Regnorum II (Samuelis II In Textu Masoretico)

καὶ Δαυεὶδ ἀνέβαινεν ἐν τῇ ἀναβάσει τῶν ἐλαιῶν καὶ τὴν κεφαλὴν ἐπικεκαλυμμένος, καὶ αὐτὸς ἐπορεύετο ἀνυόδετος· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ’αὐτοῦ ἐπεκάλθψεν ἀνὴρ [*](20 χθες Βb (bis) | om και γε μεταναστησεις. . .μεθ ημων Α 21 εαν Ιο] Α αν Α | μου 2ο ] + ο βασιλευς Α 22 διαβαινε] διανεβαι Α | ο οχλος] om o A 23 om εν τω χειμ. Των Κεδρων Α | διεβη] παρερχομενος Α | τον χειμ. Κεδρων] Εν τω χειμ. Των Κ. Α | om και ο βασιλευς 2ο α 24 Λευιται Α | ως] εως Α 25 πολιν] + και καθισατω εις τον τοπον αυτου Α | om μοι Α 27 Σαδωκ] Ιαβοκ Α | Αχιμαας Α | υμων Ιο ] om μων Β* (superscr Bab ) om υμων Α 29 απεστρεψαν Α | την κιβ.] + του θῦ Α 30 εν τη αναβασει] εκ της αναβασεως Α | ελαιων Βa?b (ελεων Β*) Α] + αναβαινων και κλαιων Α | ο 2ο ] οι Α)

καὶ ἀνηλλέλη Δαυεὶδ λέγοντες Καὶ Ἀχειτόφελ ἐν τοῖς συστρεφομένοις μετὰ Ἀβεσσαλώμ· καὶ εἶπεν Δαυείδ Διασκέδασον δὴ τὴν βουλὴν Ἀχειτόφελ, Κύριε ὁ θεός μου.

καὶ ἦν δαυεὶδ ἐρχόμενος ἕως τοῦ Ῥοώς, οὖ προσεκύνησεν ἐκεῖ τῷ θεῷ· καὶ ἰδοὺ εἰς ἀπαντὴν αὐτῷ Χουσεὶ ὁ Ἀρχί, ἑταῖρος Δαυείδ, διερρηχὼς. τὸν χιτῶνα αὐτοῦ καὶ γῆ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ.

καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυείδ Ἐὰν μὲν διαβῇς μετ’ ἐμοῦ, καὶ ἔσῃ ἐπ’ ἐμὲ εἰς βάσταγμα.

καὶ ἂν εἰς τὴν πόλιν ἐπιστρέψῃς, καὶ ἐρεῖς τῷ Ἀβεσσαλώμ Διεληλύθασιν οἱ ἀδελφοί σου, καὶ ὁ βασιλεὺς κατόπισθέν μου διελήυθεν ὁ πατήρ σου· καὶ νῦν παῖς σού εἰμι, βασιλεῦ, ἔαςόν με ζῆσαι· παῖς τοῦ πατρός σου ἤμην τότε καὶ ἀρτίως, καῖ νῦν ἐγὼ δοῦλος σός· καὶ διασκεδάσεις μοι τὴν βουλὴν Ἀχειτόφελ.

καὶ ἰδοὺ μετὰ σοῦ ἐκεῖ Σαδὼκ τοῦ βασιλέως, καὶ ἀναγγελεῖς τῷ Σαδὼκ καὶ τῷ Ἀβιαθὰρ τοῖς ἱερεῦσιν.

ἱδοὺ ἐκεῖ μετ’ αὐτῶν δύο υἱοὶ αὐτῶν, Ἀχειμάας υἱὸς τῷ Σαδὼκ καὶ Ἰωναθὰν υἱὸς τῷ Ἀβιαθάρ· καὶ ἀποστελεῖτε ἐν χειρὶ αὐτῶν πρὸς μὲ πᾶν ῥῆμα ὃ ἐὰν ἀκούσητε.

καὶ εἰσῆλθεν Χουσεὶ ὁ ἑταῖρος Δαυεὶδ εἰς τὴν πόλιν, καὶ Ἀβεσσαλὼμ εἰσεπορεύετο εἰς Ἰερουσαλήμ. Καὶ XVI

