Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. ὅρκια πιστὰ θεῶν σύναγον, κρητῆρι δὲ οἶνον
  2. μίσγον, ἀτὰρ βασιλεῦσιν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν.
  3. Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν,
  4. ἥ οἱ πὰρ ξίφεος μέγα κουλεόν αἰὲν ἄωρτο,
  5. ἀρνῶν ἐκ κεφαλέων τάμνε τρίχας· αὐτὰρ ἔπειτα
  6. κήρυκες Τρώων καὶ Ἀχαιῶν νεῖμαν ἀρίστοις.
  7. τοῖσιν δʼ Ἀτρεΐδης μεγάλʼ εὔχετο χεῖρας ἀνασχών·
  8. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε,
  9. Ἠέλιός θʼ, ὃς πάντʼ ἐφορᾷς καὶ πάντʼ ἐπακούεις,
  10. καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα, καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας
  11. ἀνθρώπους τίνυσθον ὅτις κʼ ἐπίορκον ὀμόσσῃ,
  12. ὑμεῖς μάρτυροι ἔστε, φυλάσσετε δʼ ὅρκια πιστά·
  13. εἰ μέν κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ
  14. αὐτὸς ἔπειθʼ Ἑλένην ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα,
  15. ἡμεῖς δʼ ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν·
  16. εἰ δέ κʼ Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος,
  17. Τρῶας ἔπειθʼ Ἑλένην καὶ κτήματα πάντʼ ἀποδοῦναι,
  18. τιμὴν δʼ Ἀργείοις ἀποτινέμεν ἥν τινʼ ἔοικεν,
  19. ἥ τε καὶ ἐσσομένοισι μετʼ ἀνθρώποισι πέληται.
  20. εἰ δʼ ἂν ἐμοὶ τιμὴν Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
  21. τίνειν οὐκ ἐθέλωσιν Ἀλεξάνδροιο πεσόντος,
  22. αὐτὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα μαχήσομαι εἵνεκα ποινῆς
  23. αὖθι μένων, ἧός κε τέλος πολέμοιο κιχείω.
  24. ἦ, καὶ ἀπὸ στομάχους ἀρνῶν τάμε νηλέϊ χαλκῷ·
  25. καὶ τοὺς μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας
  26. θυμοῦ δευομένους· ἀπὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός.
  27. οἶνον δʼ ἐκ κρητῆρος ἀφυσσόμενοι δεπάεσσιν
  28. ἔκχεον, ἠδʼ εὔχοντο θεοῖς αἰειγενέτῃσιν.
  29. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
  30. Ζεῦ κύδιστε μέγιστε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
  31. ὁππότεροι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια πημήνειαν
  32. ὧδέ σφʼ ἐγκέφαλος χαμάδις ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος
  33. αὐτῶν καὶ τεκέων, ἄλοχοι δʼ ἄλλοισι δαμεῖεν.
  34. ὣς ἔφαν, οὐδʼ ἄρα πώ σφιν ἐπεκραίαινε Κρονίων.
  35. τοῖσι δὲ Δαρδανίδης Πρίαμος μετὰ μῦθον ἔειπε·
  36. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί·
  37. ἤτοι ἐγὼν εἶμι προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν
  38. ἄψ, ἐπεὶ οὔ πω τλήσομʼ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶσθαι
  39. μαρνάμενον φίλον υἱὸν ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  40. Ζεὺς μέν που τό γε οἶδε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
  41. ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν.
  42. ἦ ῥα καὶ ἐς δίφρον ἄρνας θέτο ἰσόθεος φώς,
  43. ἂν δʼ ἄρʼ ἔβαινʼ αὐτός, κατὰ δʼ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
  44. πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον.
  45. τὼ μὲν ἄρʼ ἄψορροι προτὶ Ἴλιον ἀπονέοντο·
  46. Ἕκτωρ δὲ Πριάμοιο πάϊς καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς
  47. χῶρον μὲν πρῶτον διεμέτρεον, αὐτὰρ ἔπειτα
  48. κλήρους ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες,
  49. ὁππότερος δὴ πρόσθεν ἀφείη χάλκεον ἔγχος.
  50. λαοὶ δʼ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον,
  51. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
  52. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  53. ὁππότερος τάδε ἔργα μετʼ ἀμφοτέροισιν ἔθηκε,
  54. τὸν δὸς ἀποφθίμενον δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω,
  55. ἡμῖν δʼ αὖ φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ γενέσθαι.
  56. ὣς ἄρʼ ἔφαν, πάλλεν δὲ μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
  57. ἂψ ὁρόων· Πάριος δὲ θοῶς ἐκ κλῆρος ὄρουσεν.
  58. οἳ μὲν ἔπειθʼ ἵζοντο κατὰ στίχας, ἧχι ἑκάστῳ
  59. ἵπποι ἀερσίποδες καὶ ποικίλα τεύχεʼ ἔκειτο·
  60. αὐτὰρ ὅ γʼ ἀμφʼ ὤμοισιν ἐδύσετο τεύχεα καλὰ
  61. δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο.
  62. κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε
  63. καλάς, ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας·
  64. δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνεν
  65. οἷο κασιγνήτοιο Λυκάονος· ἥρμοσε δʼ αὐτῷ.
