Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. ἐν δʼ ἄρα ἕρματα ἧκεν ἐϋτρήτοισι λοβοῖσι
  2. τρίγληνα μορόεντα· χάρις δʼ ἀπελάμπετο πολλή.
  3. κρηδέμνῳ δʼ ἐφύπερθε καλύψατο δῖα θεάων
  4. καλῷ νηγατέῳ· λευκὸν δʼ ἦν ἠέλιος ὥς·
  5. ποσσὶ δʼ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα.
  6. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα περὶ χροῒ θήκατο κόσμον
  7. βῆ ῥʼ ἴμεν ἐκ θαλάμοιο, καλεσσαμένη δʼ Ἀφροδίτην
  8. τῶν ἄλλων ἀπάνευθε θεῶν πρὸς μῦθον ἔειπε·
  9. ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο φίλον τέκος ὅττί κεν εἴπω,
  10. ἦέ κεν ἀρνήσαιο κοτεσσαμένη τό γε θυμῷ,
  11. οὕνεκʼ ἐγὼ Δαναοῖσι, σὺ δὲ Τρώεσσιν ἀρήγεις;
  12. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη·
  13. Ἥρη πρέσβα θεὰ θύγατερ μεγάλοιο Κρόνοιο
  14. αὔδα ὅ τι φρονέεις· τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν,
  15. εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν.
  16. τὴν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνια Ἥρη·
  17. δὸς νῦν μοι φιλότητα καὶ ἵμερον, ᾧ τε σὺ πάντας
  18. δαμνᾷ ἀθανάτους ἠδὲ θνητοὺς ἀνθρώπους.
  19. εἶμι γὰρ ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,
  20. Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν,
  21. οἵ μʼ ἐν σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδʼ ἀτίταλλον
  22. δεξάμενοι Ῥείας, ὅτε τε Κρόνον εὐρύοπα Ζεὺς
  23. γαίης νέρθε καθεῖσε καὶ ἀτρυγέτοιο θαλάσσης·
  24. τοὺς εἶμʼ ὀψομένη, καί σφʼ ἄκριτα νείκεα λύσω·
  25. ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται
  26. εὐνῆς καὶ φιλότητος, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θυμῷ.
  27. εἰ κείνω ἐπέεσσι παραιπεπιθοῦσα φίλον κῆρ
  28. εἰς εὐνὴν ἀνέσαιμι ὁμωθῆναι φιλότητι,
  29. αἰεί κέ σφι φίλη τε καὶ αἰδοίη καλεοίμην.
  30. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε φιλομειδὴς Ἀφροδίτη·
  31. οὐκ ἔστʼ οὐδὲ ἔοικε τεὸν ἔπος ἀρνήσασθαι·
  32. Ζηνὸς γὰρ τοῦ ἀρίστου ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαύεις.
  33. ἦ, καὶ ἀπὸ στήθεσφιν ἐλύσατο κεστὸν ἱμάντα
  34. ποικίλον, ἔνθα δέ οἱ θελκτήρια πάντα τέτυκτο·
  35. ἔνθʼ ἔνι μὲν φιλότης, ἐν δʼ ἵμερος, ἐν δʼ ὀαριστὺς
  36. πάρφασις, ἥ τʼ ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων.
  37. τόν ῥά οἱ ἔμβαλε χερσὶν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  38. τῆ νῦν τοῦτον ἱμάντα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ
  39. ποικίλον, ᾧ ἔνι πάντα τετεύχαται· οὐδέ σέ φημι
  40. ἄπρηκτόν γε νέεσθαι, ὅ τι φρεσὶ σῇσι μενοινᾷς.
  41. ὣς φάτο, μείδησεν δὲ βοῶπις πότνια Ἥρη,
  42. μειδήσασα δʼ ἔπειτα ἑῷ ἐγκάτθετο κόλπῳ.
