Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

2526 Προνομίων: προλημμάτων. προπετῶϲ ϲαυτῷ τὰ προνόμια [*](Σ) τῶν ἀλλοτρίων ἐπαρχιῶν διεκδικῶν.

2527 Πρόνομοϲ: ὄνομα κύριον. αὐλητήϲ, ὃϲ μέγαν πώγωνα εἶχεν. [*](Ar.) ἔνθεν καὶ τό, Ἀγύρριοϲ Προνόμου πώγων᾿ ἔχων ἐλάνθανε.

2528 Προνόμων: δικαιωμάτων, θεϲμῶν. τί δέ μοι φύϲεωϲ μέλει καὶ προνόμων,

2529 Προνοούμαι· γενικῇ. ἔϲτι καὶ Προνοῶν καὶ Προνοούμενοϲ.

[*](Synt)

2530 Προνούϲτεροϲ: προμηθέϲτεροϲ, προνοητικώτεροϲ. Σοφοκλῆϲ. [*](Σ) Ἀθηνᾶ· ὁρᾷϲ, Ὀδυϲϲεῦ, τὴν θεῶν ἰϲχὺν ὅϲη; τούτου τίϲ ἄν [*](Soph.) ϲοι τἀνδρὸϲ ἢ προνούϲτεροϲ, ἢ δρᾶν ἀμείνων εὑρέθη τὰ καίρια; τουτέϲτι τοῦ Αἴαντοϲ.

2531 Προνώπιον: προεκκείμενον.

[*](2515 Ὀρφέα sq. Anth. 7, 9, 1—2 2516 sch. 75 ═ Ps. Herodian. 113, Et, M. 689, 43 cf. Ap. S. 135, 22 2517 ═ Lex. Rom. Barocc. cf. Zop. 1574, Et. M. 689, 47 2518 προμοίροιϲ sq. Aelian. fr. 49 2519 ═ P cf. H, Poll. 7, 180 2520 cf. Lex. Rom. Barocc. 2521 ═ Ambr. 1240 cf. H 2522 αἰχμαλωτίζω cf. H 2523 cf. sch. Luc. 215, 5. — ϲκύλευϲιϲ cf. Ambr. 1289, Thom. 275, 6 Πρϲνομίαϲ sq. ═ P, Ba 349, 26 cf. Ambr. 1254 et 1298 2524 ═ P, Ba 349, 25 cf. Zon. 1578, sch. Luc. 215, 5 2526 — προλημμάτων ═ P, Ba 349, 27 cf. H, sch. Luc. 215, 6 2527 Ar. Eccl. 102 c. sch. plenior. 2529 — γενικῇ ═ Synt. Laur 2530 Σοφοκλῆϲ cf. Bk. 111, 25 ὁρᾶϲ sq. Soph. Ai. 118 120 2131 P, Ba 349, 28 cf. H)[*](2518 cf. vv. A 295 eat N 195 2519 cf. v. N 501 2521 cf. 2356 2527 cf. v. A 385 2530 cf. 2905)[*](1 Θρηῖκήῖϲι FV cf. Anth 7 Προμύλια GM?? 9 Προγκομιϲάριοϲ V A(GFVM) Προκομιϲάριοϲ G et cf. lac. ante κ M ϲυνενέϲεωϲ GM ϲυνέϲεωϲ FV 16 καὶ ante Προνομίων add, ArGFVM προλημμάτων—17 διεκδικῶν om. F 20 μέλλει GFVM 21 καὶ] ἡ (ut dimeter fit) Latte 2529 om. AFV mg. Ar 24 τὴν GM, Soph.; τῶν AV 25 προυνέϲτεροϲ VM)
216
[*](Suid.)

2532 Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· Προντούλων· οὐ μόνον ὅτι οὐκ ἐδέξατο τὰ δῶρα, ἀλλὰ καὶ οἴκοθεν ἔπεμψέ μοι ἄλλο πλακούντιον προντούλων. ὡϲ ἂν λέγων, μηκέτι πατῆϲαι ἐκεῖ με.

