Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- ἐς τέλος· οὐ μὲν γάρ τις ἐπήλυθε νοῦσος ἐκείνου
- βουκολίοις, αἵτʼ ἔργα καταφθείρουσι νομήων,
- αἰεὶ δὲ πλέονες κερααὶ βόες, αἰὲν ἀμείνους
- ἐξ ἔτεος γίνοντο μάλʼ εἰς ἔτος· ἦ γὰρ ἅπασαι
- ζωοτόκοι τʼ ἦσαν περιώσια θηλυτόκοι τε.
- ταῖς δὲ τριηκόσιοι ταῦροι συνάμʼ ἐστιχόωντο
- κνήμαργοί θʼ ἕλικές τε, διηκόσιοί γε μὲν ἄλλοι
- φοίνικες· πάντες δʼ ἐπιβήτορες οἵγʼ ἔσαν ἤδη.
- ἄλλοι δʼ αὖ μετὰ τοῖσι δυώδεκα βουκολέοντο
- ἱεροὶ Ἠελίοιο· χρόην δʼ ἔσαν ἠύτε κύκνοι
- ἀργησταί, πᾶσιν δὲ μετέπρεπον εἰλιπόδεσσιν
- οἳ καὶ ἀτιμαγέλαι βόσκοντʼ ἐριθηλέα ποίην
- ἐν νομῷ· ὧδʼ ἔκπαγλον ἐπὶ σφίσι γαυριόωντο.
- καί ῥʼ ὁπότʼ ἐκ λασίοιο θοοὶ προγενοίατο θῆρες
- ἐς πεδίον δρυμοῖο βοῶν ἕνεκʼ ἀγροτεράων,
- πρῶτοι τοίγε μάχηνδε κατὰ χροὸς ᾔεσαν ὀσμήν,
- δεινὸν δʼ ἐβρυχῶντο φόνον λεύσσοντε προσώπῳ.
- τῶν μέν τε προφέρεσκε βίηφί τε καὶ σφένεϊ ᾧ
- ἠδʼ ὑπεροπλίῃ Φαέθων μέγας, ὅν ῥα βοτῆρες
- ἀστέρι πάντες ἔισκον, ὁθούνεκα πολλὸν ἐν ἄλλοις
161