  43. ἣ μὲν ἔβη πρὸς δῶμα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη,
  44. Ἥρη δʼ ἀΐξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο,
  45. Πιερίην δʼ ἐπιβᾶσα καὶ Ἠμαθίην ἐρατεινὴν
  46. σεύατʼ ἐφʼ ἱπποπόλων Θρῃκῶν ὄρεα νιφόεντα
  47. ἀκροτάτας κορυφάς· οὐδὲ χθόνα μάρπτε ποδοῖιν·
  48. ἐξ Ἀθόω δʼ ἐπὶ πόντον ἐβήσετο κυμαίνοντα,
  49. Λῆμνον δʼ εἰσαφίκανε πόλιν θείοιο Θόαντος.
  50. ἔνθʼ Ὕπνῳ ξύμβλητο κασιγνήτῳ Θανάτοιο,
  51. ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
  52. Ὕπνε ἄναξ πάντων τε θεῶν πάντων τʼ ἀνθρώπων,
  53. ἠμὲν δή ποτʼ ἐμὸν ἔπος ἔκλυες, ἠδʼ ἔτι καὶ νῦν
  54. πείθευ· ἐγὼ δέ κέ τοι ἰδέω χάριν ἤματα πάντα.
  55. κοίμησόν μοι Ζηνὸς ὑπʼ ὀφρύσιν ὄσσε φαεινὼ
  56. αὐτίκʼ ἐπεί κεν ἐγὼ παραλέξομαι ἐν φιλότητι.
  57. δῶρα δέ τοι δώσω καλὸν θρόνον ἄφθιτον αἰεὶ
  58. χρύσεον· Ἥφαιστος δέ κʼ ἐμὸς πάϊς ἀμφιγυήεις
  59. τεύξειʼ ἀσκήσας, ὑπὸ δὲ θρῆνυν ποσὶν ἥσει,
  60. τῷ κεν ἐπισχοίης λιπαροὺς πόδας εἰλαπινάζων.
  61. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε νήδυμος Ὕπνος·
  62. Ἥρη πρέσβα θεὰ θύγατερ μεγάλοιο Κρόνοιο
  63. ἄλλον μέν κεν ἔγωγε θεῶν αἰειγενετάων
  64. ῥεῖα κατευνήσαιμι, καὶ ἂν ποταμοῖο ῥέεθρα
  65. Ὠκεανοῦ, ὅς περ γένεσις πάντεσσι τέτυκται·
  66. Ζηνὸς δʼ οὐκ ἂν ἔγωγε Κρονίονος ἆσσον ἱκοίμην
  67. οὐδὲ κατευνήσαιμʼ, ὅτε μὴ αὐτός γε κελεύοι.
  68. ἤδη γάρ με καὶ ἄλλο τεὴ ἐπίνυσσεν ἐφετμὴ
  69. ἤματι τῷ ὅτε κεῖνος ὑπέρθυμος Διὸς υἱὸς
  70. ἔπλεεν Ἰλιόθεν Τρώων πόλιν ἐξαλαπάξας.
  71. ἤτοι ἐγὼ μὲν ἔλεξα Διὸς νόον αἰγιόχοιο
  72. νήδυμος ἀμφιχυθείς· σὺ δέ οἱ κακὰ μήσαο θυμῷ
  73. ὄρσασʼ ἀργαλέων ἀνέμων ἐπὶ πόντον ἀήτας,
  74. καί μιν ἔπειτα Κόων δʼ εὖ ναιομένην ἀπένεικας
  75. νόσφι φίλων πάντων. ὃ δʼ ἐπεγρόμενος χαλέπαινε
  76. ῥιπτάζων κατὰ δῶμα θεούς, ἐμὲ δʼ ἔξοχα πάντων
  77. ζήτει· καί κέ μʼ ἄϊστον ἀπʼ αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ,
  78. εἰ μὴ Νὺξ δμήτειρα θεῶν ἐσάωσε καὶ ἀνδρῶν·
  79. τὴν ἱκόμην φεύγων, ὃ δʼ ἐπαύσατο χωόμενός περ.
