Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
ψυχὴν ἔθιζε πρὸς τὰ χρηστὰ πράγματα· ψυχῆς γὰρ οὐδέν ἐστι τιμιώτερον (Mon 548 u. 552 M/842—843 J)
ψυχῆς μέγας χαλινὸς ἀνθρώποις ὁ νοῦς (Mon 549 M/844 J)
ψυχῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι (Urbin. p. 414)
ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος (Mon 554 M/846 J)
ψευδὴς διαβολὴ τὸν βίον λυμαίνεται (Mon 553 M/845 J)
ὡς ἡδὺ τὸ ζῆν μὴ φθονούσης τῆς τύχης (Mon 563 M/855 J)
ὡς ἡδὺ κάλλος, ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα (Mon 555 M/857 J)
ὡς ἔστι τὸ γαμεῖν ἔσχατον τοῦ δυστυχεῖν (Mon 81 Brunck)
ὡς χρηστὰ πράττειν κρεῖττόν ἐστ᾿ ἐλευθέρως (Nachlese p. 367/Mon 868 J)
ὡς ἡδὺ τῷ σωθέντι μεμνῆσθαι πόνων (Boiss. p. 159/Mon 859 J)
ὡς μακάριον φρόνησις ἐν χρηστῷ τρόπῳ (Mon 387 Lasc/446 Brunck)
ὡς ἔργον εὖ ζῆν ἐν πονηροῖς ἤθεσιν (Mon 387 Lasc/446 Brunck)
ὡς πολλὰ διὰ τὰς ἡδονὰς λυπούμεθα (Mon 754 M/863 J)