Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις.
  2. ὣς εἰποῦσα θεὰ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ
  3. ἀνδρός τε προτέρου καὶ ἄστεος ἠδὲ τοκήων·
  4. αὐτίκα δʼ ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
  5. ὁρμᾶτʼ ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα
  6. οὐκ οἴη, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύʼ ἕποντο,
  7. Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ, Κλυμένη τε βοῶπις·
  8. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκανον ὅθι Σκαιαὶ πύλαι ἦσαν.
  9. οἳ δʼ ἀμφὶ Πρίαμον καὶ Πάνθοον ἠδὲ Θυμοίτην
  10. Λάμπόν τε Κλυτίον θʼ Ἱκετάονά τʼ ὄζον Ἄρηος
  11. Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ πεπνυμένω ἄμφω
  12. ἥατο δημογέροντες ἐπὶ Σκαιῇσι πύλῃσι,
  13. γήραϊ δὴ πολέμοιο πεπαυμένοι, ἀλλʼ ἀγορηταὶ
  14. ἐσθλοί, τεττίγεσσιν ἐοικότες οἵ τε καθʼ ὕλην
  15. δενδρέῳ ἐφεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱεῖσι·
  16. τοῖοι ἄρα Τρώων ἡγήτορες ἧντʼ ἐπὶ πύργῳ.
  17. οἳ δʼ ὡς οὖν εἴδονθʼ Ἑλένην ἐπὶ πύργον ἰοῦσαν,
  18. ἦκα πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον·
  19. οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
  20. τοιῇδʼ ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
  21. αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·
  22. ἀλλὰ καὶ ὧς τοίη περ ἐοῦσʼ ἐν νηυσὶ νεέσθω,
  23. μηδʼ ἡμῖν τεκέεσσί τʼ ὀπίσσω πῆμα λίποιτο.
  24. ὣς ἄρʼ ἔφαν, Πρίαμος δʼ Ἑλένην ἐκαλέσσατο φωνῇ·
  25. δεῦρο πάροιθʼ ἐλθοῦσα φίλον τέκος ἵζευ ἐμεῖο,
  26. ὄφρα ἴδῃ πρότερόν τε πόσιν πηούς τε φίλους τε·
  27. οὔ τί μοι αἰτίη ἐσσί, θεοί νύ μοι αἴτιοί εἰσιν
  28. οἵ μοι ἐφώρμησαν πόλεμον πολύδακρυν Ἀχαιῶν·
  29. ὥς μοι καὶ τόνδʼ ἄνδρα πελώριον ἐξονομήνῃς
  30. ὅς τις ὅδʼ ἐστὶν Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε.
  31. ἤτοι μὲν κεφαλῇ καὶ μείζονες ἄλλοι ἔασι,
  32. καλὸν δʼ οὕτω ἐγὼν οὔ πω ἴδον ὀφθαλμοῖσιν,
  33. οὐδʼ οὕτω γεραρόν· βασιλῆϊ γὰρ ἀνδρὶ ἔοικε.
  34. τὸν δʼ Ἑλένη μύθοισιν ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
  35. αἰδοῖός τέ μοί ἐσσι φίλε ἑκυρὲ δεινός τε·
  36. ὡς ὄφελεν θάνατός μοι ἁδεῖν κακὸς ὁππότε δεῦρο
  37. υἱέϊ σῷ ἑπόμην θάλαμον γνωτούς τε λιποῦσα
  38. παῖδά τε τηλυγέτην καὶ ὁμηλικίην ἐρατεινήν.
  39. ἀλλὰ τά γʼ οὐκ ἐγένοντο· τὸ καὶ κλαίουσα τέτηκα.
  40. τοῦτο δέ τοι ἐρέω ὅ μʼ ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς·
  41. οὗτός γʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων,
  42. ἀμφότερον βασιλεύς τʼ ἀγαθὸς κρατερός τʼ αἰχμητής·
  43. δαὴρ αὖτʼ ἐμὸς ἔσκε κυνώπιδος, εἴ ποτʼ ἔην γε.