[*](Σ)

2533 Πρόνοια: πρόγνωϲιϲ. Σοφοκλῆϲ· πείθου. Προνοίαϲ δ᾿ [*](Soph.) οὐδὲν ἔφυ βροτοῖϲ κέρδοϲ λαβεῖν ἄμεινον, οὐδὲ νοῦ ϲοφοῦ.

[*](Harp.)

2534 Πρόνοια· ὠνομάζετό τιϲ παρὰ Δελφοῖϲ Ἀθηνᾶ Πρόνοια, διὰ τὸ πρὸ τοῦ ναοῦ ἱδρύϲθαι. ταύτην δὲ Ἡρόδοτοϲ ἐν τῇ η΄ Προνηῖην ὀνομάζει.

[*](Σ)

2535 Πρόνοια Ἀθηνᾶ: οἱ μὲν διὰ τὸ πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖϲ ἑϲτάναι αὐτήν, οἱ δὲ ὅτι προὐνόηϲεν, ὅπωϲ τέκῃ ἡ Λητώ. ὅτι ἡ τοῦ θεοῦ πρόνοια κατὰ τρεῖϲ τρόπουϲ γίνεται· κατ᾿ οἰκονομίαν, κατ᾿ εὐδοκίαν, κατὰ ϲυγχώρηϲιν.

[*](Δ)

2536 Πρόξ: ἐλάφου γέννημα.

[*](Soph.)

2537 Προξένει: λέγε. ὦ φίλταθ᾿, ὡϲ νῦν πᾶν τελοῦντι προξένει. ἢ ὅτι, ὡϲ φῄϲ, προξένει μοι καὶ πάρεχε τὰ χρήϲιμα.

2538 Προξενία: ἡ τῶν ξένων ὑποδοχή. καὶ αὐτῷ προξενίαν ἔδοϲαν οἱ Λακεδαιμόνιοι.

[*](Σ)

2539 Πρόξενοϲ: ὁ νέηλυϲ πόλεωϲ ξένηϲ. ὁ δὲ Εὐθυκράτη ἀτιμωθέντα παρὰ Ἀθηναίοιϲ ἐψηφίϲατο ἐπίτιμον εἶναι καὶ πρόξενον Ἀθηναίων.

[*](Ar.)

2540 Πρόξενοϲ: ὁ προϲτάτηϲ. καὶ ϲὺ ξυνέξευῤ αὐτόν, ὡϲ ἂν τὴν [*](Hdt.) χάριν αὐτήν τε κἀκείνην ἔχῃϲ, ὦ πρόξενε. καὶ Πρόξενοι, οἱ προϲτάται τῶν πόλεων καὶ φροντιϲταὶ καὶ ξενίαιϲ ὑποδεχόμενοι. [*](Ar.) Προξένουϲ ἐκάλουν τοὺϲ τεταγμένουϲ εἰϲ τὸ ὑποδέχεϲθαι τοὺϲ ξένουϲ τοὺϲ ἐξ ἄλλων πόλεων ἥκονταϲ.

[*](Ar.)

2541 Προξενῶ θ᾿ ὑμᾶϲ ἀεί: ἀντὶ τοῦ προῖϲταμαι. Ἀριϲτοφάνηϲ.

[*](Synt.)

2542 Προξενῶ: ἀντὶ τοῦ ἐπιτάττω· γενικῇ.

[*](Synt.)

2543 Προοδοπιῶ· γενικῇ.

[*](Δ)

2544 Πρόοπτοϲ: προφανήϲ, πρόδηλοϲ. Ἡρόδηλοϲ. ἡμέαϲ οὗτοι [*](E) οἱ ἄνθρωποι προόπτωϲ θανάτῳ μέλλουϲι προδώϲειν.

[*](Synt.)

2545 Προορῶ· αἰτιατικῇ.