  80. ἅζετο γὰρ μὴ Νυκτὶ θοῇ ἀποθύμια ἕρδοι.
  81. νῦν αὖ τοῦτό μʼ ἄνωγας ἀμήχανον ἄλλο τελέσσαι.
  82. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε βοῶπις πότνια Ἥρη·
  83. Ὕπνε τί ἢ δὲ σὺ ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μενοινᾷς;
  84. ἦ φῂς ὣς Τρώεσσιν ἀρηξέμεν εὐρύοπα Ζῆν
  85. ὡς Ἡρακλῆος περιχώσατο παῖδος ἑοῖο;
  86. ἀλλʼ ἴθʼ, ἐγὼ δέ κέ τοι Χαρίτων μίαν ὁπλοτεράων
  87. δώσω ὀπυιέμεναι καὶ σὴν κεκλῆσθαι ἄκοιτιν.
  88. ὣς φάτο, χήρατο δʼ Ὕπνος, ἀμειβόμενος δὲ προσηύδα·
  89. ἄγρει νῦν μοι ὄμοσσον ἀάατον Στυγὸς ὕδωρ,
  90. χειρὶ δὲ τῇ ἑτέρῃ μὲν ἕλε χθόνα πουλυβότειραν,
  91. τῇ δʼ ἑτέρῃ ἅλα μαρμαρέην, ἵνα νῶϊν ἅπαντες
  92. μάρτυροι ὦσʼ οἳ ἔνερθε θεοὶ Κρόνον ἀμφὶς ἐόντες,
  93. ἦ μὲν ἐμοὶ δώσειν Χαρίτων μίαν ὁπλοτεράων
  94. Πασιθέην, ἧς τʼ αὐτὸς ἐέλδομαι ἤματα πάντα.
  95. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
  96. ὄμνυε δʼ ὡς ἐκέλευε, θεοὺς δʼ ὀνόμηνεν ἅπαντας
  97. τοὺς ὑποταρταρίους οἳ Τιτῆνες καλέονται.
  98. αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον,
  99. τὼ βήτην Λήμνου τε καὶ Ἴμβρου ἄστυ λιπόντε
  100. ἠέρα ἑσσαμένω ῥίμφα πρήσσοντε κέλευθον.
  101. Ἴδην δʼ ἱκέσθην πολυπίδακα μητέρα θηρῶν
  102. Λεκτόν, ὅθι πρῶτον λιπέτην ἅλα· τὼ δʼ ἐπὶ χέρσου
  103. βήτην, ἀκροτάτη δὲ ποδῶν ὕπο σείετο ὕλη.
  104. ἔνθʼ Ὕπνος μὲν ἔμεινε πάρος Διὸς ὄσσε ἰδέσθαι
  105. εἰς ἐλάτην ἀναβὰς περιμήκετον, ἣ τότʼ ἐν Ἴδῃ
  106. μακροτάτη πεφυυῖα διʼ ἠέρος αἰθέρʼ ἵκανεν·
  107. ἔνθʼ ἧστʼ ὄζοισιν πεπυκασμένος εἰλατίνοισιν
  108. ὄρνιθι λιγυρῇ ἐναλίγκιος, ἥν τʼ ἐν ὄρεσσι
  109. χαλκίδα κικλήσκουσι θεοί, ἄνδρες δὲ κύμινδιν.
  110. Ἥρη δὲ κραιπνῶς προσεβήσετο Γάργαρον ἄκρον
  111. Ἴδης ὑψηλῆς· ἴδε δὲ νεφεληγερέτα Ζεύς.
  112. ὡς δʼ ἴδεν, ὥς μιν ἔρως πυκινὰς φρένας ἀμφεκάλυψεν,
  113. οἷον ὅτε πρῶτόν περ ἐμισγέσθην φιλότητι
  114. εἰς εὐνὴν φοιτῶντε, φίλους λήθοντε τοκῆας.
