Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1 Τά: ταῦτα.

[*](Prov.)

2 Τὰ ἀπὸ Ναννάκου: ἐπὶ τῶν ἐπὶ παλαιότητι θαυμαζομένων· Νάνακοϲ γὰρ Φρυγῶν βαϲιλεὺϲ πρὸ τῶν τοῦ Δευκαλίωνοϲ χρόνων.

3 Ταβελλίων: ὁ τὰ τῆϲ πόλεωϲ γράφων ϲυμβόλαια, ὁ παρὰ τοῖϲ [*](Ε) πολλοῖϲ νομικὸϲ λεγόμενοϲ. ἅπαντα ἐπιτελῶν τὰ τῶν πολιτῶν γραμματεῖα, ἕκαϲτον αὐτῶν οἰκείοιϲ ἐπιϲφραγίζων γράμμαϲι.

[*](Σ)

4 Ταβερνεῖα: καπηλεῖα, πανδοκεῖα.

[*](Δ)

5 Τάβεια: ὄνομα πόλεωϲ καὶ τόπου.

[*](Δ)

6 Ταβηθά: ὄνομα κύριον.

7 Τάβλα: ὄνομα παιδιᾶϲ. ταύτην ἐφεῦρε Παλαμήδηϲ εἰϲ διαγωγὴν τοῦ Ἑλληνικοῦ ϲτρατοῦ ϲὺν φιλοϲοφίᾳ πολλῇ· τάβλα γάρ ἐϲτιν ὁ γήϊοϲ κόϲμοϲ, ιβ΄ δὲ κόϲοι ὁ ζωδιακὸϲ ἀριθμόϲ, τὸ δὲ ψηφοβόλον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ ζ΄ κοκκία τὰ ζ΄ ἄϲτρα τῶν πλανητῶν, ὁ δὲ πύργοϲ τὸ ὕψοϲ τοῦ οὐρανοῦ· ἐξ οὖ ἀνταποδίδοται πᾶϲι πολλὰ καὶ κακά. ἄλλοι δὲ λέγουϲι. .

8 ὰ γὰρ ἐϲ ϲωφροϲύνην αὐτὸϲ δικαιότατοϲ κἂν τῷ Βελλεροφότῃ ϲωφροϲύνηϲ ἀμφιϲβητήϲειεν.

[*](Soph.)

9 γὰρ περιττὰ κἀνόνητα ϲώματα πίπτει βαρείαιϲ πρὸϲ θεῶν δυϲπραξίαιϲ. οἷοϲ ὁ Αἴαϲ.

[*](Δ)

10 Ταγήν: ὄνομα ὀρνέου.

[*](Ε)

11 Ταγηνοκνιϲοθήραϲ: ὁ Ἰούνιοϲ ἦν.

[*](Δ)

12 Τάγηνον: τὸ τηγάνιον.

[*](1 ═ P cf. Ap S. 148, 27 (unde H, plenius) 2 cf. Zen. VI 10 3 —λεγόμενοϲ gl. iuris ἃπαντα sq. Proc. h a. 28, 6 4 ═ P, Ba 379, 26 cf. H, Zon. 1711 5 — πόλεωϲ ═ Ambr. 84 et 91 6 ═ Ambr 78, Zon 1711 7 cf. Malal. 103, [ΙΟ. Antioch. fr. 24, 2], FHG 4, 550 (porro Byz. Zt. 9, 362) 8 Synes. Calv. 1, PG 66, 1169 a 9 Soph. Ai 758— 9 10 aliter Ambr. 1 et 8 cf. Lobeck Paralip. Gramm. 191 11 Aelian. fr. 109 12 cf H ═ sch. Ar. Eq. 926; Phryn. 112, 11, Moer 210,12; P ═ Et. M. 743, 49; Ambr. 1)[*](2 cf 71 et v. N 24 3 Proc. cf. v, Π 2303 8 cf. v. Σ 891 11 cf. vv. l444 et Φ 8)[*](A(GFVM))[*]( 2 ἐπὶ om. F παλαιότητα F παλαιοτάτων V 3 τῶν om. A 4 ϲυμβόλαια] ϲυγγράμματα ss ϲυμβόλαια V 7 πανδοχεῖα ed. pr 8 ὄνοματόπου F V; πόλ(ιϲ) τόπ(οϲ) A ὄνομα πόλεωϲ GM, (Ambr.) 10 διαγωγὴν GMYP: ἀπαγωγὴν AVM ἐπαγωγὴν F 11 Ἐλληνιακοῦ V 12 κάϲιν V om. ψηφιβόλον GM 14 πᾶϲι om. F πολλὰ] καλὰ Malal φαῦλα Salmas. 8 non nov. gl. omnes 17 ϲωφροϲύνην GM cp V ἀμφιϲτήϲειεν AV ἀμφϲτήϲαιεν F 22 τήγανον e sch. cett. Bhd.)

495

13 Ταγόϲ: ἡγεμών. ὦ τῶν Ἀθηναίων ταγὲ τῶν εὐδαιμόνων. [*](Δ) ἀντὶ τοῦ ἀρχηγέ. Ὅμηροϲ· παρὰ δ’ οἱ ταγοὶ ἄμμι μενόντων. καὶ [*](Ar.) αὖθιϲ· ἦν δ’ ἐϲορῇϲ ἐπ’ ἐμεῖο βοόϲτρυχον εἰκόνα θήρηϲ, ἔννεπε τοῦ [*](Anth.) ταγοῦ μνῆμα Λεωνίδεω.

14 Τάγυρι: τὸ βραχύτατον καὶ ἐλάχιϲτον οἷον ψιλὰ λέγουϲιν. Εὕπολιϲ [*](Σ) Αἰξίν· καὶ ζῆν μαθόντι μηδὲ τάγυρι μουϲικῆϲ.

15 άδε ἐκ τοῦ τρίποδοϲ: τίθεται ἐπὶ τῶν πάνυ ἀληθῶν· Ἄριϲτοκλείᾳ [*](Σ) γὰρ τῇ Πυθίᾳ γενομένῃ μιχθῆναι τὸν Δελφόν, καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆϲ μαντευμάτων παραϲημειοῦϲθαι, ὅϲα ἔχρα ἔνθεοϲ γενομένη· καὶ ταῦτα ὡϲ ἀληθῆ παραϲημειοῦϲθαι, ὡϲ ἐκ τοῦ τρίποδοϲ. περὶ Ἀπολλωνίου τοῦ Τυανέωϲ· οὐδὲ διῆγε τοὺϲ λόγουϲ οὐδὲ εἰρωνευομένου τιϲ ἤκουϲε, περιπατοῦντοϲ ἐϲ τοὺϲ ἀκροωμένουϲ, ἀλλ’ ὥϲπερ ἐκ τρίποδοϲ, ὅτε διαλέγοιτο, οἶδα, ἔλεγε, καί, δοκεῖ μοι.