Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- ἀγχιβαθοῦς, ὅτε κέν τις ἐπί σφισιν ὁπλίζοιτο.
- πᾶσι δʼ ὑπερφυέεσσι πέλει θήρεσσι θαλάσσης
- νόσφι κυνῶν βαρύγυια καὶ οὐκ εὔπρηκτα κέλευθα·
- οὔτε γὰρ εἰσορόωσιν ἀπόπροθεν οὔτε θάλασσαν
- πᾶσαν ἐπιστείχουσι βαρυνόμενοι μελέεσσιν
- ἠλιβάτοις, μάλα δʼ ὀψὲ κυλινδόμενοι φορέονται.
- τοὔνεκα καὶ πάντεσσιν ὁμόστολος ἔρχεται ἰχθὺς
- φαιὸς ἰδεῖν δολιχός τε δέμας, λεπτὴ δέ οἱ οὐρή,
- ἔξοχος ὃς προπάροιθεν ἁλὸς πόρον ἡγεμονεύει
- σημαίνων· τῷ καί μιν ἐφήμισαν Ἡγητῆρα.
- κήτει δʼ ἐκπάγλως κεχαρισμένος ἐστὶν ἑταῖρος
- πομπός τε φρουρός τε· φέρει δέ μιν ᾗ κʼ ἐθέλῃσι
- ῥηϊδίως· κείνῳ γὰρ ἐφέσπεται ἰχθύϊ μούνῳ
- πιστῷ πιστὸν ἔχων αἰεὶ νόον· ἐγγύθι δʼ αὐτοῦ
- στρωφᾶται, τανύει δὲ παρασχεδὸν ὀφθαλμοῖσιν
- οὐρήν, ἥ οἱ ἕκαστα πιφαύσκεται, εἴτε τινʼ ἄγρην
- ἐστὶν ἑλεῖν, εἴτʼ οὖν τι κορύσσεται ἐγγύθι πῆμα,
- εἴτʼ ὀλίγη πόντοιο πέλει χύσις, ἣν ἀλεείνειν
- βέλτερον· αὐδήεσσα δʼ ὅπως ἐνδείκνυται οὐρὴ
- πάντα μάλʼ ἀτρεκέως· τὸ δὲ πείθεται ὕδατος ἄχθος·