  115. στῆ δʼ αὐτῆς προπάροιθεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
  116. Ἥρη πῇ μεμαυῖα κατʼ Οὐλύμπου τόδʼ ἱκάνεις;
  117. ἵπποι δʼ οὐ παρέασι καὶ ἅρματα τῶν κʼ ἐπιβαίης.
  118. τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνια Ἥρη·
  119. ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,
  120. Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν,
  121. οἵ με σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδʼ ἀτίταλλον·
  122. τοὺς εἶμʼ ὀψομένη, καί σφʼ ἄκριτα νείκεα λύσω·
  123. ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται
  124. εὐνῆς καὶ φιλότητος, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θυμῷ.
  125. ἵπποι δʼ ἐν πρυμνωρείῃ πολυπίδακος Ἴδης
  126. ἑστᾶσʼ, οἵ μʼ οἴσουσιν ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρήν.
  127. νῦν δὲ σεῦ εἵνεκα δεῦρο κατʼ Οὐλύμπου τόδʼ ἱκάνω,
  128. μή πώς μοι μετέπειτα χολώσεαι, αἴ κε σιωπῇ
  129. οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυρρόου Ὠκεανοῖο.
  130. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  131. Ἥρη κεῖσε μὲν ἔστι καὶ ὕστερον ὁρμηθῆναι,
  132. νῶϊ δʼ ἄγʼ ἐν φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε.
  133. οὐ γάρ πώ ποτέ μʼ ὧδε θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικὸς
  134. θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν,
  135. οὐδʼ ὁπότʼ ἠρασάμην Ἰξιονίης ἀλόχοιο,
  136. ἣ τέκε Πειρίθοον θεόφιν μήστωρʼ ἀτάλαντον·
  137. οὐδʼ ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης,
  138. ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν·
  139. οὐδʼ ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο,
  140. ἣ τέκε μοι Μίνων τε καὶ ἀντίθεον Ῥαδάμανθυν·
  141. οὐδʼ ὅτε περ Σεμέλης οὐδʼ Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ,
  142. ἥ ῥʼ Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα·
  143. ἣ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε χάρμα βροτοῖσιν·
  144. οὐδʼ ὅτε Δήμητρος καλλιπλοκάμοιο ἀνάσσης,
  145. οὐδʼ ὁπότε Λητοῦς ἐρικυδέος, οὐδὲ σεῦ αὐτῆς,
  146. ὡς σέο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.
  147. τὸν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνια Ἥρη·
  148. αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
  149. εἰ νῦν ἐν φιλότητι λιλαίεαι εὐνηθῆναι
  150. Ἴδης ἐν κορυφῇσι, τὰ δὲ προπέφανται ἅπαντα·
  151. πῶς κʼ ἔοι εἴ τις νῶϊ θεῶν αἰειγενετάων
  152. εὕδοντʼ ἀθρήσειε, θεοῖσι δὲ πᾶσι μετελθὼν
  153. πεφράδοι; οὐκ ἂν ἔγωγε τεὸν πρὸς δῶμα νεοίμην
  154. ἐξ εὐνῆς ἀνστᾶσα, νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη.
  155. ἀλλʼ εἰ δή ῥʼ ἐθέλεις καί τοι φίλον ἔπλετο θυμῷ,
  156. ἔστιν τοι θάλαμος, τόν τοι φίλος υἱὸς ἔτευξεν
  157. Ἥφαιστος, πυκινὰς δὲ θύρας σταθμοῖσιν ἐπῆρσεν·
  158. ἔνθʼ ἴομεν κείοντες, ἐπεί νύ τοι εὔαδεν εὐνή.
