Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- κάραβος ὀξυπαγὴς ἠδʼ ἀστακός· οἱ δὲ καὶ ἄμφω
- πέτραις ἐνναίουσι καὶ ἐν πέτρῃσι νέμονται.
- ἄστακος αὖ πέρι δή τι καὶ οὐ φατὸν οἷον ἔρωτα
- οἰκείης θαλάμης κεύθει φρεσίν, οὐδέ ποτʼ αὐτῆς
- λείπεθʼ ἑκών, ἀλλʼ εἴ μιν ἀναγκαίῃ τις ἐρύσσας
- τῆλε φέρων ἑτέρωσε πάλιν πόντονδε μεθείη,
- αὐτὰρ ὅγʼ οὐ μετὰ δηρὸν ἑὴν νόστησε χαράδρην
- σπεύδων, οὐδʼ ἐθέλει ξεῖνον μυχὸν ἄλλον ἑλέσθαι,
- οὐδʼ ἑτέρης πέτρης ἐπιβάλλεται, ἀλλὰ διώκει
- καὶ δόμον ὃν κατέλειπε καὶ ἤθεα καὶ νομὸν ἅλμης
- κείνης ἥ μιν ἔφερβε καὶ οὐκ ἤχθηρε θάλασσαν,
- τῆς μιν ἀπεξείνωσαν ἁλίπλοοι ἀγρευτῆρες.
- ὣς ἄρα καὶ πλωτοῖσιν ἑὸς δόμος ἠδὲ θάλασσα
- πατρῴη καὶ χῶρος ἐφέστιος, ἔνθʼ ἐγένοντο,
- στάζει ἐνὶ κραδίῃ γλυκερὸν γάνος, οὐδʼ ἄρα μούνοις
- πατρὶς ἐφημερίοισι πέλει γλυκερώτατον ἄλλων·
- οὐδʼ ἀλεγεινότερον καὶ κύντερον, ὅς κεν ἀνάγκῃ
- φυξίπολιν πάτρης τελέσῃ βίον ἀλγινόεντα,
- ξεῖνος ἐν ἀλλοδαποῖσιν ἀτιμίης ζυγὸν ἕλκων.
- ἐν κείνῃ γενεῇ καὶ καρκίνοι εἰσὶν ἀλῆται