Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- νήσῳ δʼ ἐνναίεσκεν, ἀεὶ δʼ ἔχε ναύλοχον ὅρμον,
- ἀστὸς ὅπως, ἕταρον δὲ λιπεῖν ἠναίνετο θυμῷ,
- ἀλλʼ αὐτοῦ μίμναζε παρέστιος ἐξέτι τυτθοῦ,
- σκύμνος ἀεξηθείς, ὀλίγον βρέφος, ἤθεσι παιδὸς
- σύντροφος· ἀλλʼ ὅθʼ ἵκοντο τέλος γυιαλκέος ἥβης,
- καί ῥʼ ὁ μὲν ἠϊθέοισι μετέπρεπεν, αὐτὰρ ὁ πόντῳ
- ὠκύτατος δελφὶς ἑτέρων προφερέστατος ἦεν,
- δή ῥα τότʼ ἔκπαγλόν τε καὶ οὐ φατὸν οὐδʼ ἐπίελπτον
- θάμβος ἔην ξείνοισι καὶ ἐνναέτῃσιν ἰδέσθαι·
- πολλοὺς δʼ ὤρορε φῆμις ἰδεῖν σέβας ὁρμηθέντας,
- ἠΐθεον δελφῖνι συνηβώοντας ἑταίρους·
- πολλαὶ δʼ ἠϊόνων ἀγοραὶ πέλας ἦμαρ ἐπʼ ἦμαρ
- ἱεμένων ἵσταντο σέβας μέγα θηήσασθαι.
- ἔνθʼ ὁ μὲν ἐμβεβαὼς ἄκατον κοίλοιο πάροιθεν
- ὅρμου ἀναπλώεσκε, κάλει δέ μιν οὔνομʼ ἀΰσας
- κεῖνο, τό μιν φήμιξεν ἔτι πρώτης ἀπὸ φύτλης·
- δελφὶς δʼ ἠΰτʼ ὀϊστός, ἐπεὶ κλύε παιδὸς ἰωήν,
- κραιπνὰ θέων ἀκάτοιο φίλης ἄγχιστος ἵκανε,
- σαίνων τʼ οὐραίῃ κεφαλήν τʼ ἀνὰ γαῦρος ἀείρων,
- παιδὸς ἐπιψαῦσαι λελιημένος· αὐτὰρ ὁ χερσὶν