Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

200. ἄλλο τι: ἐχρῆν δύο εἶναι τὰϲ ὀξείαϲ ἐν τῷ ἄλλο τι. P.

204. ξύμβληται. προπαροξύτονον. P.

217. ἕο: δαϲυντέον τὴν ἕο. πρωτότυποϲ γάρ ἐϲτι γενικῆϲ πτώϲεωϲ. P.

221. ληθάνει: τὸ ληθάνει ὡϲ τὸ «μελάνει δὲ πόντοϲ ὑπ’ αὐτῆϲ» ( 64). P.

223. ὥϲ κ’ ἐμέ: ἄμεινον ὀρθοτονεῖν τὴν ἐμέ. HP.

225. δμῶαϲ: διχῶϲ δμῳάϲ καὶ δμῶαϲ. P.

239. οὐ δὴ φῄϲ: ἔνιοι γράφουϲι οὐ δὴ φῆϲ ἀντὶ τοῦ οὐ δὴ ἔφηϲ.

[*](297 accentum in ἡμέαϲ mutavi.)[*](Η 39 cf. supra α 30. Adnotamentum ad v. 107 καιροϲέων δ’ ὀθονέων in BHMPT ab Herodiano profectum, sed ex libro περὶ παθῶν sumptum videtur. — etiam nota ad 110 τεχνῆϲϲαι: τεχνήεϲϲαι τεχνίτιδεϲ collato Arcad. 95, 6 τεχνῆϲϲα ἀπὸ τοῦ τεχνήεϲϲα ad Herodianum referendum videtur neque tamen sic ut nunc est, in Odyssiaca Prosodia locum habuit. 152 οὐκ addidi. ef. Lehrs qu. ep. 97 et supra ad α 49. 200 cf. Lehrs qu. ep. 105. 221 cf. Il. Pr. ad h. l.)[*](225 δμῳάϲ cum ι scripsi. 239 ad utrumque Scholium connectendum γάρ inserui, potui etiam initio alterius περιϲπωμένωϲ addere; pro ἀντὶ τοῦ οὐδὲ scripsi οὐ δὴ. Similis controversia saepius fuit de φαμέν et φάμεν Il. Pr. Θ 299 et de ipso φῄϲ ll. Pr. Ρ 174)

147

HP. τὸ γὰρ φηϲ, ὅτε ϲὺν τῷ ι γράφεται, ἐνεϲτῶτόϲ ἐϲτι καὶ ὀξύνεται ὅτε δὲ ἄνευ τοῦ ι, παρατατικόϲ ἐϲτι ἰακῶϲ ἐκ τοῦ ἔφηϲ γεγονὼϲ καὶ περιϲπᾶται. PQ.

251. ἀπέφθιθεν: ὡϲ κόϲμηθεν.HP

317. εἰδῇϲ: Ἀριϲτοφάνηϲ περιϲπᾶ τὸ εἰδῇϲ. P.

35. πρωτόπλοον: τὸ πρωτόπλοοϲ προπαροξύνεται, ὁπότερον ἂν ϲημαίνῃ, εἰϲ ἀποφυγὴν τῶν οὕτωϲ παραγομένων διπλόοϲ τριπλόοϲ. Q.

88. κεφαλῆϲ ἀπὸ φᾶροϲ ἕλεϲκεν: οὐκ ἀναϲτρεπτέον τὴν ἀπό. Η.

114. Ἀμφίαλοϲ: τινὲϲ ψιλοῦϲι τὸ Ἀμφίαλοϲ, δύναται μέντοι καὶ δαϲύνεϲθαι.

119. Ἅλιοϲ: προπαροξύνει ἡ ϲυνήθηϲ ἀνάγνωϲιϲ Ἡρωδιανοῦ. M. τὸ Ἅλιοϲ προπαροξύνεται ὡϲ τὸ Ἄνιοϲ Ξένιοϲ Κρόνιοϲ. H.

145. δεῦρ’ ἄγε καὶ ϲὺ ξεῖνε πείρηϲαι ἀέθλων: ἐνθάδε κατὰ λόγον δοκεῖ ἡ προϲτακτικὴ ἀνάγνωϲιϲ (sc. προπαροξυτόνηϲιϲ) κεῖϲθαι· εἰ γὰρ τὸ ἄγε παρακελευϲτικὸν ἐπίρρημα, ὅπερ ϲημεῖόν ἐϲτι προϲτακτικῆϲ ἐγκλίϲεωϲ, οἰκείωϲ καὶ τὰ τῆϲ ἀναγνώϲεωϲ ἐνεγένετο. Il. Pros. Α 302.

161. ὅϲ θ’ ἅμα νηῒ πολυκληΐδι θαμίζων: γράφεται θαμά. Η.