  44. ὣς φάτο, τὸν δʼ ὁ γέρων ἠγάσσατο φώνησέν τε·
  45. ὦ μάκαρ Ἀτρεΐδη μοιρηγενὲς ὀλβιόδαιμον,
  46. ἦ ῥά νύ τοι πολλοὶ δεδμήατο κοῦροι Ἀχαιῶν.
  47. ἤδη καὶ Φρυγίην εἰσήλυθον ἀμπελόεσσαν,
  48. ἔνθα ἴδον πλείστους Φρύγας ἀνέρας αἰολοπώλους
  49. λαοὺς Ὀτρῆος καὶ Μυγδόνος ἀντιθέοιο,
  50. οἵ ῥα τότʼ ἐστρατόωντο παρʼ ὄχθας Σαγγαρίοιο·
  51. καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ τοῖσιν ἐλέχθην
  52. ἤματι τῷ ὅτε τʼ ἦλθον Ἀμαζόνες ἀντιάνειραι·
  53. ἀλλʼ οὐδʼ οἳ τόσοι ἦσαν ὅσοι ἑλίκωπες Ἀχαιοί.
  54. δεύτερον αὖτʼ Ὀδυσῆα ἰδὼν ἐρέεινʼ ὁ γεραιός·
  55. εἴπʼ ἄγε μοι καὶ τόνδε φίλον τέκος ὅς τις ὅδʼ ἐστί·
  56. μείων μὲν κεφαλῇ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο,
  57. εὐρύτερος δʼ ὤμοισιν ἰδὲ στέρνοισιν ἰδέσθαι.
  58. τεύχεα μέν οἱ κεῖται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  59. αὐτὸς δὲ κτίλος ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας ἀνδρῶν·
  60. ἀρνειῷ μιν ἔγωγε ἐΐσκω πηγεσιμάλλῳ,
  61. ὅς τʼ οἰῶν μέγα πῶϋ διέρχεται ἀργεννάων.
  62. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειθʼ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα·
  63. οὗτος δʼ αὖ Λαερτιάδης πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  64. ὃς τράφη ἐν δήμῳ Ἰθάκης κραναῆς περ ἐούσης
  65. εἰδὼς παντοίους τε δόλους καὶ μήδεα πυκνά.
  66. τὴν δʼ αὖτʼ Ἀντήνωρ πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  67. ὦ γύναι ἦ μάλα τοῦτο ἔπος νημερτὲς ἔειπες·
  68. ἤδη γὰρ καὶ δεῦρό ποτʼ ἤλυθε δῖος Ὀδυσσεὺς
  69. σεῦ ἕνεκʼ ἀγγελίης σὺν ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  70. τοὺς δʼ ἐγὼ ἐξείνισσα καὶ ἐν μεγάροισι φίλησα,
  71. ἀμφοτέρων δὲ φυὴν ἐδάην καὶ μήδεα πυκνά.
  72. ἀλλʼ ὅτε δὴ Τρώεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχθεν
  73. στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν εὐρέας ὤμους,
  74. ἄμφω δʼ ἑζομένω γεραρώτερος ἦεν Ὀδυσσεύς·
  75. ἀλλʼ ὅτε δὴ μύθους καὶ μήδεα πᾶσιν ὕφαινον
  76. ἤτοι μὲν Μενέλαος ἐπιτροχάδην ἀγόρευε,
  77. παῦρα μὲν ἀλλὰ μάλα λιγέως, ἐπεὶ οὐ πολύμυθος
  78. οὐδʼ ἀφαμαρτοεπής· ἦ καὶ γένει ὕστερος ἦεν.
  79. ἀλλʼ ὅτε δὴ πολύμητις ἀναΐξειεν Ὀδυσσεὺς
  80. στάσκεν, ὑπαὶ δὲ ἴδεσκε κατὰ χθονὸς ὄμματα πήξας,
  81. σκῆπτρον δʼ οὔτʼ ὀπίσω οὔτε προπρηνὲς ἐνώμα,
  82. ἀλλʼ ἀστεμφὲς ἔχεσκεν ἀΐδρεϊ φωτὶ ἐοικώς·
  83. φαίης κε ζάκοτόν τέ τινʼ ἔμμεναι ἄφρονά τʼ αὔτως.
