Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- ὣς τότε θαρσαλέως ἁλιεὺς στρατὸς ἐγκονέουσιν
- ἄφρακτον μετὰ θῆρα, πεφασμένου ἰθυντῆρος·
- τοῦ δʼ ἤτοι πρῶτον μὲν ἐνὶ φρεσὶ τεκμαίρονται
- ἄχθος ὅσον μέγεθός τε· τὰ δʼ ἔπλετο σήματα γυίων·
- εἰ μὲν γὰρ πόντοιο κυλινδόμενον μετὰ δίναις
- βαιὸν ὑπερτέλλοιτο ῥάχιν λοφιήν τε φαεῖνον
- ἄκρην, ἦ μέγα κεῖνο καὶ ἔξοχον· οὐδὲ γὰρ αὐτὴ
- ῥηϊδίως φορέει μιν ἀνοχλίζουσα θάλασσα·
- εἰ δέ τι καὶ νώτοιο φαείνεται, οὐ τόσον ἄχθος
- ἀγγέλλει· κοῦφαι γὰρ ἀφαυροτέροισι κέλευθοι.
- τοῖσιν δʼ ὁρμιὴ μὲν ἐπασσυτέραις ἀραρυῖα
- θωμίγγων ξυνοχῇσι πολυστρεφέεσσι τέτυκται,
- ὅσσος τε πρότονος νηὸς πέλει οὔτε βαθείης
- οὔτʼ ὀλίγης· μῆκος δὲ τιταίνεται ἄρκιον ἄγρῃ·
- ἄγκιστρον δʼ εὐεργὲς ἐπημοιβαῖς κεχάρακται
- γλωχίνων προβολῇσιν ἀκαχμένον ἀμφοτέρωθεν,
- οἷον καὶ πέτρην ἑλέειν καὶ ῥωγάδα πεῖραι,
- τόσσον ἴτυν κρυερήν, ὅσσον περὶ χάσμα καλύψαι.
- δινωτὴ δʼ ἅλυσις περιβάλλεται ἄκρα κελαινοῦ
- ἀγκίστρου, στιβαρή, χαλκήλατος, ἥ κεν ὀδόντων