Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
2526 Προνομίων: προλημμάτων. προπετῶϲ ϲαυτῷ τὰ προνόμια [*](Σ) τῶν ἀλλοτρίων ἐπαρχιῶν διεκδικῶν.
2527 Πρόνομοϲ: ὄνομα κύριον. αὐλητήϲ, ὃϲ μέγαν πώγωνα εἶχεν. [*](Ar.) ἔνθεν καὶ τό, Ἀγύρριοϲ Προνόμου πώγων᾿ ἔχων ἐλάνθανε.
2528 Προνόμων: δικαιωμάτων, θεϲμῶν. τί δέ μοι φύϲεωϲ μέλει καὶ προνόμων,
2529 Προνοούμαι· γενικῇ. ἔϲτι καὶ Προνοῶν καὶ Προνοούμενοϲ.
[*](Synt)2530 Προνούϲτεροϲ: προμηθέϲτεροϲ, προνοητικώτεροϲ. Σοφοκλῆϲ. [*](Σ) Ἀθηνᾶ· ὁρᾷϲ, Ὀδυϲϲεῦ, τὴν θεῶν ἰϲχὺν ὅϲη; τούτου τίϲ ἄν [*](Soph.) ϲοι τἀνδρὸϲ ἢ προνούϲτεροϲ, ἢ δρᾶν ἀμείνων εὑρέθη τὰ καίρια; τουτέϲτι τοῦ Αἴαντοϲ.
2531 Προνώπιον: προεκκείμενον.
[*](2515 Ὀρφέα sq. Anth. 7, 9, 1—2 2516 sch. 75 ═ Ps. Herodian. 113, Et, M. 689, 43 cf. Ap. S. 135, 22 2517 ═ Lex. Rom. Barocc. cf. Zop. 1574, Et. M. 689, 47 2518 προμοίροιϲ sq. Aelian. fr. 49 2519 ═ P cf. H, Poll. 7, 180 2520 cf. Lex. Rom. Barocc. 2521 ═ Ambr. 1240 cf. H 2522 αἰχμαλωτίζω cf. H 2523 cf. sch. Luc. 215, 5. — ϲκύλευϲιϲ cf. Ambr. 1289, Thom. 275, 6 Πρϲνομίαϲ sq. ═ P, Ba 349, 26 cf. Ambr. 1254 et 1298 2524 ═ P, Ba 349, 25 cf. Zon. 1578, sch. Luc. 215, 5 2526 — προλημμάτων ═ P, Ba 349, 27 cf. H, sch. Luc. 215, 6 2527 Ar. Eccl. 102 c. sch. plenior. 2529 — γενικῇ ═ Synt. Laur 2530 Σοφοκλῆϲ cf. Bk. 111, 25 ὁρᾶϲ sq. Soph. Ai. 118 120 2131 P, Ba 349, 28 cf. H)[*](2518 cf. vv. A 295 eat N 195 2519 cf. v. N 501 2521 cf. 2356 2527 cf. v. A 385 2530 cf. 2905)[*](1 Θρηῖκήῖϲι FV cf. Anth 7 Προμύλια GM?? 9 Προγκομιϲάριοϲ V A(GFVM) Προκομιϲάριοϲ G et cf. lac. ante κ M ϲυνενέϲεωϲ GM ϲυνέϲεωϲ FV 16 καὶ ante Προνομίων add, ArGFVM προλημμάτων—17 διεκδικῶν om. F 20 μέλλει GFVM 21 καὶ] ἡ (ut dimeter fit) Latte 2529 om. AFV mg. Ar 24 τὴν GM, Soph.; τῶν AV 25 προυνέϲτεροϲ VM)2532 Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· Προντούλων· οὐ μόνον ὅτι οὐκ ἐδέξατο τὰ δῶρα, ἀλλὰ καὶ οἴκοθεν ἔπεμψέ μοι ἄλλο πλακούντιον προντούλων. ὡϲ ἂν λέγων, μηκέτι πατῆϲαι ἐκεῖ με.
2533 Πρόνοια: πρόγνωϲιϲ. Σοφοκλῆϲ· πείθου. Προνοίαϲ δ᾿ [*](Soph.) οὐδὲν ἔφυ βροτοῖϲ κέρδοϲ λαβεῖν ἄμεινον, οὐδὲ νοῦ ϲοφοῦ.
2534 Πρόνοια· ὠνομάζετό τιϲ παρὰ Δελφοῖϲ Ἀθηνᾶ Πρόνοια, διὰ τὸ πρὸ τοῦ ναοῦ ἱδρύϲθαι. ταύτην δὲ Ἡρόδοτοϲ ἐν τῇ η΄ Προνηῖην ὀνομάζει.
2535 Πρόνοια Ἀθηνᾶ: οἱ μὲν διὰ τὸ πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖϲ ἑϲτάναι αὐτήν, οἱ δὲ ὅτι προὐνόηϲεν, ὅπωϲ τέκῃ ἡ Λητώ. ὅτι ἡ τοῦ θεοῦ πρόνοια κατὰ τρεῖϲ τρόπουϲ γίνεται· κατ᾿ οἰκονομίαν, κατ᾿ εὐδοκίαν, κατὰ ϲυγχώρηϲιν.
2536 Πρόξ: ἐλάφου γέννημα.
2537 Προξένει: λέγε. ὦ φίλταθ᾿, ὡϲ νῦν πᾶν τελοῦντι προξένει. ἢ ὅτι, ὡϲ φῄϲ, προξένει μοι καὶ πάρεχε τὰ χρήϲιμα.
2538 Προξενία: ἡ τῶν ξένων ὑποδοχή. καὶ αὐτῷ προξενίαν ἔδοϲαν οἱ Λακεδαιμόνιοι.
2539 Πρόξενοϲ: ὁ νέηλυϲ πόλεωϲ ξένηϲ. ὁ δὲ Εὐθυκράτη ἀτιμωθέντα παρὰ Ἀθηναίοιϲ ἐψηφίϲατο ἐπίτιμον εἶναι καὶ πρόξενον Ἀθηναίων.
2540 Πρόξενοϲ: ὁ προϲτάτηϲ. καὶ ϲὺ ξυνέξευῤ αὐτόν, ὡϲ ἂν τὴν [*](Hdt.) χάριν αὐτήν τε κἀκείνην ἔχῃϲ, ὦ πρόξενε. καὶ Πρόξενοι, οἱ προϲτάται τῶν πόλεων καὶ φροντιϲταὶ καὶ ξενίαιϲ ὑποδεχόμενοι. [*](Ar.) Προξένουϲ ἐκάλουν τοὺϲ τεταγμένουϲ εἰϲ τὸ ὑποδέχεϲθαι τοὺϲ ξένουϲ τοὺϲ ἐξ ἄλλων πόλεων ἥκονταϲ.
2541 Προξενῶ θ᾿ ὑμᾶϲ ἀεί: ἀντὶ τοῦ προῖϲταμαι. Ἀριϲτοφάνηϲ.
2542 Προξενῶ: ἀντὶ τοῦ ἐπιτάττω· γενικῇ.
2543 Προοδοπιῶ· γενικῇ.
2544 Πρόοπτοϲ: προφανήϲ, πρόδηλοϲ. Ἡρόδηλοϲ. ἡμέαϲ οὗτοι [*](E) οἱ ἄνθρωποι προόπτωϲ θανάτῳ μέλλουϲι προδώϲειν.
2545 Προορῶ· αἰτιατικῇ.