Machabaeorum ii
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1905
ἐτάξαντο δὲ ἡμέραν ἐν ᾗ κατʼ ἰδίαν ἥξουσιν εἰς τὸ αὐτό· καὶ προῆλθεν παρʼ ἑκάστου δίφραξ, ἔθεσαν δίφρους.
διέταξεν Ἰούδας ἐνόπλους ἑτοίμους ἐν τοῖς ἐπικαίροις τόποις, μή ποτε ἐκ τῶν πολεμίων ἐφνιδίως κακουργία γένηται· τὴν ἁρμόζουσαν ἐποιήσαντο κοινολογίαν.
διέτριβεν ὁ Νικάνωρ ἐν Ἰεροσολύμοις, καὶ ἔπραττεν οὐθὲν ἄτοπον· τοὺς δὲ συναχθέντας ἀγελαίους ὄχλους ἀπέλυσεν.
καὶ εἶχεν τὸν Ἰούδαν διὰ παντὸς ἐν προσωπῳ· [*](V)[*](11 Δημητρειον A 12 προχειρισαμενος (-χειρησ. A)] προσκαλε- σαμενος V | τον Νικ.] om τον V 13 επιστολας] εντολας V | μεγιστου] μεγαλου V 14 οι δε επι της Ιουδαιας πεφυγαδευκοτες] τα δε εκ της Ιουδ. πεφυγαδευκοτα V 15 ελιτανευον V | αυτου] εαυτου V | επιφανιας V* | αντιλαμβανομενος A 16 ηγομενου A* (υ superscr Aᵃ?) ευθεως αναζευξας] δια ταχους αναζευξ. V | συνμισγει] συνμισ σει (sic) A | Δεεσαου V vid 17 Ιουδου V | συμβεβληκως ην] συμβεβληκωσιν V* (-κοσι Vᵃ) | βραδεως] βραχεως V | αιφνιδιον Vᵃ 18 om δε V | Νεικανωρ A | περι 2⁰] υπερ V | υπευλαβειτο] επευλ. V vid 19 Ποσιδονιον V* -σειδων. Vᵃ | Ματταθειαν A | om δεξιας V 20 ηγουμενου] ηγεμονος V | ομοψηφου V | συγγνωμης (συγν. A)] γνωμης V | 21 προσηλθεν V | διφραξ] διφρος V 22 διεταξεν] pr και V | ενοπλους] εν οπλοις V* (ενοπλους Vᵃ) αιφν. Vᵃ 23 διετριβεν] + δε V | ουδεν V | αγελαιους] ακερεως V* (-ραιως Vᵃ) 24 και ειχεν] ειχεν δε V)
παρεκάλεσεν αὐτὸν γῆμαι καὶ [*](A) παιδοποιήσασθαι· ἐγάμησεν, εὐστάθησεν, ἐκοινώνησεν βίου.
Ο δὲ Ἄλκιμος συνιδὼν τὴν πρὸς ἀλλήλους εὔνοιαν καὶ τὰς γενομένας συνθήκας λαβὼν ἦκεν πρὸς τὸν Δημήτριον, καὶ ἔλεγεν τὸν Νικάνορα ἀλλότρια φρονεῖν τῶν πραγμάτων· τὸν γὰρ ἐπίβουλον τῆς βασιλείας αὐτοῦ Ἰούδαν διάδοχον ἀπέδειξεν.
ὁ δὲ βασιλεὺς ἔκθυμος γενόμενος καὶ ταῖς τοῦ πανπονήρου διαβολαῖς ἐρεθισθείς, ἔγραψεν Νικάνορι ὑπὲρ μὲν τῶν συνθηκῶν φάσκων βαρέως φέρειν, κελεύων δὲ τὸν Μακκαβαῖον δέσμιον ἐξαποστέλλειν εἰς Ἀντιοχίαν ταχέως
προσπεσόντων δὲ τούτων τῷ Νικάνορι, συνεκέχυτο, καὶ δυσφόρως ἔφερεν, εἰ τὰ διεσταλμένα ἀθετήσει μηδὲν τἀνδρὸς ἠδικηκότος.
ἐπεὶ δὲ τῷ βασιλεῖ ἀντιπράττειν οὐκ ἦν, εὔκαιρον ἐτήρει στρατηγήματι τοῦ ἐπιτελέσαι.
ὁ δὲ Μακκαβαῖος αὐστηρότερον διεξαγαγόντα συνιδὼν τὸν Νικάνορα τὰ πρὸς αὐτόν, καὶ τὴν ἠθισμένην ἀπάντησιν ἀγροικότερον ἐσχηκότα, νοήσας οὐκ ἀπὸ τοῦ βελτίστου τὴν αὐστηρίαν εἶναι, συστρέψας οὐκ ὀλίγους τῶν περὶ αὐτόν, συνεκρύπτετο τὸν Νικάνορα.
