Argonautica
Apollonius Rhodius
The Argonautica of Apollonius Rhodius, Apollonius, Rhodius, creator; Mooney, George W, editor, translator. London: Longmans, Green, and Co., 1912.
- ἐσκλήκει, ῥινοὶ δὲ σὺν ὀστέα μοῦνον ἔεργον.
- ἐκ δʼ ἐλθὼν μεγάροιο καθέζετο γοῦνα βαρυνθεὶς
- οὐδοῦ ἐπʼ αὐλείοιο· κάρος δέ μιν ἀμφεκάλυψεν
- πορφύρεος, γαῖαν δὲ πέριξ ἐδόκησε φέρεσθαι
- νειόθεν, ἀβληχρῷ δʼ ἐπὶ κώματι κέκλιτʼ ἄναυδος.
- οἱ δέ μιν ὡς εἴδοντο, περισταδὸν ἠγερέθοντο
- καὶ τάφον. αὐτὰρ ὁ τοῖσι μάλα μόλις ἐξ ὑπάτοιο
- στήθεος ἀμπνεύσας μετεφώνεε μαντοσύνῃσιν·
- ‘κλῦτε, Πανελλήνων προφερέστατοι, εἰ ἐτεὸν δὴ
- οἵδʼ ὑμεῖς, οὓς δή κρυερῇ βασιλῆος ἐφετμῇ
- Ἁργῴης ἐπὶ νηὸς ἄγει μετὰ κῶας Ἰήσων.
- ὑμεῖς ἀτρεκέως. ἔτι μοι νόος οἶδεν ἕκαστα
- ᾗσι θεοπροπίῃσι. χάριν νύ τοι, ὦ ἄνα Λητοῦς
- υἱέ, καὶ ἀργαλέοισιν ἀνάπτομαι ἐν καμάτοισιν.
- Ἱκεσίου πρὸς Ζηνός, ὅτις ῥίγιστος ἀλιτροῖς
- ἀνδράσι, Φοίβου τʼ ἀμφὶ καὶ αὐτῆς εἵνεκεν Ἥρης
- λίσσομαι, ᾗ περίαλλα θεῶν μέμβλεσθε κιόντες,
- χραίσμετέ μοι, ῥύσασθε δυσάμμορον ἀνέρα λύμης,
- μηδέ μʼ ἀκηδείῃσιν ἀφορμήθητε λιπόντες
- αὔτως. οὐ γὰρ μοῦνον ἐπʼ ὀφθαλμοῖσιν Ἐρινὺς