XVIΔαυεὶδ παρπῆλθεν βραχύ τι ἀπὸ τῆς Ῥοώς, καὶ Σειβὰ τὸ παιδάριον Μεμφόσθε εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ, καὶ ζεῦγος ὄνων ἐπισεσαγμένων, καὶ ἐπ’ αὐτοῖς διακόσιοι ἄρτοι καὶ ἑκατὸν σταθίδες καὶ ἑκατὸν φοίνικες καὶ νέβελ οἴνου.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεῦς Σειβά Τί ταῦτά σοι; καὶ εἶπεν Σειβά Τὰ ὑποζύγια τῇ οἰκίᾳ τοῦ βασιλέως τοῦ ἐπικαθῆσθαι, καὶ οἱ ἄρτοι καὶ οἱ φοίνικες εἰς βρῶσιν τοῖς παιδαρέοις, καὶ ὁ οἶνος πιεῖν τοῖς ἐκλελυμένοις ἐν τῇ ἐρήμῳ.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς Καὶ ποῦ ὁ υἱὸς τοῦ κυρίου σου; καὶ εἶπεν Σειβὰ πρὸς τὸν βασιλέα Ἰδοὺ κάθηται ἐν Ἰερουσαλήμ, ὅτι εἶπεν Σήμερον ἐπιστρέ- ψουσίν μοι οἶκος Ἰσραὴλ τὴν βασιλείαν τοῦ πατρός μου.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ Σειβά Ἰδοὺ σοὶ πάντα ὅσα ἐστὶν Μεμφιβόσθε. καὶ εἶπεν Σειβά Προσκυνήσας εὕροιμι χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, κύριέ μου [*](A) [*](31 Δαδ ανηγγελη A | om και 2 0 A 32 ερχομενος] εισρχ. A | Ροως] signa v l prae se fert B? txt et mg | απαντησιν Α | αυτω] Α| αρχιταιρος Β ab (αρ- χειεταιρος Α)] αρχιτερος Β* | Δαδιερρηχοως (sic) A | τον χιτωνα] τα ιματια Α 33 om μεν Α 34 αν] εαν Α | διεληλυθεν] και εληγυθεν Α | σος] σου Α 36 Αχιμαας υιος] Αχιμασσυιος Α* (σ 2 0 ras A ?vid) 37 εταιρος] αρχιταιπος Α | εισπορυτο εις Ιερ.] επο. εις την πολιν Α ΧΝΙ 1 Σειβα] Σιββα Α (item 2 [ 2 0 ], 3, 4 bis) | Μεμφιβοσθαι Α (item 4) | απαντην] απαντησιν Α | αυ- τοι Β* (αυτοις B ab) 2 πειν Β* | εἱλελυμενοις B vid 3 οικος] pr o A)

Καὶ ἦλθεν ὁ βασιλεὺς Δαυεὶδ ἓως Βουρείμ· Βουρείμ· καὶ [*](Β) ἰδοῦ ἐκεῖθεν ἀνὴρ ἐξε[ορεύετο ἐκ συγγενείας οἲκου Σαούλ, καὶ ὂνομα αὐτῷ Σεμεεὶ νἱὸς Γηρά· ἐξῆθεν ἐκπορευόμενος καὶ καταρώμενος

καὶ λιφάζων ἐν λίθοις τὸν Δαυεὶδ καὶ πάντας τοὺς παῖδας τοῦ Βασιλέως Δαυείδ· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἦν καὶ πάντες οἱ δυντοὶ ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ καὶ ἐξ εὐωνύμων τοῦ βασιλέως.

καὶ οὓτως ἒλεγεν Σεμεεὶ ἐν τῷ καταρᾶσθαι αὐτόν Ἒξελθε ἒξελθε, ἀνὴρ αἱμάτων καὶ ἀνὴρ ὁ παράνομος.

ἐπέστρεψεν ἐπὶ σὲ Κύριος πάντα τὰ αἳματα τοῦ οἲκου Σαούλ, ὃτι ἐβαστερεψεν ἀντ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἒδωκεν Κύρις τὴν βασιλείαν ἐν χειρὶ Ἀβεσσαλὼμ τοῦ υἱοῦ σου· καὶ ἰδοὺ σὲ ἐν τῇ κακίᾳ σου, ὃτι ἀνὴρ αἱμάτων σύ.

καὶ εἶπεν Ἀβειςὰ υἱὸς Σαρουίας πρὸς τὸν βασιλέα Ἳνα τί καταρᾶται ὁ κύων ὁ τεθνηκὼς οὗτος τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα; Διαβήσομαι δὴ καὶ ἀφελῶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς Τί ἐμοὶ καὶ ὑμῖν, υἱοὶ Σαρουίας; Καὶ ἂφετε αὐτὸν καὶ οὓτως καταράσθω, ὃτι Κύριος εἶπεν Σαρουίας; καταρᾶσθαι τὸν Δαυείδ· καὶ τίς ἐρεὶ Ὡς τί ἐποίησας οὓτως; οὓτως;

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ἀβειςὰ καὶ πρὸς πάντας τοὺς παῖδας αὐτοῦ Ἰδοὺ ὁ υἱός μου ὁ ἐξελθὼν ἐκ τῆς κοιλίας μου ζητεῖ τὴν ψυχήν μου, καὶ προςέτι νῦν ὀ υἱὸς τοῦ Ἰεμεινεί· ἂφετε αὐτὸν καταρᾶσθαι, ὃτι εἶπεν αὐτῷ Κύριος·

εἲ τως ἲδοι Κύριος ἐν τῇ ταπεινώσει μου, καὶ ἐπῖστρεψει μοι ἀγαθὰ ἀντὶ τῆς καάρας αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.