Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- τοίην χειμερίην πανεπίκλοπον ἤνυσεν ἄγρην.
- ναὶ μὴν καὶ κεστρῆα, καὶ οὐ λίχνον περ ἐόντα,
- ἤπαφον, ἀγκίστροισι περὶ στεινοῖσιν ἕσαντες
- εἶδαρ ὁμοῦ Δήμητρι μεμιγμένον ἠδὲ γάλακτος
- πηκτοῖσι δώροισιν· ἐφυρήσαντο δὲ ποίην
- τοῖσιν ὁμοῦ μίνθην εὐώδεα, τήν ποτε κούρην
- φασὶν ὑπουδαίην ἔμεναι, Κωκυτίδα Νύμφην·
- κλίνατο δʼ εἰς εὐνὴν Ἀϊδωνέος· ἀλλʼ ὅτε κούρην
- Περσεφόνην ἥρπαξεν ἀπʼ Αἰτναίοιο πάγοιο,
- δὴ τότε μιν κλάζουσαν ὑπερφιάλοις ἐπέεσσι,
- ζήλῳ μαργαίνουσαν ἀτάσθαλα, μηνίσασα
- Δημήτηρ ἀμάθυνεν ἐπεμβαίνουσα πεδίλοις·
- φῆ γὰρ ἀγαυοτέρη τε φυὴν καὶ κάλλος ἀμείνων
- Περσεφόνης ἔμεναι κυανώπιδος, ἐς δέ μιν αὐτὴν
- εὔξατο νοστήσειν Ἀϊδωνέα, τήν δὲ μελάθρων
- ἐξελάσειν· τοίη οἱ ἐπὶ γλώσσης θόρεν ἄτη.
- ποίη δʼ οὐτιδανὴ καὶ ἐπώνυμος ἔκθορε γαίης,
- τὴν ἐνιφυρήσαντες ἐπʼ ἀγκίστροισι βάλοντο.
- κεστρεὺς δʼ οὐ μετὰ δηρόν, ἐπεί ῥά μιν ἷξεν ἀϋτμή,
- ἀντιάσας πρῶτον μὲν ἀποσταδὸν ἀγκίστροιο