Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- ἦ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἐπιδεύεαι, ὅν κέ τις οἴσει
- Τρώων ἱπποδάμων ἐξ Ἰλίου υἷος ἄποινα,
- ὅν κεν ἐγὼ δήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν,
- ἠὲ γυναῖκα νέην, ἵνα μίσγεαι ἐν φιλότητι,
- ἥν τʼ αὐτὸς ἀπονόσφι κατίσχεαι; οὐ μὲν ἔοικεν
- ἀρχὸν ἐόντα κακῶν ἐπιβασκέμεν υἷας Ἀχαιῶν.
- ὦ πέπονες κάκʼ ἐλέγχεʼ Ἀχαιΐδες οὐκέτʼ Ἀχαιοὶ
- οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα, τόνδε δʼ ἐῶμεν
- αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται
- ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν ἦε καὶ οὐκί·
- ὃς καὶ νῦν Ἀχιλῆα ἕο μέγʼ ἀμείνονα φῶτα
- ἠτίμησεν· ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς ἀπούρας.
- ἀλλὰ μάλʼ οὐκ Ἀχιλῆϊ χόλος φρεσίν, ἀλλὰ μεθήμων·
- ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο·
- ὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν,
- Θερσίτης· τῷ δʼ ὦκα παρίστατο δῖος Ὀδυσσεύς,
- καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ·
- Θερσῖτʼ ἀκριτόμυθε, λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής,
- ἴσχεο, μηδʼ ἔθελʼ οἶος ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν·
- οὐ γὰρ ἐγὼ σέο φημὶ χερειότερον βροτὸν ἄλλον
- ἔμμεναι, ὅσσοι ἅμʼ Ἀτρεΐδῃς ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον.
- τὼ οὐκ ἂν βασιλῆας ἀνὰ στόμʼ ἔχων ἀγορεύοις,
- καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις, νόστόν τε φυλάσσοις.
- οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,
- ἢ εὖ ἦε κακῶς νοστήσομεν υἷες Ἀχαιῶν.
- τὼ νῦν Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν
- ἧσαι ὀνειδίζων, ὅτι οἱ μάλα πολλὰ διδοῦσιν
- ἥρωες Δαναοί· σὺ δὲ κερτομέων ἀγορεύεις.
- ἀλλʼ ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
- εἴ κʼ ἔτι σʼ ἀφραίνοντα κιχήσομαι ὥς νύ περ ὧδε,
- μηκέτʼ ἔπειτʼ Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη,
- μηδʼ ἔτι Τηλεμάχοιο πατὴρ κεκλημένος εἴην,
- εἰ μὴ ἐγώ σε λαβὼν ἀπὸ μὲν φίλα εἵματα δύσω,
- χλαῖνάν τʼ ἠδὲ χιτῶνα, τά τʼ αἰδῶ ἀμφικαλύπτει,
- αὐτὸν δὲ κλαίοντα θοὰς ἐπὶ νῆας ἀφήσω
- πεπλήγων ἀγορῆθεν ἀεικέσσι πληγῇσιν.
- ὣς ἄρʼ ἔφη, σκήπτρῳ δὲ μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμω
- πλῆξεν· ὃ δʼ ἰδνώθη, θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ·
- σμῶδιξ δʼ αἱματόεσσα μεταφρένου ἐξυπανέστη
- σκήπτρου ὕπο χρυσέου· ὃ δʼ ἄρʼ ἕζετο τάρβησέν τε,
- ἀλγήσας δʼ ἀχρεῖον ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ.
- οἳ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπʼ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν·
- ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
- ὢ πόποι ἦ δὴ μυρίʼ Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ ἔοργε
- βουλάς τʼ ἐξάρχων ἀγαθὰς πόλεμόν τε κορύσσων·
- νῦν δὲ τόδε μέγʼ ἄριστον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν,
- ὃς τὸν λωβητῆρα ἐπεσβόλον ἔσχʼ ἀγοράων.