  159. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  160. Ἥρη μήτε θεῶν τό γε δείδιθι μήτέ τινʼ ἀνδρῶν
  161. ὄψεσθαι· τοῖόν τοι ἐγὼ νέφος ἀμφικαλύψω
  162. χρύσεον· οὐδʼ ἂν νῶϊ διαδράκοι Ἠέλιός περ,
  163. οὗ τε καὶ ὀξύτατον πέλεται φάος εἰσοράασθαι.
  164. ἦ ῥα καὶ ἀγκὰς ἔμαρπτε Κρόνου παῖς ἣν παράκοιτιν·
  165. τοῖσι δʼ ὑπὸ χθὼν δῖα φύεν νεοθηλέα ποίην,
  166. λωτόν θʼ ἑρσήεντα ἰδὲ κρόκον ἠδʼ ὑάκινθον
  167. πυκνὸν καὶ μαλακόν, ὃς ἀπὸ χθονὸς ὑψόσʼ ἔεργε.
  168. τῷ ἔνι λεξάσθην, ἐπὶ δὲ νεφέλην ἕσσαντο
  169. καλὴν χρυσείην· στιλπναὶ δʼ ἀπέπιπτον ἔερσαι.
  170. ὣς ὃ μὲν ἀτρέμας εὗδε πατὴρ ἀνὰ Γαργάρῳ ἄκρῳ,
  171. ὕπνῳ καὶ φιλότητι δαμείς, ἔχε δʼ ἀγκὰς ἄκοιτιν·
  172. βῆ δὲ θέειν ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν νήδυμος Ὕπνος
  173. ἀγγελίην ἐρέων γαιηόχῳ ἐννοσιγαίῳ·
  174. ἀγχοῦ δʼ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  175. πρόφρων νῦν Δαναοῖσι Ποσείδαον ἐπάμυνε,
  176. καί σφιν κῦδος ὄπαζε μίνυνθά περ, ὄφρʼ ἔτι εὕδει
  177. Ζεύς, ἐπεὶ αὐτῷ ἐγὼ μαλακὸν περὶ κῶμʼ ἐκάλυψα·
  178. Ἥρη δʼ ἐν φιλότητι παρήπαφεν εὐνηθῆναι.
  179. ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ᾤχετʼ ἐπὶ κλυτὰ φῦλʼ ἀνθρώπων,
  180. τὸν δʼ ἔτι μᾶλλον ἀνῆκεν ἀμυνέμεναι Δαναοῖσιν.
  181. αὐτίκα δʼ ἐν πρώτοισι μέγα προθορὼν ἐκέλευσεν·
  182. Ἀργεῖοι καὶ δʼ αὖτε μεθίεμεν Ἕκτορι νίκην
  183. Πριαμίδῃ, ἵνα νῆας ἕλῃ καὶ κῦδος ἄρηται;
  184. ἀλλʼ ὃ μὲν οὕτω φησὶ καὶ εὔχεται οὕνεκʼ Ἀχιλλεὺς
  185. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι μένει κεχολωμένος ἦτορ·
  186. κείνου δʼ οὔ τι λίην ποθὴ ἔσσεται, εἴ κεν οἳ ἄλλοι
  187. ἡμεῖς ὀτρυνώμεθʼ ἀμυνέμεν ἀλλήλοισιν.
  188. ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·
  189. ἀσπίδες ὅσσαι ἄρισται ἐνὶ στρατῷ ἠδὲ μέγισται
  190. ἑσσάμενοι, κεφαλὰς δὲ παναίθῃσιν κορύθεσσι
  191. κρύψαντες, χερσίν τε τὰ μακρότατʼ ἔγχεʼ ἑλόντες
  192. ἴομεν· αὐτὰρ ἐγὼν ἡγήσομαι, οὐδʼ ἔτι φημὶ
  193. Ἕκτορα Πριαμίδην μενέειν μάλα περ μεμαῶτα.
