Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- κόλπος, ἀπειρεσίοισι καὶ εὐΰδροις ποταμοῖσιν
- ἀρδόμενος, μαλακαὶ δὲ πολυψάμαθοί τʼ ἐπιωγαί·
- ἐν δέ οἱ εὐφυέες τε νομαὶ καὶ ἀκύμονες ἀκταὶ
- πέτραι τε γλαφυραὶ καὶ χηραμοὶ ἰλυόεντες
- ἄκραι τε σκιεραὶ καὶ ὅσʼ ἰχθύσι φίλτατʼ ἔασιν·
- ἐν δέ οἱ οὔτε τι κῆτος ἀνάρσιον οὔτε τι πῆμα
- ἐντρέφεται νεπόδεσσιν ὀλέθριον οὐδὲ μὲν ὅσσοι
- δυσμενέες γεγάασιν ἐπʼ ἰχθύσι βαιοτέροισιν
- ὁλκοὶ πουλυπόδων οὐδʼ ἀστακοὶ οὐδὲ πάγουροι·
- παῦροι μὲν δελφῖνες, ἀκιδνότεροι δὲ καὶ αὐτοὶ
- κητείης γενεῆς καὶ ἀκήδεες ἐννεμέθονται.
- τοὔνεκεν ἰχθύσι κεῖνο πέλει κεχαρισμένον ὕδωρ
- ἐκπάγλως καὶ πολλὸν ἐπισπεύδουσι νέεσθαι.
- στέλλονται δʼ ἅμα πάντες ὁμιλαδόν, ἄλλοθεν ἄλλος
- εἰς ἕν ἀγειρόμενοι, μία δέ σφισι πᾶσι κέλευθος
- πομπή τε ῥιπή τε καὶ αὖ παλινόστιμος ὁρμή.
- Θρηΐκιον δʼ ἀνύουσι Βοὸς Πόρον αἰολόφυλοι
- ἑσμοὶ Βεβρυκίην τε παρὲξ ἅλα καὶ στόμα Πόντου
- στεινὸν ἀμειβόμενοι δολιχὸν δρόμον Ἀμφιτρίτης.
- ὡς δʼ ὅτʼ ἀπʼ Αἰθιόπων τε καὶ Αἰγύπτοιο ῥοάων