Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)

Menander

pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.

φίλον δι᾿ ὀργὴν ἐν κακοῖσι μὴ προδῷς (Mon 529 M/800 J)

φίλος φίλῳ γὰρ συμπονῶν αὑτῷ πονεῖ (Mon 741 M/803 J)

φίλος με βλάπτων οὐδὲν ἐχθροῦ διαφέρει (Mon 530 M/805 J)

φίλων ἔπαινον μᾶλλον ἢ σαυτοῦ λέγε (Mon 744 M/807 J)

φιλίας μέγιστος δεσμὸς αἱ τέκνων γοναί (Mon 736 M/809 J)

φίλους ἔχων νόμιζε θησαυροὺς ἔχειν (Mon 526 M/810 J)

φιλόπονος ἴσθι, καὶ βίον κτήσῃ καλόν (Mon 527 M/811 J)

319. χρόνῳ τὰ πάντα γίγνεται καὶ κρίνεται (Mon 518 Lasc/592 Brunck)

56

χειμὼν κατ᾿ οἴκους ἐστὶν ἀνδράσιν γυνή (Mon 823 J)

χάριν λαβὼν εὔκαιρον· ἐν καιρῷ δίδου (Mon 746 M)

χάριν λαβὼν μέμνησο καὶ δοὺς ἐπιλαθοῦ (Mon 749 M/827 J)

χρόνος δ᾿ ἀμαυροῖ πάντα κεἶς λήθην ἄγει (Mon 545 M/831 J)

χεὶρ χεῖρα νίπτει, δάκτυλός τε δάκτυλον (Mon 59 Brunck)

ψευδόμενος οὐδεὶς λανθάνει πολὺν χρόνον (Mon 547 M/841 J)