  194. ὃς δέ κʼ ἀνὴρ μενέχαρμος, ἔχει δʼ ὀλίγον σάκος ὤμῳ,
  195. χείρονι φωτὶ δότω, ὃ δʼ ἐν ἀσπίδι μείζονι δύτω.
  196. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο·
  197. τοὺς δʼ αὐτοὶ βασιλῆες ἐκόσμεον οὐτάμενοί περ
  198. Τυδεΐδης Ὀδυσεύς τε καὶ Ἀτρεΐδης Ἀγαμέμνων·
  199. οἰχόμενοι δʼ ἐπὶ πάντας ἀρήϊα τεύχεʼ ἄμειβον·
  200. ἐσθλὰ μὲν ἐσθλὸς ἔδυνε, χέρεια δὲ χείρονι δόσκεν.
  201. αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ἕσσαντο περὶ χροῒ νώροπα χαλκὸν
  202. βάν ῥʼ ἴμεν· ἦρχε δʼ ἄρά σφι Ποσειδάων ἐνοσίχθων
  203. δεινὸν ἄορ τανύηκες ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ
  204. εἴκελον ἀστεροπῇ· τῷ δʼ οὐ θέμις ἐστὶ μιγῆναι
  205. ἐν δαῒ λευγαλέῃ, ἀλλὰ δέος ἰσχάνει ἄνδρας.
  206. Τρῶας δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἐκόσμει φαίδιμος Ἕκτωρ.
  207. δή ῥα τότʼ αἰνοτάτην ἔριδα πτολέμοιο τάνυσσαν
  208. κυανοχαῖτα Ποσειδάων καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ,
  209. ἤτοι ὃ μὲν Τρώεσσιν, ὃ δʼ Ἀργείοισιν ἀρήγων.
  210. ἐκλύσθη δὲ θάλασσα ποτὶ κλισίας τε νέας τε
  211. Ἀργείων· οἳ δὲ ξύνισαν μεγάλῳ ἀλαλητῷ.
  212. οὔτε θαλάσσης κῦμα τόσον βοάᾳ ποτὶ χέρσον
  213. ποντόθεν ὀρνύμενον πνοιῇ Βορέω ἀλεγεινῇ·
  214. οὔτε πυρὸς τόσσός γε ποτὶ βρόμος αἰθομένοιο
  215. οὔρεος ἐν βήσσῃς, ὅτε τʼ ὤρετο καιέμεν ὕλην·
  216. οὔτʼ ἄνεμος τόσσόν γε περὶ δρυσὶν ὑψικόμοισι
  217. ἠπύει, ὅς τε μάλιστα μέγα βρέμεται χαλεπαίνων,
  218. ὅσση ἄρα Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἔπλετο φωνὴ
  219. δεινὸν ἀϋσάντων, ὅτʼ ἐπʼ ἀλλήλοισιν ὄρουσαν.
  220. Αἴαντος δὲ πρῶτος ἀκόντισε φαίδιμος Ἕκτωρ
  221. ἔγχει, ἐπεὶ τέτραπτο πρὸς ἰθύ οἱ, οὐδʼ ἀφάμαρτε,
  222. τῇ ῥα δύω τελαμῶνε περὶ στήθεσσι τετάσθην,
  223. ἤτοι ὃ μὲν σάκεος, ὃ δὲ φασγάνου ἀργυροήλου·
  224. τώ οἱ ῥυσάσθην τέρενα χρόα. χώσατο δʼ Ἕκτωρ,
  225. ὅττί ῥά οἱ βέλος ὠκὺ ἐτώσιον ἔκφυγε χειρός,
  226. ἂψ δʼ ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρʼ ἀλεείνων.
  227. τὸν μὲν ἔπειτʼ ἀπιόντα μέγας Τελαμώνιος Αἴας
  228. χερμαδίῳ, τά ῥα πολλὰ θοάων ἔχματα νηῶν
  229. πὰρ ποσὶ μαρναμένων ἐκυλίνδετο, τῶν ἓν ἀείρας
  230. στῆθος βεβλήκει ὑπὲρ ἄντυγος ἀγχόθι δειρῆς,
  231. στρόμβον δʼ ὣς ἔσσευε βαλών, περὶ δʼ ἔδραμε πάντῃ.
