Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- καρῖδα ζώουσαν, ἐπʼ ἀγκίστροιο δʼ ὕπερθε
- βριθὺς ἀνήρτηται μολίβου κύβος· αὐτὰρ ὁ λάθρῃ
- πρὸς πέτραις ἀφέηκε βαρὺν δόλον, ἐγγύθι δʼ αὐτῶν
- δινεύει θαλάμων· ὁ δʼ ἐσέδρακεν, αἶψα δʼ ὀρινθεὶς
- ὡρμήθη, καρῖδα δόμων ἔντοσθεν ἱκάνειν
- ἐλπόμενος λεχέεσσιν ἀνάρσιον ἠδʼ ἀλόχοισιν·
- αἶψα δʼ ἐπιθύσας ὁ μὲν ἔλπεται ἐν γενύεσσι
- τίνυσθαι καρῖδος ἐπήλυσιν, οὐδʼ ἐνόησεν
- ὃν μόρον ἀμφιχανών· ἁλιεὺς δέ μιν αἶψα δοκεύσας
- χαλκείαις ξυνέπειρεν ἀνακρούων γενύεσσιν
- εἴρυσέ τʼ ἀσχαλόωντα καὶ ὕστατον ἀσπαίροντα,
- καί πού μιν τοίοισιν ἐνίπαπε κερτομίοισι·
- νῦν δή, νῦν ἀλόχους τε περιφρούρευε φυλάσσων,
- ὦ τάλαν, ἐν θαλάμοις τε μένων ἐπιτέρπεο νύμφαις·
- οὐ γάρ τοι μία Κύπρις ἐφήνδανεν οὐδὲ μίʼ εὐνή,
- ἀλλὰ μάλʼ ἐν τόσσῃσιν ἀγάλλεο μοῦνος ἀκοίτης
- εὐναῖς· ἀλλʼ ἴθι δεῦρο, γάμος δέ τοί ἐστιν ἑτοῖμος,
- νυμφίε, χερσαίοιο πυρὸς λευκάμπυκος αὐγή.
- τοιάδε που νείκεσσε καὶ οὐκ ἀΐοντι πιφαύσκων.
- κίχλαι δʼ, εὖτε θάνῃ φρουρὸς πόσις, ἐκτὸς ἰοῦσαι