Nemean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ὁ θνατὸς αἰών, φρονεῖν δʼ ἐνέπει τὸ παρκείμενον.
- τῶν οὐκ ἄπεσσι. χαῖρε, φίλος. ἐγὼ τόδε τοι
- πέμπω μεμιγμένον μέλι λευκῷ
- σὺν γάλακτι, κιρναμένα δʼ ἔερσʼ ἀμφέπει,
- πόμʼ ἀοίδιμον Αἰολῇσιν ἐν πνοαῖσιν αὐλῶν,
- ὀψέ περ. ἔστι δʼ αἰετὸς ὠκὺς ἐν ποτανοῖς,
- ὃς ἔλαβεν αἶψα, τηλόθε μεταμαιόμενος, δαφοινὸν ἄγραν ποσίν·
- κραγέται δὲ κολοιοὶ ταπεινὰ νέμονται.
- τίν γε μέν, εὐθρόνου Κλεοῦς ἐθελοίσας, ἀεθλοφόρου λήματος ἕνεκεν
- Νεμέας Ἐπιδαυρόθεν τʼ ἄπο καὶ Μεγάρων δέδορκεν φάος.
- ἄριστος εὐφροσύνα πόνων κεκριμένων
- ἰατρός· αἱ δὲ σοφαὶ
- Μοισᾶν θύγατρες ἀοιδαὶ θέλξαν νιν ἁπτόμεναι.
- οὐδὲ θερμὸν ὕδωρ τόσον γε μαλθακὰ τέγγει
- γυῖα, τόσσον εὐλογία φόρμιγγι συνάορος.
- ῥῆμα δʼ ἑργμάτων χρονιώτερον βιοτεύει,
- ὅ τι κε σὺν Χαρίτων τύχᾳ
- γλῶσσα φρενὸς ἐξέλοι βαθείας.
- τό μοι θέμεν Κρονίδᾳ τε Δὶ καὶ Νεμέᾳ
- Τιμασάρχου τε πάλᾳ