  66. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ὤμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον
  67. χάλκεον, αὐτὰρ ἔπειτα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε·
  68. κρατὶ δʼ ἐπʼ ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν
  69. ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν·
  70. εἵλετο δʼ ἄλκιμον ἔγχος, ὅ οἱ παλάμηφιν ἀρήρει.
  71. ὣς δʼ αὔτως Μενέλαος ἀρήϊος ἔντεʼ ἔδυνεν.
  72. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ἑκάτερθεν ὁμίλου θωρήχθησαν,
  73. ἐς μέσσον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἐστιχόωντο
  74. δεινὸν δερκόμενοι· θάμβος δʼ ἔχεν εἰσορόωντας
  75. Τρῶάς θʼ ἱπποδάμους καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
  76. καί ῥʼ ἐγγὺς στήτην διαμετρητῷ ἐνὶ χώρῳ
  77. σείοντʼ ἐγχείας ἀλλήλοισιν κοτέοντε.
  78. πρόσθε δʼ Ἀλέξανδρος προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  79. καὶ βάλεν Ἀτρεΐδαο κατʼ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην,
  80. οὐδʼ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ
  81. ἀσπίδʼ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερον ὄρνυτο χαλκῷ
  82. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·
  83. Ζεῦ ἄνα δὸς τίσασθαι ὅ με πρότερος κάκʼ ἔοργε
  84. δῖον Ἀλέξανδρον, καὶ ἐμῇς ὑπὸ χερσὶ δάμασσον,
  85. ὄφρα τις ἐρρίγῃσι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων
  86. ξεινοδόκον κακὰ ῥέξαι, ὅ κεν φιλότητα παράσχῃ.
  87. ἦ ῥα καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  88. καὶ βάλε Πριαμίδαο κατʼ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην·
  89. διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,
  90. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο·
  91. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα
  92. ἔγχος· ὃ δʼ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.
  93. Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον
  94. πλῆξεν ἀνασχόμενος κόρυθος φάλον· ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ
  95. τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διατρυφὲν ἔκπεσε χειρός.
  96. Ἀτρεΐδης δʼ ᾤμωξεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
  97. Ζεῦ πάτερ οὔ τις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος·
  98. ἦ τʼ ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος·
  99. νῦν δέ μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ δέ μοι ἔγχος
  100. ἠΐχθη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδʼ ἔβαλόν μιν.
  101. ἦ καὶ ἐπαΐξας κόρυθος λάβεν ἱπποδασείης,
  102. ἕλκε δʼ ἐπιστρέψας μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  103. ἄγχε δέ μιν πολύκεστος ἱμὰς ἁπαλὴν ὑπὸ δειρήν,
  104. ὅς οἱ ὑπʼ ἀνθερεῶνος ὀχεὺς τέτατο τρυφαλείης.
  105. καί νύ κεν εἴρυσσέν τε καὶ ἄσπετον ἤρατο κῦδος,
  106. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη,
  107. ἥ οἱ ῥῆξεν ἱμάντα βοὸς ἶφι κταμένοιο·
  108. κεινὴ δὲ τρυφάλεια ἅμʼ ἕσπετο χειρὶ παχείῃ.
  109. τὴν μὲν ἔπειθʼ ἥρως μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
  110. ῥῖψʼ ἐπιδινήσας, κόμισαν δʼ ἐρίηρες ἑταῖροι·
  111. αὐτὰρ ὃ ἂψ ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων
  112. ἔγχεϊ χαλκείῳ· τὸν δʼ ἐξήρπαξʼ Ἀφροδίτη
  113. ῥεῖα μάλʼ ὥς τε θεός, ἐκάλυψε δʼ ἄρʼ ἠέρι πολλῇ,
  114. κὰδ δʼ εἷσʼ ἐν θαλάμῳ εὐώδεϊ κηώεντι.
  115. αὐτὴ δʼ αὖ Ἑλένην καλέουσʼ ἴε· τὴν δὲ κίχανε
  116. πύργῳ ἐφʼ ὑψηλῷ, περὶ δὲ Τρῳαὶ ἅλις ἦσαν·
  117. χειρὶ δὲ νεκταρέου ἑανοῦ ἐτίναξε λαβοῦσα,
  118. γρηῒ δέ μιν ἐϊκυῖα παλαιγενέϊ προσέειπεν
  119. εἰροκόμῳ, ἥ οἱ Λακεδαίμονι ναιετοώσῃ
  120. ἤσκειν εἴρια καλά, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε·
  121. τῇ μιν ἐεισαμένη προσεφώνεε δῖʼ Ἀφροδίτη·
  122. δεῦρʼ ἴθʼ· Ἀλέξανδρός σε καλεῖ οἶκον δὲ νέεσθαι.
  123. κεῖνος ὅ γʼ ἐν θαλάμῳ καὶ δινωτοῖσι λέχεσσι
  124. κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν· οὐδέ κε φαίης
  125. ἀνδρὶ μαχεσσάμενον τόν γʼ ἐλθεῖν, ἀλλὰ χορὸν δὲ
  126. ἔρχεσθʼ, ἠὲ χοροῖο νέον λήγοντα καθίζειν.
  127. ὣς φάτο, τῇ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·
  128. καί ῥʼ ὡς οὖν ἐνόησε θεᾶς περικαλλέα δειρὴν
  129. στήθεά θʼ ἱμερόεντα καὶ ὄμματα μαρμαίροντα,
  130. θάμβησέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  131. δαιμονίη, τί με ταῦτα λιλαίεαι ἠπεροπεύειν;