Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- καί μιν ὁδοῦ βλάπτουσι πονεύμενον, ἄλλοθεν ἄλλαι
- κνίζουσαι στομάτεσσιν ἀναιδέσιν· αὐτὰρ ὁ κάμνει
- ὕδατι καὶ στυγερῇσιν ἰουλίσιν ἀντιβολήσας,
- χερσὶ δʼ, ὅσον σθένος ἐστίν, ἐπειγομένοις τε πόδεσσι
- σεύει ἀμυνόμενος διερὸν στρατόν· αἱ δʼ ἐφέπονται
- ἀστεμφεῖς, μυίαις ἐναλίγκιοι, αἵ ῥά τ’ ἐπʼ ἔργοις
- ἀνέρας ἀμητῆρας ὀπωρινὸν μογέοντας
- πάντοσʼ ἀνιηραὶ θέρεος στίχες ἀμφιπέτονται.
- οἱ δʼ ἅμα μὲν καμάτῳ τε καὶ ἀκρήτοισι βολῇσιν
- ἠέρος ἱδρώουσιν, ἀνιάζουσί τε μυίαις
- ἐκπάγλως· αἱ δʼ οὐδὲν ἀναιδείης χαλόωσι,
- πρὶν θανέειν ἢ ξουθὸν ἀπʼ ἀνέρος αἷμα πάσασθαι.
- τόσσος ἔρως καὶ τοῖσιν ἐν ἰχθύσιν αἵματος ἀνδρῶν.
- οὐ μὴν θὴν ἀβληχρὸν ἔχει δάκος εὖτε χαράξῃ
- πούλυπος ἑρπυστὴρ ἢ σηπίη, ἀλλὰ καὶ αὐτοῖς
- ἐντρέφεται βαιὸς μὲν ἀτὰρ βλαπτήριος ἰχώρ.
- κέντρα δὲ πευκήεντα μετʼ ἰχθύσιν ὡπλίσσαντο
- κωβιός, ὃς ψαμάθοισι, καὶ ὃς πέτρῃσι γέγηθε
- σκορπίος, ὠκεῖαί τε χελιδόνες ἠδὲ δράκοντες
- καὶ κύνες οἳ κέντροισιν ἐπώνυμοι ἀργαλέοισι,