Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- δὴ τότε θαρσαλέως πρώρης ἄπο θηρὶ πελώρῳ
- πῆμα δόλου προὔθηκαν· ὁ δʼ ὡς ἴδε δαῖτα βαρεῖαν,
- ἆλτο καὶ οὐκ ἀμέλησεν ἀναιδέϊ γαστρὶ πιθήσας·
- μάρψε δʼ ἐπιθύσας γναμπτὸν μόρον, αὐτίκα δʼ εἴσω
- ἄγκιστρον κατέδυ τεθοωμένον εὐρέϊ λαιμῷ,
- ἐν δʼ ἐπάγη γλωχῖσιν· ὁ δʼ ἕλκεϊ θυμὸν ὀρινθεὶς
- πρῶτα μὲν ἀσχαλόων ὀλοὴν γένυν ἀντία πάλλει,
- χαλκείην θώμιγγα διαρραῖσαι μενεαίνων·
- ἀλλʼ ἄρα οἱ κενεὸς τέταται πόνος· ἔνθεν ἔπειτα
- σπερχόμενος φλογέῃσιν ἐποχθίζων ὀδύνῃσι
- δύεται ἐν κόλποισιν ὑποβρυχίοισι θαλάσσης·
- τῷ δὲ τάχʼ ἀσπαλιῆες ἐπιτρωπῶσιν ἅπασαν
- ὁρμιήν· οὐ μὲν γὰρ ἔνι σθένος ἀνθρώποισιν
- ὅσσον τʼ αὖ ἐρύσαι καὶ ἀναινόμενον δαμάσασθαι
- βριθὺ πέλωρ· ῥέα γάρ σφε σὺν αὐτοῖς σέλμασι νηῶν
- ἑλκύσει ποτὶ βυσσόν, ὅθʼ ὁρμήσειε φέρεσθαι.
- οἱ δέ οἱ ὁρμιῇ προσαρηρότας εὐρέας ἀσκοὺς
- πνοιῆς ἀνδρομέης πεπληθότας εὐθὺς ἐς ὕδωρ
- δυομένῳ πέμπουσιν· ὁ δʼ ὀχθίζων ὀδύνῃσι
- ῥινῶν οὐκ ἀλέγει, κατὰ δʼ ἔσπασεν οὐκ ἐθέλοντας