  84. ἀλλʼ ὅτε δὴ ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήθεος εἵη
  85. καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν,
  86. οὐκ ἂν ἔπειτʼ Ὀδυσῆΐ γʼ ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος·
  87. οὐ τότε γʼ ὧδʼ Ὀδυσῆος ἀγασσάμεθʼ εἶδος ἰδόντες.
  88. τὸ τρίτον αὖτʼ Αἴαντα ἰδὼν ἐρέεινʼ ὃ γεραιός·
  89. τίς τὰρ ὅδʼ ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
  90. ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;
  91. τὸν δʼ Ἑλένη τανύπεπλος ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
  92. οὗτος δʼ Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν·
  93. Ἰδομενεὺς δʼ ἑτέρωθεν ἐνὶ Κρήτεσσι θεὸς ὣς
  94. ἕστηκʼ, ἀμφὶ δέ μιν Κρητῶν ἀγοὶ ἠγερέθονται.
  95. πολλάκι μιν ξείνισσεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  96. οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ ὁπότε Κρήτηθεν ἵκοιτο.
  97. νῦν δʼ ἄλλους μὲν πάντας ὁρῶ ἑλίκωπας Ἀχαιούς,
  98. οὕς κεν ἐῢ γνοίην καί τʼ οὔνομα μυθησαίμην·
  99. δοιὼ δʼ οὐ δύναμαι ἰδέειν κοσμήτορε λαῶν
  100. Κάστορά θʼ ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα
  101. αὐτοκασιγνήτω, τώ μοι μία γείνατο μήτηρ.
  102. ἢ οὐχ ἑσπέσθην Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς,
  103. ἢ δεύρω μὲν ἕποντο νέεσσʼ ἔνι ποντοπόροισι,
  104. νῦν αὖτʼ οὐκ ἐθέλουσι μάχην καταδύμεναι ἀνδρῶν
  105. αἴσχεα δειδιότες καὶ ὀνείδεα πόλλʼ ἅ μοί ἐστιν.
  106. ὣς φάτο, τοὺς δʼ ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα
  107. ἐν Λακεδαίμονι αὖθι φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ.
  108. κήρυκες δʼ ἀνὰ ἄστυ θεῶν φέρον ὅρκια πιστὰ
  109. ἄρνε δύω καὶ οἶνον ἐΰφρονα καρπὸν ἀρούρης
  110. ἀσκῷ ἐν αἰγείῳ· φέρε δὲ κρητῆρα φαεινὸν
  111. κῆρυξ Ἰδαῖος ἠδὲ χρύσεια κύπελλα·
  112. ὄτρυνεν δὲ γέροντα παριστάμενος ἐπέεσσιν·
  113. ὄρσεο Λαομεδοντιάδη, καλέουσιν ἄριστοι
  114. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  115. ἐς πεδίον καταβῆναι ἵνʼ ὅρκια πιστὰ τάμητε·
  116. αὐτὰρ Ἀλέξανδρος καὶ ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  117. μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσοντʼ ἀμφὶ γυναικί·
  118. τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαθʼ ἕποιτο·
  119. οἳ δʼ ἄλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες
  120. ναίοιμεν Τροίην ἐριβώλακα, τοὶ δὲ νέονται
  121. Ἄργος ἐς ἱππόβοτον καὶ Ἀχαιΐδα καλλιγύναικα.
  122. ὣς φάτο ῥίγησεν δʼ ὃ γέρων, ἐκέλευσε δʼ ἑταίρους
  123. ἵππους ζευγνύμεναι· τοὶ δʼ ὀτραλέως ἐπίθοντο.
  124. ἂν δʼ ἄρʼ ἔβη Πρίαμος, κατὰ δʼ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
  125. πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον·
  126. τὼ δὲ διὰ Σκαιῶν πεδίον δʼ ἔχον ὠκέας ἵππους.
  127. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκοντο μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς,
  128. ἐξ ἵππων ἀποβάντες ἐπὶ χθόνα πουλυβότειραν
  129. ἐς μέσσον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἐστιχόωντο.
  130. ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  131. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις· ἀτὰρ κήρυκες ἀγαυοὶ