  232. ὡς δʼ ὅθʼ ὑπὸ πληγῆς πατρὸς Διὸς ἐξερίπῃ δρῦς
  233. πρόρριζος, δεινὴ δὲ θεείου γίγνεται ὀδμὴ
  234. ἐξ αὐτῆς, τὸν δʼ οὔ περ ἔχει θράσος ὅς κεν ἴδηται
  235. ἐγγὺς ἐών, χαλεπὸς δὲ Διὸς μεγάλοιο κεραυνός,
  236. ὣς ἔπεσʼ Ἕκτορος ὦκα χαμαὶ μένος ἐν κονίῃσι·
  237. χειρὸς δʼ ἔκβαλεν ἔγχος, ἐπʼ αὐτῷ δʼ ἀσπὶς ἑάφθη
  238. καὶ κόρυς, ἀμφὶ δέ οἱ βράχε τεύχεα ποικίλα χαλκῷ.
  239. οἳ δὲ μέγα ἰάχοντες ἐπέδραμον υἷες Ἀχαιῶν
  240. ἐλπόμενοι ἐρύεσθαι, ἀκόντιζον δὲ θαμειὰς
  241. αἰχμάς· ἀλλʼ οὔ τις ἐδυνήσατο ποιμένα λαῶν
  242. οὐτάσαι οὐδὲ βαλεῖν· πρὶν γὰρ περίβησαν ἄριστοι
  243. Πουλυδάμας τε καὶ Αἰνείας καὶ δῖος Ἀγήνωρ
  244. Σαρπηδών τʼ ἀρχὸς Λυκίων καὶ Γλαῦκος ἀμύμων.
  245. τῶν δʼ ἄλλων οὔ τίς εὑ ἀκήδεσεν, ἀλλὰ πάροιθεν
  246. ἀσπίδας εὐκύκλους σχέθον αὐτοῦ. τὸν δʼ ἄρʼ ἑταῖροι
  247. χερσὶν ἀείραντες φέρον ἐκ πόνου, ὄφρʼ ἵκεθʼ ἵππους
  248. ὠκέας, οἵ οἱ ὄπισθε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο
  249. ἕστασαν ἡνίοχόν τε καὶ ἅρματα ποικίλʼ ἔχοντες·
  250. οἳ τόν γε προτὶ ἄστυ φέρον βαρέα στενάχοντα.
  251. ἀλλʼ ὅτε δὴ πόρον ἷξον ἐϋρρεῖος ποταμοῖο
  252. Ξάνθου δινήεντος, ὃν ἀθάνατος τέκετο Ζεύς,
  253. ἔνθά μιν ἐξ ἵππων πέλασαν χθονί, κὰδ δέ οἱ ὕδωρ
  254. χεῦαν· ὃ δʼ ἀμπνύνθη καὶ ἀνέδρακεν ὀφθαλμοῖσιν,
  255. ἑζόμενος δʼ ἐπὶ γοῦνα κελαινεφὲς αἷμʼ ἀπέμεσσεν·
  256. αὖτις δʼ ἐξοπίσω πλῆτο χθονί, τὼ δέ οἱ ὄσσε
  257. νὺξ ἐκάλυψε μέλαινα· βέλος δʼ ἔτι θυμὸν ἐδάμνα.
  258. Ἀργεῖοι δʼ ὡς οὖν ἴδον Ἕκτορα νόσφι κιόντα
  259. μᾶλλον ἐπὶ Τρώεσσι θόρον, μνήσαντο δὲ χάρμης.