Συγγνοὺς δὲ ὁ ἕτερος ὅτι γενναίως ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἐστρατήγηται, παραγενόμενος ἐπὶ τὸ μέγιστον καὶ ἅγιον ἱερόν, τῶν ἱερέων τὰς καθηκούσας θυσίας προσαγόντων, ἐκέλευσεν παραδιδόναι τὸν ἄνδρα.
τῶν δὲ μεθʼ ὅρκων φασκόντων μὴ γινώσκειν ποῦ ποτʼ ἐστὶν ὁ ζητούμενος,
προτείνας τὴν δεξιὰν ἐπὶ τὸν νεώ, ὤμοσεν ταῦτα Ἐὰν μὴ δέσμιόν μοι τὸν Ἰούδαν παραδῶτε, τόνδε τὸν τοῦ θεοῦ σηκὸν εἰς πεδίον ποιήσω, καὶ τὸ θυσιαστήριον κατασκάψω, καὶ ἱερὸν ἐνταῦθα τῷ Διονύσῳ ἐπιφανὲς ἀναστήσω.
τοσαῦτα δὲ εἰπὼν ἀπῆλθεν· οἱ δε ἱερεῖς προτείναντες τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπεκαλοῦντο τὸν διὰ παντὸς ὑπέρμαχον τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ταῦτα λέγοντες
Σύ, Κύριε, τῶν ὅλων ἀπροσδεὴς ὑπάρχων, ηὐδόκησας ναὸν τῆς σῆς σκηνώσεως ἐν ἡμῖν γενέσθαι.
καὶ νῦν, ἅγιε παντὸς ἁγιασμοῦ κύριε, διατήρησον εἰς αἰῶνα ἀμίαντον [*](24 προσεκεκλειτο A προσεκεκλητο V 25 παρεκαλεσεν] + δε V v 26 ηκεν] ηλθεν V | Δημητρειον A | των πραγμ.] pr περι V | om αυτου V | Ιουδαν] + αυτου V | απεδειξεν] αναδεδιχεν V* (-δεδειχ. Vᵃ) 27 ταις] τοις A | παμπον. Vᵃ | Νικανορι] pr τω V | φασκων υπερ μεν των συνθηκων V | εξαποστελειν V | Αντιοχειαν V 28 δυσφορως] δυσχερερως (sic) V | αθε- τησιν A | τανδρος] του ανδρος Va 29 επει] επι A | του επιτελεσαι] τουτ επιτ. V* τουτο επ. Va 30 ειθισμενην V | συνετρεψας V* συνεκ|τρεψας Vᵃ | αυτον 2⁰] εαυτον V | συνεκρυπτετο] διεκρυπτε V 31 συγνους A συνγν. V* (συγγ. Vᵃ) τὰνδρος V* (του ανδρ. Vᵃ) τον μεγ. V* (το μεγ. Vᵃ) 32 φασκοντων] φαισαντων V* φησ. Vᵃ | γινωσκων A 33 νεων V | ωμοσεν ταυτα] ταυτ ωμοσεν V | παραδοτε V | om τον 3⁰ V | εις πεδιον] ισοπεδον V | Διανυσω (sic) A 34 δε 1⁰] δ V 35 ευδοκησας V)
Ῥαζεὶς δέ τις τῶν ἀπὸ Ἰεροσολύμων πρεσβυτέρων ἐμηνύθη τῷ Νικάνορι ἀνὴρ φιλοπολίτης καὶ σφόδρα καλῶς ἀκούων, καὶ κατὰ τὴν εὔνοιαν πατὴρ τῶν Ἰουδαίων προσαγορευόμενος.
ἦν γὰρ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις τῆς ἀμιξίας κρίσεις εἰσενηνεγμένος Ἰουδαισμοῦ, καὶ σῶμα καὶ ψυχὴν ὑπέρ τοῦ Ἰουδαισμοῦ παραβεβλημένος μετὰ πάσης ἐκτενίας.
βουλόμενος δὲ Νικάνωρ πρόδηλον ποιῆσαι ἣν εἶχεν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους δυσμενίαν, ἀπέστειλεν στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς πεντακοσίους συλλαβεῖν αὐτόν.
ἔδοξεν γὰρ ἐκεῖνον συλλαβὼν τούτοις ἐνεργάσασθαι συμφοράν.