741 M/803 J)
φίλος με βλάπτων οὐδὲν ἐχθροῦ διαφέρει (Mon 530 M/805 J)
φίλων ἔπαινον μᾶλλον ἢ σαυτοῦ λέγε (Mon 744 M/807 J)
φιλίας μέγιστος δεσμὸς αἱ τέκνων γοναί (Mon 736 M/809 J)
φίλους ἔχων νόμιζε θησαυροὺς ἔχειν (Mon 526 M/810 J)
φιλόπονος ἴσθι, καὶ βίον κτήσῃ καλόν (Mon 527 M/811 J)
319. χρόνῳ τὰ πάντα γίγνεται καὶ κρίνεται (Mon 518 Lasc/592 Brunck)
χειμὼν κατ᾿ οἴκους ἐστὶν ἀνδράσιν γυνή (Mon 823 J)
χάριν λαβὼν εὔκαιρον· ἐν καιρῷ δίδου (Mon 746 M)
χάριν λαβὼν μέμνησο καὶ δοὺς ἐπιλαθοῦ (Mon 749 M/827 J)
χρόνος δ᾿ ἀμαυροῖ πάντα κεἶς λήθην ἄγει (Mon 545 M/831 J)
χεὶρ χεῖρα νίπτει, δάκτυλός τε δάκτυλον (Mon 59 Brunck)
ψευδόμενος οὐδεὶς λανθάνει πολὺν χρόνον (Mon 547 M/841 J)