  260. ἔνθα πολὺ πρώτιστος Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας
  261. Σάτνιον οὔτασε δουρὶ μετάλμενος ὀξυόεντι
  262. Ἠνοπίδην, ὃν ἄρα νύμφη τέκε νηῒς ἀμύμων
  263. Ἤνοπι βουκολέοντι παρʼ ὄχθας Σατνιόεντος.
  264. τὸν μὲν Ὀϊλιάδης δουρὶ κλυτὸς ἐγγύθεν ἐλθὼν
  265. οὖτα κατὰ λαπάρην· ὃ δʼ ἀνετράπετʼ, ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ
  266. Τρῶες καὶ Δαναοὶ σύναγον κρατερὴν ὑσμίνην.
  267. τῷ δʼ ἐπὶ Πουλυδάμας ἐγχέσπαλος ἦλθεν ἀμύντωρ
  268. Πανθοΐδης, βάλε δὲ Προθοήνορα δεξιὸν ὦμον
  269. υἱὸν Ἀρηϊλύκοιο, διʼ ὤμου δʼ ὄβριμον ἔγχος
  270. ἔσχεν, ὃ δʼ ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.
  271. Πουλυδάμας δʼ ἔκπαγλον ἐπεύξατο μακρὸν ἀΰσας·
  272. οὐ μὰν αὖτʼ ὀΐω μεγαθύμου Πανθοΐδαο
  273. χειρὸς ἄπο στιβαρῆς ἅλιον πηδῆσαι ἄκοντα,
  274. ἀλλά τις Ἀργείων κόμισε χροΐ, καί μιν ὀΐω
  275. αὐτῷ σκηπτόμενον κατίμεν δόμον Ἄϊδος εἴσω.
  276. ὣς ἔφατʼ, Ἀργείοισι δʼ ἄχος γένετʼ εὐξαμένοιο·
  277. Αἴαντι δὲ μάλιστα δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε
  278. τῷ Τελαμωνιάδῃ· τοῦ γὰρ πέσεν ἄγχι μάλιστα.
  279. καρπαλίμως δʼ ἀπιόντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ.
  280. Πουλυδάμας δʼ αὐτὸς μὲν ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν
  281. λικριφὶς ἀΐξας, κόμισεν δʼ Ἀντήνορος υἱὸς
  282. Ἀρχέλοχος· τῷ γάρ ῥα θεοὶ βούλευσαν ὄλεθρον.
  283. τόν ῥʼ ἔβαλεν κεφαλῆς τε καὶ αὐχένος ἐν συνεοχμῷ,
  284. νείατον ἀστράγαλον, ἀπὸ δʼ ἄμφω κέρσε τένοντε·
  285. τοῦ δὲ πολὺ προτέρη κεφαλὴ στόμα τε ῥῖνές τε
  286. οὔδεϊ πλῆντʼ ἤ περ κνῆμαι καὶ γοῦνα πεσόντος.
  287. Αἴας δʼ αὖτʼ ἐγέγωνεν ἀμύμονι Πουλυδάμαντι·
  288. φράζεο Πουλυδάμα καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες
  289. ἦ ῥʼ οὐχ οὗτος ἀνὴρ Προθοήνορος ἀντὶ πεφάσθαι
  290. ἄξιος; οὐ μέν μοι κακὸς εἴδεται οὐδὲ κακῶν ἔξ,
  291. ἀλλὰ κασίγνητος Ἀντήνορος ἱπποδάμοιο
  292. ἢ πάϊς· αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει.
  293. ἦ ῥʼ εὖ γιγνώσκων, Τρῶας δʼ ἄχος ἔλλαβε θυμόν.
  294. ἔνθʼ Ἀκάμας Πρόμαχον Βοιώτιον οὔτασε δουρὶ
  295. ἀμφὶ κασιγνήτῳ βεβαώς· ὃ δʼ ὕφελκε ποδοῖιν.
  296. τῷ δʼ Ἀκάμας ἔκπαγλον ἐπεύξατο μακρὸν ἀΰσας·