Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- ἐκ ποταμῶν πλαταμῶσιν ἐνιχρίμπτουσι θαλάσσης.
- πέτραι δʼ ἀμφίαλοι πολυειδέες· αἱ μὲν ἔασι
- φύκεσι μυδαλέαι, περὶ δὲ μνία πολλὰ πέφυκε·
- τὰς ἦτοι πέρκαι καὶ ἰουλίδες ἀμφί τε χάννοι
- φέρβονται σάλπαι τε μετὰ σφίσιν αἰολόνωτοι
- καὶ κίχλαι ῥαδιναὶ καὶ φυκίδες οὕς θʼ[*](ἅς θ᾽ MSS. And schol.) ἁλιῆες
- ἀνδρὸς ἐπωνυμίην θηλύφρονος ηὐδάξαντο.
- ἄλλαι δὲ χθαμαλαὶ ψαμαθώδεος ἄγχι θαλάσσης
- λεπράδες, ἅς κίρρις τε σύαινά τε καὶ βασιλίσκοι
- ἐν δὲ μύλοι τρίγλης τε ῥοδόχροα φῦλα νέμονται.
- ἄλλαι δʼ αὖ ποιῇσιν ἐπίχλοοι ὑγρὰ μέτωπα
- πέτραι σαργὸν ἔχουσιν ἐφέστιον ἠδὲ σκίαιναν
- χαλκέα καὶ κορακῖνον ἐπώνυμον αἴθοπι χροιῇ,
- καὶ σκάρον, ὃς δὴ μοῦνος ἐν ἰχθύσι πᾶσιν ἀναύδοις
- φθέγγεται ἰκμαλέην λαλαγὴν καὶ μοῦνος ἐδητὺν
- ἄψορρον προΐησιν ἀνὰ στόμα, δεύτερον αὖτις
- δαινύμενος, μήλοισιν ἀναπτύσσων ἴσα φορβήν.
- Ὅσσαι δʼ αὖ χήμῃσι περίπλεοι ἢ λεπάδεσσιν,
- ἐν δέ σφιν θαλάμαι τε καὶ αὔλια δύμεναι ἰχθῦς,
- τῇσι δὲ καὶ φάγροι καὶ ἀναιδέες ἀγριόφαγροι