- οὔ θήν μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει θυμὸς ἀγήνωρ
- νεικείειν βασιλῆας ὀνειδείοις ἐπέεσσιν.
- ὣς φάσαν ἣ πληθύς· ἀνὰ δʼ ὃ πτολίπορθος Ὀδυσσεὺς
- ἔστη σκῆπτρον ἔχων· παρὰ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη
- εἰδομένη κήρυκι σιωπᾶν λαὸν ἀνώγει,
- ὡς ἅμα θʼ οἳ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἷες Ἀχαιῶν
- μῦθον ἀκούσειαν καὶ ἐπιφρασσαίατο βουλήν·
- ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
- Ἀτρεΐδη νῦν δή σε ἄναξ ἐθέλουσιν Ἀχαιοὶ
- πᾶσιν ἐλέγχιστον θέμεναι μερόπεσσι βροτοῖσιν,
- οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥν περ ὑπέσταν
- ἐνθάδʼ ἔτι στείχοντες ἀπʼ Ἄργεος ἱπποβότοιο
- Ἴλιον ἐκπέρσαντʼ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι.
- ὥς τε γὰρ ἢ παῖδες νεαροὶ χῆραί τε γυναῖκες
- ἀλλήλοισιν ὀδύρονται οἶκον δὲ νέεσθαι.
- ἦ μὴν καὶ πόνος ἐστὶν ἀνιηθέντα νέεσθαι·
- καὶ γάρ τίς θʼ ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧς ἀλόχοιο
- ἀσχαλάᾳ σὺν νηῒ πολυζύγῳ, ὅν περ ἄελλαι
- χειμέριαι εἰλέωσιν ὀρινομένη τε θάλασσα·
- ἡμῖν δʼ εἴνατός ἐστι περιτροπέων ἐνιαυτὸς
- ἐνθάδε μιμνόντεσσι· τὼ οὐ νεμεσίζομʼ Ἀχαιοὺς
- ἀσχαλάαν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν· ἀλλὰ καὶ ἔμπης
- αἰσχρόν τοι δηρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι.
- τλῆτε φίλοι, καὶ μείνατʼ ἐπὶ χρόνον ὄφρα δαῶμεν
- ἢ ἐτεὸν Κάλχας μαντεύεται ἦε καὶ οὐκί.
- εὖ γὰρ δὴ τόδε ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν, ἐστὲ δὲ πάντες
- μάρτυροι, οὓς μὴ κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι·
- χθιζά τε καὶ πρωΐζʼ ὅτʼ ἐς Αὐλίδα νῆες Ἀχαιῶν
- ἠγερέθοντο κακὰ Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ φέρουσαι,
- ἡμεῖς δʼ ἀμφὶ περὶ κρήνην ἱεροὺς κατὰ βωμοὺς
- ἕρδομεν ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας
- καλῇ ὑπὸ πλατανίστῳ ὅθεν ῥέεν ἀγλαὸν ὕδωρ·
- ἔνθʼ ἐφάνη μέγα σῆμα· δράκων ἐπὶ νῶτα δαφοινὸς
- σμερδαλέος, τόν ῥʼ αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόως δέ,
- βωμοῦ ὑπαΐξας πρός ῥα πλατάνιστον ὄρουσεν.
- ἔνθα δʼ ἔσαν στρουθοῖο νεοσσοί, νήπια τέκνα,
- ὄζῳ ἐπʼ ἀκροτάτῳ πετάλοις ὑποπεπτηῶτες
- ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα·
- ἔνθʼ ὅ γε τοὺς ἐλεεινὰ κατήσθιε τετριγῶτας·
- μήτηρ δʼ ἀμφεποτᾶτο ὀδυρομένη φίλα τέκνα·
- τὴν δʼ ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν ἀμφιαχυῖαν.
- αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτήν,
- τὸν μὲν ἀρίζηλον θῆκεν θεὸς ὅς περ ἔφηνε·
- λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·
- ἡμεῖς δʼ ἑσταότες θαυμάζομεν οἷον ἐτύχθη.
- ὡς οὖν δεινὰ πέλωρα θεῶν εἰσῆλθʼ ἑκατόμβας,
- Κάλχας δʼ αὐτίκʼ ἔπειτα θεοπροπέων ἀγόρευε·
- τίπτʼ ἄνεῳ ἐγένεσθε κάρη κομόωντες Ἀχαιοί;
- ἡμῖν μὲν τόδʼ ἔφηνε τέρας μέγα μητίετα Ζεὺς
- ὄψιμον ὀψιτέλεστον, ὅου κλέος οὔ ποτʼ ὀλεῖται.
- ὡς οὗτος κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτὴν
- ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα,
- ὣς ἡμεῖς τοσσαῦτʼ ἔτεα πτολεμίξομεν αὖθι,
- τῷ δεκάτῳ δὲ πόλιν αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.
- κεῖνος τὼς ἀγόρευε· τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.
- ἀλλʼ ἄγε μίμνετε πάντες ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
- αὐτοῦ εἰς ὅ κεν ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἕλωμεν.
- ὣς ἔφατʼ, Ἀργεῖοι δὲ μέγʼ ἴαχον, ἀμφὶ δὲ νῆες
- σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπʼ Ἀχαιῶν,
- μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο·
- τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- ὦ πόποι ἦ δὴ παισὶν ἐοικότες ἀγοράασθε
- νηπιάχοις οἷς οὔ τι μέλει πολεμήϊα ἔργα.
- πῇ δὴ συνθεσίαι τε καὶ ὅρκια βήσεται ἥμιν;
- ἐν πυρὶ δὴ βουλαί τε γενοίατο μήδεά τʼ ἀνδρῶν
- σπονδαί τʼ ἄκρητοι καὶ δεξιαί, ᾗς ἐπέπιθμεν·
- αὔτως γὰρ ἐπέεσσʼ ἐριδαίνομεν, οὐδέ τι μῆχος
- εὑρέμεναι δυνάμεσθα, πολὺν χρόνον ἐνθάδʼ ἐόντες.
- Ἀτρεΐδη σὺ δʼ ἔθʼ ὡς πρὶν ἔχων ἀστεμφέα βουλὴν
- ἄρχευʼ Ἀργείοισι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας,
- τούσδε δʼ ἔα φθινύθειν ἕνα καὶ δύο, τοί κεν Ἀχαιῶν
- νόσφιν βουλεύωσʼ· ἄνυσις δʼ οὐκ ἔσσεται αὐτῶν·
- πρὶν Ἄργος δʼ ἰέναι πρὶν καὶ Διὸς αἰγιόχοιο
- γνώμεναι εἴ τε ψεῦδος ὑπόσχεσις εἴ τε καὶ οὐκί.
- φημὶ γὰρ οὖν κατανεῦσαι ὑπερμενέα Κρονίωνα
- ἤματι τῷ ὅτε νηυσὶν ἐν ὠκυπόροισιν ἔβαινον
- Ἀργεῖοι Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρα φέροντες
- ἀστράπτων ἐπιδέξιʼ ἐναίσιμα σήματα φαίνων.
- τὼ μή τις πρὶν ἐπειγέσθω οἶκον δὲ νέεσθαι
- πρίν τινα πὰρ Τρώων ἀλόχῳ κατακοιμηθῆναι,
- τίσασθαι δʼ Ἑλένης ὁρμήματά τε στοναχάς τε.
- εἰ δέ τις ἐκπάγλως ἐθέλει οἶκον δὲ νέεσθαι
- ἁπτέσθω ἧς νηὸς ἐϋσσέλμοιο μελαίνης,
- ὄφρα πρόσθʼ ἄλλων θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπῃ.